DiscussionThe postnatal period is a

Discussion
The postnatal period is a time when mothers are at
heightened risk of fatigue and other mental health
difficulties given the demands of early infant caregiving,
sleep disruption, recovery from birth, and
reduced opportunities to engage in self-care behaviors
that protect health and well-being. WAP
is a psychoeducational intervention designed to
strengthen parents’ engagement in health and
self-care behaviors in the postnatal period to prevent
and manage fatigue and other well-being difficulties.
Not surprisingly, the effects ofWAP were strongest
for those outcomes likely to respond to intervention
in the short term. In this instance,
mothers’ attitudes toward their health and selfcare
behaviors were significantly, positively affected
by the intervention. In both intervention
arms, mothers reported improved self-efficacy to
engage in health and self-care behaviors postintervention
and at follow-up. Improved self-efficacy
to engage in health behaviors underpins individual
intention and volition toward health behavior
change (Ajzen, 1991; Bandura, 1997; Latham &
Locke, 1991; Rosenstock et al., 1988) and is therefore
a key element of health-promotion interventions.
In addition, WAP was effective in promoting mothers’ self-efficacy to prioritize, plan for, and engage
in self-care and health behaviors including
those promoted in WAP (e.g., reducing daily demands,
improving the quality of diet and exercise,
healthy sleep routine, realistic parenting expectations,
improving social support and help-seeking).
It may be that giving mothers “permission” to prioritize
and plan for self-care on a daily basis is effective
in supporting them to recognize their needs
and feel positive about meeting them.
Even in a self-directed format, strategies such as
those in WAP might assist postpartum mothers to
prioritize their own well-being and recognize that
it is as important as meeting the needs of their
infants. The strategies offered in WAP are simple
and can be optimally tailored and planned around
what is realistic for each mother on a daily or
weekly basis. This too may support mothers’ to feel
more efficacious following intervention as they are
presented with manageable strategies that can be
enacted independently, immediately while caring
for infants, and are sustainable over time.
For a health promotion intervention to be considered
effective, improvements to self-efficacy need
to translate to intention and uptake of desirable
health behaviors (Ajzen, 1991; Bandura, 1997).
Compared to mothers in the control group, parents
in the professionally-led telephone support
intervention reported higher intention to engage
in self-care and higher engagement in self-care
behaviors postintervention. Importantly, the improvement
in mothers’ engagement in health and
self-care behaviors was sustained at follow-up for
those who received the professionally-led telephone
support intervention. These results were
consistently associated with medium to large effect sizes. Mothers in the professionally-led telephone
support intervention also reported a reduction
in perceived barriers to engage in health
behaviors which was approaching significance.
These findings suggest that the delivery of WAP in
a professionally-led, supported format was more
effective than a parent self-directed mode of delivery.
This is not surprising. Given the competing
demands of the postpartum period, mothers’
capacity to engage in health and self-care
behaviors is likely to be rapidly eroded without external
support. The professionally-led mode of delivery
included an initial home visit, where rapport
was established, and then three brief, weekly telephone
follow-up sessions (with the same health
professional). These sessions were not therapeutic
but rather provided opportunities for positive
reinforcement, encouragement, and problem solving
for mothers to engage with WAP content and
implement the strategies. They also ensured that
WAP was delivered in a timely, staged manner,
likely to be associated with manageable, reasonable
expectations for behavior change from weekto-
week. This too may have strengthened parents’
self-efficacy, intention, and ultimately their motivation
to engage in self-care behaviors.
Despite these promising findings, participation in
WAP was associated with few changes in symptoms
and severity of fatigue or with improvements
in maternal mental health. There are several plausible
explanations for this. Firstly, given the relatively
small numbers in each study group and
the likely changes affected by participation to be
small, the study may have lacked statistical power
to detect small, butmeaningful treatment effects in
maternal fatigue, depression, anxiety and stress.
Indeed, when the ITT analyses were performed
with missing data imputed, the power of the study
was improved. In the ITT analyses, findings were
that those who received the professionally-led
telephone support had fewer symptoms of depression
postintervention than the waitlist control
group, and fewer symptoms of anxiety and stress
compared to the self-directed written group. Notably,
at follow-up, symptoms of fatigue and anxiety
were significantly fewer in the professionallyled
telephone support group compared to the
waitlist control group. Improved statistical power
via a larger sample size in the complete case analyses
may have revealed smaller, important treatment
effects that are not presently detectable.
Secondly, the follow-up time after intervention was
relatively short. Participants provided follow-up
data on average 2 to 3 months after completing
the final intervention session. Short-term effects,
where present, were likely to be measurable
in that time (e.g., intention, behaviors). However,
the effects of those improved health behaviors
on long-term or secondary outcomes such as
mental health and fatigue may not have been detectable
in the follow-up period of 2–3 months for
an intervention of low intensity. The evaluation of
a fatigue management intervention by Troy and
Dalgas-Pelish (2003) had a similarly brief followup
period, and they also did not find a reduction
in fatigue symptoms. A longer follow-up period
may be required to observe any meaningful
changes in mental health and fatigue associated
with strengthened self-care and health behaviors.
It is also possible, however, that intervention effects
may not be sustained over a longer period,
particularly without professional support.
Thirdly, WAP was delivered to a universal sample
of parents. Mothers were not selected into the
study based on inclusion criteria such as persistent
fatigue, low mood, or high stress and anxiety
symptoms. Our purpose was to ascertain
the efficacy of WAP when delivered to an unselected
sample of parents accessing a universal
health care service (i.e., maternal and child
health services). This approach reflects how an
intervention such as WAP might be used in primary
health care where it is routinely offered to
all parents in the postpartum, delivered with support
from a health professional such as their maternal
and child health nurse. However, delivery
of WAP to a targeted sample may be more effective
in terms of delivering outcomes and balancing
cost-effectiveness. Stronger treatment effectsmay
have been observed if all participants were experiencing
high fatigue at baseline. In this study,
some parents reported minimal fatigue at baseline,
and therefore, little improvement was likely to
be detected over time. Fourth, parenting an infant
is characterized by sleep disruption, poor sleep
quality, and limited (or no) discretionary time within
which to rest and recover. Although supporting
mothers’ capacity to adjust to these demands is a
valuable strategy, it is plausible that some fatigue
in the postpartum remains unresolved until infant
sleep routines are established consistently.
Finally, the mean infant age when mothers entered
the study was 3 months, with participation in the intervention
occurring in the following 2 to 3 months.
Across this stage of infancy, sleeping, settling,
and feeding patterns become increasingly established
(Anders & Keener, 1985; Michelsson,
Rinne, & Paajanen, 1990), and many mothers may experience an improvement in fatigue and overall
well-being at this time. This may also make it difficult
to detect changes in fatigue over time across
the intervention groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาระยะ postnatal เป็นเวลาเมื่อแม่ความเสี่ยงสูงของความล้าและภาวะอื่น ๆความยากลำบากในการกำหนดความต้องการของต้น caregiving ทารกนอนทรัพย กู้คืนจากการกำเนิด และลดโอกาสการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมสุขภาพที่ปกป้องสุขภาพ WAPการแทรกแซง psychoeducational ออกแบบมาเพื่อเสริมสร้างความผูกพันพ่อแม่สุขภาพ และพฤติกรรมสุขภาพในระยะ postnatal เพื่อป้องกันและจัดการล้าและปัญหาสุขภาพอื่น ๆไม่น่าแปลกใจ ofWAP ลักษณะแข็งแกร่งผลที่น่าจะตอบสนองต่อการแทรกแซงในระยะสั้น ในกรณีเช่นนี้มารดาของเจตคติของสุขภาพและโรงเรียนเตรียมอุดมลักษณะการทำงานได้อย่างมีนัยสำคัญ บวกรับผลกระทบโดยแทรกแซง ในการแทรกแซงทั้งสองแผ่นดิน การปรับปรุงตนเองประสิทธิภาพการรายงานแม่ส่วนร่วมในพฤติกรรมสุขภาพและสุขภาพ postinterventionและติดตามผลการ ปรับปรุงตนเองประสิทธิภาพในพฤติกรรมสุขภาพที่ underpins แต่ละความตั้งใจและ volition ต่อพฤติกรรมสุขภาพเปลี่ยนแปลง (Ajzen, 1991 Bandura, 1997 Latham &ล็อก 1991 Rosenstock et al., 1988) จึงองค์ประกอบที่สำคัญของมาตรการสร้างเสริมสุขภาพนอกจากนี้ WAP มีประสิทธิภาพในการส่งเสริมประสิทธิภาพตนเองของมารดาการจัดลำดับความสำคัญ วางแผน และส่วนร่วมในพฤติกรรมสุขภาพและสุขภาพรวมทั้งผู้ส่งเสริมใน WAP (เช่น ลดทุกความต้องการปรับปรุงคุณภาพของอาหารและการออกกำลังกายความคาดหวังตามปกติ สมจริงไปนอนเพื่อสุขภาพปรับปรุงการสนับสนุนทางสังคมและแสวงหาความช่วยเหลือ)มันอาจจะที่ให้แม่ "สิทธิ์" ในการจัดลำดับความสำคัญและแผนสุขภาพประจำวันมีผลบังคับใช้ในการสนับสนุนให้ความรู้และความรู้สึกบวกเกี่ยวกับการประชุมนั้นแม้ในรูปแบบด้วยตนเอง กลยุทธ์เช่นใน WAP อาจช่วยเหลือมารดาหลังคลอดการจัดลำดับความสำคัญของตนเองเป็นอยู่ และว่ามีความสำคัญเป็นความต้องการของตนทารก กลยุทธ์ที่นำเสนอใน WAP ได้อย่างสามารถได้อย่างเหมาะสมเหมาะ และสถานที่วางแผนไว้เป็นจริงสำหรับแต่ละแม่ในทุกวัน หรือสัปดาห์ละครั้ง นี้มากเกินไปอาจสนับสนุนมารดาของใจแทรกแซงต่อบ็อชมากขึ้นพวกเขาเป็นนำเสนอกลยุทธ์การจัดการที่สามารถบัญญัติอย่างอิสระ ทันทีในขณะที่การดูแลสำหรับทารก และอยู่อย่างยั่งยืนผ่านเวลาการขัดจังหวะโดยการส่งเสริมสุขภาพจะถือว่ามีประสิทธิภาพ ปรับปรุงประสิทธิภาพตนเองต้องการแปลเจตนาและของประกอบพฤติกรรมสุขภาพ (Ajzen, 1991 Bandura, 1997)เมื่อเทียบกับมารดาในกลุ่มควบคุม ผู้ปกครองในการสนับสนุนโทรศัพท์นำอย่างมืออาชีพตั้งใจสูงเพื่อเข้าร่วมรายงานการแทรกแซงสุขภาพและสุขภาพสูงกว่าจ้างลักษณะการทำงาน postintervention ปรับปรุงที่สำคัญในความผูกพันของมารดาในสุขภาพ และพฤติกรรมสุขภาพที่ยั่งยืนในการติดตามผลการคนที่รับโทรศัพท์นำอย่างมืออาชีพสนับสนุนการแทรกแซง ผลลัพธ์เหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่องเชื่อมโยงกับปานกลางถึงขนาดผลใหญ่ แม่โทรศัพท์นำอย่างมืออาชีพแทรกแซงสนับสนุนรายงานยังลดในการรับรู้อุปสรรคในสุขภาพพฤติกรรมซึ่งเป็นกำลังสำคัญผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำที่ส่งของ WAP ในรูป ไฟอย่างมืออาชีพ การสนับสนุนมีเพิ่มมากขึ้นมีประสิทธิภาพกว่าหลักด้วยตนเองวิธีการจัดส่งนี้ไม่น่าแปลกใจ รับการแข่งขันความต้องการของระยะหลังคลอด แม่'กำลังการผลิตในสุขภาพและสุขภาพพฤติกรรมมีแนวโน้มที่จะถูกกัดเซาะอย่างรวดเร็ว โดยภายนอกสนับสนุน วิธีนำอย่างมืออาชีพการจัดส่งรวมชมบ้านเริ่มต้น ซึ่งสายสัมพันธ์ก่อตั้ง และโทรศัพท์โดยย่อ สัปดาห์ที่สามแล้วช่วงติดตามผลกับสุขภาพเหมือนกันมืออาชีพ) หลักสูตรนี้ไม่รักษาแต่แทนที่จะให้โอกาสสำหรับค่าบวกเสริม สนับสนุน และการแก้ปัญหาสำหรับมารดามีส่วนร่วมกับเนื้อหา WAP และใช้กลยุทธ์การ พวกเขายังมั่นใจที่WAP ถูกจัดส่งอย่างรวดเร็ว กำหนดแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับสามารถจัดการได้ เหมาะสมความคาดหวังการเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงานจาก weekto-สัปดาห์ นี้มากเกินไปอาจมีความเข้มแข็งของผู้ปกครองประสิทธิภาพตนเอง ความตั้งใจ และแรงจูงใจของพวกเขาการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมสุขภาพแม้เหล่านี้พบว่า มีส่วนร่วมในWAP ถูกเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในอาการและความรุนแรง ของความอ่อนเพลีย หรือ มีการปรับปรุงในสุขภาพจิตของมารดา มีหลายอย่างเป็นไปได้คำอธิบายนี้ ประการแรก ให้ค่อนข้างตัวเลขขนาดเล็กในแต่ละกลุ่มศึกษา และเปลี่ยนแปลงแนวโน้มได้รับผลจากการได้มีส่วนร่วมขนาดเล็ก การศึกษาอาจมีขาดพลังงานสถิติตรวจผลการรักษา butmeaningful ในขนาดเล็กแม่ล้า ซึมเศร้า วิตกกังวล และความเครียดแน่นอน เมื่อวิเคราะห์มิได้ดำเนินการขาดข้อมูล imputed อำนาจของการศึกษาถูกปรับปรุง ในการวิเคราะห์มิ ถูกค้นพบที่บรรดาผู้ที่ได้รับการอย่างมืออาชีพนำสนับสนุนโทรศัพท์มีอาการซึมเศร้าน้อยลงpostintervention กว่าตัวควบคุม waitlistและกลุ่มโรควิตกกังวลและความเครียดน้อยลงเมื่อเทียบกับกลุ่มเป็นลายลักษณ์อักษรด้วยตนเอง ยวดที่ติดตาม อาการของความเมื่อยล้าและความวิตกกังวลมีน้อยมากในการ professionallyledกลุ่มสนับสนุนโทรศัพท์เปรียบเทียบกับการกลุ่มควบคุม waitlist ปรับปรุงสถิติพลังงานผ่านตัวอย่างชัดเจนในการวิเคราะห์กรณีที่สมบูรณ์อาจมีการเปิดเผยรักษาขนาดเล็ก สำคัญลักษณะพิเศษที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ปัจจุบันประการที่สอง มีเวลาติดตามผลหลังจากการแทรกแซงค่อนข้างสั้น ผู้เรียนให้ติดตามข้อมูลเฉลี่ย 2-3 เดือนหลังจากจบรอบสุดท้ายแทรกแซง ผลกระทบระยะสั้นอยู่ มีแนวโน้มที่จะวัดในเวลานั้น (เช่น ความตั้งใจ พฤติกรรม) อย่างไรก็ตามผลกระทบของพฤติกรรมสุขภาพที่ดีขึ้นนั้นในระยะยาว หรือรองผลเช่นสุขภาพจิตและความเมื่อยล้าอาจไม่สามารถตรวจสอบได้ในระยะติดตามผล 2-3 เดือนการแทรกแซงของความเข้มต่ำ การประเมินผลการแทรกแซงจัดการล้า โดย Troy และDalgas-Pelish (2003) ได้ติดตามโดยย่อในทำนองเดียวกันรอบระยะเวลา และพวกเขายังไม่พบการลดลงในอาการล้า ระยะติดตามผลอีกต่อไปอาจจะต้องสังเกตความหมายใด ๆการเปลี่ยนแปลงในด้านสุขภาพจิตและความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องมีความเข้มแข็งสุขภาพและสุขภาพพฤติกรรมการมันเป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม ที่แทรกแซงผลอาจไม่สามารถยั่งยืนระยะยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่สนับสนุนมืออาชีพประการ WAP ถูกส่งไปอย่างสากลของพ่อแม่ มารดาไม่ถูกเลือกในการการศึกษาตามเงื่อนไขการรวมดังกล่าวตามแบบความอ่อนเพลีย อารมณ์ต่ำ หรือสูงความเครียด และวิตกกังวลอาการ วัตถุประสงค์ของเราคือการ ตรวจประสิทธิภาพของ WAP เมื่อส่งไปที่ซับซ้อนตัวอย่างของผู้ปกครองในการเข้าถึงสากลบริการสุขภาพ (เช่น แม่ และเด็กบริการสุขภาพ) วิธีการนี้สะท้อนให้เห็นถึงวิธีการแทรกแซงเช่น WAP อาจจะใช้ในหลักที่มันเป็นประจำแก่สุขภาพผู้ปกครองทั้งหมดในการหลังคลอด การจัดส่ง ด้วยการสนับสนุนจากแพทย์เช่นแม่ของพวกเขาและพยาบาลสุขภาพเด็ก อย่างไรก็ตาม จัดส่งWAP อย่างเป้าหมายอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นส่งผล และดุลประหยัดค่าใช้จ่าย แข็งแกร่งรักษา effectsmayมีการสังเกตถ้า ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้ประสบล้าที่พื้นฐาน ในการศึกษานี้ผู้ปกครองบางรายงานความเมื่อยล้าน้อยที่สุดที่พื้นฐานดังนั้น ปรับปรุงเล็กน้อยมีแนวโน้มที่จะพบช่วงเวลา ทารกที่เป็นตัวหลักสี่โดยทรัพยนอนหลับ นอนหลับยากคุณภาพ และจำกัด(มหาชน) (หรือไม่) เวลา discretionary ภายในการ ให้กู้ แม้ว่าการสนับสนุนของมารดาเพื่อปรับความต้องการเหล่านี้กำลังเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญ ก็เป็นไปได้ว่า บางล้าในการแก้ไขจนกระทั่งทารกอยู่หลังคลอดคำสั่งนอนก่อตั้งขึ้นอย่างสม่ำเสมอสุดท้าย หมายถึงทารกอายุเมื่อแม่ป้อนการศึกษาเป็น 3 เดือน ด้วยการมีส่วนร่วมในการแทรกแซงเกิดขึ้นใน 2-3 เดือนข้ามขั้นตอนนี้ของตราสินค้า นอน ตก ตะกอนและรูปแบบอาหารเป็นมากขึ้น(Anders และ Keener, 1985 MichelssonRinne, & Paajanen, 1990), และแม่จำนวนมากอาจพบการปรับปรุง ในความเมื่อยล้า และโดยรวมห้องพักเป็นอยู่ในขณะนี้ นี้อาจทำให้มันยากการเปลี่ยนแปลงในความเมื่อยล้าเวลาข้ามกลุ่มแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายช่วงเวลาหลังคลอดเป็นเวลาที่คุณแม่ที่มีความเสี่ยงสูงของความเหนื่อยล้าและสุขภาพจิตอื่นๆ ที่ยากลำบากได้รับความต้องการของการดูแลทารกต้นการหยุดชะงักการนอนหลับการกู้คืนจากการเกิดและโอกาสลดลงไปมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการดูแลตนเองที่ปกป้องสุขภาพและความ-being WAP เป็นแทรกแซงสุขภาพจิตที่ออกแบบมาเพื่อเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการดูแลสุขภาพและพฤติกรรมการดูแลตนเองในช่วงหลังคลอดเพื่อป้องกันและจัดการความเหนื่อยล้าและอื่นๆ ความยากลำบากเป็นอยู่ที่ดี. ไม่น่าแปลกใจผลกระทบ ofWAP เป็นที่แข็งแกร่งสำหรับผลเหล่านั้นมีแนวโน้มที่จะตอบสนองต่อการแทรกแซงในระยะสั้น. ในกรณีนี้ทัศนคติของแม่ที่มีต่อสุขภาพของพวกเขาและการดูแลสุขภาพพฤติกรรมอย่างมีนัยสำคัญได้รับผลกระทบในเชิงบวกจากการแทรกแซง ทั้งในการแทรกแซงแขนมารดารายงานการปรับปรุงประสิทธิภาพของตนเองในการมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพและพฤติกรรมการดูแลตนเองpostintervention และติดตาม ปรับปรุงประสิทธิภาพของตนเองจะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมสุขภาพรมย์ของแต่ละบุคคลมีความตั้งใจและความตั้งใจที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพของการเปลี่ยนแปลง(Ajzen, 1991; Bandura, 1997; Latham & ล็อค 1991. Rosenstock, et al, 1988) และดังนั้นจึงเป็นองค์ประกอบสำคัญของการส่งเสริมสุขภาพการแทรกแซง. นอกจากนี้ WAP มีประสิทธิภาพในการส่งเสริมมารดาตนเองประสิทธิภาพในการจัดลำดับความสำคัญการวางแผนการและการมีส่วนร่วมในการดูแลตนเองและพฤติกรรมสุขภาพรวมทั้งผู้ที่ส่งเสริมในWAP (เช่นการลดความต้องการในชีวิตประจำวัน, การปรับปรุงคุณภาพของการรับประทานอาหารและการออกกำลังกายประจำการนอนหลับที่ดีต่อสุขภาพ, ความคาดหวังของการอบรมเลี้ยงดูมีเหตุผล, การปรับปรุงการสนับสนุนทางสังคมและช่วยแสวงหา). มันอาจจะเป็นว่าให้แม่ "ได้รับอนุญาต" เพื่อจัดลำดับความสำคัญและวางแผนสำหรับการดูแลตนเองในชีวิตประจำวันที่มีประสิทธิภาพในการสนับสนุนให้พวกเขาตระหนักถึงความต้องการของพวกเขาและความรู้สึกในเชิงบวกเกี่ยวกับการประชุมของพวกเขา. แม้จะอยู่ในรูปแบบที่ตัวเองกำกับกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นผู้ที่อยู่ใน WAP อาจจะช่วยให้คุณแม่หลังคลอดที่จะจัดลำดับความสำคัญของตัวเองเป็นอยู่ที่ดีและรู้ว่ามันมีความสำคัญเป็นตอบสนองความต้องการของพวกเขาทารก กลยุทธ์ที่นำเสนอใน WAP มีความเรียบง่ายและสามารถปรับแต่งได้อย่างดีที่สุดและวางแผนที่รอบๆสิ่งที่เป็นจริงสำหรับแม่ของแต่ละคนเป็นรายวันหรือรายสัปดาห์ นี้ก็อาจสนับสนุนแม่จะรู้สึกแทรกแซงต่อไปนี้จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในขณะที่พวกเขาจะนำเสนอกับกลยุทธ์การจัดการที่ที่สามารถตราเป็นอิสระทันทีขณะที่การดูแลสำหรับทารกและมีความยั่งยืนในช่วงเวลา. สำหรับการแทรกแซงการส่งเสริมสุขภาพที่จะได้รับการพิจารณาที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงตัวเอง-efficacy ความจำเป็นที่จะแปลความตั้งใจและการดูดซึมของที่น่าพอใจพฤติกรรมสุขภาพ(Ajzen, 1991; Bandura, 1997). เมื่อเทียบกับมารดาในกลุ่มควบคุมผู้ปกครองในการสนับสนุนทางโทรศัพท์อย่างมืออาชีพนำแทรกแซงรายงานความตั้งใจสูงที่จะมีส่วนร่วมในการดูแลตนเองและการสู้รบที่สูงขึ้นในการดูแลตนเองพฤติกรรม postintervention ที่สำคัญการปรับปรุงในการสู้รบของมารดาในการดูแลสุขภาพและพฤติกรรมการดูแลตนเองได้อย่างยั่งยืนที่ติดตามสำหรับผู้ที่ได้รับโทรศัพท์มืออาชีพที่นำไปสู่การแทรกแซงการสนับสนุน เหล่านี้เป็นผลที่เกี่ยวข้องอย่างต่อเนื่องที่มีขนาดกลางขนาดผลขนาดใหญ่ มารดาในมืออาชีพนำโทรศัพท์แทรกแซงการสนับสนุนยังมีรายงานการลดลงในการรับรู้อุปสรรคจะมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพพฤติกรรมซึ่งใกล้เข้ามาอย่างมีนัยสำคัญ. การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการจัดส่งของ WAP ในมืออาชีพนำรูปแบบที่สนับสนุนได้มากขึ้นมีประสิทธิภาพกว่าพ่อแม่ตัวเองโหมดการกำกับของการจัดส่ง. นี้ไม่น่าแปลกใจ การแข่งขันที่ได้รับความต้องการของระยะหลังคลอดคุณแม่'ความสามารถในการมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพและการดูแลตนเองพฤติกรรมการมีแนวโน้มที่จะถูกกัดเซาะอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องภายนอกสนับสนุน โหมดมืออาชีพนำของการจัดส่งรวมถึงการเยี่ยมบ้านเริ่มต้นที่ความสามัคคีเป็นที่ยอมรับแล้วสามสั้นๆ , โทรศัพท์ประจำสัปดาห์ติดตามการประชุม(ที่มีสุขภาพเดียวกันมืออาชีพ) ช่วงนี้ไม่ได้รักษาโรคแต่เปิดโอกาสให้บวกการสนับสนุนให้กำลังใจและการแก้ปัญหาสำหรับคุณแม่ที่จะมีส่วนร่วมกับเนื้อหาWAP และใช้กลยุทธ์ พวกเขายังมั่นใจว่าWAP ถูกส่งในเวลาที่เหมาะสมอย่างฉากแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับการจัดการที่เหมาะสมคาดหวังสำหรับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมจากweekto- สัปดาห์ นี้ก็อาจจะมีพ่อแม่ผู้ปกครองมีความเข้มแข็ง 'รับรู้ความสามารถของตนเองความตั้งใจและในที่สุดแรงจูงใจของพวกเขาจะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการดูแลตนเอง. แม้จะมีผลการวิจัยที่มีแนวโน้มเหล่านี้มีส่วนร่วมในWAP มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในอาการและความรุนแรงของความเมื่อยล้าหรือมีการปรับปรุงในมารดาจิตสุขภาพ มีเหตุผลหลายคำอธิบายนี้ ประการแรกที่ได้รับค่อนข้างตัวเลขขนาดเล็กในกลุ่มการศึกษาแต่ละคนและการเปลี่ยนแปลงที่น่าจะได้รับผลกระทบจากการมีส่วนร่วมที่จะเป็นขนาดเล็กการศึกษาอาจจะขาดพลังทางสถิติในการตรวจสอบขนาดเล็กผลการรักษาbutmeaningful ในความเมื่อยล้าของมารดาภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลและความเครียด. อันที่จริงเมื่อ การวิเคราะห์ ITT ได้ดำเนินการกับข้อมูลที่ขาดหายไปในตั๋วพลังงานของการศึกษาได้รับการปรับปรุง ในการวิเคราะห์ ITT, ผลการวิจัยพบว่าผู้ที่ได้รับอย่างมืออาชีพนำการสนับสนุนทางโทรศัพท์มีอาการของภาวะซึมเศร้าน้อยลงpostintervention กว่าการควบคุม waitlist กลุ่มน้อยและอาการของความวิตกกังวลและความเครียดเมื่อเทียบกับที่กำกับตนเองกลุ่มเขียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการติดตามอาการของความเมื่อยล้าและความวิตกกังวลอย่างมีนัยสำคัญน้อยลงในprofessionallyled กลุ่มสนับสนุนทางโทรศัพท์เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม waitlist ปรับปรุงอำนาจทางสถิติที่ผ่านขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ในกรณีที่สมบูรณ์วิเคราะห์อาจจะเผยให้เห็นขนาดเล็กรักษาที่สำคัญผลกระทบที่ไม่สามารถตรวจพบในปัจจุบัน. ประการที่สองการติดตามเวลาหลังจากการแทรกแซงเป็นที่ค่อนข้างสั้น ผู้เข้าร่วมกิจกรรมให้ติดตามข้อมูลโดยเฉลี่ย 2 ถึง 3 เดือนหลังจากจบเซสชั่นการแทรกแซงสุดท้าย ผลกระทบระยะสั้นที่ปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะวัดได้ในเวลานั้น(เช่นความตั้งใจพฤติกรรม) อย่างไรก็ตามผลกระทบจากพฤติกรรมสุขภาพผู้ดีขึ้นในระยะยาวหรือผลรองเช่นสุขภาพจิตและความเหนื่อยล้าอาจไม่ได้รับการตรวจพบในช่วงเวลาที่ติดตาม2-3 เดือนสำหรับการแทรกแซงของความเข้มต่ำ การประเมินผลของการแทรกแซงการจัดการความเหนื่อยล้าจากทรอยและDalgas-Pelish (2003) มีการติดตามสั้น ๆ ในทำนองเดียวกันระยะเวลาและพวกเขายังไม่พบการลดอาการเมื่อยล้า อีกต่อไปติดตามระยะเวลาอาจจะต้องสังเกตความหมายใด ๆ การเปลี่ยนแปลงในด้านสุขภาพจิตและความเหนื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับการแข็งการดูแลตนเองและพฤติกรรมสุขภาพ. นอกจากนี้ยังเป็นไปไม่ได้ แต่ผลกระทบการแทรกแซงที่อาจจะไม่ได้อย่างยั่งยืนในระยะเวลาอีกต่อไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยไม่ต้องการสนับสนุนมืออาชีพ. ประการที่สาม, WAP ถูกส่งไปยังกลุ่มตัวอย่างที่เป็นสากลของพ่อแม่ แม่ไม่ได้ถูกเลือกเข้ามาในการศึกษาตามเกณฑ์ที่รวมเช่นถาวรเมื่อยล้าอารมณ์ต่ำหรือความเครียดสูงและความวิตกกังวลอาการ จุดประสงค์ของเราคือการตรวจสอบประสิทธิภาพของ WAP เมื่อส่งไปยังไม่ได้เลือกตัวอย่างของพ่อแม่ในการเข้าถึงสากลบริการสุขภาพ(เช่นแม่และเด็กบริการสุขภาพ) วิธีการนี้จะสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการแทรกแซงเช่น WAP อาจจะใช้หลักในการดูแลสุขภาพซึ่งจะมีการเสนอเป็นประจำเพื่อให้พ่อแม่ผู้ปกครองทั้งหมดในหลังคลอดส่งด้วยการสนับสนุนจากมืออาชีพด้านสุขภาพเช่นมารดาของพว