E-mail is a method of exchanging di

E-mail is a method of exchanging digital messages from an author to one. or more recipients. Modern email operates across the Internet or other computer networks. Some early email systems required that the author and the recipient both be online at the same time, in common with instant messaging. Today's email systems are based on a store-and-forward model. Email servers accept, forward, deliver, and store messages. Neither the users nor their computers are required to be online simultaneously; they need connect only briefly, typically to a mail server, for as long as it takes to send or receive messages.
Historically, the term electronic mail was used generically for any electronic document transmission. For example, several writers in the early 1970s used the term to describe fax document transmission.[3][4] As a result, it is difficult to find the first citation for the use of the term with the more specific meaning it has today.
An Internet email message[NB 1] consists of three components, the message envelope, the message header, and the message body. The message header contains control information, including, minimally, an originator's email address and one or more recipient addresses. Usually descriptive information is also added, such as a subject header field and a message submission date/time stamp.
Originally a text-only (ASCII) communications medium, Internet email was extended to carry, e.g. text in other character sets, multi-media content attachments, a process standardized in RFC 2045 through 2049. Collectively, these RFCs have come to be called Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME). Subsequent RFC's have proposed standards for internationalized email addresses using UTF-8.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีเมลเป็นวิธีการแลกเปลี่ยนข้อความดิจิตอลจากผู้เขียนคนหนึ่ง ผู้รับหรือมากกว่า อีเมล์ทันสมัย​​ดำเนินผ่านทางอินเทอร์เน็ตหรือเครือข่ายคอมพิวเตอร์อื่น ๆ บางระบบอีเมลต้นจำเป็นที่ผู้เขียนและผู้รับทั้งสองจะออนไลน์ในเวลาเดียวกันในการร่วมกันกับการส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที ระบบอีเมลของวันนี้จะขึ้นอยู่กับรูปแบบการจัดเก็บและส่งต่อ อีเมลเซิร์ฟเวอร์ยอมรับไปข้างหน้าส่งมอบและเก็บข้อความ ทั้งผู้ใช้หรือเครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเขาจะต้องออนไลน์พร้อมกัน. พวกเขาจำเป็นต้องเชื่อมต่อเพียงสั้น ๆ โดยทั่วไปไปยังเซิร์ฟเวอร์อีเมล, ให้นานที่สุดเท่าที่ใช้ในการส่งหรือรับข้อความ
ประวัติศาสตร์จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ระยะถูกใช้โดยทั่วไปเพื่ออิเล็กทรอนิกส์ใด ๆ การส่งเอกสาร ตัวอย่างเช่นนักเขียนหลายแห่งในปี 1970 ต้นใช้คำเพื่ออธิบายการส่งเอกสารแฟกซ์. [3] [4] เป็นผลให้มันเป็นเรื่องยากที่จะหาอ้างอิงครั้งแรกสำหรับการใช้งานของคำที่มีความหมายเฉพาะเจาะจงมากขึ้นก็มีวันนี้.
ข้อความอีเมลอินเทอร์เน็ต [nb 1] ประกอบด้วยสามองค์ประกอบซองจดหมายข้อความส่วนหัวของข้อความและเนื้อหาของข้อความ ส่วนหัวของข้อความมีข้อมูลการควบคุมรวมถึงน้อยที่สุดที่อยู่อีเมลของผู้ริเริ่มและเป็นหนึ่งหรือมากกว่าที่อยู่ผู้รับ ข้อมูลมักจะอธิบายเพิ่มอีกเช่นเรื่องข้อมูลส่วนหัวและประทับวันที่ / เวลาที่ส่งข้อความ.
เดิมข้อความเท่านั้น (ASCII) กลางการสื่อสารทางอีเมล์อินเทอร์เน็ตได้ขยายการดำเนินการเช่น ข้อความในชุดตัวอักษรอื่น ๆ สิ่งที่แนบมาเนื้อหาสื่อหลายกระบวนการมาตรฐานใน RFC 2045 ผ่าน 2049 เรียก RFCs เหล่านี้ได้มาถึงจะเรียกว่านามสกุลอีเมลอินเทอร์เน็ตอเนกประสงค์ (ละครใบ้) ต่อมาของ RFC ได้เสนอมาตรฐานสากลที่อยู่อีเมลโดยใช้ UTF-8

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีเมล์เป็นวิธีการแลกเปลี่ยนข้อความแบบดิจิทัลจากผู้หนึ่ง หรือผู้รับมากกว่า อีเมล์ที่ทันสมัยทำงานผ่านอินเทอร์เน็ตหรือเครือข่ายคอมพิวเตอร์อื่น ระบบอีเมล์บางช่วงต้องว่า ผู้เขียนและผู้รับทั้งสองต้องออนไลน์ในเวลาเดียวกัน in common with ส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที วันนี้อีเมล์ระบบจะขึ้นอยู่กับแบบจัดเก็บ และส่งต่อ อีเมล์เซิร์ฟเวอร์ยอมรับ ส่ง ส่ง และเก็บข้อความ ผู้ใช้หรือคอมพิวเตอร์ไม่จำเป็นจะต้องออนไลน์พร้อมกัน เชื่อมพวกเขาต้องต่อเพียงสั้น ๆ ปกติกับเซิร์ฟเวอร์จดหมาย ตราบใดที่จะส่ง หรือรับข้อความ
ประวัติ จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ระยะใช้โดยสำหรับการส่งเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ ตัวอย่าง นักเขียนหลายในใช้คำอธิบายการส่งโทรสารเอกสาร[3][4] ดังนั้น จึงยากที่จะค้นหาการอ้างอิงครั้งแรกใช้คำว่ามีการเพิ่มเติมความหมาย มันได้วันนี้
ข้อความอีเมอินเทอร์เน็ต [NB 1] ประกอบด้วยคอมโพเนนต์ที่สาม ซองจดหมายข้อความ หัวข้อ และเนื้อหาของข้อความ หัวข้อประกอบด้วยข้อมูลการควบคุม รวม สะดวก เป็นผู้ริเริ่มอีเมล์และที่อยู่ผู้รับอย่าง น้อยหนึ่ง มักอธิบายหนัก เขตหัวเรื่องและมีข้อความส่งวัน / เวลาแสตมป์
เดิมข้อความ (ASCII) สื่อสารสื่อ อีเมอินเทอร์เน็ตถูกขยายการดำเนินการ เช่น ข้อความในอักขระอื่น ๆ ชุด แนบ เนื้อหาของสื่อ กระบวนการมาตรฐานใน RFC 2045 ผ่าน 2049 โดยรวม RFCs เหล่านี้มีมาเรียกอเนกประสงค์ Internet Mail Extensions (MIME) ของ RFC ต่อมาได้นำเสนอมาตรฐานสำหรับที่อยู่อีเมวิชาการสนับสนุนโดยใช้ utf-8

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีเมลเป็นวิธีหนึ่งของการแลกเปลี่ยนข้อความดิจิตอลจากนักเขียนคนหนึ่งในหนึ่งหรือมากกว่าผู้รับ อีเมลที่ทันสมัยทำงานผ่านทางอินเทอร์เน็ตหรือเครือข่ายคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น ระบบอีเมลก่อนบางรุ่นจำเป็นที่ผู้เขียนและผู้รับที่มีทั้งแบบออนไลน์ในช่วงเวลาเดียวกันที่อยู่ร่วมกันพร้อมด้วยการส่งข้อความแบบทันที ระบบอีเมลของในวันนี้มีขึ้นจากรุ่นจัดเก็บและส่งต่อ เซิร์ฟเวอร์อีเมล์ส่งต่อให้ยอมรับและจัดเก็บข้อความ ไม่ว่าผู้ใช้หรือคอมพิวเตอร์ของตนมีความจำเป็นต้องออนไลน์พร้อมกันได้พวกเขาต้องการเชื่อมต่อช่วงสั้นๆเท่านั้นโดยทั่วไปแล้วไปยังเซิร์ฟเวอร์อีเมล์สำหรับตราบใดที่มันจะใช้เวลาในการส่งหรือรับข้อความ.
ทางประวัติศาสตร์ในระยะสั้นที่ทางไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ก็ใช้กันทั่วไปในการส่งเอกสารอิเล็กทรอนิกส์. ตัวอย่างเช่นนักเขียนหลายในช่วงต้นทศวรรษที่ 1970 ใช้ระยะเวลาในการอธิบายถึงการส่งโทรสารเอกสาร.[ 3 ],[ 4 ]เป็นที่ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะได้พบกับที่ราชบัณฑิตยสถานเป็นครั้งแรกสำหรับการใช้ของที่มีความหมายเฉพาะมากขึ้นที่จะมีในวันนี้.
อินเทอร์เน็ตอีเมลข้อความ[ NB 1 ]ประกอบด้วยส่วนประกอบที่ข้อความซองจดหมาย,ที่ส่วนหัวของข้อความและข้อความตัว. ส่วนหัวของข้อความที่ประกอบด้วยข้อมูลการควบคุมรวมถึงอีเมล์แอดเดรสอย่างน้อยของผู้กำหนดและหนึ่งหรือมากกว่าผู้รับแอดเดรส โดยปกติแล้วจะเป็นคำอธิบายข้อมูลยังได้เพิ่ม,ดังกล่าวเป็นเรื่องส่วนหัวและฟิลด์ข้อความที่ส่งวันที่/เวลาค่าอากรแสตมป์.
ซึ่งแต่เดิมที่ข้อความ - เท่านั้น( ASCII )การสื่อสารขนาดกลาง,อินเทอร์เน็ตอีเมลถูกขยายพื้นที่ในการพกพา,เช่นข้อความในลักษณะตั้งค่า,เนื้อหามัลติมีเดียเอกสารแนบ,กระบวนการที่ได้มาตรฐานใน RFC 2045 ผ่าน 2049 เรียกรวมกันว่า RFC ต่อไปนี้มีมาให้ได้รับการเรียกใช้งานได้หลากหลายรูปแบบ Internet Mail Extensions ( Mime ) ของ RFC ต่อมาได้เสนอไว้มาตรฐานสำหรับอีเมล์แอดเดรสมาตรฐานสากลโดยใช้ UTF - 8