Osteoporosis is a systemic skeletal

Osteoporosis is a systemic skeletal diseases characterized by a low bone mass and microarchitectural deterioration of bone tissue, with a consequent increase in bone fragility and susceptibility to fracture. Osteoporosis affects mainly postmenopausal women but also men, in either primary or secondary forms. Osteoporotic fractures, which represent the most relevant clinical aspects of the disease, occur in the hip, vertebrae, and distal radius. The main osteoporotic fractures differ in their mode of presentation. Whereas hip and radial fractures constantly come to the clinical attention, vertebral fractures have variable clinical presentation, in the sense that the majority of them are asymptomatic. Fractures of the hip
incur the largest direct costs for health services, and occur in the elderly, particularly women, and give rise to substantial morbidity and mortality. Osteoporotic fractures of the vertebrae and forearm are of less economic
significance, but also give rise to significant morbidity. Vertebral fractures, that are also more common in women than in men, are strongly related to age but appear earlier when compared to the hip fractures. The consequences of
vertebral fractures include back pain and disability, kyphosis and height loss. Vertebral fractures cause a significant decrease in the quality of life, although the impact is less than that of hip fractures. Quality of lifebecomes progressively impaired as the number and severity of vertebral fractures increases. Future risk of osteoporotic fractures is greatly increased in patients with vertebral fractures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคกระดูกพรุนกระดูกโรคลักษณะเป็นกระดูกต่ำมวลและ microarchitectural เสื่อมของเนื้อเยื่อกระดูก กับการเพิ่มขึ้นตที่ตามมาในกระดูกความเปราะบางและไวต่อการแตกหักได้ โรคกระดูกพรุนมีผลต่อส่วนใหญ่ผู้หญิง postmenopausal แต่ผู้ชาย ในฟอร์มหลัก หรือรอง รอยแตกของ ซึ่งเป็นตัวแทนที่เกี่ยวข้องกับลักษณะทางคลินิกของโรค เกิดขึ้นในสะโพก กระดูกสันหลัง และปลายรัศมี หลักของกระดูกที่หักแตกต่างกันในโหมดของงานนำเสนอของพวกเขา ในขณะที่กระดูกหักที่สะโพก และรัศมีตลอดเวลามาให้ความสนใจทางคลินิก กระดูกสันหลังหักมีตัวแปรนำเสนอทางคลินิก ในแง่ที่ว่า ส่วนใหญ่จะมีอาการ กระดูกสะโพกจ่ายโดยตรงที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการบริการสุขภาพ และเกิดขึ้นในผู้สูงอายุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิง และก่อให้เกิดการเจ็บป่วยที่พบและการตาย มีการหักของกระดูกสันหลังและแขนของเศรษฐกิจน้อยความสำคัญ แต่ให้ขึ้นไปเจ็บป่วยที่สำคัญ กระดูกสันหลังหัก ที่ยังพบมากในผู้หญิงมากกว่าในผู้ชาย ขอเกี่ยวข้องกับอายุ แต่ปรากฏก่อนหน้านี้เมื่อเทียบกับกระดูกสะโพก ผลกระทบของกระดูกหักที่กระดูกสันหลังรวมถึงสูญเสียความเจ็บปวด และความพิการ kyphosis และความสูงด้านหลัง กระดูกสันหลังหักทำให้เกิดการลดลงอย่างมีนัยสำคัญคุณภาพชีวิต แม้ว่าผลกระทบจะน้อยกว่าของกระดูกสะโพกหัก คุณภาพของ lifebecomes ที่ก้าวหน้ามองเป็นจำนวนและความรุนแรงของกระดูกหักที่กระดูกสันหลังเพิ่มขึ้น ในอนาคตความเสี่ยงของกระดูกหักของที่เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากในผู้ป่วยกระดูกหักที่กระดูกสันหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคกระดูกพรุนเป็นโรคระบบโครงกระดูกโดดเด่นด้วยมวลกระดูกต่ำและการเสื่อมสภาพ microarchitectural ของเนื้อเยื่อกระดูกที่มีผลเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของความเปราะบางในกระดูกและความไวต่อการแตกหัก โรคกระดูกพรุนผลกระทบต่อผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนส่วนใหญ่ แต่ยังคนทั้งในรูปแบบหลักหรือรอง โรคกระดูกพรุนซึ่งเป็นตัวแทนด้านคลินิกที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของโรคเกิดขึ้นในสะโพกกระดูกสันหลังและรัศมีปลาย กระดูกหักกระดูกพรุนหลักแตกต่างกันในโหมดของการนำเสนอ ในขณะที่สะโพกและกระดูกหักรัศมีอย่างต่อเนื่องมาเป็นที่สนใจของคลินิกกระดูกสันหลังหักมีการนำเสนอทางคลินิกตัวแปรในความรู้สึกที่ว่าส่วนใหญ่ของพวกเขามีอาการ กระดูกหักของสะโพก
ต้องเสียค่าใช้จ่ายโดยตรงที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการบริการด้านสุขภาพและเกิดขึ้นในผู้สูงอายุโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงและก่อให้เกิดการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ โรคกระดูกพรุนของกระดูกสันหลังและแขนมีทางเศรษฐกิจน้อยลง
อย่างมีนัยสำคัญ แต่ยังก่อให้เกิดความผิดปกติอย่างมีนัยสำคัญ กระดูกสันหลังหักที่นอกจากนี้ยังพบมากในผู้หญิงมากกว่าในผู้ชายมีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับอายุ แต่ปรากฏว่าก่อนหน้านี้เมื่อเทียบกับสะโพกหัก ผลที่ตามมาของ
กระดูกสันหลังหักรวมถึงความเจ็บปวดและความพิการ, kyphosis และการสูญเสียความสูงกลับ กระดูกสันหลังหักก่อให้เกิดการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคุณภาพของชีวิตแม้ผลกระทบน้อยกว่าที่กระดูกสะโพกหัก คุณภาพของการด้อยค่า lifebecomes มีความก้าวหน้าเป็นจำนวนและความรุนแรงของกระดูกสันหลังหักเพิ่มขึ้น ความเสี่ยงในอนาคตของโรคกระดูกพรุนเพิ่มขึ้นอย่างมากในผู้ป่วยที่มีกระดูกสันหลังหัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคกระดูกพรุน คือ โรคระบบโครงร่างลักษณะ โดยมีมวลกระดูกต่ำ และเสื่อม microarchitectural เนื้อเยื่อกระดูก กับกระดูกเปราะและจึงเพิ่มโอกาสเสี่ยงต่อการแตกหัก โรคกระดูกพรุนมีผลต่อผู้หญิงวัยทอง แต่ผู้ชายส่วนใหญ่ในรูปแบบทั้งประถม หรือมัธยม โรคกระดูกพรุนกระดูกหัก ซึ่งแสดงถึงลักษณะทางคลินิกที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของโรคเกิดขึ้นในสะโพก กระดูกสันหลัง และส่วนปลายของรัศมี โรคกระดูกพรุนกระดูกหักที่แตกต่างกันในโหมดหลักของการนำเสนอ ส่วนสะโพก และ รัศมีแตกตลอดเวลามาให้ความสนใจคลินิกกระดูกสันหลังร้าว มีตัวแปรทางคลินิกเสนอ ในความรู้สึกที่พวกเขาส่วนใหญ่จะไม่มีอาการ การแตกหักของสะโพกต้องเสียค่าใช้จ่ายทางตรงที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการบริการสุขภาพ และเกิดขึ้นในผู้สูงอายุ โดยเฉพาะผู้หญิง และก่อให้เกิดความเสียหายอย่างมาก และอัตราการตาย โรคกระดูกพรุนกระดูกหักของกระดูกสันหลังและปลายแขนมีเศรษฐกิจน้อยลงความสำคัญ แต่ยังก่อให้เกิดความความเจ็บป่วย กระดูกสันหลังหัก ที่ยังพบมากในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ขอที่เกี่ยวข้องกับอายุ แต่ปรากฏก่อนหน้านี้ เมื่อเทียบกับสะโพกหัก ผลกระทบของกระดูกสันหลังหัก รวมถึงอาการปวดหลัง และพิการ หลังโก่ง และขาดทุนสูง กระดูกสันหลังหัก ทำให้ลดลงอย่างมีนัยสําคัญในคุณภาพของชีวิต แม้ว่าผลกระทบจะน้อยกว่าของกระดูกสะโพก คุณภาพของ lifebecomes ผู้บกพร่องเป็นจำนวนและความรุนแรงของการแตกหักกระดูกสันหลังเพิ่มขึ้น ความเสี่ยงในอนาคตของโรคกระดูกพรุนกระดูกจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในผู้ป่วยกระดูกสันหลังหัก