Thus, it had no trough viscosities,

Thus, it had no trough viscosities, no breakdownvalues, and no setback values. It was assumed that the swollen starchgranules were not totally destroyed after pasting (Vicente et al., 2023).Less granule swelling and less leaching of amylose populations led tolower gelatinization parameters for LG-10 (Gao et al., 2022). Actually,the steaming pretreatment promoted the thermal stability of the starchin the flours. Both LG-5 and LG-10 showed higher pasting temperaturethan SM and HM. Karanam, Theertha, Kumar, Inamdar and Sakhare(2020) reported that an increase in pasting temperature of semolinawhile a decrease in viscosity was achieved by extending the hydrothermal treatment time. Furthermore, the final viscosity is an indexreflecting the ability of starch pastes to form networks, and its valuelargely depends on the re-arrangement of soluble amylose during cooling (Kaushal, Kumar, & Sharma, 2012). In addition, the having lowestfinal viscosity, and setback viscosity of LG-10 was beneficial for shapingthe paste in wantuan making process, and it also made a distinct textureof forming gel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นจึงไม่มีความหนืดของรางน้ำ ไม่มีค่าการพังทลาย และไม่มีค่าการถอยกลับ สันนิษฐานว่าเม็ดแป้งที่บวมไม่ถูกทำลายทั้งหมดหลังจากการติด (Vicente et al., 2023) การบวมของเม็ดเล็กน้อยลงและการชะล้างของประชากรอะมิโลสน้อยลงทำให้พารามิเตอร์การเกิดเจลาติไนเซชันลดลงสำหรับ LG-10 (Gao et al., 2022) ที่จริงแล้วการปรับสภาพด้วยไอน้ำช่วยส่งเสริมความคงตัวทางความร้อนของแป้งในแป้ง ทั้ง LG-5 และ LG-10 มีอุณหภูมิในการติดสูงกว่า SM และ HM Karanam, Theertha, Kumar, Inamdar และ Sakhare (2020) รายงานว่าอุณหภูมิในการจับตัวของเซโมลินาเพิ่มขึ้นในขณะที่ความหนืดลดลงโดยการขยายเวลาการบำบัดด้วยความร้อนใต้พิภพ นอกจากนี้ ความหนืดสุดท้ายยังเป็นดัชนีที่สะท้อนถึงความสามารถของแป้งเพสต์ในการสร้างเครือข่าย และค่าของมันส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการจัดเรียงอะมิโลสที่ละลายน้ำได้ใหม่ในระหว่างการทำความเย็น (Kaushal, Kumar, & Sharma, 2012) นอกจากนี้ การมีความหนืดสุดท้ายต่ำสุดและความหนืดกลับตัวของ LG-10 ยังเป็นประโยชน์ต่อการปรับรูปร่างของแป้งในกระบวนการผลิต Wantuan และยังสร้างเนื้อสัมผัสที่แตกต่างกันของการขึ้นรูปเจล อีกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นจึงไม่มีความหนืดของช่องไม่มีการสลายตัว
มีค่าและไม่มีค่าถอยหลัง สันนิษฐานว่า แป้งพอง
เม็ดไม่ได้ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์หลังจากวาง (Vicent et al. 2023)
การขยายตัวของอนุภาคน้อยลงและการชะล้างของกลุ่มอะไมโลสน้อยลงทำให้เกิด
พารามิเตอร์เจลาตินที่ต่ำกว่าสำหรับ LG-10 (Gao et al. 2022) อันที่จริง
การปรับสภาพไอน้ำช่วยเพิ่มเสถียรภาพทางความร้อนของแป้ง
ในแป้ง ทั้ง LG-5 และ LG-10 แสดงอุณหภูมิเจลาตินสูง
บีเอสเอ็ม และ เอชเอ็ม การะนาม ธีร์ธา กุมาร อินัมดาร์ และ ศักดิ์แฮร์
(2563) รายงานว่าอุณหภูมิเจลาติไนซ์ของแป้งหยาบสูงขึ้น
การลดความหนืดในเวลาเดียวกันทำได้โดยการยืดเวลาการรักษาความร้อนน้ำ นอกจากนี้ความหนืดสุดท้ายเป็นดัชนี
สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถในการสร้างเครือข่ายวางแป้งและคุณค่า
ขึ้นอยู่กับการจัดเรียงใหม่ของอะไมโลสที่ละลายน้ำได้ในระหว่างการทำความเย็น (Kaushal, Kumar, & Sharma, 2012) นอกจากนี้ ยังมีอัตราต่ำสุด
ความหนืดความหนืดขั้นสุดท้ายและความหนืดของ LG-10 คือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นมันจึงไม่มีความหนืดของร่อง ไม่มีการสลายตัว
ค่านิยม, ค่านิยมที่ไม่มีความพ่ายแพ้. สันนิษฐานว่าแป้งที่ขยายตัว
อนุภาคไม่ได้รับความเสียหายอย่างสมบูรณ์หลังจากการเจือปน( Vicente et al .,2023 )
การขยายตัวของอนุภาคน้อยลงและการชะล้างแป้งน้อยลง
lg-10มีพารามิเตอร์การเจือปนต่ํา(อาวุโส2022 ) จริงๆ แล้ว,
การปรับสภาพไอน้ําช่วยเพิ่มเสถียรภาพทางความร้อนของแป้ง
ในแป้ง. ทั้งLG-5และLG-10แสดงอุณหภูมิการเจือปนที่สูงขึ้น
แทนที่จะเป็น sm และ hm. คารานัน, ทีเทอร์ธา, กูมาร์, อินัมดาร์ และ ซาแฮร์
( 2020 )รายงานการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิการชะละลายแป้งหยาบ
การลดความหนืดทําได้โดยการยืดเวลาในการบําบัดด้วยความร้อนด้วยน้ํา นอกจากนี้ความหนืดขั้นสุดท้ายเป็นตัวบ่งชี้
สะท้อนถึงความสามารถและคุณค่าของเครือข่ายแป้ง
ขึ้นอยู่กับการจัดเรียงอะมิโลสที่ละลายน้ําได้ระหว่างกระบวนการระบายความร้อน( Kaushal,KumarและSharma,2012 ) นอกจากนี้คุณมีระดับต่ําสุด
ความหนืดขั้นสุดท้ายของLG-10และความหนืดที่เกิดใหม่เอื้อต่อการขึ้นรูป
เยื่อหุ้มในกระบวนการผลิตชามยังผลิตพื้นผิวที่โดดเด่น
เพื่อสร้างเจล.