Historian William Henry Scott has o

Historian William Henry Scott has observed that, based on lexicostatistical analysis involving seven million word pairs linguist Isidore Dyen offered in 1962, two alternative scenarios explaining the origin and spread of Austronesian languages: (a) that they originated in some Pacific island and spread westward to Asia, or (b) that they originated in Taiwan and spread southward.[32] Based on subsequent study of the second alternative, Scott concludes that the Philippine language tree could have been introduced by Austronesian speakers as long ago as 5000 BC, probably from the north, with their descendants expanding throughout the Philippine archipelago and beyond in succeeding millennia, absorbing or replacing sparse populations already present, and their language diversifying into dozens of mutually unintelligible languages which replaced earlier ones. During those millennia, other Austronesian speakers entered the Philippines in large enough numbers to leave a linguistic mark but not to replace established languages. Scott suggested that if this scenario is correct all present Philippine languages (except for Sama–Bajaw languages, which probably have more speakers outside the Philippines than within) were produced within the archipelago, none of them being introduced by separate migration, and all of them having more in common with each other than with languages outside of the Philippines.

During this neolithic period, a "jade culture" is said to have existed as evidenced by tens of thousands of exquisitely crafted jade artifacts found at a site in Batangas province.[33][34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สก็อตต์เฮนรีวิลเลียมนักประวัติศาสตร์ได้ตั้งข้อสังเกตว่า อิงการวิเคราะห์ lexicostatistical ที่เกี่ยวข้องกับ word ล้านเจ็ดคู่นักภาษาศาสตร์ของ Isidore Dyen เสนอใน 1962 สถานการณ์ทางเลือกที่สองอธิบายกำเนิดและแพร่กระจายของตระกูลภาษา: (ก) ที่พวกเขามีถิ่นกำเนิดในหมู่เกาะแปซิฟิกบาง และแพร่กระจายไปทางทิศตะวันตกสู่เอเชีย หรือ (ข) พวกเขามาในไต้หวัน และแพร่กระจายผลิ [32] ตามการศึกษาทางเลือกสองตามมา สก็อตสรุปว่า ต้นไม้ภาษาฟิลิปปินส์อาจได้รับมาจากลำโพง Austronesian เป็นนานมาเป็น 5000 BC มาจากภาคเหนือ กับลูกหลานของพวกเขาขยายออกไปทั่วหมู่เกาะฟิลิปปินส์ และอื่น ๆ ในการประสบความสำเร็จนับพันปี ดูดซับ หรือเปลี่ยนประชากรเบาบางอยู่แล้ว และภาษาของพวกเขากระจายไปหลายสิบภาษาบุคคลากรร่วมกันซึ่งแทนที่คนก่อนหน้านี้ ในช่วงพันปีเหล่านั้น ลำโพงอื่น ๆ Austronesian ป้อนฟิลิปปินส์พอจำนวนมากออกจากเครื่องหมายทางภาษา แต่ไม่ใช่ภาษาที่ก่อตั้งขึ้นแทน สก็อตต์ชี้ให้เห็นว่า สถานการณ์นี้จะถูกต้องทั้งหมดปัจจุบันภาษาฟิลิปปินส์ (ยกเว้นภาษาจา – Bajaw ซึ่งอาจจะมีเพิ่มเติมลำโพงนอกฟิลิปปินส์กว่าภายใน) ถูกผลิตภายในหมู่เกาะ ไม่มีการนำมาใช้ โดยแยกย้าย และยังมีเพิ่มเติมร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ กว่ากับภาษานอกฟิลิปปินส์ในระหว่างยุคนี้ "วัฒนธรรมหยก" มีกล่าวถึงมีอยู่เห็นได้จากสิ่งประดิษฐ์ประณีตหยกพบที่ไซต์ในบาทางกัสจังหวัดนับหมื่น [33] [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์วิลเลียมเฮนรีสกอตต์ได้ตั้งข้อสังเกตว่าจากการวิเคราะห์ lexicostatistical ที่เกี่ยวข้องกับเจ็ดล้านคำคู่ภาษาศาสตร์อิสิดอร์ Dyen นำเสนอในปี 1962 สองสถานการณ์ทางเลือกที่อธิบายกำเนิดและการแพร่กระจายของ Austronesian ภาษา (ก) ที่พวกเขามาในบางเกาะแปซิฟิกและการแพร่กระจายไปทางทิศตะวันตก เอเชียหรือ (ข) ที่พวกเขามาในไต้หวันและการแพร่กระจายไปทางทิศใต้. [32] จากการศึกษาที่ตามมาของทางเลือกที่สองสกอตต์สรุปว่าต้นไม้ภาษาฟิลิปปินส์จะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับลำโพง Austronesian ตราบเท่าที่ผ่านมาเป็น พ.ศ. 5000 อาจจะมาจากทิศเหนือพร้อมลูกหลานของพวกเขาขยายออกไปทั่วหมู่เกาะฟิลิปปินส์และเกินในการประสบความสำเร็จนับพันปีดูดซับ หรือเปลี่ยนประชากรเบาบางอยู่แล้วและภาษาของพวกเขากระจายไปหลายสิบภาษาน่าพิศวงซึ่งแทนที่คนที่ก่อนหน้านี้ ในช่วงพันปีเหล่านั้นลำโพง Austronesian อื่น ๆ ที่เข้ามาในประเทศฟิลิปปินส์ในจำนวนมากพอที่จะออกเครื่องหมายภาษา แต่ไม่ให้เปลี่ยนภาษาที่จัดตั้งขึ้น สกอตต์แนะนำว่าถ้าสถานการณ์นี้ถูกต้องทุกภาษาฟิลิปปินส์ปัจจุบัน (ยกเว้นภาษา Sama-Bajaw ซึ่งอาจมีลำโพงนอกฟิลิปปินส์กว่าภายใน) ได้รับการผลิตในหมู่เกาะที่ไม่มีของพวกเขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการโยกย้ายที่แยกต่างหากและทั้งหมดของพวกเขา มีมากขึ้นในการร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ กว่าด้วยภาษานอกของฟิลิปปินส์.

ในช่วงเวลายุคนี้ "วัฒนธรรมหยก" บอกว่าจะมีชีวิตอยู่เป็นหลักฐานโดยนับหมื่นของสิ่งประดิษฐ์หยกที่สร้างขึ้นอย่างประณีตพบในที่เกิดในจังหวัด Batangas ได้. [ 33] [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลเลียม เฮนรี สกอตต์ นักประวัติศาสตร์ได้สังเกตว่าบนพื้นฐานของการวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องกับ lexicostatistical เจ็ดล้านคำคู่นักภาษาศาสตร์ซิด dyen เสนอในปี 1962 2 ทางเลือก สถานการณ์ที่อธิบายกำเนิดและการแพร่กระจายของตระกูลภาษาอัลไตอิก ( ) พวกเขามาในบางเกาะแปซิฟิก และแพร่กระจายไปทางทิศตะวันตกไปยังภูมิภาคเอเชีย หรือ ( ข ) ว่าพวกเขามาจากไต้หวัน และแพร่กระจาย ทิศใต้ [ 32 ] จากการศึกษาต่อมาของทางเลือกที่สอง สก็อต พบว่าภาษาฟิลิปปินส์ต้นไม้อาจได้รับการแนะนำโดย Austronesian ลำโพงนานที่ผ่านมาเป็นพ.ศ. 5000 อาจจะมาจากทางเหนือ กับลูกหลานของพวกเขาขยายทั่วเกาะฟิลิปปินส์ และเกินความสำเร็จนับพันปี การดูดซับหรือแทนที่ประชากรเบาบางแล้ว พีอาร์ esent และภาษาของพวกเขาความหลากหลายในสิบร่วมกันโง่ภาษาซึ่งแทนที่ก่อนหน้านี้ที่ ในช่วงพันปีที่ลำโพงอื่น ๆเข้าสู่ฟิลิปปินส์ใน Austronesian ใหญ่พอตัวเลขที่จะออกเครื่องหมายภาษา แต่ไม่แทนสร้างภาษา สก็อต แนะนำว่าถ้าสถานการณ์นี้ถูกต้อง ภาษาฟิลิปปินส์ปัจจุบันทั้งหมด ( ยกเว้นท่าน– bajaw ภาษา ซึ่งอาจจะมีลำโพงเพิ่มเติมนอกฟิลิปปินส์กว่าภายใน ) ถูกผลิตขึ้นภายในหมู่เกาะ แต่พวกเขาได้รับการแนะนำ โดยการแยกและทั้งหมดของพวกเขามีมากขึ้นในการร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ มากกว่า ด้วยภาษานอกประเทศฟิลิปปินส์ .ช่วงเวลาสมัยหินใหม่นี้ " หยกวัฒนธรรม " ว่ามีอยู่เป็นหลักฐานโดยนับหมื่นของที่สร้างขึ้นอย่างประณีต หยก โบราณวัตถุที่พบในเว็บไซต์ในจังหวัด Batangas . [ 33 ] [ 34 ]