Pot experiments were conducted at t

Pot experiments were conducted at the PMAS, Arid Agriculture University, Rawalpindi, Pakistan during 2007 repeated during 2008 to study the effect of silicon and nanoirrigation (W40) on drought tolerance mechanism of sorghum. According to experimental design, the silicon fertilization was divided into two levels: control (no application of potassium silicate) Si0 and application of silicon Si200 (200 mlL-1 of potassium silicate per kg of soil). Irrigation was divided into two levels: crop upper limit (40 mm) irrigation denoted as W40 and without irrigation, crop lower limit as Wo. Each treatment was replicated three times with two sorghum cultivars: PARC SS-2 (drought tolerant) and Johar-1(drought susceptible). The results showed that increase in silicon leads to increase in leaf area index (LAI), specific leaf weight (SLW), chlorophyll content (SPAD), leaf dry weight (LDW), shoot dry weight (SDW), root dry weight (RDW), total dry weight (TDW) and remarkably decrease in leaf water potential and shoot to root ratio in sorghum cultivars compared to control treatment. When silicon concentration is applied with irrigation LAI, SPAD, LDW, SDW, RDW, TDW, net assimilation rate (NAR), relative growth rate (RGR), leaf area ratio (LAR) and water use efficiency (WUE) increased by 30, 31, 40, 30, 28, 30, 27, 35, 32, 30 and 36% respectively as compared to water deficient treatment. These results suggest that silicon application may be useful to improve the drought tolerance of sorghum through the enhancement of water uptake ability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หม้อได้ดำเนินการทดลองใน PMAS มหาวิทยาลัยเกษตร Arid, Rawalpindi ปากีสถานในปี 2550 ซ้ำในช่วง 2008 เพื่อศึกษาผลของซิลิคอนและ nanoirrigation (W40) กลไกการยอมรับภัยแล้งของข้าวฟ่าง ตามการออกแบบการทดลอง การปฏิสนธิซิลิคอนที่ถูกแบ่งออกเป็นสองระดับ: ควบคุม (ไม่ใช้โพแทสเซียมซิลิเก) Si0 ของซิลิคอน Si200 (200 mlL-1 ของโพแทสเซียมซิลิเกต่อกิโลกรัมของดิน) ชลประทานถูกแบ่งออกเป็นสองระดับ: พืชสามารถบุ W40 และไม่ มีการ ชลประทาน ขีดจำกัดล่างตัดเป็น Wo ชลประทานขีด (40 mm) ทรีตเมนท์ถูกจำลองแบบแล้วสามครั้งกับพันธุ์ข้าวฟ่างสอง: ปาร์ค SS-2 (แล้งทนกับ) และโจฮาร์ 1(drought susceptible) ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่า เพิ่มซิลิกอนที่นำไปเพิ่มในดัชนีพื้นที่ใบ (LAI), น้ำหนักเฉพาะใบไม้ (SLW), คลอโรฟิลล์เนื้อหา (ค่า) ใบไม้แห้งน้ำหนัก (LDW), ยิงแห้งน้ำหนัก (SDW), รากแห้งน้ำหนัก (RDW), รวมน้ำหนัก (TDW) ไข้แต่ลดน้ำใบเกิด และยิงรากอัตราส่วนในการควบคุมรักษาพันธุ์ข้าวฟ่าง เมื่อใช้ความเข้มข้นของซิลิคอนกับชลประทานไหล ค่า LDW, SDW, RDW, TDW อัตราผสมสุทธิ (ราดหน้า), อัตราการเจริญเติบโตสัมพัทธ์ (RGR), อัตราส่วนของพื้นที่ใบ (LAR) และน้ำใช้ประสิทธิภาพ (WUE) เพิ่มขึ้น 30, 31, 40, 30, 28, 30, 27, 35, 32, 30 และ 36% ตามลำดับเมื่อเทียบกับการบำบัดขาดสารน้ำ ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า ซิลิคอนแอพลิเคชันอาจมีประโยชน์ในการปรับปรุงการทนแล้งของข้าวฟ่างที่ผ่านการเพิ่มประสิทธิภาพของความสามารถในการดูดซับน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองหม้อถูกดำเนินการที่ PMAs, แห้งแล้งเกษตรมหาวิทยาลัยราวัลปิปากีสถานในช่วง 2007 ซ้ำในช่วงปี 2008 เพื่อศึกษาผลของซิลิกอนและ nanoirrigation (W40) กับกลไกการทนแล้งของข้าวฟ่าง ตามการออกแบบการทดลอง, การปฏิสนธิซิลิคอนถูกแบ่งออกเป็นสองระดับคือการควบคุม (การประยุกต์ใช้ไม่มีซิลิเกตโพแทสเซียม) Si0 และการประยุกต์ใช้ซิลิกอน Si200 (200 MLL-1 ของซิลิเกตโพแทสเซียมต่อกิโลกรัมดิน) ให้น้ำแบ่งออกเป็นสองระดับคือพืชขีด จำกัด บน (40 มิลลิเมตร) ชลประทานแสดงเป็น W40 และไม่มีการชลประทานพืชวงเงินที่ต่ำกว่าเป็น Wo การรักษาแต่ละคนได้จำลองแบบสามครั้งมีสองสายพันธุ์ข้าวฟ่าง: เอสเอสพีเอ-2 (ภัยแล้งใจกว้าง) และ Johar-1 (ภัยแล้งไวต่อ) ผลการศึกษาพบว่าการเพิ่มขึ้นของซิลิกอนนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นของดัชนีพื้นที่ใบ (LAI) น้ำหนักใบเฉพาะ (ช้า) เนื้อหาคลอโรฟิล (SPAD) ใบน้ำหนักแห้ง (LDW) ยิงน้ำหนักแห้ง (SDW) รากน้ำหนักแห้ง (RDW ) น้ำหนักรวมแห้ง (TDW) และน่าทึ่งลดลงในใบที่มีศักยภาพน้ำและยิงต่อรากพันธุ์ข้าวฟ่างเมื่อเทียบกับการควบคุมการรักษา เมื่อความเข้มข้นของซิลิกอนถูกนำไปใช้กับการชลประทาน LAI, SPAD, LDW, SDW, RDW, TDW อัตราการดูดซึมสุทธิ (NAR) อัตราการเจริญเติบโตสัมพัทธ์ (RGR) ใบอัตราส่วนพื้นที่ (LAR) และประสิทธิภาพการใช้น้ำ (WUE) เพิ่มขึ้น 30, วันที่ 31, 40, 30, 28, 30, 27, 35, 32, 30 และ 36% ตามลำดับเมื่อเทียบกับการรักษาอาการขาดน้ำ ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการประยุกต์ใช้ซิลิโคนอาจจะเป็นประโยชน์ในการปรับปรุงการทนแล้งของข้าวฟ่างผ่านการเพิ่มประสิทธิภาพของความสามารถในการดูดน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองในกระถาง pmas แห้งแล้ง การเกษตร มหาวิทยาลัย , Rawalpindi , ปากีสถาน ระหว่าง 2007 ซ้ำในปี 2551 เพื่อศึกษาผลของซิลิกอน และ nanoirrigation ( W ) ความแห้งแล้งความอดทนกลไกของข้าวฟ่าง ตามการออกแบบทดลอง ซิลิคอน ปุ๋ยแบ่งออกเป็นสองระดับคือควบคุม ( ไม่มีการใช้โพแทสเซียมซิลิเกต ) si0 และการประยุกต์ใช้ของซิลิคอน si200 ( 200 mll-1 ของโพแทสเซียมซิลิเกตต่อกิโลกรัมของดิน ) ชลประทานแบ่งออกเป็นสองระดับ : พืชจำนวนสูงสุด ( 40 มม. ) ชลประทาน กล่าวคือ เป็น W และไม่มีการชลประทาน การเพาะปลูกลดวงเงินเป็น wo . การรักษาแต่ละครั้งเป็นจำนวน 3 ครั้ง มี 2 พันธุ์ ได้แก่ พันธุ์ ข้าวฟ่างปาร์ค ss-2 ( แล้ง ) และ johar-1 ( ภัยแล้งเสี่ยง ) ผลการศึกษาพบว่า เพิ่มขึ้นใน ซิลิคอน นำไปสู่การเพิ่มในดัชนีพื้นที่ใบ ( ลาย ) , น้ำหนักใบเฉพาะ ( ช้า ) คลอโรฟิลล์ ( สปาด ) น้ำหนักแห้งของใบ ( ldw ) ยิงน้ำหนักแห้ง ( sdw ) น้ำหนักแห้งราก ( rdw )น้ำหนักแห้งทั้งหมด ( TDW ) และลดลงในน้ำที่มีศักยภาพมาก ใบและราก อัตรายิงในพันธุ์ข้าวฟ่างเมื่อเทียบกับการควบคุมการรักษา เมื่อซิลิคอนสมาธิที่ใช้กับน้ำไหล ldw sdw สปาด , , , , rdw TDW , อัตราการดูดซึมสุทธิ ( NAR ) อัตราการเจริญเติบโตสัมพัทธ์ ( เติบโตสัมพัทธ์ ) , อัตราส่วนของพื้นที่ใบ ( LAR ) และประสิทธิภาพการใช้น้ำ ( WUE ) เพิ่มขึ้น 30 , 31 , 40 , 30 , 28 , 30 , 27 , 35 32 ,30 และ 36 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับน้ำที่ขาดการรักษา ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การใช้ซิลิโคนอาจจะมีประโยชน์เพื่อปรับปรุงความแห้งแล้งความอดทนของข้าวฟ่างโดยเพิ่มความสามารถในการดูดซึมน้ำ