Oh no—when I can’t. The thought mak

Oh no—when I can’t. The thought makes me nauseous.Climbing out of bed, Christian drags on his jeans and heads into the main room. A glance at my alarm clock shows it’s ve in the morning. I roll out of bed, putting his white shirt on, and follow him.Holy shit, he’s on the phone.“Yes, outside SIP, yesterday . . . early evening,” he says quietly. He turns to me as I move toward the kitchen and asks me directly, “What time exactly?”“About ten to six?” I mumble. Who on earth is he calling at this hour? What’s Leila done? He relays the information to whoever’s on the line, not taking his eyes off me, his expression dark and earnest.“Find out how . . . Yes . . . I wouldn’t have said so, but then I wouldn’t have thought she could do this.” He closes his eyes as if he’s in pain. “I don’t know how that will go down . . . Yes, I’ll talk to her . . . Yes . . . I know . . . Follow it up and let me know. Just nd her, Welch—she’s in trouble. Find her.” He hangs up.“Do you want some tea?” I ask. Tea, Ray’s answer to every crisis and the only thing he does well in the kitchen. I ll the kettle with water.“Actually, I’d like to go back to bed.” His look tells me that it’s not to sleep.“Well, I need some tea. Would you like to join me for a cup?” I want to know what’s going on. I will not be sidetracked by sex.He runs his hand through his hair in exasperation. “Yes, please,” he says, but I can tell he’s irritated.I put the kettle on the stove and busy myself with teacups and the teapot. My anxiety level has shot to defcon one. Is he going to tell me the problem? Or am I going to have to dig? I sense his eyes on me—sense his uncertainty, and his anger is palpable. I glance up, and his eyes glitter with apprehension.“What is it?” I ask softly.He shakes his head.“You’re not going to tell me?”He sighs and closes his eyes. “No.”“Why?”“Because it shouldn’t concern you. I don’t want you tangled up in this.”“It shouldn’t concern me, but it does. She found me and accosted me outside my ofce. How does she know about me? How does she know where I work? I think I have a right to know what’s going on.”He runs a hand through his hair again, radiating frustration as if waging some internal battle.“Please?” I ask softly.His mouth sets into a hard line, and he rolls his eyes at me.“Okay,” he says, resigned. “I have no idea how she found you. Maybe the photograph of us in Portland, I don’t know.” He sighs again, and I sense his frustration is directed at himself. I wait patiently, pouring boiling water into the teapot as he paces back and forth. After a beat he continues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอ้ ไม่ — เมื่อฉันไม่ได้ ความคิดทำให้ผม nauseousปีนออกจากเตียง คริสเตียนลากกางเกงยีนส์และหัวของเขาเป็นห้องหลัก นาฬิกาปลุกของฉันแสดงมันได้ในตอนเช้า ม้วนจาก ใส่เสื้อสีขาวของเขาบน และทำตามเขาฉิบหาย เขาได้ทางโทรศัพท์"ใช่ SIP อยู่นอก เมื่อวาน...เช้าเย็น, "เขากล่าวว่า อย่างเงียบ ๆ เขาจะให้ฉันเป็นฉันย้ายไปยังห้องครัว และถามผมโดยตรง "เวลาตรงหรือไม่" "ประมาณสิบถึงหก" ฉัน mumble ใครในโลกเขาโทรที่ชั่วโมงนี้ เลทำคืออะไร เขารีเลย์ข้อมูลที่อยู่บนบรรทัด การตาปิดฉัน นิพจน์ของเขามืด และคนได้ความไม่"ค้นหาวิธี... ใช่... ผมไม่ได้พูดได้ แต่แล้ว ฉันไม่ได้คิดว่า เธอสามารถทำ" เขาปิดตาของเขาว่าเขามีอาการเจ็บปวด "ฉันไม่รู้วิธีที่จะลงไป... ใช่ ฉันจะพูดคุยกับเธอ... ใช่... รู้แล้ว จะติดตาม และแจ้งให้เราทราบ Nd เพียงเธอ Welch ตัวเธอเป็นปัญหา พบเธอ" เขายุติการทำงาน"คุณต้องชาบางหรือไม่" ผมถาม ชา คำตอบของเรย์ทุกวิกฤติและสิ่งเดียวเขาไม่ดีในห้องครัว ผมจะกาต้มน้ำ "จริง อยากกลับไปนอน" ดูเขาบอกว่า จะไม่นอน"ดี ฉันต้องชา คุณต้องการเข้าร่วมฉันในถ้วยหรือไม่" อยากทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่มี sidetracked ตามเพศเขาทำมือผ่านผมของเขาใน exasperation "ใช่ กรุณา เขากล่าวว่า แต่สามารถบอกเขาจะระคายเคืองใส่กาต้มน้ำเตา และไม่ว่างเอง teacups และกาน้ำชา ระดับความวิตกกังวลของฉันได้ยิง defcon หนึ่ง เขาจะบอกปัญหา หรือฉันจะต้องขุด ผมรู้สึกตาฉัน — รู้สึกความไม่แน่นอนของเขา และความโกรธของเขาจะเห็นได้ชัด ผมมองค่า และกลิทเทอร์ตา ด้วยความกลัว"มันคืออะไร" ผมถามเบา ๆเขาสั่นศีรษะของเขา"คุณไม่จะบอก"เขา sighs และปิดตา "หมายเลข" "ทำไม ""เพราะมันไม่เกี่ยวกับคุณ ไม่ต้องคุณราพันเซลขึ้นนี้ ""ไม่ควรกังวลฉัน แต่มันไม่ เธอพบฉัน และ accosted ฉันนอก ofce ของฉัน ไม่เธอรู้เกี่ยวกับฉันหรือไม่ ไม่เธอรู้ที่ฉันทำงาน ฉันคิดว่า ฉันมีสิทธิที่จะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น"วิ่งมือผ่านผมของเขาอีก ประกายแห้วว่าทำสงครามภายในบางอย่าง"โปรด" ผมถามเบา ๆปากของเขาตั้งเป็นฮาร์ดดิสก์บรรทัด และเขากลิ้งตาของเขาที่ผม "เอาล่ะ เขากล่าวว่า ลาออก "ฉันมีความคิดว่าเธอพบคุณ บางทีการถ่ายภาพของเราในพอร์ตแลนด์ ฉันไม่รู้" เขา sighs อีกครั้ง และฉันรู้สึกแห้วของเขาเป็นผู้กำกับที่ตัวเอง ฉันทนรอ เทน้ำเดือดลงในกาน้ำชาเขาก้าวกลับมาเป็น หลังจากชนะที่เขายังคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอ้ไม่เมื่อฉันไม่สามารถ ความคิดที่ทำให้ฉัน nauseous.Climbing ออกจากเตียง, คริสเตียนลากบนกางเกงยีนส์และหัวของเขาเข้าไปในห้องหลัก ทันทีที่นาฬิกาปลุกของฉันแสดงให้เห็นว่าและในตอนเช้า ฉันจะแผ่ออกจากเตียง, ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาในและทำตามอึ him.Holy เขาบนโทรศัพท์. "ใช่ SIP นอกเมื่อวานนี้ . . ช่วงเย็น "เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ เขาหันไปฉันเป็นฉันย้ายไปยังห้องครัวและถามผมโดยตรง "สิ่งที่เวลาว่า?" "เกี่ยวกับ 5:50?" ฉันพึมพำ ใครบนโลกเขาเรียกร้องในเวลานี้หรือไม่? เลย์ที่ทำอะไร? เขาถ่ายทอดข้อมูลให้กับใครก็ตามที่อยู่ในสายที่ไม่ได้รับดวงตาของเขาออกฉันแสดงออกของเขามืดและจริงจัง. "หาวิธี . . ใช่ . . ฉันจะไม่ได้กล่าวว่าดังนั้น แต่แล้วฉันจะไม่ได้คิดว่าเธอสามารถทำเช่นนี้. "เขาปิดตาของเขาราวกับว่าเขาอยู่ในความเจ็บปวด "ผมไม่ทราบวิธีที่จะลงไป . . ใช่ฉันจะพูดคุยกับเธอ . . ใช่ . . ฉันรู้ว่า . . ทำตามมันขึ้นมาและแจ้งให้เราทราบ เพียง nd เธอเวลช์เธออยู่ในปัญหา พบเธอ. "เขาแฮงค์ขึ้น." คุณต้องการชา? "ผมถาม ชาคำตอบของเรย์ที่จะเกิดวิกฤตทุกคนและสิ่งเดียวที่เขาไม่ดีในห้องครัว ฉันจะกาต้มน้ำด้วยน้ำ. "ที่จริงผมอยากจะกลับไปที่เตียง." ดูเขาบอกฉันว่ามันเป็นไม่ได้ที่จะนอนหลับ. "ดีฉันต้องชา คุณต้องการที่จะเข้าร่วมฉันถ้วย? "ฉันต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันจะไม่หันไปโดย sex.He วิ่งมือของเขาผ่านผมของเขาในความโกรธเคือง "ใช่" เขากล่าว แต่ผมสามารถบอกเขา irritated.I ใส่กาต้มน้ำบนเตาและไม่ว่างตัวเองด้วยถ้วยชาและกาน้ำชา ระดับความวิตกกังวลของฉันได้ยิง Defcon หนึ่ง คือเขาจะบอกฉันปัญหาได้หรือไม่ หรือฉันจะต้องขุด? ผมรู้สึกสายตาของเขากับฉันรู้สึกไม่แน่นอนของเขาและความโกรธของเขาจะเห็นได้ชัด ผมเหลือบมองขึ้นและแววตาของเขาด้วยความเข้าใจ. "มันคืออะไร?" ฉันถาม softly.He สั่นหัวของเขา. "คุณจะไม่บอกผมได้ไหม" เขาถอนหายใจและปิดตาของเขา "ไม่." "ทำไม?" "เพราะมันไม่ควรจะเกี่ยวกับคุณ ฉันไม่อยากให้คุณพันกันขึ้นในเรื่องนี้. "" มันไม่ควรกังวลฉัน แต่มันไม่ เธอพบว่าฉันและทักทายฉันนอก ofce ของฉัน เธอรู้ได้อย่างไรว่าเกี่ยวกับฉัน? เธอรู้ได้อย่างไรว่าที่ผมทำงาน? ผมคิดว่าผมมีสิทธิที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น. "เขาวิ่งผ่านมือผมของเขาอีกครั้งแห้วแผ่เช่นถ้าบางขับเคี่ยวต่อสู้ภายใน." โปรด? "ฉันถามปาก softly.His กำหนดเป็นเส้นหนักและเขาม้วน ดวงตาของเขาที่ฉัน. "เอาล่ะ" เขากล่าวลาออก "ผมมีความคิดว่าเธอพบคุณ บางทีรูปถ่ายของเราในพอร์ตแลนด์, ผมไม่ทราบว่า. "เขาถอนหายใจอีกครั้งและผมรู้สึกผิดหวังของเขาเป็นผู้กำกับที่ตัวเอง ผมอดทนรอเทน้ำเดือดลงในกาน้ำชาในขณะที่เขาก้าวไปมา หลังจากชนะเขายังคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอ้ ไม่ เมื่อทำไม่ได้ คิดว่าทำให้ฉันคลื่นไส้ ปีนออกจากเตียง คริสเตียนลากของเขา กางเกงยีนส์ และหัวเป็นห้องหลัก เหลือบมองนาฬิกาปลุกของฉันจะแสดงมันได้ในตอนเช้า ผมกลิ้งออกจากเตียง ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา และตามเขาไป ให้ตายสิ เขาโทรมา " ค่ะ ด้านนอก จิบ เมื่อวานนี้ . . . . . . . เช้าเย็น " เขากล่าวอย่างเงียบ ๆเขาหันมาทางฉัน ฉันไปที่ครัวแล้วถามผมโดยตรง " เวลาอะไรกันแน่ " ประมาณสิบ - หก " ฉันพึมพำ ใครเขานะครับ อะไรนะไลล่า ? เขาถ่ายทอดข้อมูลให้กับใครก็ตามที่อยู่บนบรรทัด ไม่ละสายตาจากฉัน สีหน้าของเขาเข้มและจริงจัง " ค้นหาวิธี . . . . . . . ใช่ . . . . . . . ผมจะไม่พูดอย่างนั้นแต่ผมไม่คิดว่า เธอจะทำแบบนี้ . . . " เขาหลับตาราวกับว่าเขากำลังเจ็บปวด " ฉัน ไม่ ทราบ ว่า ที่ จะ ไป ลง . . . . . . . ครับ ผมจะคุยกับเธอ . . . . . . . ใช่ . . . . . . . ผมรู้ . . . . . . . ติดตามเรื่องนี้และแจ้งให้เราทราบ แค่งานของเธอ เวลช์ เธอกำลังมีปัญหา หาเธอ " เขาวางสาย " คุณต้องการน้ำชาไหม " ฉันถาม ชาเรย์ตอบทุกวิกฤตและสิ่งเดียวที่เขาทำกันในครัว ผมจะกาให้กับน้ำ จริงๆ แล้วผมอยากจะกลับไปที่เตียง มองเขาบอกผมว่ามันไม่ได้นอน " ฉันต้องดื่มชา อยากไปกินสักถ้วยไหม ? " ฉันต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่เขวตามเพศ เขาวิ่งผ่านเส้นผมของเขาในมือของเขา ความฉุนเฉียว " ครับ " เขากล่าวแต่ฉันบอกได้เลยว่าเขารำคาญ ผมต้มน้ำร้อนบนเตาและยุ่งเองกับถ้วยชากับกาน้ำชา ระดับความวิตกกังวลของฉันได้ยิงใบ DEFCON 1 เขาจะบอกฉันเหรอ ? หรือจะให้ฉันขุด ? ผมรู้สึกว่าตาผมรู้สึกไม่แน่นอนของเขาและความโกรธของเขาชัดเจน ผมมองขึ้นและดวงตาของเขาฉายแววหวาดหวั่น " มันคืออะไร ? " ผมถามเบาๆ เขาสั่นศีรษะของเขา" เธอจะไม่บอกฉันเหรอ " เขาถอนหายใจแล้วหลับตา " ไม่ " " ทำไม ? " เพราะมันไม่ควรกังวลเรื่องคุณ ผมไม่อยากให้คุณอีนุงตุงนังขึ้นในนี้ " " มันไม่ควรกังวลฉัน แต่มันไม่ เธอพบฉันและเข้ามาทักฉันอยู่ข้างนอก ofce ของฉัน เธอรู้เกี่ยวกับฉัน ? เธอจะรู้ได้ไง ว่าผมทำงานยังไง ฉันคิดว่าฉันมีสิทธิที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาวิ่งมือผ่านเส้นผมของเขาอีกครั้งการเปล่งเสียงถ้าที่บางอย่างภายในการต่อสู้ " ด้วยครับ " ผมถามเบาๆ ปากของเขาชุดเป็นสายที่ยาก และเขาม้วนตาของเขาที่ฉัน . " โอเค " เขากล่าวว่า , ลาออก " ฉันไม่รู้ว่าเธอพบคุณ บางทีภาพที่เราในพอร์ตแลนด์ ฉันไม่รู้ เขาถอนหายใจอีกครั้ง และผมรู้สึกว่าเสียงของเขามุ่งเน้นไปที่ตัวเอง ฉันรอด้วยความอดทนเทน้ำร้อนลงในกาน้ำชาที่เขาก้าวไปมา หลังจากชนะ เขายังคง .