Two Types of English (continued)…..

Two Types of English (continued)
…..
Making use of a foreign language the student acquires profound professional knowledge. So the
language becomes a means of teaching profession and appears to be significant in the context of the
professional world. Nowadays the student has access to the Internet, and the knowledge of English opens
him the doors to getting global information and the exchange of the information on the items he is interested
in. Therefore, teaching/learning ESP is said to be speciality-oriented as it is submitted to specific
(professional) needs of the student. Specific skills come from the selected texts which present special
vocabulary and show the richness of the language in that field. Thus, it is difficult to determine where
language learning ends and where subject learning starts or vice versa.
On the other hand, language study at a higher technical school does not confirm itself as a discipline
in its own. Language becomes an interdisciplinary subject, a kind of intermediary directed towards
increasing one’s professional career having in view of possible studies abroad according to a great variety of
students’ exchange programmes or in search of a job which gives satisfaction – the task not easily achieved
under conditions of competition in the labour market.
If the student is aware of difficulties of communication he solves this problem by learning
languages. In order to provide a proper and thorough foundation in the use of English for professional
purposes it is necessary to revise and further develop the student’s command of general English, particularly,
for many different everyday uses of English. The student, of course, is expected to use English in his
professional environment as well as in everyday situations. He must be able to take part in real life events –
to ask questions and to answer them demonstrating his knowledge.
V. Cook asks “What does another language do?” And the answer is: “Learning another language
makes people think more flexibly, increases language awareness and leads to better understanding of other
cultures.” (Cook 2001: 197). But this is one side of the matter. The other is that the person becomes
competent in his professional field. Communicative competence is the term which “has come to be used in
language teaching contexts to refer to the ability to convey the meaning to successfully combine a
knowledge of linguistic and sociolinguistic rules in communicative interactions” (Savington 1983: 123). H.
Pham thinks that in order “to attain effective communication in international settings, nonnative speakers
must use linguistic and cultural norms which are mostly set by native speakers of English” (Pham 2001: 7).
Here we again approach to teaching the two types of English – the General and the Specific. Both of
them develop one’s ability to communicate in any form – oral or written. In both cases linguistic knowledge
includes the correctness of grammatical structures, proper choice of words and precision of their meaning.
The primary goal in teaching ESP is to provide the student with practical use of English revising the
knowledge built earlier. ESP concentrates not only on the recognition of particular structures of sentences or
word combinations, but also on the choice of terms and meanings of words in different kinds of texts.
Grammatical competence is the domain of linguistic studies proper, while specific competence includes
interdisciplinary field together with the understanding of the particular context the language is used in.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองชนิดของภาษาอังกฤษ (ต่อ)…..การใช้ภาษานักเรียนฝึกฝนความรู้ทางวิชาชีพที่ลึกซึ้ง ดังนั้นการภาษาจะ หมายถึงการสอนวิชาชีพ และปรากฏ เป็นสำคัญในบริบทของการโลกอาชีพ ปัจจุบันนักเรียนมีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต และความรู้ภาษาอังกฤษเปิดเขาประตูการรับข้อมูลส่วนกลางและการแลกเปลี่ยนข้อมูลมีความสนใจในการ ดังนั้น ESP เรียนการสอนว่า จะมุ่งเน้นเฉพาะมีส่งไปเฉพาะต้องการ (มืออาชีพ) ของนักเรียน ทักษะเฉพาะที่มาจากตัวอักษรที่เลือกที่นำเสนอพิเศษคำศัพท์และแสดงความร่ำรวยของภาษาในฟิลด์นั้น ดังนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดตำแหน่งเรียนจบและจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้เรื่องภาษา หรือกลับกันบนมืออื่น ๆ เรียนภาษาที่โรงเรียนเทคนิคสูงไม่ยืนยันตัวเองเป็นวินัยในตัวเอง ภาษาเป็น เรื่องสหวิทยาการ ชนิดของตัวกลางที่นำไปสู่เพิ่มของประกอบอาชีพมีการศึกษาไปต่างประเทศตามความหลากหลายของมุมมองนักเรียนแลกเปลี่ยนโปรแกรม หรือหางานที่ทำให้งานความพึงพอใจ – ไม่ได้ภายใต้เงื่อนไขของการแข่งขันในตลาดแรงงานถ้านักเรียนได้ตระหนักถึงปัญหาของการสื่อสาร เขาแก้ปัญหานี้ โดยการเรียนรู้ภาษา เพื่อให้เป็นพื้นฐานที่เหมาะสม และทั่วถึงในการใช้ภาษาอังกฤษสำหรับมืออาชีพวัตถุประสงค์ที่จำเป็นในการแก้ไข และการพัฒนาคำสั่งของนักศึกษาภาษาอังกฤษทั่วไป โดยเฉพาะมากมายในชีวิตประจำวันใช้ภาษาอังกฤษ นักเรียน แน่นอน คาดว่าจะใช้ภาษาอังกฤษในเขาอาชีพสภาพแวดล้อมเช่นในชีวิตประจำวัน เขาต้องมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ในชีวิตจริง –ถามคำถาม และตอบคำถามนั้นแสดงให้เห็นถึงความรู้V. Cook ถาม "ภาษาอื่นทำอะไรบ้าง" และคำตอบคือ: "การเรียนรู้ภาษาอื่นทำให้คนที่คิดอย่างยืดหยุ่นมากขึ้น เพิ่มการรับรู้ภาษา และนำไปสู่ความเข้าใจอันดีของวัฒนธรรม" (อาหาร 2001:197) แต่นี้เป็นด้านหนึ่งของเรื่อง อื่น ๆ คือการที่บุคคลกลายเป็นมีความสามารถในระดับมืออาชีพ ทดสอบเป็นระยะซึ่ง "มาใช้ในบริบทการอ้างอิงถึงความสามารถในการถ่ายทอดความหมายการเรียบร้อยแล้วในการสอนภาษาความรู้ทางภาษา และ sociolinguistic กฎในการติดต่อสื่อสาร" (Savington 1983:123) เอชฟามคิดที่สั่งใน "การบรรลุการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพในการ ลำโพงด่วนต้องใช้บรรทัดฐานทางภาษา และวัฒนธรรมซึ่งส่วนใหญ่กำหนด โดยเจ้าของภาษาอังกฤษ" (ฟาม 2001:7)นี่เราอีกวิธีสอนภาษาอังกฤษทั่วไปและเฉพาะ 2 ชนิด ทั้งสองอย่างพวกเขาพัฒนาความสามารถในการสื่อสารในรูปแบบใด – ข้อ ในความรู้ทางภาษาทั้งสองกรณีมีความถูกต้องของไวยากรณ์โครงสร้าง ทางเลือกที่เหมาะสมของคำและความหมายของพวกเขาเป้าหมายหลักในการสอน ESP คือการ ให้นักเรียนใช้งานการแก้ไขภาษาอังกฤษในความรู้ที่สร้างขึ้นก่อนหน้านี้ ESP เน้นไม่เพียงการรับรู้เฉพาะโครงสร้างของประโยค หรือชุดคำ บนเลือกคำและความหมายของคำในข้อความต่าง ๆ แต่ยังความสามารถทางไวยากรณ์เป็นโดเมนที่เหมาะสม การศึกษาภาษาศาสตร์ด้วยความสามารถเฉพาะฟิลด์ที่อาศัยร่วมกับความเข้าใจบริบทเฉพาะภาษาที่ใช้ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองประเภทของอังกฤษ (ต่อ)
... ..
ทำให้การใช้ภาษาต่างประเทศนักเรียนได้มาซึ่งความรู้ทางวิชาชีพที่ลึกซึ้ง ดังนั้น
ภาษาจะกลายเป็นวิธีการสอนวิชาชีพและดูเหมือนจะมีความสำคัญในบริบทของ
โลกมืออาชีพ ปัจจุบันนักเรียนที่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและความรู้ภาษาอังกฤษเปิด
เขาประตูในการรับข้อมูลทั่วโลกและการแลกเปลี่ยนข้อมูลเกี่ยวกับรายการที่เขาเป็นที่สนใจ
ใน ดังนั้นการเรียนการสอน / การเรียนรู้ ESP การกล่าวถึงเป็นพิเศษที่มุ่งเน้นในขณะที่มันจะถูกส่งไปที่เฉพาะเจาะจง
ความต้องการ (มืออาชีพ) ของนักเรียน ทักษะเฉพาะที่มาจากตำราเลือกที่นำเสนอพิเศษ
คำศัพท์และแสดงความมีชีวิตชีวาของภาษาในสนามว่า ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดว่า
การเรียนรู้ภาษาและสิ้นสุดที่การเรียนรู้เรื่องการเริ่มต้นหรือในทางกลับกัน.
บนมืออื่น ๆ , เรียนภาษาที่โรงเรียนเทคนิคที่สูงขึ้นไม่ได้ยืนยันตัวเองเป็นระเบียบวินัย
ในตัวของมันเอง ภาษาจะกลายเป็นเรื่องสหวิทยาการชนิดของตัวกลางโดยตรงต่อ
การเพิ่มอาชีพหนึ่งของที่มีในมุมมองของการศึกษาความเป็นไปได้ในต่างประเทศตามความหลากหลายของ
โครงการแลกเปลี่ยนนักเรียนหรือในการค้นหาของงานซึ่งจะช่วยให้ความพึงพอใจ - งานไม่ประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดาย
ภายใต้เงื่อนไข ของการแข่งขันในตลาดแรงงาน.
ถ้านักเรียนตระหนักถึงความยากลำบากของการสื่อสารที่เขาแก้ปัญหานี้โดยการเรียนรู้
ภาษา เพื่อที่จะให้พื้นฐานที่เหมาะสมและทั่วถึงในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ
วัตถุประสงค์มันเป็นสิ่งจำเป็นในการแก้ไขและพัฒนาคำสั่งของนักเรียนภาษาอังกฤษทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สำหรับการใช้งานในชีวิตประจำวันจำนวนมากที่แตกต่างของภาษาอังกฤษ นักศึกษาของหลักสูตรที่คาดว่าจะใช้ภาษาอังกฤษของเขาใน
สภาพแวดล้อมที่เป็นมืออาชีพเช่นเดียวกับในชีวิตประจำวัน เขาจะต้องสามารถที่จะมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง -
. จะถามคำถามและตอบคำถามเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความรู้ของเขา
โวลต์ คุกถามว่า "ภาษาอื่นทำอะไร?" และคำตอบคือ: "การเรียนรู้ภาษาอื่น
ทำให้คนคิดความยืดหยุ่นมากขึ้น, เพิ่มการรับรู้ภาษาและนำไปสู่ความเข้าใจที่ดีของคนอื่น ๆ
. วัฒนธรรม" (คุก 2001: 197) แต่นี้เป็นอีกด้านหนึ่งของเรื่อง อื่น ๆ คือว่าคนที่จะกลายเป็น
อำนาจในสาขาอาชีพของเขา การสื่อสารเป็นคำที่ "ได้ถูกนำมาใช้ใน
บริบทของการเรียนการสอนภาษาเพื่ออ้างถึงความสามารถในการสื่อความหมายที่จะประสบความสำเร็จรวม
ความรู้เกี่ยวกับกฎทางภาษาและ sociolinguistic ในการติดต่อสื่อสาร" (Savington 1983: 123) เอช
Pham คิดว่าในการสั่งซื้อ "เพื่อให้บรรลุสื่อสารที่มีประสิทธิภาพในการตั้งค่าต่างประเทศลำโพง nonnative
ต้องใช้บรรทัดฐานทางภาษาและวัฒนธรรมซึ่งมีการตั้งค่าโดยส่วนใหญ่เป็นเจ้าของภาษาภาษาอังกฤษ" (Pham 2001: 7).
ที่นี่เราอีกครั้งวิธีการเรียนการสอนทั้งสองประเภท ภาษาอังกฤษ - ทั่วไปและเฉพาะเจาะจง ทั้งสองของ
พวกเขาพัฒนาความสามารถหนึ่งของการติดต่อสื่อสารในรูปแบบใด ๆ - วาจาหรือลายลักษณ์อักษร ในทั้งสองกรณีความรู้ทางภาษา
รวมถึงความถูกต้องของโครงสร้างไวยากรณ์ทางเลือกที่เหมาะสมของคำพูดและความแม่นยำของความหมายของพวกเขา.
เป้าหมายหลักในการสอน ESP คือการให้นักเรียนที่มีการใช้ในทางปฏิบัติของภาษาอังกฤษทบทวน
ความรู้ที่สร้างขึ้นก่อนหน้านี้ ESP มุ่งเน้นไม่เพียง แต่ในการรับรู้ของโครงสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งของประโยคหรือ
ผสมคำ แต่ยังเกี่ยวกับทางเลือกของคำศัพท์และความหมายของคำในชนิดที่แตกต่างกันของข้อความ.
ความสามารถไวยากรณ์เป็นโดเมนของการศึกษาภาษาที่เหมาะสมในขณะที่ความสามารถเฉพาะรวมถึง
สหวิทยาการเขตด้วยกัน มีความเข้าใจในบริบทเฉพาะภาษาที่ใช้ใน