AbstractThe effect of the addition

Abstract
The effect of the addition of the two fatty acids (stearic and linoleic acid) on starch pasting, thermal properties and the leaching of amylose during the gelatinization process are presented. The addition of stearic acid (C18:0) at 1.0% level (w/w, on the basis of starch) significantly changed starch pasting characteristics in peak viscosity (P < 0.05), breakdown (P < 0.001) and time to peak viscosity (P < 0.001) as measured by RVA. In contrast, the addition of linoleic acid (C18:2) showed less impact on the three RVA parameters. Thermal studies with DSC suggested that the addition of both fatty acids did not significantly influence the starch gelatinization behaviour as reflected in peak width and enthalpy but there was a decrease in peak temperature. However, the addition of the saturated fatty acid produced a significant decrease in the retrogradation endotherm (P < 0.01) compared to that of native starch. It is suggested that the saturated fatty acid complexes with amylose and is preferentially introduced into the starch granule. The double bond in the linoleic acid apparently hinders complexation. After complexation, hydrophobicity was further enhanced with the content of amylose in the hot-water soluble fraction being significantly reduced (P < 0.01) as determined by HPLC.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อผลของการเพิ่มขึ้นของกรดไขมันสอง (stearic และกรดไลโนเลอิก) ในแป้งวาง คุณสมบัติทางความร้อนและการชะละลายของอมิระหว่าง gelatinization จะแสดง การเพิ่มของกรดสเตีย (C18:0) ที่ระดับ 1.0% (w/w ถกแป้ง) เปลี่ยนแป้งวางลักษณะความหนืดสูงสุดอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05), แบ่ง (P < 0.001) และเวลาถึงความหนืดสูงสุด (P < 0.001) โดย RVA วัด การเพิ่มของกรดไลโนเลอิก (C18:2) แสดงให้เห็นผลกระทบน้อยกว่าในพารามิเตอร์ RVA สามคมชัด การศึกษาความร้อน DSC แนะนำว่า การเพิ่มขึ้นของกรดไขมันทั้งสองไม่มากอิทธิพลพฤติกรรม gelatinization แป้งสะท้อนอยู่ในความกว้างสูงสุดและความร้อนแฝง แต่มีการลดลงของอุณหภูมิสูงสุด อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของกรดไขมันอิ่มตัวผลิต retrogradation endotherm ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) เมื่อเทียบกับแป้งพื้นเมือง แนะนำที่คอมเพล็กซ์กรดไขมันอิ่มตัว มีปริมาณแอมิโลส และก่อนนำมาใช้เป็นเม็ดแป้ง พันธะคู่ในกรดไลโนเลอิกเห็นได้ชัดว่าเป็นอุปสรรคต่อการกำเนิดเช่นเดียวกัน หลังจากกำเนิดเช่นเดียว hydrophobicity ถูกเสริม ด้วยเนื้อหาของอมิในน้ำร้อนละลายเศษถูกลดอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ตามที่กำหนด โดย HPLC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของกรดไขมันที่สอง (สเตียริกและกรดไลโนเลอิก) ในการวางแป้งสมบัติทางความร้อนและการชะล้างของอะไมโลสในระหว่างขั้นตอนการเกิดเจลที่จะถูกนำเสนอ นอกเหนือจากกรดสเตีย (C18: 0) ที่ 1.0% ระดับ (w / w บนพื้นฐานของแป้ง) การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญลักษณะการวางแป้งในความหนืดสูงสุด (P <0.05) รายละเอียด (p <0.001) และเวลาในการความหนืดสูงสุด (p <0.001) เป็นวัดโดย RVA ในทางตรงกันข้ามการเพิ่มของกรดไลโนเลอิก (ที่ C18: 2) แสดงให้เห็นว่าผลกระทบน้อยลงในสามพารามิเตอร์ RVA การศึกษาความร้อนกับ DSC ชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของทั้งกรดไขมันไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของแป้งเจลในขณะที่สะท้อนให้เห็นในความกว้างสูงสุดและเอนทัลปี แต่มีการลดลงของอุณหภูมิสูงสุด อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากกรดไขมันอิ่มตัวที่ผลิตลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน endotherm retrogradation (p <0.01) เมื่อเทียบกับแป้ง มันบอกว่าอิ่มตัวเชิงซ้อนกรดไขมันที่มีอมิโลสและเป็นที่รู้จักพิเศษเข้าไปในเม็ดแป้ง พันธะคู่ในกรดไลโนเลอิกเห็นได้ชัดว่าเป็นอุปสรรคต่อการเชิงซ้อน หลังจากเชิงซ้อน, ไฮโดรได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติมด้วยเนื้อหาของอะไมโลสในน้ำร้อนส่วนที่ละลายน้ำได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) ตามที่กำหนดโดยวิธี HPLC