The State of São Paulo alone accoun

The State of São Paulo alone accounts for over 50% of the total
area (96,166 km2) used for sugar cane plantation in Brazil (IBGE,
2013). To facilitate the manual harvest of the sugar cane, the
outer leaves are burnt, leading to large emissions of gases and
particulate matter to the atmosphere (Da Rocha et al., 2005).
Mechanized harvesting in São Paulo State (which does not require
the use of fire) reached about 65% in the 2011/2012 season, and the
State goal is to end all manual harvesting by 2017. For this reason,
atmospheric emissions in the “sugar cane belt” of São Paulo State
are going through intense modifications, with unknown environmental
consequences. Another source of biomass burning in the
region is that of sugar cane bagasse (the solid crushed cane residue),
which returns to the production process as an energy source.
The excess bagasse produced by the sugar/alcohol sector is used to
generate electricity, or sold to power other types of industry in the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัญชีเดียวรัฐเซาเปาโลกว่า 50% ของยอดรวมพื้นที่ (กม. 2 96,166) ใช้สำหรับการปลูกอ้อยในบราซิล (IBGE2013) การอำนวยความสะดวกในการเก็บเกี่ยวอ้อย คู่มือการจะเผาใบนอก ไปใหญ่ปล่อยก๊าซ และเรื่องฝุ่นบรรยากาศ (Da Rocha et al. 2005)สนามเก็บเกี่ยวในเซาเปาลูรัฐ (ซึ่งไม่ต้องใช้ไฟ) ถึงประมาณ 65% ในฤดูกาล 2011/2012 และสถานะเป้าหมายคือการ สิ้นสุดการเก็บเกี่ยวด้วยตนเองทุกปี 2017 ด้วยเหตุนี้ปล่อยบรรยากาศ "เข็มขัดอ้อย" ของรัฐเซาเปาลูจะผ่านการเปลี่ยนแปลงรุนแรง มีไม่รู้จักสิ่งแวดล้อมผลที่ตามมา อีกแหล่งของชีวมวลที่เขียนในการภูมิภาคเป็นของชานอ้อยอ้อย (อ้อยบดที่แข็งตัวสารตกค้าง),ซึ่งกลับสู่กระบวนการผลิตเป็นแหล่งพลังงานชานอ้อยส่วนเกินที่ผลิต โดยภาคน้ำตาล/แอลกอฮอล์ถูกนำมาใช้ในการสร้างกระแสไฟฟ้า หรือขายให้พลังงานชนิดอื่น ๆ ของอุตสาหกรรมในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐเซาเปาโลอยู่คนเดียวคิดเป็นสัดส่วนกว่า 50% ของทั้งหมด
ในพื้นที่ (96,166 กิโลเมตร 2) ใช้สำหรับการเพาะปลูกอ้อยในบราซิล (บีจี,
2013) เพื่ออำนวยความสะดวกการเก็บเกี่ยวคู่มืออ้อยที่
ใบด้านนอกถูกเผานำไปสู่การปล่อยก๊าซเรือนกระจกขนาดใหญ่ของก๊าซและ
ฝุ่นละอองสู่ชั้นบรรยากาศ (Da Rocha et al., 2005).
เก็บเกี่ยวยานยนต์ในรัฐเซาเปาโล (ซึ่งไม่จำเป็นต้อง
ใช้ไฟ) ถึงประมาณ 65% ในฤดูกาล 2011/2012 และ
เป้าหมายของรัฐคือการสิ้นสุดการเก็บเกี่ยวคู่มือทั้งหมด 2017 ด้วยเหตุนี้การ
ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศใน "น้ำตาลเข็มขัดอ้อย" ของรัฐเซาเปาโล
จะผ่านการปรับเปลี่ยนที่รุนแรง มีสิ่งแวดล้อมที่ไม่รู้จัก
ผลกระทบ แหล่งที่มาของชีวมวลการเผาไหม้ในอีก
ภูมิภาคเป็นที่ของชานอ้อยอ้อย (ของแข็งกากอ้อยบด)
ซึ่งจะส่งกลับไปยังกระบวนการผลิตเป็นแหล่งพลังงาน.
ชานอ้อยส่วนเกินที่ผลิตโดยภาคน้ำตาล / เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ใช้ในการ
ผลิตกระแสไฟฟ้าหรือ ขายให้กับพลังงานประเภทอื่น ๆ ของอุตสาหกรรมใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานะของรัฐเซาเปาลูคนเดียวบัญชีสำหรับมากกว่า 50% ของทั้งหมดพื้นที่ ( 96166 ตารางกิโลเมตร ) ที่ใช้ในไร่อ้อยในบราซิล ( ibge ,2013 ) เพื่อความสะดวกในการเก็บเกี่ยวด้วยมือของอ้อย ,ใบด้านนอกมีเผา นําไปปล่อยก๊าซและขนาดใหญ่ฝุ่นละอองในบรรยากาศ ( da Rocha et al . , 2005 )ที่มีการเก็บเกี่ยวในเซาเปาลูรัฐ ( ซึ่งไม่ต้องใช้การใช้ไฟ ) ถึงประมาณ 65% ในฤดูกาล 2011 / 2012 และเป้าหมายของรัฐคือการสิ้นสุดทั้งหมดคู่มือการเก็บเกี่ยวโดย 2017 ด้วยเหตุผลนี้บรรยากาศการปล่อยใน " อ้อยเข็มขัด " ของเซาเปาลูรัฐจะผ่านการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง กับสิ่งแวดล้อมผลที่ตามมา อีกแหล่งของชีวมวลในการเผาไหม้ภูมิภาคคือ ชานอ้อย ( แข็งบดกากอ้อย )ซึ่งกลับสู่กระบวนการผลิตเป็นแหล่งพลังงานส่วนชานอ้อยผลิตโดยภาคน้ำตาลแอลกอฮอล์ที่ใช้ผลิตไฟฟ้า หรือขายให้กับพลังงานชนิดอื่น ๆของอุตสาหกรรมใน