Introduction to Linguistics The rul

Introduction to Linguistics

The rules of a language, also called grammar, are learned as one acquires a language. These rules include phonology the sound system, morphology the structure of words, syntax, the combination of words into sentences, semantics, the ways in which sounds and meanings are related, and the lexicon, or mental dictionary of words. When you know a language you know words in that language sound units that are related to specific meanings. However, the sounds and meanings of words are arbitrary. For the most part, there is no relationship between the way a word is pronounced and its meaning.
Knowing a language encompasses this entire system, but this knowledge is different from behavior. You may know a language, but you may also choose to not speak it. Although you are not speaking the language, you still have the knowledge of it. However if you don't know a language you cannot speak it at all. There are two types of grammars descriptive and prescriptive. Descriptive grammars represent the unconscious knowledge of a language. English speakers, for example know that me likes apples is incorrect and I like apples is correct, although the speaker may not be able to explain why. Descriptive grammars do not teach the rules of a language, but rather describe rules that are already known. In contrast, prescriptive grammars dictate what a speaker's grammar should be and they include teaching grammars, which are written to help teach a foreign language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาศาสตร์เบื้องต้น กฎของภาษา หรือที่เรียกว่าไวยากรณ์ มีการเรียนรู้เป็นหนึ่งได้ฝึกฝนภาษา กฎเหล่านี้รวมกับภาษาระบบเสียง สัณฐานวิทยาโครงสร้างของคำ ไวยากรณ์ การรวมกันของคำในประโยค ความหมาย วิธีการที่เสียงและความหมายเกี่ยวข้อง และปทานุกรม หรือพจนานุกรมจิตคำ เมื่อคุณรู้ภาษา คุณรู้ว่าคำว่าหน่วยเสียงภาษาที่เกี่ยวข้องกับความหมายที่เฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ตาม เสียงและความหมายของคำกำหนด ส่วนใหญ่ มีไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างวิธีคือการออกเสียงคำและความหมายรู้ภาษาครอบคลุมระบบนี้ทั้งหมด แต่ความรู้นี้จะแตกต่างจากลักษณะการทำงาน คุณอาจรู้ภาษา แต่คุณยังอาจเลือกที่จะไม่พูด แม้ว่าคุณจะไม่พูดภาษา คุณยังได้ความรู้ของมัน อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณไม่ทราบภาษา คุณไม่พูดมันเลย มีอยู่สองชนิดของ grammars อธิบาย และรับมือ Grammars อธิบายแสดงความรู้สติของภาษา ภาษาอังกฤษ สำหรับตัวอย่างรู้ว่า ฉันชอบ แอปเปิ้ลไม่ถูกต้อง และชอบแอปเปิ้ลถูกต้อง แม้ว่าลำโพงที่อาจไม่สามารถอธิบายเหตุผล Grammars อธิบายสอนกฎของภาษา แต่แทนที่จะ อธิบายกฎที่เป็นที่รู้จักแล้ว ในทางตรงกันข้าม prescriptive grammars บอกว่า ไวยากรณ์ของลำโพงเป็นสิ่งที่ควร และรวมสอน grammars ซึ่งเขียนเพื่อช่วยสอนภาษาต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับภาษาศาสตร์กฎของภาษาที่เรียกว่าไวยากรณ์จะเรียนรู้ได้มาเป็นหนึ่งในภาษา กฎเหล่านี้รวมถึงระบบเสียงระบบเสียง, การเปลี่ยนรูปร่างโครงสร้างของคำไวยากรณ์รวมกันของคำเป็นประโยคความหมายวิธีการที่เสียงและความหมายที่เกี่ยวข้องและพจนานุกรมหรือพจนานุกรมจิตของคำ เมื่อคุณรู้ภาษาที่คุณรู้คำในหน่วยเสียงภาษาที่ที่เกี่ยวข้องกับความหมายที่เฉพาะเจาะจง แต่เสียงและความหมายของคำโดยพล ส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการออกเสียงคำและความหมายของมันไม่มี. รู้ภาษานี้ครอบคลุมทั้งระบบ แต่ความรู้นี้จะแตกต่างจากพฤติกรรม คุณอาจจะรู้ภาษา แต่คุณยังสามารถเลือกที่จะไม่พูดมัน แม้ว่าคุณจะไม่ได้พูดภาษาคุณยังมีความรู้เกี่ยวกับมัน แต่ถ้าคุณไม่ทราบว่าภาษาที่คุณไม่สามารถพูดได้เลย มีสองประเภทของไวยากรณ์บรรยายและกำหนดให้มี ไวยากรณ์พรรณนาเป็นตัวแทนของความรู้สติของภาษา พูดภาษาอังกฤษเช่นรู้ว่าฉันชอบแอปเปิ้ลไม่ถูกต้องและผมชอบแอปเปิ้ลที่ถูกต้องแม้ว่าลำโพงอาจจะไม่สามารถที่จะอธิบายว่าทำไม ไวยากรณ์พรรณนาไม่ได้สอนกฎของภาษา แต่อธิบายกฎที่เป็นที่รู้จักกันอยู่แล้ว ในทางตรงกันข้ามไวยากรณ์กำหนดกำหนดสิ่งที่ไวยากรณ์ของลำโพงควรจะเป็นและพวกเขารวมถึงไวยากรณ์การเรียนการสอนซึ่งถูกเขียนขึ้นเพื่อช่วยสอนภาษาต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาศาสตร์เบื้องต้น

กฎของภาษาที่เรียกว่าไวยากรณ์ เรียนรู้เป็นหนึ่งซึ่งมีภาษา กฎเหล่านี้รวมถึงระบบเสียงระบบเสียง ลักษณะโครงสร้างของคำ ไวยากรณ์ การรวมกันของคำ ประโยค ความหมาย วิธีการที่เสียงและความหมาย ที่เกี่ยวข้อง และพจนานุกรม หรือจิตพจนานุกรมคำเมื่อคุณรู้คุณรู้คำพูดในภาษานั้นภาษาเสียงหน่วยที่เกี่ยวข้องกับความหมายเฉพาะ อย่างไรก็ตาม เสียงและความหมายของคำโดยพลการ ส่วนใหญ่ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการออกเสียงคำและความหมายของมัน .
รู้ภาษา ครอบคลุมทั้งระบบ แต่ความรู้นี้จะแตกต่างจากพฤติกรรม คุณอาจจะรู้ภาษาแต่คุณยังอาจเลือกที่จะไม่พูดมัน แม้ว่าคุณจะไม่ได้พูดภาษา คุณยังไม่มีความรู้เลย แต่ถ้าคุณไม่ทราบภาษา คุณไม่สามารถพูดได้ทั้งหมด มีสองประเภทของไวยากรณ์เชิงพรรณนาและเชิงพรรณนาได้แก่ . ไวยากรณ์เชิงพรรณนาแสดงความรู้สติของภาษา ลำโพงอังกฤษตัวอย่างเช่นรู้ว่าฉันชอบแอปเปิ้ลที่ไม่ถูกต้องและฉันชอบแอปเปิ้ลที่ถูกต้อง ถึงแม้ว่าผู้พูดอาจไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม ไวยากรณ์อธิบายไม่ได้สอนกฎเกณฑ์ของภาษา แต่อธิบายกฎที่รู้จักกันอยู่แล้ว ในทางตรงกันข้าม หลักไวยากรณ์ คําบอกของผู้พูด ควรมีการสอนไวยากรณ์และไวยากรณ์ ,ซึ่งถูกเขียนขึ้นเพื่อช่วยสอนภาษาต่างประเทศ