During the E. tarda challenge test,

During the E. tarda challenge test, the first dramatic mortality was observed on the third day after injection, and the fish fed the Con and KH diets showed lower disease resistance compared to those fed the TH diet (Fig. 1). Although fish fed the TH diet exhibited numerically higher disease resistance than the two other experimental groups, the differences were not significant at the end of the challenge test.




The fish fed the KH diet showed significantly (P b 0.05) higher growth performance than those fed the Con diet. Significantly lower feed conversion ratio was obtained in fish fed the KH diet compared to those fed the Con diet. Fish survival varied from 82 to 87% without any significant differences among dietary treatments. Digestibility of dry matter and protein was significantly higher in fish fed hydrolysate containing diets (Table 3).

The results of whole-body composition analysis (Table 4) and hematological indices (Table 5) revealed no significant differences among treatments.

Dietary supplementation of the KH significantly increased NBT and SOD activities. Also, significantly higher lysozyme activitywas recorded in fish fed TH diet. Total Ig level and antiprotease activity were not significantly influenced by the dietary treatments (Table 6).


All the fish in the control group were dead within six days following the bacterial infection,while the other two groups exhibited higher disease resistance even 10 days post infection (Fig. 1). However, the differences were not significant among treatments.

Whole-body composition of red sea bream and olive flounder fed the experimental diets
for 12 and 9 weeks, respectively.

In the present study, significant improvements in growth performance of red sea bream and olive flounder were achieved by dietary supplementation of KH. Similarly, Kolkovski et al. (2000) reported the growth promoting effect of KH when it was supplemented in diets for larval and juvenile fish.

Increased growth performance of fish following dietary KH application has been reported to be due to enhanced diet ingestion rate as KH is a rich source of low molecular weight compounds
acting as chemo-attractant in fish diets (Kolkovski et al., 2000).

In the current study, slight improvement in feed intake was observed in groups offered KH coated diets and this was more evident in olive flounder, although the differences were not significant. Therefore, the potential attractive properties of KH may not fully explain the considerable improvement of fish performance in the present study.

The increased growth of fish fed KH coated diets was mainly due to improved feed utilization
in both species, as significantly lower FCR values were found by KH supplementation. Also, numerically higher protein efficiency ratio was obtained in KH fed fish.

It has been reported that the inclusion of a moderate proportion of protein hydrolysate might affect fish digestive enzyme activity (Cahu et al., 2004; Santos et al., 2013; Zambonino
Infante and Cahu, 2007).

In the present study, the changes in digestive enzymes were not taken into account but the results of digestibility trials highlighted the significant enhancement of protein digestibility by KH and TH supplementation in both fish species.

In accordance with the present results, previous studies have demonstrated significant improvement in apparent nutrient digestibility by the dietary hydrolysate supplementation in juvenile olive flounder (Khosravi et al., in press; Zheng et al., 2012) and red sea bream diets (Bui et al., 2014).

It has been demonstrated that fish immune system can be triggered by dietary supplementation of protein hydrolysates (Kotzamanis et al.,2007; Zheng et al., 2013). In this regard, there are several reports on improvement of the fish immune system by dietary supplementation of protein hydrolysates (Bui et al., 2014; Liang et al., 2006; Khosravi et al., in press; Tang et al., 2008).

The present results also indicated that coating the diets with KH or TH can enhance non-specific immune responses in fish. Nevertheless, contradictory results have been reported for the effect of protein hydrolysate on fish immune response.

While dietary fish protein hydrolysates did not show significant impact on the certain indices of defense mechanism of fish (Murray et al., 2003; Zheng et al., 2013), several in vitro and in vivo studies indicated significant enhancement in fish immune response by various protein hydrolysates(Bøgwald et al., 1996; Bui et al., 2014; Khosravi et al., in press; Liang et al., 2006; Tang et al., 2008).
The enzymatic hydrolysis of proteins may result in the formation of biologically active peptides (Kim and Wijesekara, 2010; Korhonen and Pihlanto, 2006) that have been found to exhibit numerous physicochemical properties and bioactivities such as immunostimulating and antibacterial properties depending on their molecular weight and amino acid sequence (Kim and Mendis,
2006).
Bøgwald et al. (1996) found that peptide fractions obtained from fish protein hydrolysate with the molecular weight ranging from 500 to 3000 Da were able to stimulate the activity of fish macrophages.
Therefore, the contradictory results obtained in previous studies may be due to the variations in peptide profiles of hydrolysates that could be influenced by the raw material, the enzyme specifications and the hydrolysis conditions (Klompong et al., 2009).

The improvement of immune function, either cellular or humoral,accompanied with enhanced disease resistance has already been demonstrated in various fish species (Kotzamanis et al., 2007; Liang et al.,2006;Murray et al., 2003).
However, there is no strong evidence to support such a claim even though the immunostimulatory effects of the protein hydrolysates may get them as potential dietary ingredients for
promoting disease resistance of fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่าง E. tarda ท้าทายทดสอบ ตายอย่างแรกถูกตรวจสอบในวันที่สามหลังจากฉีด และปลาที่เลี้ยงในคอน และ KH พบอาหารต่ำต้านทานโรคเปรียบเทียบกับผู้เลี้ยงอาหาร TH (Fig. 1) ความแตกต่างไม่สำคัญที่สุดของการทดสอบท้าทายแม้ว่าปลาที่เลี้ยงอาหาร TH จัดแสดงความต้านทานโรคสูงขึ้นเรียงตามตัวเลขกว่าอื่น ๆ ทดลองสองกลุ่มปลาที่เลี้ยงอาหาร KH พบอย่างมีนัยสำคัญ (P b 0.05) เจริญเติบโตประสิทธิภาพสูงกว่าผู้เลี้ยงอาหารคอน อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าอัตราการแปลงอาหารกล่าวในปลาเลี้ยงอาหาร KH เมื่อเทียบกับผู้เลี้ยงอาหารคอน ความอยู่รอดของปลาแตกต่างกันจาก 82 87% ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ระหว่างบำบัดกาก Digestibility เรื่องแห้งและโปรตีนสูงมากในปลาที่เลี้ยงด้วยประกอบด้วยอาหาร (ตาราง 3)ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบร่างกายทั้งหมด (ตาราง 4) และดัชนี hematological (ตาราง 5) เปิดเผยไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษาอาหารแห้งเสริมของ KH ที่เพิ่มกิจกรรมเอ็นบีทีและสดมาก อย่างมีนัยสำคัญสูง lysozyme activitywas บันทึกในปลาเลี้ยงอาหาร TH รวมระดับ Ig และ antiprotease กิจกรรมมีไม่มากรับอิทธิพลจากการรักษาอาหาร (ตาราง 6)ปลาในกลุ่มควบคุมตายภายใน 6 วันหลังการติดเชื้อแบคทีเรีย ในขณะกลุ่มสองจัดแสดงความต้านทานโรคสูงขึ้น ถึง 10 วันลงติดเชื้อ (Fig. 1) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างไม่สำคัญระหว่างการรักษาองค์ประกอบร่างกายทั้งหมดของทรายแดงทะเลแดงและ flounder มะกอกได้รับอาหารทดลองสัปดาห์ที่ 12 และ 9 ตามลำดับในการศึกษาปัจจุบัน ปรับปรุงที่สำคัญในการเติบของทรายแดงทะเลแดงและ flounder มะกอกได้สำเร็จ โดยแห้งเสริมอาหารของ KH ในทำนองเดียวกัน Kolkovski และ al. (2000) รายงานการเติบโตที่ส่งเสริมผลของ KH เมื่อมันถูกเสริมในอาหารสำหรับปลา larval และเยาวชนเพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตปลาประยุกต์ KH อาหารต่อไปนี้ได้รับรายงานว่า เนื่องจากอัตราการกินอาหารเพิ่มขึ้นเป็น KH แหล่งอุดมไปด้วยสารน้ำหนักโมเลกุลต่ำทำหน้าที่เป็น chemo attractant ในอาหารปลา (Kolkovski et al., 2000)ในการศึกษาปัจจุบัน ปรับปรุงเล็กน้อยในการบริโภคอาหารถูกสังเกตในกลุ่มเสนอ KH เคลือบอาหาร และนี้ได้ชัดมากใน flounder มะกอก แม้ว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น คุณสมบัติน่าสนใจศักยภาพของ KH อาจไม่เต็มที่อธิบายถึงปรับปรุงประสิทธิภาพของปลาในการศึกษาปัจจุบันจำนวนมากการเติบโตเพิ่มขึ้นปลาที่เลี้ยงอาหาร KH เคลือบเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากใช้ปรุงอาหารในทั้งสองชนิด เป็น FCR ต่ำ ค่าพบ โดยแห้งเสริม KH ยัง โปรตีนสูงขึ้นเรียงตามตัวเลขประสิทธิภาพได้รับใน KH ที่เลี้ยงปลามีรายงานว่า รวมของสัดส่วนของโปรตีนด้วยปานกลางอาจมีผลต่อกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารปลา (Cahu et al., 2004 ซานโตส et al., 2013 Zamboninoอองฟองต์ก Cahu, 2007)ในการศึกษาปัจจุบัน ไม่เปลี่ยนแปลงเอนไซม์ช่วยย่อยอาหารได้ถูกนำเข้าบัญชี แต่ผลของการทดลอง digestibility เน้นปรับปรุงที่สำคัญของโปรตีน digestibility KH และ TH แห้งเสริมในทั้งพันธุ์ปลาตามผลลัพธ์ปัจจุบัน การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญใน digestibility ชัดธาตุอาหาร โดยแห้งเสริมด้วยอาหารในเยาวชน flounder มะกอก (Khosravi et al. ในกด เจิ้ง et al., 2012) และอาหารทะเลทรายแดงที่แดง (Bui et al., 2014)มันได้ถูกสาธิตระบบภูมิคุ้มกันที่ปลาสามารถถูกทริกเกอร์ โดยแห้งอาหารเสริมของ hydrolysates โปรตีน (Kotzamanis et al., 2007 เจิ้ง et al., 2013) ในการนี้ มีรายงานหลายฉบับเกี่ยวกับการปรับปรุงระบบภูมิคุ้มกันของปลาโดยแห้งเสริมอาหารของโปรตีน hydrolysates (Bui et al., 2014 เหลียงและ al., 2006 Khosravi et al. ในกด ถัง et al., 2008)ผลลัพธ์มีระบุว่า เคลือบอาหารกับ KH หรือ TH สามารถเพิ่มการตอบสนองภูมิคุ้มกันไม่ใช่เฉพาะในปลา อย่างไรก็ตาม ขัดแย้งผลมีการรายงานสำหรับผลของโปรตีนด้วยการตอบสนองภูมิคุ้มกันของปลาในขณะที่อาหารปลาโปรตีน hydrolysates ไม่แสดงผลกระทบที่สำคัญในดัชนีบางอย่างของกลไกป้องกันปลา (Murray และ al., 2003 เจิ้ง et al., 2013), ศึกษาในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองหลายระบุปรับปรุงที่สำคัญในการตอบสนองภูมิคุ้มกันของปลาต่าง ๆ โปรตีน hydrolysates (Bøgwald et al., 1996 Bui et al., 2014 Khosravi et al. ในกด เหลียงและ al., 2006 ถัง et al., 2008)ไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบของโปรตีนอาจทำให้การก่อตัวของเปปไทด์ชิ้นงาน (Kim และ Wijesekara, 2010 Korhonen และ Pihlanto, 2006) ที่พบแสดงคุณสมบัติ physicochemical และฤทธิ์ทางชีวภาพเช่น immunostimulating และคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียขึ้นอยู่กับน้ำหนักโมเลกุลและกรดอะมิโนลำดับ (คิมและ Mendis ของพวกเขามากมาย2006)Bøgwald et al. (1996) พบว่า เศษเพปไทด์ที่ได้จากปลาด้วยโปรตีน มีน้ำหนักโมเลกุลตั้งแต่ 500 ถึง 3000 ดาก็สามารถกระตุ้นการบังเอิญปลาดังนั้น ผลขัดแย้งที่ได้รับในการศึกษาก่อนหน้านี้อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในส่วนกำหนดค่าเพปไทด์ของ hydrolysates ที่อาจมีผลมาจากวัตถุดิบ ข้อมูลจำเพาะของเอนไซม์ และไฮโตรไลซ์เงื่อนไข (Klompong et al., 2009)อักเสบ โทรศัพท์มือถือ หรือ humoral ปรับปรุงพร้อมเพิ่มโรคแสดงความต้านทานในสายพันธุ์ปลาต่าง ๆ (Kotzamanis et al., 2007 แล้ว เหลียงและ al., 2006 เมอร์เรย์และ al., 2003)อย่างไรก็ตาม ไม่แข็งแรงเพื่อสนับสนุนข้อเรียกร้องถึงแม้ว่าผล immunostimulatory ของ hydrolysates โปรตีนอาจให้พวกเขาเป็นส่วนผสมอาหารที่อาจเกิดขึ้นสำหรับส่งเสริมภูมิต้านทานโรคของปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระหว่างการทดสอบความท้าทายอี tarda, การเสียชีวิตที่น่าทึ่งครั้งแรกที่ถูกตั้งข้อสังเกตในวันที่สามหลังจากการฉีดและปลาที่เลี้ยง Con และอาหาร KH แสดงความต้านทานโรคต่ำกว่าเมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหารไทย (รูปที่ 1). แม้ว่าปลาที่ได้รับอาหารไทยแสดงความต้านทานโรคสูงกว่าตัวเลขสองกลุ่มทดลองอื่น ๆ ที่แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญในตอนท้ายของการทดสอบความท้าทาย. ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร KH แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.05 ข) การเจริญเติบโตที่สูงกว่าอาหารเหล่านั้น อาหาร Con อย่างมีนัยสำคัญอัตราการเปลี่ยนอาหารที่ต่ำกว่าที่ได้รับในปลาที่ได้รับอาหาร KH เมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยงด้วยอาหาร Con ปลาอยู่รอดแตกต่างกัน 82-87% โดยไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ในหมู่การรักษาอาหาร การย่อยได้ของวัตถุแห้งและโปรตีนอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในไฮโดรไลเลี้ยงปลาที่มีอาหาร (ตารางที่ 3). ผลของร่างกายทั้งการวิเคราะห์องค์ประกอบ (ตารางที่ 4) และดัชนีโลหิตวิทยา (ตารางที่ 5) เปิดเผยว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการรักษา. การเสริมอาหารของ KH เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ NBT และกิจกรรม SOD นอกจากนี้ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ activitywas lysozyme บันทึกไว้ในปลาที่ได้รับอาหารไทย ระดับ Ig รวมกิจกรรม antiprotease ถูกไม่ได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาอาหาร (ตารางที่ 6). ทั้งหมดปลาในกลุ่มควบคุมตายภายในหกวันต่อการติดเชื้อแบคทีเรียในขณะที่อีกสองกลุ่มที่แสดงความต้านทานโรคสูงขึ้นแม้กระทั่ง 10 วันโพสต์ติดเชื้อ (รูปที่ 1). อย่างไรก็ตามความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญในกลุ่มการรักษา. องค์ประกอบทั้งร่างกายของทรายแดงทะเลสีแดงและดิ้นรนมะกอกเลี้ยงอาหารทดลองเป็นเวลา 12 สัปดาห์และ 9 ตามลำดับ. ในการศึกษาปัจจุบันปรับปรุงที่สำคัญในการเจริญเติบโตของปลาชนิดหนึ่งทะเลสีแดงและดิ้นรนมะกอก ก็ประสบความสำเร็จโดยการเสริมอาหารของ KH ในทำนองเดียวกัน Kolkovski และคณะ (2000) รายงานการเจริญเติบโตของการส่งเสริมผลของ KH เมื่อมันถูกเสริมในอาหารสำหรับลูกปลาวัยอ่อนและเยาวชน. เพิ่มขึ้นการเจริญเติบโตของปลาต่อไปนี้แอปพลิเค KH อาหารได้รับการรายงานว่าจะเกิดจากอัตราการบริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้นเป็น KH เป็นแหล่งอุดมสมบูรณ์ต่ำ น้ำหนักโมเลกุลสารที่ทำหน้าที่เป็นคีโมดึงดูดในอาหารปลา (Kolkovski et al., 2000). ในการศึกษาในปัจจุบันดีขึ้นเล็กน้อยในการบริโภคอาหารสัตว์พบว่าในกลุ่มที่นำเสนออาหารที่เคลือบ KH และนี่คือความชัดเจนมากขึ้นในการดิ้นรนมะกอกแม้ว่าความแตกต่าง อย่างไม่มีนัยสำคัญ ดังนั้นคุณสมบัติที่น่าสนใจที่มีศักยภาพของ KH จะยังคงไม่อธิบายการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานที่สำคัญของปลาในการศึกษาปัจจุบัน. การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นของปลาที่ได้รับอาหารที่เคลือบ KH เป็นผลมาจากการใช้อาหารสัตว์ที่ดีขึ้นในทั้งสองชนิดเป็นอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าค่า FCR ที่พบ โดยการเสริม KH นอกจากนี้ตัวเลขประสิทธิภาพการใช้โปรตีนสูงกว่าที่ได้รับใน KH ปลาที่ได้รับ. มันได้รับรายงานว่าการรวมของสัดส่วนปานกลางของโปรตีนไฮโดรไลอาจส่งผลกระทบต่อการทำงานของเอนไซม์ย่อยอาหารปลา (Cahu, et al, 2004;. Santos, et al, 2013;. Zambonino Infante และ Cahu 2007). ในการศึกษาการเปลี่ยนแปลงในเอนไซม์ย่อยอาหารที่ไม่ได้นำมาพิจารณา แต่ผลของการทดลองย่อยที่เน้นการเพิ่มประสิทธิภาพอย่างมีนัยสำคัญของการย่อยโปรตีนจาก KH และอาหารเสริมไทยในปลาทั้งสองชนิด. ให้สอดคล้องกับปัจจุบัน ผลการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงที่สำคัญในการย่อยสารอาหารที่ชัดเจนโดยการเสริมอาหารในไฮโดรไลดิ้นรนมะกอกเด็กและเยาวชน (Khosravi และคณะในการกด.. เจิ้งเหอและคณะ, 2012) และอาหารทะเลปลาชนิดหนึ่งสีแดง (. Bui, et al, 2014) . จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าปลาระบบภูมิคุ้มกันสามารถเรียกโดยการเสริมอาหารโปรตีนไฮโดรไลเซ (Kotzamanis et al, 2007;.. เจิ้งเหอและคณะ, 2013) ในเรื่องนี้มีรายงานหลายในการปรับปรุงระบบภูมิคุ้มกันของปลาโดยการเสริมอาหารโปรตีนไฮโดรไลเซ (Bui, et al, 2014;. เหลียงและคณะ, 2006;. Khosravi และคณะในการกด.. อัล Tang et 2008 ). ผลในปัจจุบันนอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าการเคลือบอาหารกับ KH หรือ TH สามารถเพิ่มการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันที่ไม่เฉพาะเจาะจงในปลา อย่างไรก็ตามผลการขัดแย้งได้รับการรายงานผลของโปรตีนไฮโดรไลกับการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันปลา. ในขณะที่ไฮโดรไลเซโปรตีนปลาอาหารที่ไม่ได้แสดงผลกระทบต่อดัชนีหนึ่งของกลไกการป้องกันของปลา (Murray et al, 2003;.. เจิ้งเหอและคณะ, 2013) หลายแห่งในหลอดทดลองและในร่างกายการศึกษาชี้ให้เห็นการเพิ่มประสิทธิภาพอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันปลาไฮโดรไลเซโปรตีนต่างๆ (Bøgwald et al, 1996;. Bui, et al, 2014;. Khosravi และคณะในการกด.. เหลียงและคณะ, 2006 .. อัล Tang et 2008) ย่อยโปรตีนของโปรตีนที่อาจทำให้เกิดการก่อตัวของเปปไทด์ที่ใช้งานทางชีวภาพ (คิมและ Wijesekara 2010; Korhonen และ Pihlanto 2006) ที่ได้รับพบว่ามีคุณสมบัติทางเคมีกายภาพมากมายและฤทธิ์ทางชีวภาพเช่น immunostimulating และคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียขึ้นอยู่กับน้ำหนักโมเลกุลของพวกเขาและอะมิโนลำดับกรด (คิมและ Mendis, 2006). Bøgwaldและคณะ (1996) พบว่าเศษส่วนเปปไทด์ที่ได้จากการย่อยสลายโปรตีนที่มีน้ำหนักโมเลกุลตั้งแต่ 500-3,000 ดามีความสามารถในการกระตุ้นการทำงานของเซลล์ macrophages ปลา. ดังนั้นผลการขัดแย้งที่ได้รับในการศึกษาก่อนหน้าอาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบเปปไทด์ ของไฮโดรไลเซที่อาจจะได้รับอิทธิพลจากวัตถุดิบรายละเอียดการทำงานของเอนไซม์และเงื่อนไขในการย่อยสลาย (Klompong et al., 2009). การปรับปรุงการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันทั้งมือถือหรือร่างกายพร้อมกับความต้านทานโรคเพิ่มขึ้นได้รับการแสดงให้เห็นในปลาต่างๆ สายพันธุ์ (Kotzamanis, et al, 2007;. เหลียงและคณะ, 2006;.. เมอร์เร et al, 2003). แต่ไม่มีหลักฐานที่จะสนับสนุนการเรียกร้องดังกล่าวแม้ว่าผลกระทบ immunostimulatory ของไฮโดรไลเซโปรตีนอาจได้รับพวกเขาเป็นที่มีศักยภาพ ส่วนผสมอาหารสำหรับการส่งเสริมความต้านทานโรคของปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน E . tarda ท้าทายทดสอบ พบว่าอัตราการตายละครแรกในวันที่ 3 หลังฉีด และปลาที่ได้รับอาหารที่ต่อต้านและ KH มีความต้านทานโรคต่ำเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับ th อาหาร ( รูปที่ 1 ) แม้ว่าปลาที่ได้รับอาหารที่มีความต้านทานโรคตัวเลขสูงกว่าอีกสองกลุ่มทดลองความแตกต่างที่ไม่พบในตอนท้ายของความท้าทายทดสอบ




ปลาที่ได้รับอาหารมี KH อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p B ) ) อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่าเฟดคอนอาหาร ลดอัตราส่วนการแปลงอาหารได้ในปลาที่ได้รับอาหารเปรียบเทียบกับ KH เฟดคอนอาหารการอยู่รอดของปลาหลากหลายจาก 82 ถึง 87 เปอร์เซ็นต์ โดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างตำรับอาหาร การย่อยได้ของวัตถุแห้งและโปรตีนสูงกว่าปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีในตามลำดับ ( ตารางที่ 3 ) .

ผลของการวิเคราะห์องค์ประกอบร่างกาย ( ตารางที่ 4 ) และดัชนีก่อน ( ตารางที่ 5 ) ไม่พบความแตกต่างของการรักษา .

การเสริมของ KH เพิ่มขึ้นและ NBT สดกิจกรรม ยังสูงกว่าไลโซไซม์ activitywas บันทึกไว้ในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารเส . ระดับกิจกรรม IG ทั้งหมดและ antiprotease ไม่ได้มีอิทธิพลอย่างมาก โดยจากการทดลอง ( ตารางที่ 6 )


ทั้งหมดปลาในกลุ่มควบคุม ตายภายในหกวันต่อเชื้อโรคขณะที่กลุ่มอื่นๆ มีความต้านทานโรคสูงถึง 10 วันหลังการติดเชื้อ ( รูปที่ 1 ) พบว่า แตกต่างกันไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษา

ทั้งร่างกายของปลาทะเลสีแดง และปลาลิ้นหมามะกอกได้รับอาหารทดลอง
12 และ 9 สัปดาห์ ตามลำดับ

ในการศึกษาปัจจุบันการปรับปรุงที่สำคัญในการเจริญเติบโตของปลาตะเพียนแดงทะเลและปลาฟลานเดอร์โอลีฟได้โดยการเสริมราษฎร์ . ในทํานองเดียวกัน kolkovski et al . ( 2000 ) รายงานการเจริญเติบโตส่งเสริมผลของ KH เมื่อมันถูกเสริมในอาหารสำหรับตัวอ่อนและเยาวชน

ปลา .เพิ่มประสิทธิภาพการใช้อาหารของปลาต่อปีได้ เนื่องจากการรับประทานเป็นอาหารซึ่งเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยคาร์บอนต่ำน้ำหนักโมเลกุล
ทำตัวเป็นคีโมดึงดูดในอาหารปลา ( kolkovski et al . , 2000 ) .

ในการศึกษาปัจจุบันการปรับปรุงเล็กน้อยในการกินอาหารพบว่าในกลุ่มที่ได้รับการเสนองบดุล และเคลือบสูตรนี้เห็นได้ชัดมากขึ้นในฟลานเดอร์ มะกอก ถึงแม้ว่าความแตกต่างไม่ที่สำคัญ ดังนั้น คุณสมบัติที่น่าสนใจที่อาจเกิดขึ้นของ KH อาจไม่เต็มอธิบายการปรับปรุงประสิทธิภาพมากของปลาในการศึกษา .

การเพิ่มการเจริญเติบโตของปลาที่เลี้ยงยากเคลือบอาหารส่วนใหญ่เนื่องจากการปรับปรุงการใช้ประโยชน์
ทั้ง 2 ชนิดที่ใช้ต่ำกว่าค่าถูกพบโดย KH ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร นอกจากนี้ ตัวเลขสูงกว่าโปรตีนอัตราส่วนประสิทธิภาพใน KH ได้

เลี้ยงปลามันได้รับรายงานว่ารวมสัดส่วนปานกลางของโปรตีนไฮโดรไลเซทปลาอาจส่งผลกระทบต่อกิจกรรมของเอนไซม์ ( cahu et al . , 2004 ; ซานโตส et al . , 2013 ; zambonino
Infante และ cahu , 2007 ) .

ในการศึกษาปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงในเอนไซม์ย่อยอาหารไม่ได้ถ่ายลงในบัญชี แต่ผลลัพธ์ของการทดลองได้เน้นเสริมสําคัญของโปรตีนได้ โดย KH และ th ) ทั้งชนิดปลา

ตามผลปัจจุบันการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นการปรับปรุงที่สำคัญในการย่อยได้ชัดเจน โดยการเสริมเอนไซม์อาหารในฟลานเดอร์มะกอกเยาวชน ( khosravi et al . , กด เจิ้ง et al . , 2012 ) และปลาตะเพียนแดง อาหาร ( บุ่ย et al . , 2010 ) .

นี้ได้แสดงให้เห็นว่าระบบสามารถถูกทริกเกอร์ โดยการเสริมภูมิคุ้มกันของปลา ปริมาณของโปรตีน ( kotzamanis et al . , 2007 ;เจิ้ง et al . , 2013 ) ทั้งนี้ มีรายงานหลายการปรับปรุงของปลาโดยการเสริมระบบภูมิคุ้มกันของโปรตีน ( บุ่ย et al . , 2014 ; เลี่ยง et al . , 2006 ; khosravi et al . , กด ; Tang et al . , 2008 ) .

ผลปัจจุบันยังพบว่า การเคลือบอาหารกับ KH หรือ TH สามารถเพิ่มภูมิคุ้มกันตอบสนองเฉพาะในปลา อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่ขัดแย้งได้รับรายงานผลต่อการตอบสนองภูมิคุ้มกันโปรตีนไฮโดรไลเซทปลา

ในขณะที่อาหารโปรตีนของปลาไม่ได้แสดงผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อดัชนีหนึ่งของกลไกการป้องกันของปลา ( เมอร์เรย์ et al . , 2003 ; เจิ้ง et al . , 2013 )หลายในหลอดทดลองและการศึกษาในสัตว์พบอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองภูมิคุ้มกันของปลา เสริมด้วยโปรตีนต่างๆ ( B ขึ้น gwald et al . , 1996 ; บุย et al . , 2014 ; khosravi et al . , กด เลี่ยง et al . , 2006 ; Tang et al . , 2008 ) .
เอนไซม์เอนไซม์ของโปรตีน อาจส่งผลในการก่อตัวของเปปไทด์ที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ ( คิม และ wijesekara korhonen pihlanto 2010 ; และ ,2006 ) ที่ได้รับพบว่ามีจํานวนมาก เช่น คุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีและฤทธิ์ทางชีวภาพและคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียเข้าสู่กล้วยไม้สกุลหวาย ขึ้นอยู่กับน้ำหนักของโมเลกุลและลำดับกรดอะมิโน ( คิม และ mendis
, 2006 ) .
b ขึ้น gwald et al .( 1996 ) พบว่าเปปไทด์ เศษส่วน ที่ได้จากโปรตีนปลาไฮโดรไลที่มีน้ำหนักโมเลกุลตั้งแต่ 500 ถึง 3000 ดาสามารถกระตุ้นกิจกรรมของ macrophages ปลา
ดังนั้นผลลัพธ์ที่ขัดแย้งได้รับในการศึกษาก่อนหน้านี้อาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในเปปไทด์โปรไฟล์ของของที่อาจจะได้รับอิทธิพลจากวัตถุดิบข้อกำหนดและเงื่อนไขย่อยด้วยเอนไซม์ ( klompong et al . , 2009 ) .

ปรับปรุงภูมิคุ้มกัน ทั้งมือถือ หรือ humoral พร้อมกับเพิ่มความต้านทานโรคได้ถูกพบในปลาชนิดต่างๆ ( kotzamanis et al . , 2007 ; เลี่ยง et al . , 2006 ; เมอร์เรย์ et al . , 2003 ) .
อย่างไรก็ตามไม่มีหลักฐานที่จะสนับสนุนการเรียกร้องดังกล่าว แม้ว่าผล immunostimulatory ของโปรตีนของอาจได้รับพวกเขาเป็นส่วนผสมที่มีศักยภาพ
ส่งเสริมความต้านทานโรคของปลา