It was terribly cold and nearly dar

It was terribly cold and nearly dark on the last evening of the old year, and the snow was falling fast. In the cold and the darkness, a poor little girl, with bare head and naked feet, roamed through the streets. It is true she had on a pair of slippers when she left home, but they were not of much use. They were very large, so large, indeed, that they had belonged to her mother, and the poor little creature had lost them in running across the street to avoid two carriages that were rolling along at a terrible rate. One of the slippers she could not find, and a boy seized upon the other and ran away with it, saying that he could use it as a cradle, when he had children of his own. So the little girl went on with her little naked feet, which were quite red and blue with the cold.

     In an old apron she carried a number of matches, and had a bundle of them in her hands. No one had bought anything of her the whole day, nor had any one given here even a penny. Shivering with cold and hunger, she crept along; poor little child, she looked the picture of misery. The snowflakes fell on her long, fair hair, which hung in curls on her shoulders, but she regarded them not.

     Lights were shining from every window, and there was a savory smell of roast goose, for it was New-year's eve - yes, she remembered that. In a corner, between two houses, one of which projected beyond the other, she sank down and huddled herself together. She had drawn her little feet under her, but she could not keep off the cold; and she dared not go home, for she had sold no matches, and could not take home even a penny of money. Her father would certainly beat her; besides, it was almost as cold at home as here, for they had only the roof to cover them, through which the wind howled, although the largest holes had been stopped up with straw and rags.

     Her little hands were almost frozen with the cold. Ah! perhaps a burning match might be some good, if she could draw it from the bundle and strike it against the wall, just to warm her fingers.


     She drew one out - "scratch!" how it sputtered as it burnt! It gave a warm, bright light, like a little candle, as she held her hand over it. It was really a wonderful light. It seemed to the little girl that she was sitting by a large iron stove, with polished brass feet and a brass ornament. How the fire burned! and seemed so beautifully warm that the child stretched out her feet as if to warm them, when, lo! the flame of the match went out, the stove vanished, and she had only the remains of the half-burnt match in her hand.

     She rubbed another match on the wall. It burst into a flame, and where its light fell upon the wall it became as transparent as a veil, and she could see into the room. The table was covered with a snowy white table-cloth, on which stood a splendid dinner service, and a steaming roast goose, stuffed with apples and dried plums. And what was still more wonderful, the goose jumped down from the dish and waddled across the floor, with a knife and fork in its breast, to the little girl. Then the match went out, and there remained nothing but the thick, damp, cold wall before her.

     She lighted another match, and then she found herself sitting under a beautiful Christmas-tree. It was larger and more beautifully decorated than the one which she had seen through the glass door at the rich merchant's. Thousands of tapers were burning upon the green branches, and colored pictures, like those she had seen in the show-windows, looked down upon it all. The little one stretched out her hand towards them, and the match went out.

     The Christmas lights rose higher and higher, till they looked to her like the stars in the sky. Then she saw a star fall, leaving behind it a bright streak of fire. "Some one is dying," thought the little girl, for her old grandmother, the only one who had ever loved her, and who was now dead, had told her that when a star falls, a soul was going up to God.


     She again rubbed a match on the wall, and the light shone round her; in the brightness stood her old grandmother, clear and shining, yet mild and loving in her appearance.

     "Grandmother," cried the little one, "O take me with you; I know you will go away when the match burns out; you will vanish like the warm stove, the roast goose, and the large, glorious Christmas-tree."

     And she made haste to light the whole bundle of matches, for she wished to keep her grandmother there. And the matches glowed with a light that was brighter than the noon-day, and her grandmother had never appeared so large or so beautiful. She took the little girl in her arms, and they both flew upwards in brightness and joy far above the earth, where there was neither cold nor hunger nor pain, for they were with God.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันใกล้มืด และเย็นชะมัดอยู่ตอนสุดท้ายของปีเก่า และหิมะก็ตกลงอย่างรวดเร็ว ในความเย็นและความมืด สาวน้อยยากจน เปลือยหัวและเท้าเปล่า roamed ผ่านถนน มันเป็นความจริงเธอมีคู่ของรองเท้าเมื่อเธอออกจากบ้าน แต่ไม่ใช่การใช้งานมาก พวกเขามีขนาดใหญ่มาก ขนาด ใหญ่ จริง ว่า พวกเขาได้อยู่กับแม่ของเธอ และสิ่งมีชีวิตน้อยจนหายไปพวกเขาในวิ่งข้ามถนนเพื่อหลีกเลี่ยงรถม้าสองที่ได้กลิ้งไปตามอัตราที่น่ากลัว หนึ่งในรองเท้าแตะเธอไม่พบ และเด็กยึดตามอีก และวิ่งหนีไปกับมัน บอกว่า เขาสามารถใช้เป็นอู่ เมื่อเขามีเด็กของเขาเอง ดังนั้น สาวน้อยไปกับเท้าของเธอน้อยเปลือยกาย ซึ่งมีสีแดง และสีฟ้าเย็นค่อนข้าง ในตัวผ้ากันเปื้อนเก่า เธอดำเนินการจำนวนตรงกัน และมีกลุ่มของพวกเขาในมือของเธอ ไม่ได้ซื้ออะไรของเธอทั้งวัน หรือใด ๆ ให้ที่นี่แม้แต่เศษสตางค์ เธอสั่นเย็นด้วยความหิว คืบคลานไปตาม เด็กน้อยไม่ดี เธอมองภาพของความทุกข์ยาก เกล็ดหิมะลงบนผมของเธอยาว ยุติธรรม ที่แขวนในหยิกบนไหล่ของเธอ แต่เธอถือไม่ ไฟส่องจากหน้าต่างทุกหน้าต่าง และมีกลิ่นคาวของห่านย่าง มันก็ปี - ใช่ เธอจำได้ที่ ในมุม ระหว่างสองบ้าน หนึ่งซึ่งคาดว่าเกินกว่าอื่น ๆ เธอจมลง และเบียดตัวเองเข้าด้วยกัน เธอได้ลากเท้าของเธอเล็กน้อยภายใต้เธอ แต่เธอจะไม่ปิดเย็น และเธอกล้าไม่กลับบ้าน สำหรับเธอได้ขายไม่ตรงกัน และอาจไม่กลับบ้านแม้แต่เศษสตางค์ของเงิน พ่อของเธอแน่นอนจะชนะเธอ มันก็เกือบเย็นที่บ้านเป็นที่นี่ พวกเขามีเพียงหลังคาครอบคลุมพวกเขา ซึ่งลมเห่าหอน แม้ว่าหลุมที่ใหญ่ที่สุดได้หยุดขึ้น ด้วยฟางและผ้าขี้ริ้ว มือเล็ก ๆ ของเธอถูกแช่แข็งเกือบเย็น Ah บางทีการแข่งขันเขียนอาจบางดี ถ้าเธอสามารถวาดจากชุดการ และตีผนัง เพียงเพื่ออุ่นนิ้วมือของเธอ< 2 > เธอดึงออก - "รอยขีดข่วน" วิธี sputtered กับมันเผาหนึ่ง มันทำให้อบอุ่น สว่างแสง เช่นเทียนน้อย เป็นเธอมือของเธอไว้ จริง ๆ มันเป็นแสงดี มันดูเหมือนกับสาวน้อยที่เธอนั่ง โดยมีเหล็กขนาดใหญ่เตา ทองเหลืองขัดเท้าและเครื่องประดับทองเหลือง วิธีเผาไฟ และดูเหมือนอย่างแท้จริงด้วยว่า เด็กยืดออกเท้าของเธอราวกับจะการ เมื่อ หล่อ เปลวไฟการแข่งขันออกไป เตาไหล และเธอมีเพียงซากของที่เผาครึ่งในมือของเธอ เธอลูบตรงอื่นบนผนัง มันลุกเป็นเปลวไฟ และแสงของมันอยู่กับ ผนังได้กลายเป็นแบบโปร่งใสเป็นการสร้างปราการ และเธอเห็นในห้อง ตารางถูกปกคลุม ด้วยหิมะสีขาวโต๊ะผ้า ที่ยืนบริการอาหารค่ำสวยงาม และมีห่านย่างนึ่ง ไส้แอปเปิ้ลและพลัมแห้ง และอะไรยังคงมาก ห่านที่กระโดดลงจากจาน เก waddled พื้น ด้วยมีดและส้อมในการเต้า สาวน้อย แล้วตรงออกไป และยังคงไม่มีอะไรแต่ผนังหนา เย็น ชื้นก่อนเธอ เธอสว่างตรงอื่น แล้วจากนั้น เธอพบตัวเองนั่งอยู่ใต้ต้นคริสต์มาสสวยงาม มันเป็นขนาดใหญ่ และตกแต่งที่มากกว่าหนึ่งซึ่งเธอได้เห็นผ่านประตูกระจกของร้านค้ามากมาย พัน tapers ถูกเผาตามกิ่งสีเขียว และสีรูปภาพ เช่นเดียวกับที่เธอได้เห็นในการแสดงหน้าต่าง มองลงมันทั้งหมด น้อยหนึ่งเหยียดมือของเธอต่อพวกเขา และการแข่งขันออกไป ไฟคริสต์มาสกุหลาบ และ สูง จนกว่าพวกเขาดูเธอเหมือนดาวในท้องฟ้า แล้ว เธอเห็นเป็นดาวตก ทิ้งมันแหลม ๆ ของไฟ "บางคนเป็นตาย คิดว่า สาวน้อย สำหรับยายเก่า หนึ่งเดียวที่เคยได้รักเธอ และที่ตอนนี้ตาย ได้บอกเธอว่า เมื่อดาวตก ชีวิตที่กำลังจะขึ้นต่อพระเจ้า< 3 > เธอลูบตรงบนผนังอีกครั้ง และแสงส่องรอบเธอ ในความสว่างยืนเก่ายาย ชัดเจน และส่อง แสง ยังอ่อน และรักในลักษณะของเธอ "คุณยาย ร้องไห้หนึ่งน้อย "O พาฉันกับคุณ ฉันรู้ว่า คุณจะหายไปเมื่อการแข่งขันไหม้ออก คุณจะหายไป เช่นเตาอบอุ่น ห่านย่าง รุ่งโรจน์ ใหญ่ ต้นคริสต์มาสด้วย" และเธอทำรีบเร่งแสงชุดรวมทั้งหมดตรงกัน สำหรับเธออยากให้ยายมี และการแข่งขันสวมแสงที่สว่างกว่าเที่ยงวัน และคุณยายของเธอได้ไม่เคยปรากฏขนาดใหญ่ หรือสวย เธอเอาสาวน้อยในอ้อมแขนของเธอ และพวกเขาทั้งสองบินขึ้นไปในความสว่างและความสุขเหนือโลก มีไม่เย็น หรือความหิว หรือความเจ็บ ปวด สำหรับพวกเขามีกับพระเจ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นชะมัดเย็นและเกือบมืดในตอนสุดท้ายของปีเก่าและหิมะกำลังตกอย่างรวดเร็ว อยู่ในที่เย็นและความมืด, สาวน้อยที่น่าสงสารที่มีหัวและเท้าเปลือยเปล่าท่องไปตามถนน มันเป็นความจริงที่เธอมีต่อคู่ของรองเท้าแตะเมื่อเธอออกจากบ้าน แต่พวกเขาไม่ได้ใช้มาก พวกเขามีขนาดใหญ่มากขนาดใหญ่เพื่อแน่นอนว่าพวกเขาได้เป็นแม่ของเธอและสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าสงสารต้องสูญเสียพวกเขาในการทำงานข้ามถนนเพื่อหลีกเลี่ยงม้าสองที่ได้รับการกลิ้งไปตามในอัตราที่น่ากลัว หนึ่งในรองเท้าแตะที่เธอไม่สามารถหาและเด็กผู้ชายคนหนึ่งคว้าอื่น ๆ และวิ่งไปกับมันบอกว่าเขาสามารถใช้มันเป็นแหล่งกำเนิดเมื่อเขามีลูกเป็นของตัวเอง ดังนั้นสาวน้อยเดินไปด้วยเท้าเปลือยเปล่าของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งค่อนข้างสีแดงและสีฟ้าที่มีความหนาวเย็น.      ในผ้ากันเปื้อนเก่าเธอดำเนินการจำนวนของการแข่งขันและมีกำของพวกเขาอยู่ในมือของเธอ ไม่มีใครได้ซื้ออะไรของเธอทั้งวันหรือมีคนใดคนหนึ่งให้ที่นี่แม้กระทั่งเงิน ตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและความหิวเธอพุ่งพร้อม; เด็กเล็ก ๆ ที่น่าสงสารเธอมองภาพของความทุกข์ยาก เกล็ดหิมะลงบนผมยาวเป็นธรรมของเธอซึ่งแขวนอยู่ในหยิกบนไหล่ของเธอ แต่เธอได้รับการยกย่องพวกเขาไม่ได้.      ไฟถูกส่องแสงจากหน้าต่างทุกครั้งและมีกลิ่นคาวของห่านย่างสำหรับมันเป็นวันก่อนวันหยุดปีใหม่ของ - ใช่ เธอจำได้ว่า ในมุมระหว่างบ้านสองหลังหนึ่งซึ่งคาดว่าเกินกว่าที่อื่น ๆ เธอทรุดลงและซุกตัวเองด้วยกัน เธอได้วาดเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอภายใต้เธอ แต่เธอไม่สามารถให้ปิดเย็น และเธอก็ไม่กล้ากลับบ้านเพราะเธอได้ขายไม่มีการแข่งขันและไม่สามารถนำกลับบ้านแม้กระทั่งเงินเงิน พ่อของเธออย่างแน่นอนจะชนะเธอ; นอกจากนี้ก็เกือบจะเป็นเย็นที่บ้านเป็นที่นี่สำหรับพวกเขามีเพียงหลังคาเพื่อครอบคลุมพวกเขาผ่านที่ลม howled แม้ว่าหลุมที่ใหญ่ที่สุดได้ถูกหยุดลงด้วยฟางและเศษผ้า.      มือเล็ก ๆ ของเธอเกือบถูกแช่แข็งกับความหนาวเย็น . Ah! . บางทีการแข่งขันการเผาไหม้อาจจะมีบางสิ่งที่ดีถ้าเธอสามารถวาดได้จากมัดและตีมันกับผนังเพียงเพื่อให้ความอบอุ่นนิ้วมือของเธอ<2>      เธอดึงออก - "รอยขีดข่วน!" วิธีการที่จะพ่นในขณะที่มันเผา! มันทำให้ความอบอุ่นแสงสว่างเช่นเทียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ขณะที่เธอจับมือของเธอมากกว่านั้น มันเป็นจริงแสงที่ยอดเยี่ยม ดูเหมือนว่ามันจะสาวน้อยว่าเธอกำลังนั่งอยู่โดยเตาเหล็กขนาดใหญ่ที่มีเท้าทองเหลืองขัดเงาและเครื่องประดับทองเหลือง วิธีไฟเผา! และดูเหมือนจะอบอุ่นสวยงามว่าเด็กที่ยืดออกเท้าของเธอราวกับจะอบอุ่นพวกเขาเมื่อดูเถิด! เปลวไฟของการแข่งขันก็ออกไปเตาหายไปและเธอมีเพียงซากของการแข่งขันครึ่งเผาในมือของเธอ.      เธอลูบจับคู่อื่นบนผนัง มันออกมาเป็นเปลวไฟและที่แสงตกอยู่บนกำแพงมันก็กลายเป็นโปร่งใสเป็นม่านและเธอจะได้เห็นการเข้ามาในห้อง ตารางที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวตารางผ้าที่ยืนบริการอาหารเย็นที่สวยงามและนึ่งห่านย่างยัดด้วยแอปเปิ้ลและพลัมแห้ง และสิ่งที่ยังคงยอดเยี่ยมมากขึ้น, ห่านกระโดดลงจากจานและ waddled ทั่วพื้นด้วยมีดและส้อมในเต้านมของตนเพื่อให้สาวน้อย จากนั้นการแข่งขันก็ออกไปและมีเหลือ แต่ไม่มีอะไรที่หนาชื้นผนังเย็นก่อนที่เธอ.      เธอได้ลงแข่งขันอีกและแล้วเธอก็พบว่าตัวเองนั่งอยู่ใต้ที่สวยงามคริสต์มาสต้นไม้ มันมีขนาดใหญ่และเครื่องตกแต่งที่สวยงามมากขึ้นกว่าหนึ่งซึ่งเธอได้เห็นผ่านประตูกระจกที่อุดมไปด้วยร้านค้า หลายพันแท่งถูกเผาไหม้อยู่บนกิ่งไม้สีเขียวและภาพสีเช่นเดียวกับที่เธอได้เห็นในการแสดงหน้าต่างมองลงไปมันทั้งหมด น้อยหนึ่งเหยียดมือออกเธอที่มีต่อพวกเขาและการแข่งขันก็ออกไป.      ไฟคริสต์มาสเพิ่มขึ้นสูงขึ้นและสูงจนกว่าพวกเขาจะมองไปที่เธอเหมือนดาวในท้องฟ้า จากนั้นเธอก็เห็นการล่มสลายดาวทิ้งไว้ข้างหลังมันแนวสดใสจากไฟไหม้ "บางคนหนึ่งกำลังจะตาย" คิดว่าสาวน้อยสำหรับคุณยายของเธอเป็นคนเดียวที่เคยรักเธอและผู้ที่ตายแล้วได้บอกเธอว่าเมื่อดาวตกจิตวิญญาณที่กำลังจะเกิดขึ้นกับพระเจ้า. < 3>      เธออีกครั้งลูบการแข่งขันบนผนังและไฟส่องรอบเธอ . ในความสว่างยืนยายเก่าของเธอที่ชัดเจนและส่องแสงยังอ่อนและมีความรักในรูปร่างหน้าตาของเธอ     "ยาย" ร้องไห้น้อยหนึ่ง "โอพาฉันกับคุณฉันรู้ว่าคุณจะหายไปเมื่อการแข่งขันไหม้คุณจะ หายไปเช่นเตาอบอุ่นห่านย่างและขนาดใหญ่รุ่งโรจน์คริสต์มาสต้นไม้. "      และเธอก็รีบไปแสงมัดทั้งในการแข่งขันเพราะเธออยากจะให้คุณยายของเธอมี และการแข่งขันที่มีแสงเรืองแสงที่เป็นที่สว่างกว่าเที่ยงวันและคุณยายของเธอไม่เคยปรากฏตัวขึ้นเพื่อให้มีขนาดใหญ่หรือเพื่อความสวยงาม เธอเอาสาวน้อยในอ้อมแขนของเธอและพวกเขาทั้งสองบินขึ้นไปในความสว่างและความสุขไกลเหนือแผ่นดินที่มีไม่เย็นไม่หิวหรือความเจ็บปวดสำหรับพวกเขาอยู่กับพระเจ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันโคตรหนาวและมืดเกือบเย็นสุดท้ายของปีเก่า และ หิมะกำลังตกลงมาอย่างรวดเร็ว ในความหนาวเย็นและความมืด เป็นเด็กยากจน มีหัวและเท้าเปล่าเปลือย เดินผ่านถนน มันเป็นเรื่องจริงที่เธอมีในคู่ของรองเท้าเมื่อเธอออกจากบ้าน แต่พวกเขาไม่ได้ใช้มาก พวกเขามีขนาดใหญ่มาก ใหญ่มาก แน่นอนมันเป็นของแม่ของเธอ และสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสารได้สูญเสียพวกเขาวิ่งข้ามถนนเพื่อหลีกเลี่ยงสองรถม้า ที่กลิ้งตามอัตราที่น่ากลัว หนึ่งของรองเท้าแตะที่เธอไม่พบ และเด็กคว้าอื่น ๆและวิ่งหนีไป เขาบอกว่า สามารถใช้เป็นเปล เมื่อเขามีเด็กของเขาเอง ดังนั้น เด็กน้อยเดินด้วยเท้าเปล่าเปลือยของเธอเล็กน้อย ซึ่งค่อนข้างแดงและน้ำเงิน กับความหนาว    ในผ้ากันเปื้อนเก่าเธอนำหมายเลขของรายการที่ตรงกัน และมีกำของไว้ในมือของเธอ ไม่มีใครซื้อหรอกเธอทั้งวัน หรือมีผู้ใดให้ที่นี่แม้แต่เพนนี ตัวสั่น ด้วยความหิวและหนาว เธอพุ่งตาม ; เด็กที่น่าสงสาร เธอมองภาพแห่งความทุกข์ เกล็ดหิมะหล่นใส่เธอ ผมยาว แฟร์ ซึ่งแขวนลอนบนไหล่ของเธอ แต่เธอยอมรับมันไม่ได้ไฟ    สะท้อนแสงจากหน้าต่างทุกบาน และมีกลิ่นเผ็ดของห่านย่าง มันคือวันสิ้นปี - ใช่ เธอยังจำได้ว่า ในมุมระหว่างบ้านสองหลัง ซึ่งคาดว่านอกเหนือจากอื่น ๆ ที่เธอจมดิ่งลงและเบียดเสียดกันเองด้วยกัน ที่เธอได้วาดเท้าเล็ก ๆน้อย ๆของเธอ เธอได้ แต่เธอไม่สามารถเก็บปิดเย็น เธอไม่กล้ากลับบ้าน เพราะนางได้ขายไม่ตรงกัน และไม่อาจใช้บ้านเป็นเงินเงิน พ่อของเธอจะต้องเอาชนะเธอได้ นอกจากนี้ มันก็เกือบจะเย็นเหมือนอยู่ที่บ้านที่นี่ เพราะพวกเขามีเพียงหลังคาครอบคลุมพวกเขาผ่านที่ลมหอน แต่หลุมที่ใหญ่ที่สุดเคยเลิกกับฟางและผ้าขี้ริ้ว    ของเธอ มือเล็ก ๆเกือบจะถูกแช่แข็งด้วยความเย็น อ่า ! บางทีเขียนราคาอาจจะดีถ้าเธอสามารถวาดจากปกและตีมันกับผนัง เพียงอุ่นมือของเธอ<      > 2    เธอดึงออก - " รอยขีดข่วน " วิธีการ sputtered มันไหม้ ! มันให้แสงที่สดใส อบอุ่น เหมือนแสงเทียนน้อยๆ เมื่อเธอจับมือเธอผ่านมันมาได้ มันเป็นแสงที่ยอดเยี่ยมจริงๆ มันดูเหมือนสาวน้อยที่เธอนั่งอยู่ โดยเตาเหล็กขนาดใหญ่ ด้วยเท้าที่เป็นทองเหลือง และทองเหลือง เครื่องประดับ วิธีจุดไฟเผา ! ดูสวยงามและอบอุ่น เด็กนั่นเหยียดเท้าของเธอ ราวกับว่าพวกเขาอบอุ่น เมื่อ โล ! เปลวไฟของการแข่งขันออกไป เตา หายตัวไป เธอมีเพียงซากครึ่งเผาตรงกับในมือของเธอ    เธอลูบตรงอื่นบนผนัง มันระเบิดเป็นเปลวไฟและที่แสงตกบนผนังก็กลายเป็นโปร่งใสคล้ายม่าน เธอมองเข้าไปในห้อง โต๊ะถูกคลุมด้วยผ้าคลุมโต๊ะสีขาวหิมะ ซึ่งยืนค่ำบริการวิจิตร และนึ่งห่านย่างยัดด้วยแอปเปิ้ลและพลัมแห้ง แล้วยังยิ่งวิเศษ ห่าน กระโดดลงจากจานมาเดินป้วนเปี้ยนทั่วพื้นด้วยมีดและส้อมในเต้านมของ เด็ก น้อย แล้วการแข่งขันออกไป และมีเหลือแต่ชื้นเย็น ผนังหนา ก่อนที่เธอ    เธอลงตรงอื่น แล้วเธอก็พบว่าตัวเองนั่งอยู่ใต้ต้นไม้คริสต์มาสที่สวยงาม มันมีขนาดใหญ่และตกแต่งอย่างสวยงามกว่าหนึ่งซึ่งเธอได้เห็นผ่านประตูกระจกที่พ่อค้า . พันแท่งถูกเผาอยู่บนกิ่งไม้สีเขียว และภาพสี เหมือนที่เธอเคยเห็นในการแสดงหน้าต่าง มองลงเมื่อมันทั้งหมด น้อยหนึ่งยืดมือของเธอที่มีต่อเขา และราคาออกมา    คริสต์มาสไฟสูงขึ้น สูงขึ้น จนพวกเขามองเธอเหมือนดาวในท้องฟ้า เธอเห็นดาวร่วง หลังออกจากมันแนวสดใสของไฟ " บางคนจะตาย " คิดว่าสาวน้อย ยายแก่เธอ คนเดียวที่เคยรักเธอ และที่ตายแล้ว บอกเธอว่าเมื่อดาวตก วิญญาณไปถึงพระเจ้า<      > 3    เธออีกครั้ง ลูบตรงบนผนัง และไฟส่องรอบของเธอ ในความสว่างก็ยายเก่าของเธอ ใสส่อง แต่ไม่รุนแรง และความรักในการปรากฏตัวของเธอยาย     " , " ร้องไห้น้อยหนึ่ง " โอพาฉันกับคุณ ฉันรู้ว่าคุณจะหายไปเมื่อแข่งขันที่ไหม้ออก คุณจะหายไปเหมือนกับเตาอุ่น , ห่านย่าง , และขนาดใหญ่ , รุ่งโรจน์ คริสต์มาส”    และเธอก็รีบแสงกำทั้งหมดของการแข่งขัน เธอปรารถนาที่จะให้คุณยายของเธอมี และตรงกับเรืองแสงด้วยแสงที่สว่างกว่าเวลาเที่ยงวัน และคุณยายของเธอไม่เคยปรากฏขนาดใหญ่มากหรือสวยมาก เธอเอาเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอและพวกเขาทั้งสองบินขึ้นไปในความสว่างและความสุขเหนือแผ่นดินที่มันไม่เย็นไม่หิวหรือความเจ็บปวด สำหรับพวกเขากับพระเจ้า