IntroductionPer the Definition and

Introduction
Per the Definition and Classification Subcommittee of the International Dry Eye WorkShop (DEWS), dry eye is ‘a multifactorial disease of the tears and ocular surface that results in symptoms of discomfort, visual disturbance, and tear film instability with potential damage to the ocular surface. It is accompanied by increased osmolarity of the tear film and inflammation of the ocular surface.'1 Beyond the eye, the disorder also involves the Lacrimal Functional Unit,2 consisting of the ocular surface, the main lacrimal gland, and the interconnecting innervation.

Population-based studies in various US cities have utilized questionnaires (different questionnaires for different studies) to evaluate the frequency of dry eye, with an estimated prevalence of ∼15%.3, 4, 5, 6, 7 Similar studies conducted in several countries around the world including Germany,8 Australia,9, 10 Japan,11, 12, 13, 14 India,15 Thailand,16 and Indonesia17 have resulted in similar prevalence estimates. As summarized in the DEWS report, the prevalence of dry eye is most likely in the range of 5–30% of the population aged ≥50 years.18 Dry eye complaints are dominated by various symptoms including blurred vision, irritation, and pain (eg, burning, aching); collectively causing great morbidity. Symptoms associated with dry eye are a leading cause of visits to optometry and ophthalmology clinics and its treatment has significant cost implications.19, 20 Dry eye adversely affects quality of life as its symptoms interfere with daily activities such as driving, working, reading, and watching television.21 In a similar manner, studies using the Impact of Dry Eye on Everyday Life (IDEEL) questionnaire have found that dry eye negatively affects social, physical, and mental functioning.22, 23

Currently, clinicians split dry eye into two main categories: aqueous deficiency and evaporative, as reviewed in the Definition and Classification DEWS report.1 Dry eye treatments are generally geared toward improving these tear film components based on a long-standing paradigm that tear dysfunction underlies dry eye symptoms. Aqueous deficiency is typically addressed with tear replacement therapy and punctal occlusion, whereas evaporative dry eye is managed with lid hygiene and topical and/or oral antibiotics (used for nonantibiotic properties such as their anti-inflammatory effects24). In common to both, anti-inflammatory agents are often used (for varying durations) to treat the inflammatory component of dry eye.

Although several studies have reviewed that neurosensory dysfunction can be a component of dry eye symptoms in some patients,25, 26 this aspect of dry eye is not routinely tested for (or treated) in the clinical setting. A better understanding of the neuropathophysiology underlying dry eye pain will facilitate the development of novel therapies that can target these mechanisms. This review will summarize research findings on neurosensory dysfunction in dry eye and discuss how they may affect the diagnosis and treatment of dry eye pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำต่อการกำหนดและคณะอนุกรรมการจำแนกประเภทของการนานาแห้งตา WorkShop (DEWS), ตาแห้งเป็น ' โรค multifactorial น้ำตาและพื้นผิวตาที่ทำให้อาการไม่สบาย รบกวนภาพ และความไม่เสถียรของฟิล์มน้ำตากับความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับพื้นผิวจักษุ มันมาพร้อมกับเพิ่ม osmolarity ของฟิล์มฉีกขาดและอักเสบของตาผิว ' 1 เหนือตา ความผิดปกติยังเกี่ยวข้องกับหน่วยงานน้ำตา 2 ประกอบด้วยจักษุ ต่อมน้ำตาหลัก และคอร์เทกซ์ที่ใหญ่กว่าที่เชื่อมต่อกันPopulation-based studies in various US cities have utilized questionnaires (different questionnaires for different studies) to evaluate the frequency of dry eye, with an estimated prevalence of ∼15%.3, 4, 5, 6, 7 Similar studies conducted in several countries around the world including Germany,8 Australia,9, 10 Japan,11, 12, 13, 14 India,15 Thailand,16 and Indonesia17 have resulted in similar prevalence estimates. As summarized in the DEWS report, the prevalence of dry eye is most likely in the range of 5–30% of the population aged ≥50 years.18 Dry eye complaints are dominated by various symptoms including blurred vision, irritation, and pain (eg, burning, aching); collectively causing great morbidity. Symptoms associated with dry eye are a leading cause of visits to optometry and ophthalmology clinics and its treatment has significant cost implications.19, 20 Dry eye adversely affects quality of life as its symptoms interfere with daily activities such as driving, working, reading, and watching television.21 In a similar manner, studies using the Impact of Dry Eye on Everyday Life (IDEEL) questionnaire have found that dry eye negatively affects social, physical, and mental functioning.22, 23Currently, clinicians split dry eye into two main categories: aqueous deficiency and evaporative, as reviewed in the Definition and Classification DEWS report.1 Dry eye treatments are generally geared toward improving these tear film components based on a long-standing paradigm that tear dysfunction underlies dry eye symptoms. Aqueous deficiency is typically addressed with tear replacement therapy and punctal occlusion, whereas evaporative dry eye is managed with lid hygiene and topical and/or oral antibiotics (used for nonantibiotic properties such as their anti-inflammatory effects24). In common to both, anti-inflammatory agents are often used (for varying durations) to treat the inflammatory component of dry eye.Although several studies have reviewed that neurosensory dysfunction can be a component of dry eye symptoms in some patients,25, 26 this aspect of dry eye is not routinely tested for (or treated) in the clinical setting. A better understanding of the neuropathophysiology underlying dry eye pain will facilitate the development of novel therapies that can target these mechanisms. This review will summarize research findings on neurosensory dysfunction in dry eye and discuss how they may affect the diagnosis and treatment of dry eye pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ต่อความหมายและการจัดหมวดหมู่ของคณะอนุกรรมการของประเทศตาแห้งการประชุมเชิงปฏิบัติการ (ดิวส์), ตาแห้งคือ 'โรค multifactorial ของน้ำตาและพื้นผิวของตาที่ส่งผลให้เกิดอาการไม่สบายรบกวนภาพและความไม่แน่นอนฉีกฟิล์มที่มีความเสียหายที่อาจเกิดกับตา พื้นผิว มันจะมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของ osmolarity ฉีกฟิล์มและการอักเสบของตา surface.'1 นอกเหนือตาผิดปกติยังเกี่ยวข้องกับหน่วยจนน้ำตาไหลฟังก์ชั่น 2 ซึ่งประกอบด้วยพื้นผิวตาต่อมน้ำตาหลักและปกคลุมด้วยเส้นที่เชื่อมต่อกัน.

ประชากร การศึกษาชั่นในเมืองต่างๆของสหรัฐได้ใช้แบบสอบถาม (แบบสอบถามที่แตกต่างกันสำหรับการศึกษาที่แตกต่างกัน) เพื่อประเมินความถี่ของตาแห้งมีความชุกประมาณ ~15% 0.3, 4, 5, 6, 7 การศึกษาที่คล้ายกันดำเนินการในหลายประเทศทั่ว โลกรวมทั้งเยอรมัน, ออสเตรเลีย 8, 9, 10 ญี่ปุ่น, 11, 12, 13, 14 อินเดีย 15 ประเทศไทย, 16 และ Indonesia17 มีผลในการประมาณการความชุกที่คล้ายกัน สรุปในรายงานดิวส์, ความชุกของตาแห้งมีแนวโน้มมากที่สุดในช่วง 5-30% ของประชากรอายุ≥50 years.18 ร้องเรียนตาแห้งจะถูกครอบงำโดยอาการต่าง ๆ รวมทั้งสายตาพร่ามัวระคายเคืองและความเจ็บปวด (เช่น , การเผาไหม้น่าปวดหัว); รวมก่อให้เกิดการเจ็บป่วยที่ดี อาการที่เกี่ยวข้องกับตาแห้งนี้เป็นสาเหตุของการเข้าชมทัศนมาตรศาสตร์และจักษุวิทยาคลินิกและการรักษาที่ได้ต้นทุนที่สำคัญ implications.19 20 ตาแห้งมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตเป็นอาการยุ่งเกี่ยวกับกิจกรรมประจำวันเช่นการขับรถ, การทำงาน, การอ่าน, และ ดู television.21 ในลักษณะที่คล้ายกันโดยใช้การศึกษาผลกระทบของตาแห้งในชีวิตประจำวัน (Ideel) แบบสอบถามได้พบว่าตาแห้งส่งผลกระทบต่อสังคมทางกายภาพและทางจิต functioning.22 23

ปัจจุบันแพทย์แยกตาแห้งเป็นสองหลัก หมวดหมู่: การขาดน้ำและระเหยเช่นในการตรวจสอบความหมายและการจัดหมวดหมู่ดิวส์ report.1 รักษาตาแห้งโดยทั่วไปจะมุ่งไปสู่การปรับปรุงองค์ประกอบภาพยนตร์เหล่านี้ขึ้นอยู่กับการฉีกขาดกระบวนทัศน์อันยาวนานที่ฉีกความผิดปกติรองรับอาการตาแห้ง การขาดน้ำโดยทั่วไปแล้วจะอยู่กับการรักษาด้วยการฉีกขาดทดแทนและการบดเคี้ยว punctal ในขณะที่ตาแห้งระเหยมีการจัดการสุขอนามัยและฝาเฉพาะและ / หรือยาปฏิชีวนะในช่องปาก (ใช้สำหรับคุณสมบัติ nonantibiotic เช่น effects24 ต้านการอักเสบของพวกเขา) ในการร่วมกันทั้งจำทั้งสารต้านการอักเสบมักจะใช้ (แตกต่างกันสำหรับระยะเวลา) เพื่อรักษาองค์ประกอบอักเสบตาแห้ง.

แม้ว่าการศึกษาหลายแห่งได้ตรวจสอบว่าผิดปกติของ neurosensory สามารถเป็นส่วนประกอบของอาการตาแห้งในผู้ป่วยบาง, 25, 26 นี้ แง่มุมของตาแห้งไม่ได้ทดสอบประจำ (หรือได้รับการรักษา) ในการตั้งค่าทางคลินิก ความเข้าใจที่ดีขึ้นของ neuropathophysiology พื้นฐานอาการปวดตาแห้งจะอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของการรักษาแบบใหม่ที่สามารถกำหนดเป้าหมายกลไกเหล่านี้ รีวิวนี้จะสรุปผลการวิจัยเกี่ยวกับความผิดปกติของ neurosensory ในตาแห้งและหารือเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาอาจมีผลต่อการวินิจฉัยและการรักษาอาการปวดตาแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำคำจำกัดความและการจำแนกต่อคณะอนุกรรมการของการฝึกอบรมตาแห้ง ( ดิวส์ ) , ตาแห้ง คือ โรค multifactorial ของน้ำตาและพื้นผิวตาที่ส่งผลให้เกิดอาการไม่สบายรบกวนภาพและฉีกภาพยนตร์ความไม่แน่นอนกับความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับพื้นผิวตา . มันมาพร้อมกับเพิ่มขึ้นำน้ำตาฟิล์มและการอักเสบของผิวจักษุ . " เกินตา โรคที่ยังเกี่ยวข้องกับหน่วยการทำงานต่อมน้ำตา 2 ประกอบด้วยพื้นผิวตา , ต่อมน้ำตาหลักและเชื่อมยาสลบ .การศึกษาประชากรที่อยู่ในเมืองต่าง ๆเราใช้แบบสอบถาม ( ฉบับต่าง ๆเพื่อการศึกษาที่แตกต่างกัน ) เพื่อประเมินความถี่ของตาแห้งมีประมาณความชุกของ∼ 15 % 3 , 4 , 5 , 6 , 7 ที่คล้ายกันการศึกษาในหลายประเทศทั่วโลกรวมทั้งเยอรมนี ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น 8 , 9 , 10 , 11 12 , 13 , 14 , 15 และ 16 อินเดีย , ประเทศไทย , indonesia17 มีผลในการประมาณความชุกใกล้เคียงกัน โดยสรุปในดิวส์รายงาน ภาวะตาแห้งมากที่สุดในช่วง 5 – 30 % ของประชากรที่มีอายุ 50 years.18 ≥ตาแห้งร้องเรียนเป็น dominated โดยอาการต่าง ๆ รวมทั้ง ตาพร่ามัว ระคายเคืองและความเจ็บปวด ( เช่นการเผาไหม้ปวด ) ; เรียกให้เกิดความเจ็บป่วย อาการที่เกี่ยวข้องกับสาเหตุของตาแห้ง มีผู้เข้าเยี่ยมชมคลินิกจักษุวิทยา ต่างๆ และการรักษาได้ implications.19 ต้นทุนสำคัญ 20 ตาแห้งมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิต และอาการของมันรบกวนกับกิจกรรมประจำวัน เช่น ขับรถ ทำงาน อ่านหนังสือ และดู television.21 ในลักษณะคล้ายคลึงกัน การศึกษาการใช้ผลกระทบของตาแห้ง ในชีวิต ทุกวัน ( ideel ) แบบสอบถาม พบว่า ตาแห้ง ส่งผลกระทบต่อสังคม ร่างกาย และจิตใจ functioning.22 23ขณะนี้ ซึ่งแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก : ตาแห้ง ขาดน้ำและระเหยเป็น ทบทวนรายงานคำจำกัดความและการจำแนกดิวส์ 1 ตาแห้ง การรักษาโดยทั่วไปจะมุ่งเน้นที่การปรับปรุงเหล่านี้ฉีกภาพยนตร์องค์ประกอบตามกระบวนทัศน์ที่ยาวนานที่ฉีกที่มีแผ่นอยู่อาการตาแห้ง น้ำขาดมักจะให้ความสนใจกับการรักษาทดแทนน้ำตาและ punctal ทันตกรรมบดเคี้ยว ในขณะที่แบบตาแห้งคือการจัดการกับสุขอนามัยและฝาปิดเฉพาะและ / หรือรับประทานยาปฏิชีวนะ ( ใช้สำหรับคุณสมบัติต้านการอักเสบของพวกเขา nonantibiotic เช่น effects24 ) ร่วมกันทั้ง สารต้านการอักเสบมักจะใช้สำหรับเปลี่ยนแปลงระยะเวลา ) เพื่อรักษาองค์ประกอบที่มีการอักเสบของตาแห้งแม้ว่าหลายการศึกษาได้พิจารณาจากเส้นประสาทเสียผิดปกติที่สามารถเป็นส่วนประกอบของอาการตาแห้ง ในผู้ป่วยบาง 25 , 26 นี้กว้างยาวของตาแห้ง ไม่ตรวจสอบ ( หรือปฏิบัติ ) ในการตั้งค่าทางคลินิก ความเข้าใจที่ดีขึ้นของ neuropathophysiology เป็นต้น ตาแห้ง ปวดจะอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของการรักษาใหม่ที่สามารถ เป้าหมาย กลไกเหล่านี้ รีวิวนี้จะสรุปผลการวิจัยจากเส้นประสาทเสียภาวะตาแห้งและหารือเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาอาจมีผลต่อการวินิจฉัยและการรักษาอาการตาแห้ง