One very warm evening in the Seeone

One very warm evening in the Seeonee hills in Southern India, Father Wolf woke up from his day's rest. Next to him lay Mother Wolf, with their four cubs beside her. “It's time to look for food,” said Father Wolf, and he stood up to leave the cave. “Good luck,” said a voice. It was the jackal, Tabaqui, who eats everything and anything, even pieces of old clothes from the villages. The wolves of India do not like him, because he runs around making trouble and telling bad stories about them. “Shere Khan, the tiger, is coming to look for food here,” said Tabaqui. “He can't,” cried Father Wolf. “By the Law of the Jungle he must tell us first, before he comes here to hunt.”

“Shere Khan has a bad leg, so he can kill only cows. In the village near him the people are angry. That is why he is coming here to start hunting in a new place. Listen, you can hear him now,” said Tabaqui.

“He is a stupid animal,” said Father Wolf, and he listened to the angry noise of a tiger who has not eaten. “No one will find anything to eat in the jungle now. But Shere Khan is hunting man, not animal, tonight,” said Tabaqui. The Law of the Jungle says that animals must not hunt man, because man-killing brings men with guns. Then everybody in the jungle is in danger. Father and Mother Wolf listened to Shere Khan in the jungle not far away. Then, suddenly, they heard a noise much nearer to them. “It's a man. A man's cub. Look!” said Father Wolf. And there in front of them stood a baby who could just walk. He looked up at Father Wolf and laughed. “Is that a man's cub?” asked Mother Wolf. “I have never seen one. Bring it here.” The baby, small and with no clothes, pushed its way between the cubs to get near to Mother Wolf. “Look,” she said, “he is taking his meal with the others.”

“I have heard that this has happened before,” said Father Wolf, “but I have never seen it until now. Look at him. He is not afraid.” Suddenly, it was dark, and Shere Khan was pushing his great head in through the mouth of the cave. “We are pleased that you visit us, Shere Khan,” said Father Wolf, but his eyes were angry. “What do you need?” “I am hunting a man's cub,” said Shere Khan. “Its father and mother have run away. Give it to me.” Father Wolf knew that Shere Khan could not get inside the cave because he was too big. “The man's cub belongs to us,” he said. “The Pack, the other wolves and I will decide. If we want to kill him, we will kill him, not you.”

“The man's cub belongs to me! It is I, Shere Khan, who speaks!” And Shere Khan's roar filled the cave with noise. “No!” came the angry voice of Mother Wolf. “The man's cub belongs to me! We will not kill him. He will live, to run with the other wolves, to be my son. Now go away, fish-killer, eater of cubs! Go!” Shere Khan went. He knew that he could not fight Mother Wolf in the cave. “But I will have this man-cub one day, you thieves!” he shouted from the jungle. “Do you really want to keep him, Mother?” said Father Wolf. “Keep him?” said Mother Wolf. “Yes. He came here by night, alone and hungry, but he was not afraid. Yes, I will keep him. And I will call him Mowgli, the frog.”

“But what will the other wolves of the Pack say?” By the Law of the Jungle all wolf-cubs must come to the Pack when they can walk. The wolves look at the cubs carefully. Then the cubs are free to run anywhere because all the adult wolves know them and will not attack them. When the four wolf-cubs could run a little, Father Wolf took them and Mowgli and Mother Wolf to the Meeting Rock. Here, the hundred wolves of the Wolf-Pack met every month when the moon was full. The leader of the Pack was Akela, a great grey wolf. Each new wolf-cub came to stand in front of him and Akela said, “Look well, O Wolves. Look well!”

At the end, Father Wolf pushed Mowgli into the circle of wolves. Then from the trees outside the circle they heard the voice of Shere Khan. “The man-cub belongs to me. Give him to me!” Akela did not move but said only, “Look well! Who speaks for this man-cub? Two voices, who are not his father and mother, must speak for him.” There is only one other animal who can come to these wolf-meetings, Baloo, the sleepy brown bear. His job is to teach the Law of the Jungle to the wolf-cubs. “I speak for the man-cub,” came Baloo's deep voice.

“Let him run with the Pack. I myself will teach him.”

“We need another voice to speak for him,” said Akela. Silently, another animal jumped down into the circle. It was Bagheera the panther, black as the night, clever, strong, and dangerous. “O Akela, will you let me speak?” said Bagheera softly. “The Law of the Jungle says it is possible to buy the life of a cub. It is bad to kill a man-cub. He cannot hurt you. Let him live with you, and I will give you a fat cow, newly killed, which lies in the jungle not far away.” The voices of the wolves replied, “Let him live.” They were always hungry and they wanted to get the dead cow. Soon they went away, and there were only Akela, Bagheera, Baloo, and Mowgli's wolf family left. They could hear the angry roars of Shere Khan in the night. “It is good,” said Akela.

“Men are clever. Perhaps this man-cub will help us when he is older. Take him away,” he said to Father Wolf, “and teach him well.”

And so, because of Baloo's good word and the present of a cow, Mowgli now belonged to the Seeonee Wolf-Pack. The story of Mowgli's life among the wolves fills many books, but we must jump ten or eleven years now. Father Wolf, Baloo, and Bagheera taught Mowgli well, and he learnt everything about the jungle. He knew the meaning of every sound in the trees, of every song of the birds, of every splash in the water. He learnt to climb trees like a monkey, to swim in the rivers like a fish, and to hunt for his food as cleverly as any animal in the jungle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เย็นวันหนึ่งที่อบอุ่นมากในภูเขา Seeonee ในภาคใต้ของอินเดีย, พ่อหมาป่าตื่นขึ้นมาจากส่วนที่เหลือของวันของเขา ถัดจากเขาวางแม่หมาป่ากับสี่ลูกของพวกเขาอยู่เคียงข้างเธอ "มันเป็นเวลาที่จะมองหาอาหาร" พ่อหมาป่ากล่าวและเขาลุกขึ้นยืนจะออกจากถ้ำ "โชคดี" เสียงกล่าวว่า มันเป็นลิ่วล้อที่ Tabaqui ที่กินทุกอย่างและสิ่งแม้ชิ้นส่วนของเสื้อผ้าเก่าจากหมู่บ้าน หมาป่าของอินเดียไม่ชอบเขาเพราะเขาวิ่งไปรอบ ๆ ทำให้ปัญหาและการเล่าเรื่องที่ไม่ดีเกี่ยวกับพวกเขา "อุตส่าห์ข่านเสือจะมามองหาอาหารที่นี่" Tabaqui กล่าวว่า "เขาไม่สามารถ" ร้องไห้พ่อหมาป่า "ตามกฎหมายของป่าเขาจะต้องบอกเราก่อนก่อนที่เขาจะมาที่นี่เพื่อล่า." "อุตส่าห์ข่านมีขาที่ไม่ดีเพื่อให้เขาสามารถฆ่าวัวเท่านั้น ในหมู่บ้านที่อยู่ใกล้กับเขาคนที่มีความโกรธ นั่นคือเหตุผลที่เขาจะมาที่นี่เพื่อเริ่มการล่าสัตว์ในสถานที่ใหม่ ฟังคุณสามารถได้ยินเสียงของเขาตอนนี้ "กล่าวว่า Tabaqui. " เขาเป็นสัตว์ที่โง่ "พ่อหมาป่ากล่าวและเขาฟังเสียงโกรธของเสือที่ยังไม่ได้กิน "ไม่มีใครจะหาอะไรให้กินในป่าตอนนี้ แต่อุตส่าห์ข่านล่ามนุษย์ไม่ได้สัตว์คืนนี้ "Tabaqui กล่าวว่า กฎหมายของป่าบอกว่าสัตว์จะต้องไม่ล่ามนุษย์เพราะมนุษย์ฆ่านำคนที่มีปืน จากนั้นทุกคนในป่าตกอยู่ในอันตราย พ่อและแม่หมาป่าฟัง Shere ข่านในป่าห่างออกไปไม่ไกล แล้วทันใดนั้นพวกเขาได้ยินเสียงดังมากใกล้ชิดกับพวกเขา "มันเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ลูกของมนุษย์ มอง! "พ่อหมาป่ากล่าวว่า และมีในด้านหน้าของพวกเขายืนทารกที่เพิ่งจะเดิน เขาเงยหน้าขึ้นมองพ่อหมาป่าและหัวเราะ "นั่นคือลูกของผู้ชายคนหนึ่ง?" ถามแม่หมาป่า "ผมไม่เคยเห็นหนึ่ง นำมาไว้ที่นี่. "ทารกขนาดเล็กและกับเสื้อผ้าไม่มีการผลักดันทางระหว่างลูกที่จะได้รับอยู่ใกล้กับแม่หมาป่า "ดู" เธอกล่าว "เขาคือการรับประทานอาหารของเขากับคนอื่น ๆ ." "ผมเคยได้ยินว่านี้ได้เกิดขึ้นมาก่อน" พ่อหมาป่ากล่าวว่า " แต่ผมไม่เคยเห็นมันมาจนถึงขณะนี้ มองไปที่เขา เขาจะไม่กลัว. "ทันใดนั้นมันก็มืดและ Shere ข่านผลักดันหัวที่ดีของเขาในทางปากถ้ำ "เรามีความยินดีที่คุณเยี่ยมชมเราอุตส่าห์ข่าน" พ่อหมาป่ากล่าวว่า แต่สายตาของเขากำลังโกรธ "คุณต้องการอะไร?" "ฉันกำลังล่าสัตว์ลูกของผู้ชายคนหนึ่ง" อุตส่าห์ข่านกล่าวว่า "พ่อและแม่ของมันได้วิ่งหนีไป ให้มันอยู่กับฉัน. "พ่อหมาป่ารู้ว่าอุตส่าห์ข่านไม่สามารถรับภายในถ้ำเพราะเขามีขนาดใหญ่เกินไป "ลูกคนที่เป็นของเรา" เขากล่าว "ฝูงหมาป่าอื่น ๆ และผมจะเป็นผู้ตัดสินใจ ถ้าเราต้องการที่จะฆ่าเขาเราจะฆ่าเขาไม่ได้คุณ. " " ลูกของมนุษย์เป็นของฉัน! มันเป็นฉันอุตส่าห์ข่านที่พูด! "และ Shere ข่านแผดเสียงที่เต็มไปด้วยถ้ำที่มีสัญญาณรบกวน "ไม่!" มาเสียงโกรธแม่ของหมาป่า "ลูกของมนุษย์เป็นของฉัน! เราจะไม่ฆ่าเขา เขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อทำงานกับหมาป่าอื่น ๆ ที่จะเป็นบุตรของเรา ตอนนี้หายไปปลาฆ่ากินของลูก! Go! "อุตส่าห์ข่านไป เขารู้ว่าเขาไม่สามารถต่อสู้กับแม่หมาป่าในถ้ำ " แต่ฉันจะมีลูกคนนี้วันหนึ่งคุณขโมย!" เขาตะโกนจากป่า "คุณอยากจะให้เขาแม่?" พ่อหมาป่ากล่าวว่า "เก็บเขา?" แม่หมาป่ากล่าวว่า "ใช่. เขามาที่นี่ในเวลากลางคืนคนเดียวและหิว แต่เขาก็ไม่กลัว ใช่ฉันจะทำให้เขา และเราจะเรียกเขาว่า Mowgli, กบ. " " แต่สิ่งที่หมาป่าอื่น ๆ ของแพ็คจะพูด? "โดยกฎหมายของป่าทุกหมาป่าลูกต้องมาแพ็คเมื่อพวกเขาสามารถเดิน หมาป่าดูลูกอย่างระมัดระวัง แล้วลูกมีอิสระในการทำงานได้ทุกที่เพราะทุกหมาป่าผู้ใหญ่รู้ว่าพวกเขาและจะไม่ทำร้ายพวกเขา เมื่อสี่หมาป่าลูกสามารถทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ พ่อหมาป่าเอาพวกเขาและ Mowgli และแม่หมาป่ากับร็อคที่ประชุม นี่ร้อยหมาป่าหมาป่าแพ็คพบกันทุกเดือนเมื่อดวงจันทร์เต็ม ผู้นำของแพ็คเป็น Akela หมาป่าสีเทาที่ดี ใหม่แต่ละหมาป่าลูกมายืนอยู่ในด้านหน้าของเขาและ Akela กล่าวว่า "ดูดีโอหมาป่า ดูดี! " ในตอนท้ายพ่อหมาป่าผลัก Mowgli เป็นวงกลมของหมาป่า แล้วจากต้นไม้นอกวงกลมที่พวกเขาได้ยินเสียงของ Shere ข่าน "คน-Cub เป็นของฉัน ให้เขามาหาฉัน! "Akela ไม่ได้ย้าย แต่กล่าวเพียงว่า" ดูกัน! ใครพูดสำหรับชายคนนี้-Cub? สองเสียงที่ไม่ได้เป็นพ่อและแม่ของเขาจะต้องพูดคุยสำหรับเขา. "มีเพียงหนึ่งสัตว์อื่น ๆ ที่สามารถมาเหล่าหมาป่าประชุมคือ Baloo หมีสีน้ำตาลง่วงนอน งานของเขาคือการสอนกฎหมายของป่ากับหมาป่าลูก "ฉันพูดสำหรับคน-Cub" มาเสียงทุ้มลึกของ Baloo. "ปล่อยให้เขาทำงานกับชุด ตัวผมเองจะสอนเขา. " " เราจำเป็นต้องเสียงอีกเสียงหนึ่งที่จะพูดสำหรับเขา "Akela กล่าวว่า เงียบสัตว์อื่นกระโดดลงไปในวงกลม มันเป็น Bagheera เสือดำ, สีดำเป็นคืนที่ฉลาดแข็งแรงและอันตราย "โอ Akela คุณจะให้ฉันพูด?" Bagheera พูดเบา ๆ "กฎหมายของป่าบอกว่ามันเป็นไปได้ที่จะซื้อชีวิตลูกเสือ มันไม่ดีที่จะฆ่าคน Cub เขาไม่สามารถทำร้ายคุณ ปล่อยให้เขาอยู่กับคุณและฉันจะทำให้คุณมีไขมันวัวฆ่าใหม่ซึ่งตั้งอยู่ในป่าไม่ไกลออกไป. "เสียงของหมาป่าตอบว่า" ขอให้เขามีชีวิตอยู่. "พวกเขามักจะหิวและพวกเขาต้องการที่จะได้รับ วัวที่ตายแล้ว ไม่ช้าพวกเขาก็กลับไปและมีเพียง Akela, Bagheera, Baloo และ Mowgli ครอบครัวหมาป่าซ้าย พวกเขาอาจจะได้ยินเสียงคำรามโกรธ Shere ข่านในเวลากลางคืน "มันเป็นสิ่งที่ดี" Akela กล่าวว่า. "ผู้ชายที่ฉลาด บางทีนี่อาจมนุษย์ลูกจะช่วยให้เราเมื่อเขาเป็นรุ่นเก่า พาเขาออกไป "เขากล่าวถึงพระบิดาหมาป่า" และสอนให้เขาดี. " และเพื่อให้เพราะคำที่ดี Baloo และปัจจุบันของวัว Mowgli ตอนนี้เป็นของ Seeonee หมาป่าแพ็ค เรื่องราวของชีวิตของ Mowgli ท่ามกลางฝูงสุนัขป่าเติมหนังสือหลายเล่ม แต่เราจะต้องกระโดดสิบหรือสิบเอ็ดปีแล้ว พ่อของหมาป่า Baloo และ Bagheera สอน Mowgli ดีและเขาได้เรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับป่า เขารู้ว่าความหมายของทุกเสียงในต้นไม้ของเพลงของนกทุกทุกสาดในน้ำ เขาเรียนรู้ที่จะปีนต้นไม้เหมือนลิง, การว่ายน้ำในแม่น้ำเช่นปลาและล่าอาหารอย่างชาญฉลาดของเขาในฐานะที่เป็นสัตว์ในป่า