An Old Gameby Henry van DykeThree m

An Old Game
by Henry van Dyke
Three men were taking a walk together, as they said, just to while away the time.

The first man intended to go Somewhere, to look at a piece of property which he was considering. The second man was ready to go Anywhere, since he expected to be happy by the way. The third man thought he was going Nowhere, because he was a philosopher and held that time and space are only mental forms.

Therefore the third man walked in silence, reflecting upon the vanity of whiling away an hour which did not exist, and upon the futility of going when staying was the same thing. But the other men, being more simple, were playing the oldest game in the world and giving names to the things that they saw as they travelled.

"Mutton," said the Somewhere Man, as he looked over a stone wall.

"A flock of sheep," said the Anywhere Man, gazing upon the pasture, where the fleecy ewes were nipping grass between the rocks and the eager lambs nuzzled their mothers.

But the Nowhere Man meditated on the foolish habit of eating, and said nothing.

"An ant-hill," said the Anywhere Man, looking at a mound beside the path; "see how busy the citizens are!"

"Pismires," said the Somewhere Man, kicking the mound; "they sting like the devil."

But the Nowhere Man, being certain that the devil is a myth, said nothing.

"Briars," said the Somewhere Man, as they passed through a coppice.

"Blackberries," said the Anywhere Man; "they will blossom next month and ripen in August."

But the Nowhere Man, to whom they referred the settlement of the first round of the game, decided that both had lost because they spoke only of accidental phenomena.

With the next round they came into a little forest on a sandy hill. The oak-trees were still bare, and the fir-trees were rusty green, and the maple-trees were in rosy bud. On these things the travellers were agreed.

But among the withered foliage on the ground a vine trailed far and wide with verdant leaves, thick and heavy, and under the leaves were clusters of rosy stars, breathing a wonderful sweetness, so that the travellers could not but smell it.

"Rough-leaf," said the Somewhere Man; "gravel-weed we call it in our country, because it marks the poorest soil."

"Trailing arbutus," said the Anywhere Man; "May-flowers we call them in our country."

"But why?" asked the Nowhere Man. "May has not yet come."

"She is coming," answered the other; "she will be here before these are gone."

On the other side of the wood they entered a meadow where a little bird was bubbling over with music in the air.

"Skunk-blackbird," said the Somewhere Man; "colours the same as a skunk."

"Bobolink," said the Anywhere Man; "spills his song while he flies."

"It is a silly name," said the Nowhere Man. "Where did you find it?"

"I don't know," answered the other; "it just sounds to me like the bird."

By this time it was clear that the two men did not play the game by the same rules, but they went on playing, just as other people do.

They saw a little thatched house beside the brook. "Beastly hovel," said the first man. "Pretty cottage," said the second.

A woman was tossing and fondling her child, with kiss-words. "Sickly sentiment," said the first man. "Mother love," said the second.

They passed a youth sleeping on the grass under a tree. "Lazy hound!" said the first man. "Happy dog!" said the second.

Now the third man, remembering that he was a philosopher, concluded that he was wasting his imaginary time in hearing this endless old game.

"I must bid you good-day, gentlemen," said he, "for it seems to me that you are disputing only about appearances, and are not likely to arrive Somewhere or Anywhere. But I am seeking _das Ding an sich_."

So he left them, and went on his way Nowhere. And I know not which of the others won the game, but I think the second man had more pleasure in playing it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกมเก่า
โดยเฮนรีแวนเลสเบี้ย
สามคนกำลังเดินอยู่ด้วยกันเช่นที่พวกเขากล่าวว่าเพียงแค่ไปในขณะที่เวลา.

ผู้ชายคนแรกที่ตั้งใจจะไปที่ไหนสักแห่งที่จะมองไปที่ชิ้นส่วนของทรัพย์สินที่เขาได้รับการพิจารณา ชายคนที่สองก็พร้อมที่จะไปที่ใดก็ได้เพราะเขาคาดว่าจะมีความสุขโดยวิธีการ ชายคนที่สามคิดว่าเขากำลังจะไปที่ไหนเลยเพราะเขาเป็นนักปรัชญาและจัดขึ้นในช่วงเวลานั้นและพื้นที่นี้เป็นเพียงรูปแบบจิต.

ดังนั้นชายคนที่สามเดินอยู่ในความเงียบสะท้อนให้เห็นถึงความไร้สาระของ whiling ห่างชั่วโมงซึ่งไม่ได้อยู่และเมื่อไม่ได้ผลของการเข้าพักจะเป็น สิ่งเดียวกัน แต่ผู้ชายคนอื่นเป็นง่ายขึ้นได้เล่นเกมที่เก่าแก่ที่สุดในโลกและให้ชื่อกับสิ่งที่พวกเขาเห็นว่าพวกเขาเดินทาง.

"เนื้อแกะ" ชายคนหนึ่งกล่าวว่าในขณะที่เขามองข้ามกำแพงหิน.

"ฝูงแกะ" กล่าวว่า ทุกคนจ้องอยู่กับทุ่งหญ้าที่แกะเหมือนขนแกะที่ถูก nipping หญ้าระหว่างหินและลูกแกะกระตือรือร้น nuzzled แม่ของพวกเขา.

แต่คนไม่มีที่ไหนปฏิบัติในนิสัยของการรับประทานอาหารที่โง่เขลาและไม่พูดอะไร

"มดเนินเขา" กล่าวว่าทุกคนที่กำลังมองหาที่กองอยู่ข้างเส้นทาง. "เห็นว่าประชาชนที่ไม่ว่างเป็น"

" pismires "ชายคนหนึ่งกล่าวว่าเตะกอง;" พวกเขาต่อยเหมือนปีศาจผักหนาม "ชายคนหนึ่งกล่าวว่า."

แต่คนไม่มีที่ไหนเลยเป็นบางอย่างที่ปีศาจเป็นตำนานกล่าวว่าไม่มีอะไร

. ". ในขณะที่พวกเขาเดินผ่านแสม

"แบล็ก" กล่าวว่าทุกคนนั้น "พวกเขาจะเบ่งบานในเดือนถัดไปและทำให้สุกในเดือนสิงหาคม."

แต่คนไม่มีที่ไหนเลยที่พวกเขาเรียกว่าการตั้งถิ่นฐานของรอบแรกของเกม ตัดสินใจว่าทั้งสองได้หายไปเพราะพวกเขาพูดเพียงปรากฏการณ์อุบัติเหตุ.

ด้วยรอบต่อไปที่พวกเขาเข้ามาในป่าเล็ก ๆ บนเนินเขาทราย โอ๊กต้นไม้ยังคงเปลือยและต้นสนสามใบเป็นสีเขียวสนิมและเมเปิ้ลต้นไม้ที่อยู่ในตาสีดอกกุหลาบ ในสิ่งเหล่านี้เดินทางได้ตกลง.

แต่ในท่ามกลางใบไม้แห้งบนพื้นดินเถาหายห่างไกลและกว้างที่มีใบเขียวชอุ่มหนาและหนักและอยู่ภายใต้ใบมีกลุ่มของดาวสีดอกกุหลาบหายใจความหวานที่ยอดเยี่ยมเพื่อให้ . ไม่สามารถเดินทาง แต่กลิ่นมัน

"หยาบใบ" คนหนึ่งกล่าวว่า"กรวดวัชพืชเราเรียกว่าในประเทศของเราเพราะมันเครื่องหมายดินที่ยากจนที่สุด."

"ลาก Arbutus" คนใดก็ได้กล่าวว่า "อาจจะดอกไม้ที่เราเรียกพวกเขาในประเทศของเรา."

"แต่ทำไม?" ถามคนที่ไม่มีที่ไหนเลย ". อาจจะยังไม่ได้มา"

"เธอจะมา" ตอบอื่น "เธอจะเป็นที่นี่ก่อนที่เหล่านี้จะหายไป."

. ". สีเดียวกับตัวเหม็น"; ในด้านอื่น ๆ ของไม้ที่พวกเขาเข้าไปในทุ่งหญ้าที่นกน้อยก็เดือดไปด้วยเพลงในอากาศ

"เสนียด-นกชนิดหนึ่ง" ชายคนหนึ่งกล่าวว่า

"BOBOLINK "คนใดก็ได้กล่าวว่า". การรั่วไหลเพลงของเขาในขณะที่เขาบิน "

" มันเป็นชื่อที่โง่ "คนที่กล่าวว่าไม่มีที่ไหนเลย "? ที่คุณได้พบว่ามัน"

"ฉันไม่ทราบ" ตอบอื่น"มันเป็นเพียงแค่เสียงที่ฉันเหมือนนก."

ตามเวลาที่มันเป็นที่ชัดเจนว่าทั้งสองคนไม่ได้เล่นเกมตามกฎเดียวกันนี้ แต่พวกเขาไปในการเล่นเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ทำ.

ที่พวกเขาเห็น บ้านมุงเล็ก ๆ ด้านข้างลำธาร "บ้านพักเล็ก ๆ เลวทราม" ผู้ชายคนแรกที่กล่าวว่า "กระท่อมสวย" ที่สอง

กล่าว. ผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รับการโยนและการ fondling เด็กของเธอด้วยการจูบคำ "ความเชื่อมั่นที่อ่อนแอแม่รัก "ผู้ชายคนแรกที่กล่าวว่า.".

"ที่สอง

กล่าว. พวกเขาผ่านการนอนหลับเยาวชนบนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้." ขี้เกียจหมา "กล่าวว่าชายคนแรก." ความสุขสุนัข "กล่าวว่าที่สอง ตอนนี้ชายคนที่สามจำได้ว่าเขาเป็นนักปรัชญาสรุปว่าเขาได้รับการสูญเสียเวลาในจินตนาการของเขาในการได้ยินเกมเก่านี้ไม่มีที่สิ้นสุด.

"ฉันจะต้องเสนอราคาที่คุณวันดีสุภาพบุรุษ" เขากล่าวว่า"มันดูเหมือนว่าฉันว่าคุณกำลังอภิปรายเพียงเกี่ยวกับการปรากฏตัวและไม่น่าจะมาถึงที่ใดที่หนึ่งหรือที่ใดก็ได้. แต่ฉันกำลังมองหาดิง _das sich_."

เพื่อให้เขาออกจากพวกเขาและไปในทางของเขาไม่มีที่ไหนเลย และฉันรู้ว่าไม่ของผู้อื่นซึ่งได้รับรางวัลเกม แต่ฉันคิดว่าชายคนที่สองมีความสุขมากขึ้นในการเล่นมัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเกมเก่า
โดย Henry van Dyke
สามคนได้การเดินร่วมกัน เป็นพวกเขาว่า เพียงขณะเวลานั้น

คนแรกตั้งใจไปไหน ไปดูของซึ่งเขาถูกพิจารณา คนที่สองพร้อมที่จะไปที่ใดก็ได้ เนื่องจากเขาคาดว่าจะมีความสุขโดยวิธีนั้น คนที่สามคิดว่า เขากำลังไม่มีที่ไหน เพราะเขาได้เป็นนักปราชญ์ และจัดเวลา และพื้นที่ได้เพียงจิตฟอร์ม

ดังนั้น คนที่สามเดินในความเงียบ สะท้อนตามโต๊ะเครื่องแป้งของ whiling เก็บชั่วโมงซึ่งไม่มีอยู่ และตามอุดมคติของไปเมื่อ พักเดียวกัน แต่อื่น ๆ คน ได้ง่าย ๆ เล่นเกมเก่าแก่ที่สุดในโลก และให้ชื่อสิ่งที่เห็นเป็นพวกเขาเดินทางไป

"Mutton ว่า บางคน เป็นเขามองผ่านกำแพงหิน

"ที่ฝูงแกะ กล่าวว่า ทุกคน คู่ที่มองตามพาสเจอร์ fleecy ewes ถูก nipping หญ้าระหว่างหิน และ lambs กระตือรือร้น nuzzled มารดาของพวกเขาที่

แต่คนไม่มีที่ไหนได้ในนิสัยโง่กิน และกล่าวว่า ไม่มีอะไร

"ที่มดฮิลล์ กล่าวว่า ทุกคน mound ข้างเส้นทาง "ดูการประชาชน"

"Pismires กล่าวว่า บางคน เตะ mound "พวกเขาต่อยเช่นมาร"

แต่ไม่มีที่ไหนคน ถูกแน่นอนว่า มารเป็นตำนาน กล่าวว่า อะไร

"Briars กล่าวว่า บางคน ขณะที่พวกเขาผ่านการ coppice

"Blackberries กล่าวว่า ทุกคน "พวกเขาจะตกจั่นเดือนถัดไป และสุกงอมในเดือนสิงหาคม"

แต่ไม่มีที่ไหนคน ซึ่งพวกเขาอ้างอิงการชำระเงินรอบแรกของเกม ตัดสินใจว่า ทั้งสองได้หายไปเนื่องจากพวกเขาพูดเท่านั้นของปรากฏการณ์โดยบังเอิญ

กับรอบถัดไปที่จะมาเป็นป่าเล็ก ๆ น้อย ๆ บนเนินทราย ต้นโอ๊คก็ยังเปลือย และต้นเฟอร์ถูกสนิมเขียว และต้นเมเปิ้ลกำลังแตกหน่อโรซี่ สิ่งเหล่านี้ นักท่องเที่ยวที่ได้ตกลงกัน

แต่ระหว่างใบเหี่ยวบนพื้นไม้เลื้อย trailed อื้อฉาว กับใบไม้เขียวขจี หนา และหนัก และใบไม้มีคลัสเตอร์ดาวโรซี่ หายใจความหวานหอมวิเศษ เพื่อให้นักท่องเที่ยวที่ไม่ แต่กลิ่นมัน

"หยาบใบไม้ ว่า ไหนคน "กรวดวัชพืชเราเรียกว่าในประเทศของเรา เพราะมันเครื่องดินจนที่สุด"

"Trailing arbutus กล่าวว่า ทุกคน "พฤษภาคมดอกไม้เราเรียกประเทศของเรา"

"แต่ทำไม" ขอคนไม่มีที่ไหน "อาจยังไม่ได้มา"

"เธอมา ตอบอื่น ๆ "เธอจะได้ที่นี่ก่อนที่เหล่านี้จะหายไป"

อีกด้านหนึ่งของไม้พวกเขาป้อนโดว์เป็นที่พัทยาเหนือเป็นนกขนาดเล็กกับเพลงในอากาศ

"สกั๊งค์-blackbird กล่าวว่า บางคน "สีเดียวกับตัวสกั๊งค์"

"Bobolink กล่าวว่า ทุกคน กระเซ็น "ใส่เพลงของเขาในขณะที่เขาบิน"

"เป็นชื่อโง่ ว่า คนไม่มีที่ไหน"ที่ไม่ได้หามัน "

"ฉันไม่รู้ ตอบอื่น ๆ "มันแค่เสียงผมเหมือนนก"

โดยครั้งนี้เป็นชัดเจนว่า ชายทั้งสองไม่ได้เล่นเกมตามกฎเดียวกัน แต่พวกเขาไปในเล่น เพียงเป็น do. คนอื่น

เห็นบ้านน้อยมุงข้างลำธาร "Beastly hovel กล่าวว่า คนแรก "รีสอร์ทสวย ว่า ที่สอง

tossing และ fondling ลูก มีคำที่จูบผู้หญิง "ความเชื่อมั่น sickly"กล่าวว่า คนแรก"ความรักแม่ ว่า ที่สอง

พวกเขาผ่านเยาวชนนอนบนหญ้าใต้ต้นไม้ "ขี้เกียจหมา" กล่าวว่า คนแรก ที่สองกล่าวว่า "สุนัขมีความสุข"

ตอนนี้คนที่สาม จดจำว่า เป็นนักปราชญ์ที่ สรุปว่า เขาถูกเสียเวลาจินตภาพในการได้ยินนี้เกมเก่าโคตร

"ต้องเสนอคุณวันดี สุภาพบุรุษ, " กล่าวว่า เขา "มันเหมือนผมที่คุณโต้แย้งเรื่องเกี่ยวกับนัด และไม่น่าจะถึงที่ใด หรือที่ใด ๆ แต่ฉันกำลังมอง _das ดิงที่ sich_"

คงเหลือพวกเขา และไปบนเขาทางไม่มีที่ไหน และฉันรู้ว่าไม่คนที่ชนะเกม แต่ผมคิดว่า คนที่สองมีความสุขมากขึ้นในการเล่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเก่าเกม
ซึ่งจะช่วยโดยเฮนรีรถตู้คัน
สามเป็นการไปเดินเล่นด้วยกันเขาบอกว่าเป็นเพียงการในขณะที่อยู่ห่างออกไปในช่วงเวลาที่.

ชายคนแรกที่จะกลับไปที่ใดที่หนึ่งเพื่อดูที่ส่วนของที่พักซึ่งเขาก็กำลังพิจารณา ชายคนที่สองก็พร้อมที่จะเดินทางไปได้ทุกที่ที่นับตั้งแต่เขาคาดว่าจะมีความสุขโดยวิธีที่ คนที่สามก็คิดว่าเขาจะไม่มีที่ไหนเพราะเขาเป็นนักปรัชญาและถือว่ามีพื้นที่ว่างและเวลามีเพียงรูปแบบทางด้านจิตใจ.

ดังนั้นคนที่สามเดินไปเดินมาในความเงียบซึ่งสะท้อนถึงบนโต๊ะเครื่องแป้งของ whiling ชั่วโมงอยู่ห่างออกไปในที่ที่ไม่มีอยู่จริงและเมื่อช่างไร้ประโยชน์ที่จะไปเมื่อกำลังเข้าพักเป็นสิ่งที่เหมือนกัน แต่คนอื่นๆที่เป็นแบบง่ายๆเป็นการเล่นเกมที่เก่าแก่ที่สุดในโลกและช่วยให้ชื่อในเรื่องที่ว่าตามที่เห็นว่าจะต้องเดินทางไปกลับ.

"เนื้อแกะ"กล่าวว่า"ที่ใดที่หนึ่งคนที่เขามองลงไปบนผนังก้อนหินที่.

"ฝูงแกะ"กล่าวว่า"ที่ใดก็ได้คนที่มองไปบนทุ่งหญ้าที่แกะม้วนเป็น nipping หญ้าระหว่างหินลูกแกะและกระตือรือร้นที่ดูราวกับสัตว์คุณแม่ของตน.

แต่ที่ไม่มีที่ไหนคนนานในที่โง่ความเคยชินในการรับประทานอาหารการและกล่าวว่าไม่มีอะไร.

"มด - Hill ,"ว่า"ที่ใดก็ได้คนที่กำลังมองหาที่กองอยู่ข้างๆพาธ"ดูว่าไม่ว่างที่ประชาชนมี!"

" pismires ,"ว่า"ที่ใดที่หนึ่งชาย,การเตะที่กอง"เขาปลากระเบนมีพิษเช่นที่"ปิศาจ"

แต่คนที่ไม่มีที่ไหนเป็นบางอย่างที่จะถูกปิศาจเป็นความเชื่อที่ว่า"ไม่มีอะไร.

" briars ,"ว่า"ที่ใดที่หนึ่งคนตอนที่พวกเขาเดินผ่านผ่านป่าละเมาะ.

"แบล็คเบอร์รี่"ได้ทุกที่คนที่"พวกมันจะบานเดือนถัดไปและครบในเดือนสิงหาคม"

แต่ไม่มีที่ไหนคนที่เขาเรียกว่าการชำระเงินที่ในรอบแรกของเกมที่มีมติว่าทั้งสองมีไม่ได้เพราะพวกเขาพูดถึงเฉพาะในปรากฎการณ์โดยไม่ได้ตั้งใจ.

พร้อมด้วยรอบถัดไปที่มาอยู่ในป่าขนาดเล็กอยู่บนเนินเขาหาดทราย ไม้โอ๊ค - ต้นที่ยังคลอดบุตรและต้นสน - ต้นไม้ที่เป็นสนิมและสีเขียวและเมเปิ้ลไม้ที่อยู่ในดอกตูมสีชมพู ในสิ่งเหล่านี้นักเดินทางที่เป็นที่ตกลงกัน.

แต่อยู่ท่ามกลางใยไม้เหี่ยวย่นที่อยู่บนดินเถาวัลย์ที่เอาไปไม่ไกลและกว้างพร้อมด้วยใบหนาอันเขียวชอุ่มและหนักและตามใบที่มีคลัสเตอร์ของดาวสีกุหลาบและน่ามหัศจรรย์ใจซึ่งจะทำให้ความหวานที่นักเดินทางเพื่อไม่แต่กลิ่นมัน.

"หัวใบ"ที่ไหนสักแห่งคน"หินกรวดทราย - วัชพืชเราเรียกว่าในประเทศของเราเพราะมันทำเครื่องหมาย arbutus ดิน"

"อีนุงตุงนังยากจน"ว่า"ที่ใดก็ได้คนที่"อาจ - ดอกไม้เราโทรไปในประเทศของเรา"

"แต่ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?"ถามที่มนุษย์ไม่มีที่ไหน "อาจจะมีไม่ได้มา"

"เธอจะมา"ก็ตอบว่า"อื่นๆที่"เธอจะได้มาอยู่ที่นี่ก่อนเหล่านี้อยู่แล้ว"

บนฝั่งด้านอื่นๆที่ทำจากไม้ที่เข้าไปที่สนามที่เจ้านกน้อยที่เป็นฟองน้ำมากกว่าพร้อมด้วยดนตรีในอากาศ.

"ไอ้ขี้ตืด - Blackbird เดิมที"ที่ใดที่หนึ่งคนที่"สีเดียวกันกับที่เป็นตัวเหม็นที่"

" bobolink "กล่าวว่าได้ทุกที่ชายคนที่"หกเพลงของเขาในขณะที่เขาบิน"

"เป็นชื่อที่โง่"ไม่มีที่ไหนที่มนุษย์ "ที่คุณคิดว่าเป็นหรือไม่?"

"ฉันไม่รู้"ตอบอื่นๆได้"แต่เป็นเพียงเสียงให้ผมเหมือนนกที่"

โดยเวลานี้เป็นที่ชัดเจนว่าทั้งสองคนไม่ได้เล่นเกมนี้ตามกฎเดียวกันนี้แต่ทั้งสองก็เล่นกับคนอื่นได้ทำ.

พวกเขาเห็นบ้านหลังคามุงจากเพียงเล็กน้อยที่อยู่ด้านข้างลำธาร "จัณฑาลเพิง"คนแรกที่ "กระท่อม"หญิงคนที่สอง.

ที่กำลังโยนเศษและ fondling ลูกของเธอด้วยจูบ - คำ "ความรู้สึก"คนแรกที่ "ความรักของแม่"ที่สอง.

ก็ผ่านวัยเด็กที่นอนบนพื้นหญ้าที่ใต้ต้นไม้แห่งหนึ่ง "หมาล่าเนื้อขี้เกียจ!"ชายคนแรก "สุนัขมีความสุข!"ที่สอง.

ตอนนี้คนที่สามที่จดจำว่าเขาเป็นนักปรัชญาที่สรุปว่าเขาต้องเสียเวลาเวลาแห่งจินตนาการของเขาในการพิจารณาคดีนี้เกมเก่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด.

"ผมจะต้องสั่งให้คุณที่ดี - วันท่าน สุภาพบุรุษ "เขากล่าว"สำหรับผมแล้วมันดูเหมือนว่าคุณมี Aryabhata เท่านั้นเกี่ยวกับปรากฏและไม่มีแนวโน้มที่จะมาถึงที่ไหนสักแห่งและได้ทุกที่ แต่ผมกำลังมองหา Men - Ding _das sich_ ที่"

ดังนั้นเขาทิ้งไว้และไปตามทางของเขาไม่มีที่ไหน และผมรู้ว่าไม่ใช่ที่ของคนอื่นที่ได้รับรางวัลเกมแต่ผมคิดว่าคนที่สองเพื่อความเพลิดเพลินใจได้มากขึ้นในการเล่นได้