Some students are apt to drift off

Some students are apt to drift off into their own thoughts, stare into their smartphones, or talk with classmates in the middle of your lecture. Not only do they miss out on what you’re saying, they often disrupt the students around them as well. Tips to manage this behavior: Because students may get distracted if they’re too challenged or not challenged enough, McKeachie and Svinicki encourage instructors to consider whether or not they’re presenting the manner that is proving either too difficult or too simple. If neither is the case, then they recommend implementing some strategies that encourage interaction and lessen the likelihood of disengagement, such as closely monitored group activities. You might also assign “minute papers” and then ask several students—including the inattentive ones—to share their answers. Other strategies include requiring students to rotate seats on a regular basis (and moving those easily distracted back-row students to the front row). Again, if a particular student’s inattentive behavior persists, you may want to speak one-on-one with that individual and ask about their lack of attention in a considerate and concerned manner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนบางคนมีแนวโน้มที่จะเข้าสู่ความคิดของตนเอง มองไปที่สมาร์ทโฟนของพวกเขา หรือพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นกลางของการบรรยาย ไม่เพียงแต่ทำพวกเขาพลาดในสิ่งที่คุณพูด พวกเขามักจะรบกวนนักเรียนนั้นเป็นอย่างดี เคล็ดลับในการจัดการการทำงานนี้: เนื่องจากนักเรียนอาจได้รับหากพวกเขากำลังท้าทายเกินไป หรือไม่ท้าทายพอ McKeachie และ Svinicki ส่งเสริมให้ผู้สอนพิจารณาฟุ้งซ่าน หรือไม่พวกเขานำเสนอในลักษณะที่เป็นการพิสูจน์ยาก หรือง่ายเกินไป ถ้าไม่ มีกรณี แล้วพวกเขาแนะนำการใช้กลยุทธ์บางอย่างที่ส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ และลดโอกาสของ disengagement เช่นอย่างใกล้ชิด ตรวจสอบกิจกรรมกลุ่ม คุณอาจยัง กำหนด "นาทีกระดาษ" และสอบถามนักเรียนหลายคน — รวมถึงคน inattentive — การแชร์คำตอบของพวกเขา กลยุทธ์อื่น ๆ ได้แก่ต้องการศึกษาการหมุนที่นั่งเป็นประจำ (และเคลื่อนที่ได้ง่ายฟุ้งซ่านนักเรียนแถวหน้าแถวหลัง) อีกครั้ง ถ้าพฤติกรรมของนักเรียนเฉพาะ inattentive ยังคง คุณอาจต้องการพูดคุยแบบตัวต่อตัวกับบุคคลนั้น และถามพวกเขาขาดความสนใจในลักษณะเกี่ยวข้อง และน้ำใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนบางคนมีแนวโน้มที่จะลอยออกไปสู่​​ความคิดของตัวเองของพวกเขาจ้องมองเข้าไปในมาร์ทโฟนของพวกเขาหรือพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นในช่วงกลางของการบรรยายของคุณ ไม่เพียง แต่พวกเขาทำพลาดในสิ่งที่คุณกำลังจะบอกว่าพวกเขามักจะส่งผลกระทบต่อนักเรียนที่อยู่รอบตัวพวกเขาเช่นกัน เคล็ดลับในการจัดการพฤติกรรมนี้: เพราะนักเรียนอาจได้รับฟุ้งซ่านหากพวกเขากำลังท้าทายเกินไปหรือไม่ท้าทายพอ McKeachie และ Svinicki ส่งเสริมให้อาจารย์ผู้สอนที่จะต้องพิจารณาหรือไม่พวกเขากำลังนำเสนอลักษณะที่จะพิสูจน์ทั้งยากเกินไปหรือง่ายเกินไป หากไม่เป็นเช่นนั้นแล้วพวกเขาก็แนะนำให้ใช้กลยุทธ์บางอย่างที่กระตุ้นให้เกิดการทำงานร่วมกันและช่วยลดโอกาสในการหลุดพ้นเช่นกิจกรรมกลุ่มติดตามอย่างใกล้ชิด นอกจากนี้คุณยังอาจกำหนดเอกสาร "นาที" แล้วขอให้นักเรียนตั้งใจรวมทั้งคนเพื่อแบ่งปันคำตอบของพวกเขาหลาย กลยุทธ์อื่น ๆ รวมถึงการกำหนดให้นักเรียนที่จะหมุนที่นั่งเป็นประจำ (และการเคลื่อนย้ายผู้ฟุ้งซ่านได้ง่ายนักเรียนแถวหลังไปแถวหน้า) อีกครั้งถ้าไม่ตั้งใจพฤติกรรมนักเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งยังคงมีอยู่คุณอาจต้องการที่จะพูดแบบหนึ่งต่อหนึ่งกับบุคคลนั้นและถามเกี่ยวกับพวกเขาขาดความสนใจในลักษณะที่มีน้ำใจและความกังวล