Koyck arrived at the geometricdistr

Koyck arrived at the geometric
distributed lag model via the adaptive expectations hypothesis. This same hypothesis
was employed later by Cagan (1956) in a study of demand for money in conditions of
hyperinflation, by Friedman (1957) in a study of consumption behaviour and by Nerlove
(1958a) in a study of the cobweb phenomenon. The geometric distributed lag model
was subsequently generalized by Solow (1960), Jorgenson (1966) and others, and was
extensively applied in empirical studies of investment and consumption behaviour. At
about the same time Almon (1965) provided a polynomial generalization of Fisher’s
(1937) arithmetic lag distribution which was later extended further by Shiller (1973).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Koyck มาถึงที่เรขาคณิตแบบจำลองความล่าช้าที่กระจายผ่านทฤษฏีความคาดหวังที่เหมาะสม สมมติฐานเดียวกันนี้ถูกจ้างในภายหลัง โดย Cagan (1956) ในการศึกษาความต้องการในการภาวะเงินเฟ้อยิ่งยวด โดยฟรีดแมน (1957) ในการศึกษาพฤติกรรมการบริโภค และ Nerlove(1958a) ในการศึกษาปรากฏการณ์ค็อบเว็บอินเตอร์ รูปทรงเรขาคณิตแบบกระจายความล่าช้าต่อมาถูกตั้งค่าทั่วไป โดย Solow (1960), Jorgenson (1966) และอื่น ๆ และถูกใช้อย่างกว้างขวางในการศึกษาผลของพฤติกรรมการลงทุนและปริมาณการใช้ ที่เกี่ยวกับกัน Almon (1965) ให้ generalization พหุนามของของฟิชเชอร์เลขคณิต (1937) ล่าช้ากระจายซึ่งภายหลังมีขยายเพิ่มเติม โดย Shiller (1973)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Koyck มาถึงทางเรขาคณิต
แบบล่าช้ากระจายผ่านความคาดหวังการปรับตัวสมมติฐาน สมมติฐานเดียวกันนี้
ถูกจ้างมาในภายหลังโดย Cagan (1956) ในการศึกษาความต้องการเงินในเงื่อนไขของ
hyperinflation โดยฟรีดแมน (1957) ในการศึกษาพฤติกรรมการบริโภคและ Nerlove
(1958a) ในการศึกษาปรากฏการณ์ใยแมงมุม รูปแบบการกระจายความล่าช้าทางเรขาคณิต
ถูกทั่วไปภายหลังจากโซโลว์ (1960), Jorgenson (1966) และอื่น ๆ และถูก
นำมาใช้อย่างกว้างขวางในการศึกษาเชิงประจักษ์ของการลงทุนและพฤติกรรมการบริโภค ที่
เกี่ยวกับเวลาเดียวกัน Almon (1965) ที่ให้บริการทั่วไปของพหุนามฟิชเชอร์
(1937) การกระจายความล่าช้าทางคณิตศาสตร์ซึ่งต่อมาขยายต่อไปโดย Shiller (1973)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

koyck มาถึงเรขาคณิตกระจายแบบจำลองความล่าช้าทาง
ปรับความคาดหวังที่ตั้งไว้ เดียวกันนี้ใช้สมมติฐาน
ในภายหลัง โดย cagan ( 1956 ) การศึกษาอุปสงค์ของเงินในเงื่อนไขของ
ที่ถูกกระตุ้นโดยฟรีดแมน ( 1957 ) ในการศึกษาพฤติกรรมการบริโภคและโดยเนอร์ลัฟ
( 1958a ) ในการศึกษาปรากฏการณ์ใยแมงมุม . เรขาคณิตกระจายความล่าช้าแบบ
ต่อมาได้ทั่วไปโดยโซโลว์ ( 1960 ) , จอร์จินสัน ( 1966 ) และคนอื่น ๆและเป็น
อย่างกว้างขวางใช้ในการศึกษาเชิงประจักษ์ของการลงทุนและพฤติกรรมการบริโภค ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกัน
อัลเมิน ( 1965 ) โดยทั่วไปพหุนามของชาวประมงพื้นบ้าน
( 1937 ) ค่า lag กระจายซึ่งต่อมาขยายเพิ่มเติมโดยชิลเลอร์ ( 1973 )