Determinants of Eating BehaviorPrev

Determinants of Eating Behavior
Previous studies have shown a link between demographic and psychographic
characteristics with dietary behavior of college students. Driskell
et al. (2005) revealed few differences among lower and upper level students
in terms of their dietary habits, suggesting that habits established in the first
year or two likely carry forward into later college years. However, where a
student lives seems to affect his or her dietary habits and diet-related health
(Brevard & Ricketts, 1996). Students living off-campus reported a higher
percentage of energy from protein. Similarly, serum triglyceride level and
the ratio of total cholesterol to high-density lipoprotein were also higher
among students living off-campus. The authors conclude that students living
off campus are choosing different foods than those living on campus.
Gender differences also exist (Racette et al., 2005). Female college
students tend to eat more fatty foods than male students, although their fruit
and vegetable consumption tends to remain similar. As discussed earlier,
according to Brevard & Ricketts (1996), residence on or off campus made
a difference, but it also interacted with gender. Higher energy from protein
was more prevalent among men living off campus than on campus. For
women, higher serum triglyceride and ratio of total cholesterol to highdensity
lipoprotein was found among those who lived off campus. Horacek
& Betts (1998) clustered male and female college students by dietary intake
differences. Four clusters were found: students influenced by internal
(hunger and taste) and external cues (friends and media), by budget, by
health, and neither of the factors. Males tended to be equally represented
in all the four clusters with a somewhat higher percentage in the cues group,
while female students tended to cluster in the cues group (55%) followed by
health factors (28%). In a study by Mooney & Walbourn (2001), females
avoided certain foods for their concern for weight, health and ethical reasons
(especially when avoiding meat) more significantly than males. Marquis
(2005) similarly reported that females were more significantly motivated by
convenience, pleasure, price, and weight concerns than male students. We
can thus conclude that the dietary intake of male and female college students
is influenced by different factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารของศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างประชากรและลักษณะที่มีพฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักศึกษา Driskell et al, (2005) เผยให้เห็นความแตกต่างในหมู่นักเรียนระดับล่างและชั้นบนในแง่ของพฤติกรรมการบริโภคอาหารของพวกเขาบอกว่านิสัยที่จัดตั้งขึ้นครั้งแรกในปีหรือสองปีน่าจะดำเนินไปข้างหน้าในปีต่อมาวิทยาลัย แต่ที่นักเรียนอาศัยอยู่ดูเหมือนว่าจะส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของเขาหรือเธอและสุขภาพที่สัมพันธ์กับอาหาร(เบร & Ricketts, 1996) นักเรียนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัยรายงานที่สูงขึ้นร้อยละของพลังงานจากโปรตีน ในทำนองเดียวกันระดับไตรกลีเซอไรด์ในซีรั่มและอัตราส่วนของคอเลสเตอรอลรวมไปไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูงก็ยังสูงขึ้นในหมู่นักเรียนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย ผู้เขียนสรุปว่านักเรียนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัยจะเลือกอาหารที่แตกต่างจากผู้ที่อาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัย. เพศที่แตกต่างยังมีอยู่ (Racette et al., 2005) วิทยาลัยหญิงนักเรียนมีแนวโน้มที่จะกินอาหารที่มีไขมันมากกว่านักเรียนชายแม้ว่าผลไม้ของพวกเขาและการบริโภคผักที่มีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ที่คล้ายกัน ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ตามที่เบรฟและ Ricketts (1996) ที่อยู่อาศัยหรือปิดมหาวิทยาลัยทำให้ความแตกต่างแต่ก็ยังมีความสัมพันธ์กับเพศ พลังงานที่สูงขึ้นจากโปรตีนที่เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในหมู่คนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัยกว่าในมหาวิทยาลัย สำหรับผู้หญิงไตรกลีเซอไรด์ซีรั่มที่สูงขึ้นและอัตราส่วนของคอเลสเตอรอลรวม highdensity ไลโปโปรตีนก็พบว่าในหมู่ผู้ที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย Horacek และเบตต์ (1998) คลัสเตอร์ชายและหญิงนักศึกษาโดยการบริโภคสารอาหารที่แตกต่างกัน สี่กลุ่มที่พบ: นักเรียนได้รับอิทธิพลจากภายใน(ความหิวและรสชาติ) และชี้นำภายนอก (เพื่อนและสื่อ) โดยงบประมาณโดยสุขภาพและไม่มีปัจจัย เพศชายมีแนวโน้มที่จะเป็นตัวแทนอย่างเท่าเทียมกันในทุกสี่กลุ่มที่มีเปอร์เซ็นต์ค่อนข้างสูงในกลุ่มของตัวชี้นำในขณะที่นักเรียนหญิงมีแนวโน้มที่จะกระจุกอยู่ในกลุ่มตัวชี้นำ(55%) ตามด้วยปัจจัยด้านสุขภาพ(28%) ในการศึกษาโดย Mooney & Walbourn (ที่ 2001) หญิงหลีกเลี่ยงอาหารบางชนิดสำหรับความกังวลของพวกเขาสำหรับการลดน้ำหนักสุขภาพและเหตุผลทางจริยธรรม(โดยเฉพาะเมื่อหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์) มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าเพศชาย กีส์(2005) ในทำนองเดียวกันมีรายงานว่าหญิงมีแรงจูงใจมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากความสะดวกสบายความสุขที่ราคาและความกังวลน้ำหนักกว่านักเรียนชาย เราจึงสามารถสรุปได้ว่าการบริโภคสารอาหารของนักศึกษาชายและหญิงได้รับอิทธิพลจากปัจจัยที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภค
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงการเชื่อมโยงระหว่างประชากร และลักษณะ
ลักษณะกับพฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักเรียนวิทยาลัย driskell
et al . ( 2005 ) พบความแตกต่างน้อยระหว่างบนและล่าง ระดับนักเรียน
ในแง่ของนิสัยอาหารของพวกเขาแนะนำว่า นิสัย ก่อตั้งขึ้นใน ปีหรือสองปีแรก
น่าจะผลักดันในวิทยาลัยปีในภายหลัง อย่างไรก็ตามที่
นักเรียนน่าจะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเขาหรือเธอ บริโภคนิสัย และอาหารที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ
( เบรวาร์ด&ริกเก็ตส์ , 1996 ) นักเรียนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย รายงานเป็นเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้น
ของพลังงานจากโปรตีน ในทำนองเดียวกันระดับซีรั่มไตรกลีเซอไรด์และคอเลสเตอรอลที่จะรวม
อัตราส่วนของไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูงและยังสูงกว่า
ในหมู่นักเรียนที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย ผู้เขียนสรุปได้ว่า นักเรียนที่เรียนอยู่
นอกมหาวิทยาลัย จะเลือกอาหารที่แตกต่างกันกว่าผู้ที่ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย .
ความแตกต่างทางเพศยังอยู่ ( racette et al . , 2005 ) นักศึกษา
หญิงมักกินอาหารไขมันมากกว่านักเรียนชาย ถึงแม้ว่า
ผลไม้และการบริโภคผักมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ที่คล้ายกัน ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ,
ตาม Brevard &ริกเก็ตส์ ( 1996 ) , ที่พักในหรือนอกมหาวิทยาลัยทำ
ความแตกต่างแต่ก็ยังติดต่อกับเพศ สูงกว่าพลังงานจากโปรตีน
เริ่มแพร่หลายมากขึ้นในหมู่มนุษย์ที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย มากกว่าในโรงเรียน สำหรับ
ผู้หญิงสูงกว่าซีรั่มไตรกลีเซอไรด์และคอเลสเตอรอลโดยรวมจะไฮ เดนซิตี้ไลโปโปรตีน
พบในหมู่ผู้ที่อาศัยอยู่นอกมหาวิทยาลัย horacek
& Betts ( 1998 ) เป็นกลุ่มของชายและหญิง นักศึกษา โดยความแตกต่างการบริโภค
อาหาร 4 กลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า :นักเรียนได้รับอิทธิพลจากภายใน
( ความหิวและรสชาติ ) และตัวชี้นำภายนอก ( เพื่อนและสื่อ ) โดยงบประมาณ โดย
สุขภาพ และไม่มีของปัจจัย ผู้ชายชอบที่จะเป็นตัวแทนเท่าเทียมกัน
ในทั้ง 4 กลุ่มมีเปอร์เซ็นต์ค่อนข้างสูงในระดับกลุ่ม
ส่วนนักเรียนหญิงมีแนวโน้มกลุ่มคิวกรุ๊ป ( 55 % ) รองลงมา คือ ปัจจัยด้านสุขภาพ
( 28% ) ในการศึกษาโดย Mooney & walbourn ( 2001 )หลีกเลี่ยงอาหารบางอย่างสำหรับผู้หญิง
ความกังวลของพวกเขาสำหรับน้ำหนัก ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพและจริยธรรม
( โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ ) มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าตัวผู้ มาร์ค
( 2005 ) โดยรายงานว่า เพศเมีย ขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากแรงจูงใจ
ความสะดวกสบาย , ความสุข , ราคาและน้ำหนักความกังวลมากกว่านักเรียนชาย เรา
จึงสรุปว่าการบริโภคของนักศึกษาชายและหญิงวิทยาลัย