Greenhouse Gases: Sources and Trend

Greenhouse Gases: Sources and Trends
Scientists have found that the four most important variable greenhouse gases, whose
atmospheric concentrations can be influenced by human activities, are carbon dioxide (CO2),
methane (CH4), nitrous oxide (N2O), and chlorofluorocarbons (CFCs). Historically, CO2 has
been the most important, but those other atmospheric trace gases are also radiatively active,
in that they can affect Earth’s heat budget and thereby contribute to a greenhouse warming of
the lower atmosphere.
The amount of carbon cycling from naturally occurring processes each year through the
biosphere as CO2 is enormous — some 800 billion tons. Ice cores and other proxy climate
data, which also indicate CO2 concentrations in the atmosphere, have shown, in general, a
relatively stable global climate, at least over the past 10,000 years. As such, many scientists
suggest that the amount of CO2 generated by natural processes is about equal to the amounts
absorbed and sequestered by natural processes. However, human activity since the Industrial
Revolution (c.a. 1850), and primarily in the form of burning fossil fuels, is now generating
some additional 24 billion tons of CO2 per year. Available evidence shows that about half this
amount is absorbed by natural processes on land and in the ocean, and that atmospheric
concentrations of CO2 are currently about 35% higher at 378 parts per million (ppm) than they
were some 150 years ago at 280 ppm. Some scientists believe that a large amount of CO2 may
be stored in northern latitude soils and in temperate and tropical forests, suggesting a greater
importance of the role of natural resources management and land-use practices in these
regions, including burning of biomass and deforestation. Scientists estimate that
anthropogenic emissions of CO2 alone may account for as much as a 60% increase in global
mean temperatures of 0.9o
F, since 1850.
The combined radiative forcing from the other trace gases is approximately equal to that
of CO2 and, collectively, they are projected to contribute about as much to potential global
warming over the next 60 years as CO2. Some of the halogenated compounds, while present
in the atmosphere at very low concentrations, are of considerable interest because of their high
global warming potentials (GWPs) and long atmospheric residence times. Methane
concentrations had been rising from a preindustrial value of around 700 parts per billion (ppb)
up to the mid-1990s, when they began to level off to a present value of about 1,766 ppb, a
152% increase. Nitrous oxide concentrations have been rising from a preindustrial value of
around 270 parts per billion (ppb) up to a present value of about 317 ppb, representing a 17%
increase. The atmospheric concentrations of the chlorofluorocarbons CFC-11, at 268 parts per
trillion (ppt), and CFC 113, at 84 ppt, have been on the decline in recent years in response to
the Montreal Protocol of the late 1980’s. The concentration of CFC-12 at 533 ppt is also
anticipated to decline, but the decline is expected to be delayed due to (1) a longer atmospheric
lifetime than CFC-11 or CFC-113, (2) its use in long-lasting appliances such as home
refrigerators, and, possibly, (3) particularly extensive stockpiling at the global scale, due to a
perceived lack of suitable replacement at the time production decreases were being mandated.The Kyoto Protocol on Climate Change also regulates three other trace gases:
hydrofluorocarbons (HFCs), perfluorocarbons (PFCs), and sulfur hexafluoride (SF6), whose
limited concentrations in the atmosphere are anticipated to grow over the long term. Sulfate
aerosols, a byproduct of air pollution, and other natural phenomena are also viewed as
important for their transient and regional “climate cooling” effects in Earth’s atmosphere.
On a related note, NASA scientist James Hansen has suggested that climate change
benefits could be achieved through near-term regulation of non-CO2 greenhouse gases. He
proposed that reducing emissions of halocarbons (refrigerants), methane, nitrogen oxides, and
carbon-black aerosols (soot) could have the effect of reducing ozone, itself a greenhouse gas,
in the troposphere. Non-CO2 greenhouse gases have relatively short atmospheric lifetimes
compared with CO2; however, most have a much larger global warming potential (gwp). This
would suggest that controlling emissions of these greenhouse gases could reduce the rate and
overall amount of potential climate warming from greenhouse gases, leaving only that
projected from long-term CO2 emissions whose full effects might not be realized for another
75-100 years. Nevertheless, Hansen emphasized that any actions to reduce emissions of these
gases would need to be taken concomitantly with long-term strategies to reduce CO2. Hansen
also noted that modest gains from reducing CO2 and non-CO2 emissions in the near term could
be achieved primarily through cleaner energy production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก๊าซเรือนกระจก: แหล่งที่มาและแนวโน้มนักวิทยาศาสตร์ได้พบว่าสี่สำคัญแปรก๊าซเรือนกระจกความเข้มข้นบรรยากาศสามารถมีผลมาจากกิจกรรมมนุษย์ มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2),มีเทน (CH4), ไนตรัสออกไซด์ (N2O), ก chlorofluorocarbons พลังน้ำ (ผ่าน) ประวัติ CO2 ได้แล้วสำคัญที่สุด แต่ก๊าซอื่น ๆ ติดตามบรรยากาศเหล่านั้นยังมีการใช้งาน radiativelyที่สามารถส่งผลกระทบต่องบประมาณของโลกร้อน และช่วยทำให้เรือนกระจกร้อนของบรรยากาศด้านล่างจำนวนคาร์บอนขี่จักรยานจากธรรมชาติเกิดขึ้นดำเนินการในแต่ละปีผ่านการชีวบริเวณเป็น CO2 เป็นอย่างมากเช่นบางตัน 800 พันล้าน แกนน้ำแข็งและสภาพภูมิอากาศอื่น ๆ พร็อกซีข้อมูล ซึ่งระบุความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศ ได้แสดง ทั่วไป การค่อนข้างมั่นคงสภาพภูมิอากาศโลก น้อยกว่า 10000 ปี เป็นนักวิทยาศาสตร์ดังกล่าว ในแนะนำว่า ปริมาณ CO2 ที่สร้างโดยกระบวนการธรรมชาติกำลังเท่ากับจำนวนดูดซึม และปล่อยตามกระบวนการธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม กิจกรรมมนุษย์ตั้งแต่ภาคอุตสาหกรรม(C.a. 1850), การปฏิวัติ และเป็นหลักในรูปแบบของการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล ตอนนี้กำลังบางอย่างเพิ่มเติม 24 ล้านตัน CO2 ต่อปี มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าประมาณครึ่งนี้ยอดเงินถูกดูดตามกระบวนการธรรมชาติ บนบก และ ในทะเล และบรรยากาศความเข้มข้นของ CO2 จะอยู่ประมาณ 35% สูงกว่าที่ 378 ส่วนต่อล้าน (ppm) มากกว่าพวกเขาบาง 150 ปีที่ผ่านมาที่ 280 ppm ได้ นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่า จำนวนมากของ CO2 อาจเก็บไว้ ในดินเนื้อปูนละติจูดเหนือ และ ใน ป่าเขตร้อน และแจ่ม แนะนำมากกว่าความสำคัญของบทบาทของทรัพยากรธรรมชาติการจัดการและการใช้ที่ดินปฏิบัติในเหล่านี้ภูมิภาค รวมทั้งการเผาไหม้ชีวมวลและการทำลายป่า นักวิทยาศาสตร์คาดว่ามาของมนุษย์ปล่อย CO2 เพียงอย่างเดียวอาจบัญชีเท่า% 60 เพิ่มขึ้นทั่วโลกอุณหภูมิเฉลี่ยของ 0.9oF ตั้งแต่ 1850การรวม radiative บังคับจากก๊าซติดตามอื่น ๆ จะประมาณเท่ากับที่ของ CO2 และ เรียก พวกเขาคาดว่าจะมีส่วนร่วมเกี่ยวกับมากที่สุดเพื่อศักยภาพในระดับโลกภาวะโลกร้อนมากกว่า 60 ปีถัดไปเป็น CO2 ของสารประกอบ halogenated ในขณะที่ปัจจุบันในบรรยากาศที่ความเข้มข้นต่ำมาก มีน่าสนใจมากของพวกเขาสูงบรรยากาศจึงอาศัยเวลาและศักยภาพโลกร้อน (GWPs) มีเทนความเข้มข้นมีการเพิ่มขึ้นจากประมาณ 700 ส่วนต่อพันล้านค่า preindustrial (ppb)ได้ถึงในกลางทศวรรษที่ 1990 เมื่อพวกเขาเริ่มปิดระดับการมูลค่าปัจจุบันของประมาณ 1,766 ppb การ152% เพิ่มขึ้น ไนตรัสออกไซด์ความเข้มข้นได้รับเพิ่มขึ้นจากค่า preindustrialประมาณ 270 ส่วนต่อพันล้าน (ppb) ถึงมูลค่าปัจจุบันของประมาณ 317 ppb แสดงถึง 17%เพิ่มขึ้น ความเข้มข้นในบรรยากาศของ chlorofluorocarbons พลังน้ำ CFC-11 ที่ 268 ส่วนต่อล้านล้าน (ppt), และ CFC 113 ที่ 84 ppt การลดลงในปีที่ผ่านมาเพื่อตอบสนองโพรโทคอมอนทรีออลของ 1980 สาย มีความเข้มข้นของ CFC 12 ที่ 533 pptคาดว่าจะลดลง แต่คาดว่าจะล่าช้าเนื่องจาก (1) ลดลงอากาศอีกต่อไปอายุการใช้งานกว่า CFC-11 หรือ CFC-113, (2) การใช้เครื่องใช้ไฟฟ้ายาวนานเช่นบ้านตู้เย็น และ อาจจะ, (3) อย่างละเอียดโดยเฉพาะอย่างยิ่งอนตัวในระดับสากล เนื่องการมองเห็นขาดแทนเหมาะเวลาลดลงผลิตได้ถูกบังคับ เกียวโตในสภาพกำหนดสามก๊าซอื่น ๆ ติดตาม:hydrofluorocarbons (HFCs), perfluorocarbons (PFCs), และซัลเฟอร์เฮกซะฟลูออไรด์ (SF6), มีจำกัดความเข้มข้นในบรรยากาศคาดว่าจะเติบโตในระยะยาว ซัลเฟตโรง จิตสำนึกของมลพิษในอากาศ และปรากฏการณ์ธรรมชาติอื่น ๆ ยังดูเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผลชั่วคราว และภูมิภาค "อากาศเย็น" ของพวกเขาในบรรยากาศของโลก ในบันทึกย่อที่เกี่ยวข้อง นักวิทยาศาสตร์ NASA แฮนเซ่น James ได้แนะนำการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศประโยชน์สามารถทำได้ผ่านระเบียบ near-term ของก๊าซเรือนกระจกไม่ใช่ CO2 เขาเสนอให้ลดการปล่อยก๊าซมีเทน halocarbons (น้ำมัน) ไนโตรเจน ออกไซด์ และโรงสีดำคาร์บอน (ฟุ้ง) อาจมีผลลดโอโซน เองแก๊สเรือนกระจกในโทรโพสเฟียร์ อายุการใช้งานค่อนข้างสั้นบรรยากาศมีก๊าซเรือนกระจกไม่ใช่ CO2เปรียบเทียบกับ CO2 อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่มีขนาดใหญ่ระดับโลกร้อนเป็นไป (gwp) นี้แนะนำว่า การควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้สามารถลดอัตรา และยอดเงินรวมของสภาพภูมิอากาศที่เกิดภาวะโลกร้อนจากก๊าซเรือนกระจก ออกเท่าที่คาดการณ์จากการปล่อยก๊าซ CO2 ระยะยาวมีผลเต็มรูปแบบอาจไม่รับรู้ในอีก75-100 ปี อย่างไรก็ตาม แฮนเซ่นย้ำว่า การดำเนินการใด ๆ เพื่อลดการปล่อยก๊าซเหล่านี้ก๊าซจะต้องดำเนินการ concomitantly ด้วยกลยุทธ์ระยะยาวเพื่อลด CO2 แฮนเซ่นยัง ตั้งข้อสังเกตว่า เจียมเนื้อเจียมตัวกำไรจากการลดการปล่อยก๊าซ CO2 และ CO2 ไม่ใช่ในระยะใกล้ได้ได้ผ่านการผลิตพลังงานสะอาดเป็นหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก๊าซเรือนกระจก:
แหล่งที่มาและแนวโน้มนักวิทยาศาสตร์ได้พบว่าสี่ตัวแปรที่สำคัญที่สุดก๊าซเรือนกระจกที่มีความเข้มข้นในบรรยากาศสามารถได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์ที่มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
(CO2)
ก๊าซมีเทน (CH4) ก๊าซไนตรัสออกไซด์ (N2O) และ chlorofluorocarbons (CFCs ) อดีต CO2
ได้รับที่สำคัญที่สุดแต่ผู้ที่ติดตามก๊าซในชั้นบรรยากาศอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการใช้งาน radiatively,
ในการที่พวกเขาสามารถส่งผลกระทบต่องบประมาณของความร้อนของโลกและจึงนำไปสู่ภาวะโลกร้อนเรือนกระจกของบรรยากาศชั้นล่าง. จำนวนเงินของการขี่จักรยานคาร์บอนจากธรรมชาติที่เกิดขึ้นในกระบวนการแต่ละ ปีที่ผ่านชีวมณฑลเป็นCO2 เป็นอย่างมาก - 800 พันล้านตัน แกนน้ำแข็งและพร็อกซี่สภาพภูมิอากาศอื่น ๆข้อมูลซึ่งบ่งบอกถึงความเข้มข้นยัง CO2 ในชั้นบรรยากาศได้แสดงให้เห็นโดยทั่วไปเป็นสภาพภูมิอากาศโลกค่อนข้างมีเสถียรภาพอย่างน้อยที่ผ่านมา 10,000 ปี เช่นนักวิทยาศาสตร์หลายคนชี้ให้เห็นว่าปริมาณของ CO2 ที่เกิดจากกระบวนการทางธรรมชาติเป็นเรื่องเกี่ยวกับเท่ากับจำนวนเงินที่ถูกดูดซึมและแยกตามกระบวนการทางธรรมชาติ แต่กิจกรรมของมนุษย์ตั้งแต่อุตสาหกรรมการปฏิวัติ (CA 1850) และเป็นหลักในรูปแบบของการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ขณะนี้การสร้างเพิ่มเติมบาง24 พันล้านตัน CO2 ต่อปี มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าประมาณครึ่งหนึ่งนี้จำนวนเงินที่ถูกดูดซึมโดยกระบวนการทางธรรมชาติบนบกและในทะเลและบรรยากาศความเข้มข้นของCO2 ที่มีอยู่ในปัจจุบันประมาณ 35% สูงกว่า 378 ส่วนในล้านส่วน (ppm) กว่าที่พวกเขาบางส่วน150 ปีที่ผ่านมาที่ 280 ppm . นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าเป็นจำนวนมาก CO2 อาจถูกเก็บไว้ในดินละติจูดภาคเหนือและในป่าเขตร้อนและหนาวแนะนำมากขึ้นความสำคัญของบทบาทของการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและการปฏิบัติการใช้ที่ดินในเหล่านี้ภูมิภาครวมทั้งการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงชีวมวลและการตัดไม้ทำลายป่า นักวิทยาศาสตร์คาดว่าการปล่อยก๊าซ CO2 ของมนุษย์เพียงอย่างเดียวอาจบัญชีสำหรับเท่าที่เพิ่มขึ้น 60% ทั่วโลกมีอุณหภูมิเฉลี่ยของ0.9o F ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1850 รังสีรวมบังคับจากก๊าซร่องรอยอื่น ๆ จะอยู่ที่ประมาณเท่ากับว่าของCO2 และเรียกรวม พวกเขาคาดว่าจะมีส่วนร่วมเกี่ยวกับการเป็นมากที่จะมีศักยภาพระดับโลกร้อนในอีก60 ปีในฐานะ CO2 บางส่วนของสารฮาโลเจนในขณะที่ปัจจุบันในชั้นบรรยากาศที่ระดับความเข้มข้นที่ต่ำมากที่มีความสนใจเป็นอย่างมากเพราะพวกเขาสูงศักยภาพภาวะโลกร้อน(GWPs) และระยะยาวครั้งถิ่นที่อยู่ในชั้นบรรยากาศ ก๊าซมีเทนระดับความเข้มข้นที่ได้รับเพิ่มขึ้นจากค่าก่อนยุคอุตสาหกรรมประมาณ 700 ส่วนต่อพันล้าน (ppb) ถึงกลางทศวรรษที่ 1990 เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะยกระดับออกไปมูลค่าปัจจุบันประมาณ 1,766 ppb เป็นเพิ่มขึ้น152% ความเข้มข้นของก๊าซไนตรัสออกไซด์ที่ได้รับเพิ่มขึ้นจากค่าลัทธิของรอบ 270 ส่วนต่อพันล้าน (ppb) ถึงมูลค่าปัจจุบันประมาณ 317 ppb คิดเป็น 17% เพิ่มขึ้น ความเข้มข้นในบรรยากาศ chlorofluorocarbons CFC-11 ที่ 268 ส่วนต่อล้านล้าน(พีพีที) และสาร CFC 113, ที่ 84 พีพีทีได้รับการลดลงในปีที่ผ่านมาในการตอบสนองต่อพิธีสารมอนทรีออในช่วงปลายปี1980 ความเข้มข้นของสาร CFC-12 ที่ 533 พีพียังเป็นที่คาดการณ์ไว้ว่าจะลดลงแต่ลดลงคาดว่าจะล่าช้าออกไปเนื่องจาก (1) บรรยากาศอีกต่อไปอายุการใช้งานกว่าCFC-11 หรือสาร CFC-113 (2) การใช้งานในระยะยาว เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้านเช่นตู้เย็นและอาจจะเป็น(3) สำรองที่กว้างขวางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับโลกเนื่องจากการขาดการรับรู้ของการเปลี่ยนที่เหมาะสมในการผลิตลดลงเวลาได้เป็นmandated.The พิธีสารเกียวโตเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศยังควบคุมสามก๊าซร่องรอยอื่น ๆ : hydrofluorocarbons (HFCs) perfluorocarbons (PFCs) และกำมะถัน hexafluoride (SF6) ซึ่งความเข้มข้นที่จำกัด ในบรรยากาศที่คาดว่าจะเติบโตในระยะยาว ซัลเฟตละออง, ผลพลอยได้จากมลพิษทางอากาศและปรากฏการณ์ธรรมชาติอื่น ๆ จะถูกมองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับพวกเขาชั่วคราวและระดับภูมิภาค"สภาพภูมิอากาศที่ระบายความร้อน" ผลกระทบในชั้นบรรยากาศของโลก. ในบันทึกที่เกี่ยวข้องนาซานักวิทยาศาสตร์เจมส์แฮนเซนได้ชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศผลประโยชน์ที่จะประสบความสำเร็จผ่านการควบคุมระยะใกล้ที่ไม่ใช่ CO2 ก๊าซเรือนกระจก เขาเสนอว่าการลดการปล่อยปกติฮาโลคาร์บอน (เย็น) มีเทนไนโตรเจนออกไซด์และละอองคาร์บอนสีดำ(เขม่า) อาจมีผลในการลดโอโซนตัวเองก๊าซเรือนกระจก, ใน troposphere ก๊าซเรือนกระจกที่ไม่ใช่ CO2 มีชีวิตในบรรยากาศที่ค่อนข้างสั้นเมื่อเทียบกับCO2; แต่ส่วนใหญ่จะมีศักยภาพภาวะโลกร้อนที่มีขนาดใหญ่ (GWP) นี้จะชี้ให้เห็นว่าการควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้สามารถลดอัตราและจำนวนเงินโดยรวมของสภาพภูมิอากาศร้อนที่อาจเกิดขึ้นจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกออกเดียวที่โผล่ออกมาจากการปล่อยCO2 ในระยะยาวที่มีผลกระทบเต็มรูปแบบอาจจะไม่ได้ตระหนักอีก75-100 ปี อย่างไรก็ตามแฮนเซนย้ำว่าการกระทำใด ๆ ที่จะลดการปล่อยก๊าซเหล่านี้ก๊าซจะต้องมีการดำเนินการร่วมกันกับกลยุทธ์ระยะยาวเพื่อลดCO2 แฮนเซนยังตั้งข้อสังเกตว่ากำไรเจียมเนื้อเจียมตัวจากการลดการปล่อยก๊าซ CO2 และที่ไม่ใช่ CO2 ในระยะใกล้อาจจะประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ผ่านการผลิตพลังงานที่สะอาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก๊าซเรือนกระจก : แหล่งที่มาและแนวโน้ม
นักวิทยาศาสตร์ได้พบว่าทั้งสี่ที่สำคัญที่สุดตัวแปรก๊าซเรือนกระจกที่มี
บรรยากาศความเข้มข้นสามารถได้รับอิทธิพลจากกิจกรรมของมนุษย์ คือ คาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) ,
( ร่าง ) ก๊าซไนตรัสออกไซด์ ( N2O ) และคลอโรฟลูออโรคาร์บอน ( CFCs ) ประวัติศาสตร์ , CO2 ได้
เป็นสำคัญที่สุด แต่พวกก๊าซติดตามบรรยากาศยัง radiatively ปราดเปรียว ,
ที่พวกเขาสามารถส่งผลกระทบต่องบประมาณและความร้อนของโลก จึงส่งผลให้สภาวะเรือนกระจก

บรรยากาศลดลง ปริมาณคาร์บอนจักรยานจากกระบวนการธรรมชาติที่เกิดขึ้นในแต่ละปีผ่าน
Biosphere เป็น CO2 มีมหาศาล - 800 ล้านตัน แกนน้ำแข็งและข้อมูลภูมิอากาศ
พร็อกซี่อื่น ๆซึ่งยังบ่งบอกถึงความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศ แสดง ใน ทั่วไป ,
ภูมิอากาศของโลกค่อนข้างคงที่ อย่างน้อยที่ผ่านมา 10 , 000 ปี เช่น หลายนักวิทยาศาสตร์
ชี้ให้เห็นว่าปริมาณของ CO2 ที่สร้างขึ้นโดยกระบวนการทางธรรมชาติจะเท่ากับปริมาณ
ดูดซึมและซ่อนเร้นโดยกระบวนการธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม กิจกรรมของมนุษย์ตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรม
( C.A . 1850 ) และเป็นหลักในรูปแบบของการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล คือตอนนี้สร้าง
บางอย่างเพิ่มเติม 24 ล้านตันของ CO2 ต่อปี หลักฐานที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนนี้
ถูกดูดซึมโดยกระบวนการทางธรรมชาติบนแผ่นดินและในทะเล และที่ความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศ
อยู่ประมาณ 35% สูงกว่าที่ 378 ต่อล้านส่วน ( ppm ) กว่าที่พวกเขา
บาง 150 ปีมาแล้วที่ 280 ส่วนในล้านส่วน นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าปริมาณ CO2 อาจ
ถูกเก็บไว้ในดินเหนือละติจูด และในป่าหนาวและเขตร้อนแนะนำความสำคัญมากขึ้น
บทบาทของการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและการปฏิบัติในภูมิภาคเหล่านี้
รวมถึงการเผาไหม้มวลชีวภาพของไม้ นักวิทยาศาสตร์คาดว่า
มนุษย์ปล่อย CO2 เพียงอย่างเดียวอาจบัญชีสำหรับเท่าที่เพิ่มขึ้น 60% ในระดับโลก
หมายถึงอุณหภูมิของ 0.9o

F ตั้งแต่ 1850รวม radiative บังคับจากก๊าซอื่น ๆติดตามประมาณเท่ากับว่า
ของ CO2 และ โดยรวม พวกเขาคาดว่าจะส่งผลเกี่ยวกับมากศักยภาพระดับโลก
ร้อนอีก 60 ปีเป็น CO2 บางส่วนของสารประกอบเฮโลจิ ในขณะที่ปัจจุบัน
ในบรรยากาศที่ความเข้มข้นต่ำมาก มีความสนใจมาก เพราะ
สูงของพวกเขาศักยภาพโลกร้อน ( gwps ) และเวลาพักบรรยากาศยาว ความเข้มข้นของก๊าซมีเทน
ได้เพิ่มขึ้นจากค่า preindustrial ประมาณ 700 พันล้านส่วน ( ppb )
ถึงกลางปี 1990 , เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะปิดระดับเป็นค่าปัจจุบันของเกี่ยวกับ 766 ppb ,
152 % เพิ่ม ไนตรัสออกไซด์ความเข้มข้นที่ได้รับเพิ่มขึ้นจากมูลค่าของ preindustrial
ประมาณ 270 พันล้านส่วน ( ppb ) ขึ้นกับค่าปัจจุบันของเกี่ยวกับ 317 ppb , คิดเป็น 17 %
เพิ่ม ส่วนบรรยากาศของคลอโรฟลูออโรคาร์บอน cfc-11 ที่ 268 /
ล้านส่วน ( ppt ) และสาร CFC 113 ที่ 84 ppt , ได้รับในการลดลงในปีล่าสุดในการตอบสนองต่อพิธีสารมอนทรีออ
ของปลาย 1980 ความเข้มข้นของเครื่องที่คุณ ppt ยัง
คาดว่าจะลดลงแต่การลดลงคาดว่าจะล่าช้าเนื่องจาก ( 1 ) อายุการใช้งานนานบรรยากาศ
กว่า cfc-11 หรือ cfc-113 ( 2 ) การใช้ในเครื่องใช้ไฟฟ้าเช่นตู้เย็นบ้าน
ยาวนาน และอาจสะสม ( 3 ) โดยเฉพาะอย่างในระดับโลก เนื่องจากมีการขาด
แทนเหมาะสมในเวลา การผลิตลดลง ถูกสั่งให้มาพิธีสารเกียวโตว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศยังควบคุมสามก๊าซร่องรอยอื่น ๆ :
hydrofluorocarbons ( HFCS ) เปอร์ฟลูอ รคาร์บ ( pfcs ) และซัลเฟอร์เฮกซาฟลูออไรด์ ( SF6 ) ที่มีความเข้มข้นในบรรยากาศ
จำกัดถูกคาดว่าจะเติบโตในระยะยาว ละอองลอยซัลเฟต
, byproduct ของมลพิษในอากาศและปรากฏการณ์ทางธรรมชาติอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมองว่า
ที่สำคัญของภูมิภาค " อากาศเย็น " แบบชั่วคราว และผลกระทบในบรรยากาศของโลก
ในบันทึกที่เกี่ยวข้อง , เจมส์ แฮนเซน นักวิทยาศาสตร์ของ NASA ได้ชี้ให้เห็นว่าประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ
ได้ผ่านการควบคุม non-co2 ผลกระทบของก๊าซเรือนกระจก เขาเสนอว่า การลดการปล่อยก๊าซของฮาโลคาร์บ
( สารทำความเย็น ) , ก๊าซมีเทน , ไนโตรเจนออกไซด์และ
คาร์บอนสีดำแอโรซอล ( เขม่า ) อาจมีผลในการลดก๊าซโอโซน , ตัวเองก๊าซเรือนกระจก ,
ใน troposphere . non-co2 ก๊าซเรือนกระจกได้ค่อนข้างสั้นบรรยากาศชีวิต
เมื่อเทียบกับคาร์บอนไดออกไซด์ แต่ส่วนใหญ่มีขนาดใหญ่มาก ภาวะโลกร้อนที่มีศักยภาพ ( GWP ) นี้
แนะนำให้ควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้สามารถลดอัตราและ
ยอดเงินโดยรวมของบรรยากาศที่อาจเกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนก๊าซเรือนกระจกออกเท่านั้นที่คาดการณ์ไว้จากการปล่อย CO2
ระยะยาวที่มีผลอาจไม่ตระหนักอีก
75-100 ปี อย่างไรก็ตาม แฮนเซ่น ย้ำว่า การกระทำใดๆ เพื่อลดการปล่อยก๊าซเหล่านี้
จะต้องนำเป็นทีมกับกลยุทธ์ระยะยาวเพื่อลด CO2 แฮนเซน
ยังกล่าวว่า กำไรจากการลดการปล่อยก๊าซ CO2 และเจียมเนื้อเจียมตัว non-co2 ในระยะใกล้อาจ
ได้หลักผ่านการผลิตพลังงานสะอาด