sugarcane bagasse. Lignocellulosic

sugarcane bagasse. Lignocellulosic biomass after chemical or biological treatment should have higher onset of degradation temperatures than untreated biomass because of lignin and hemicellulose removal leading to high thermal stability (Ruzene et al., 2009). Untreated sugarcane bagasse resulted in more weight loss between 200 and 300 °C.
This was probably due to the higher hemicellulose content as compared to untreated biomass. Pyrolysis of hemicellulose begins at lower temperatures (220–300 °C) than cellulose (315–400 °C). Lignin begins to decompose at 160 °C (Yang et al., 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ้อยชานอ้อย ชีวมวล lignocellulosic หลังการรักษาทางเคมี หรือทางชีวภาพควรมีการลดอุณหภูมิเริ่มสูงกว่าชีวมวลไม่ถูกรักษาเนื่องจากเอา lignin และ hemicellulose ที่นำไปสู่ความมั่นคงความร้อนสูง (Ruzene et al., 2009) ชานอ้อยอ้อยไม่ถูกรักษาให้น้ำหนักสูญหายที่เพิ่มเติมระหว่าง 200 และ 300 องศาเซลเซียส แนะนำเนื่องจากเนื้อหา hemicellulose สูงเมื่อเทียบกับชีวมวลไม่ถูกรักษาไว้ ชีวภาพของ hemicellulose เริ่มต้นที่ (220 – 300 ° C) อุณหภูมิต่ำลงกว่าเซลลูโลส (315-400 ° C) Lignin เริ่มเปื่อยที่ 160 ° C (Yang et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชานอ้อย ชีวมวลลิกโนเซลลูโลสหลังการรักษาสารเคมีหรือชีวภาพควรจะมีการโจมตีที่สูงขึ้นของอุณหภูมิการย่อยสลายชีวมวลได้รับการรักษากว่าเพราะของลิกนินและการกำจัดเฮมิเซลลูโลสที่นำไปสู่เสถียรภาพทางความร้อนสูง (Ruzene et al., 2009) ชานอ้อยได้รับการรักษาผลในการลดน้ำหนักมากขึ้นระหว่าง 200 และ 300 ° C.
นี้อาจเป็นเพราะเนื้อหาของเฮมิเซลลูโลสสูงขึ้นเมื่อเทียบกับชีวมวลได้รับการรักษา ไพโรไลซิของเฮมิเซลลูโลสเริ่มต้นที่อุณหภูมิต่ำ (220-300 ° C) กว่าเซลลูโลส (315-400 ° C) ลิกนินจะเริ่มสลายตัวที่ 160 ° C (Yang et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชานอ้อย ชีวมวล lignocellulosic หลังจากที่ทางเคมีหรือทางชีวภาพควรมีอุณหภูมิที่สูงกว่าการโจมตีของการย่อยสลายสารลิกนินและเฮมิเซลลูโลส ชีวมวล เพราะการกำจัดนำไปสู่เสถียรภาพทางความร้อนสูง ( ruzene et al . , 2009 ) และกากอ้อย ( มากกว่าการสูญเสียน้ำหนักระหว่าง 200 และ 300 องศา C .
นี้อาจจะเนื่องจากปริมาณเฮมิเซลลูโลสสูงเมื่อเทียบกับปริมาณสาร ไพโรไลซิสของเฮมิเซลลูโลสที่อุณหภูมิต่ำ ( 220 –เริ่มต้นที่ 300 ° C ) มากกว่าเซลลูโลส ( 315 – 400 ° C ) น้ำเริ่มเน่า ที่ 160 ° C ( หยาง et al . , 2007 )