Lu Wen looked at Greenie. She cares

Lu Wen looked at Greenie. She caressed its bright and clean tail feathers and asked Yue Zhong: “Big brother Yue Zhong! What is this big bird’s name?”

Lu Wen really liked this mighty appearing young green feather eagle. This made her think of the big bird of prey in The Return of the Condor Heroes. Although they were two different animals, but she didn’t know how much mightier the green feather eagle is than the one on tv.

[TL: Return of the Condor Heroes is a classic Wuxia tv show by Jinyong 金庸]

Yue Zhong smiled: “It is named Greenie!”

“Why is it called Greenie?”

“I saw its tail feathers were green so I decided to call it Greenie.”

“Big brother Yue Zhong, you really have no standards for your names!”

“Haha! Cough cough!”

Yue Zhong laughed, and suddenly his brows wrinkled, coughing due to the wound in his right chest.

“Big brother Yue Zhong, why are you? Are your wounds still not good? Quick go back and rest!” Lu Wen looked at Yue Zhong, and her face changed. She hastily walked to Yue Zhong’s side deeply troubled. She remember Yue Zhong being pierced through and grabbed by the green feather eagle.

Guo Yu also walked over, her big beautiful eyes looked at Yue Zhong with tenderness overflowing.

Yue Zhong looked at Guo Yu. He reached out a hand and stroked her hair. He then returned to his room and rested.

Yue Zhong returned to presiding over Stone Horse Village. Chi Yang took two elite small combat units and an IFV and slaughtered his way to Chen Family Village. He rescued the survivors there and brought them all back.

Stone Horse Village is a small town. The town didn’t have any heavy manufacturing, yet it had several blacksmith shops. Yue Zhong rescued three blacksmith survivors when he recaptured Stone Horse Village. Yue Zhong made those blacksmiths take on apprentices, and they started manufacturing cold weapons like large knives, shields, and crossbows.

Stone Horse Village held several thousands of people before Z-Age. The small town held a large amount of foodstuffs and non-staple foods. Although Yue Zhong’s pressure to find food was still there, it decreased at lot after finding the foodstuffs.

After recovering a large amount of staple and non-staple foods, Yue Zhong increased the treatment and rewards for his incorporated personnel. The ordinary survivors also received a steamed bun in addition to three bowls of diluted gruel each day.

Yue Zhong’s policy is don’t labor don’t eat. Providing relief food didn’t let the survivors starve to death, but it also didn’t let them eat until they were satisfied.

There was also as small scale coal power plant in the little town. A large amount of coal had been accumulated inside. They could provide power to the whole village for two months if they used it to maximum capacity.

A hundred men used the steel and cement materials in the village to build a crude city wall at the front of the village. The city wall didn’t have the least bit of usefulness in modern warfare, but it was extremely useful for dealing with zombies.

Not every man has the guts to go to the front line and kill zombies with Yue Zhong. The majority of those that didn’t wish to go to the front lines and fight zombies helped build the city wall. Each person could eat to their full and receive a steamed bun as wages when they worked on building the wall. This type of wages already made the survivors who were so hungry that they didn’t look human extremely satisfied.

A large amount of men and women began to organize and fish in the two Lei river tributaries. They were able to obtain a large amount of freshwater fish each day. There were also some men and women who went to the base of the mountain behind the village and foraged for edible plants.

Yue Zhong didn’t kill the two drivers that tried to hit him. He used them as lab rats to test if the wild plants in the mountains were poisonous. After eating two dozen various plants, the two drivers finally died from poison. But their sacrifice allowed them to create a diagram for tens of edible plants. This allowed Yue Zhong and his team members to eat fresh vegetables.

Yue Zhong’s injuries completely recovered under the constant treatment of Lu Wen after two days.

An unexpected guest was brought before Yue Zhong by his team members during the time he was getting ready to go capture the military base.

An extremely refined thirty year plus year old middle aged man wearing glasses reasonably looked at Yue Zhong and said: “You are Yue Zhong! I am Kong Tao of the Long Hai City government! I have come here to represent the Long Hai City government and negotiate with you!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lu Wen มองที่ Greenie เธอลูบขนหางสะอาด และสว่างสดใส และขอจงหยู: "พี่ใหญ่หยูจง อะไรคือชื่อของนกใหญ่ลูเหวินชอบอินทรีหนุ่มขนนกสีเขียวปรากฏอันยิ่งใหญ่นี้ นี้ทำให้เธอคิดการใหญ่นกล่าเหยื่อในกลับหยก แม้ว่าพวกเขาเป็นสัตว์ที่แตกต่างกันสอง แต่เธอไม่รู้เท่าใดยิ่ง เป็นนกอินทรีขนนกสีเขียวต่างจากทีวี[TL: คืนหยกเป็นคลาสสิกนิยายกำลังภายในโทรทัศน์ โดย Jinyong 金庸]หยูจงยิ้ม: "มันชื่อ Greenie ""ทำไมเรียกว่า Greenie""ผมเห็นของขนหางมีสีเขียวดังนั้นจึงตัดสินใจเรียกว่า Greenie""พี่ใหญ่จงหยู คุณจริง ๆ มีมาตรฐานไม่มีสำหรับชื่อของคุณ""ฮาฮา ไอไอ"หยูจงหัวเราะ และทันใดนั้นเขาคิ้วรอย ย่น ไอเนื่องจากแผลในหน้าอกของเขาขวา"พี่ใหญ่หยูจง คุณ บาดแผลของคุณไม่ดี รวดเร็วกลับไป และเหลือ" ดูลูเหวินจงหยู และใบหน้าของเธอเปลี่ยนแปลง เธอรีบเดินหยูจงด้านปัญหาอย่างลึกซึ้ง เธอโปรดจำไว้ว่า จงหยูถูกเจาะผ่าน และคว้า โดยนกอินทรีขนนกสีเขียวยูกูยัง เดินผ่าน ดวงตาของเธอสวยงามใหญ่มองที่จงหยู ด้วยความอ่อนโยนล้นหยูจงดู Guo Yu เขาเอื้อมมือ และ stroked ผมของเธอ เขากลับไปห้องของเขา และวางหยูจงกลับไปหมู่บ้านม้าหินมรกต ยางจิเอาสองยอดหน่วยรบขนาดเล็กและมี IFV และฆ่าเขาทางไปหมู่บ้านตระกูลเฉิน เขาได้ช่วยเหลือผู้รอดชีวิตมี และนำพวกเขาทั้งหมดกลับหมู่บ้านม้าหินเป็นเมืองเล็ก เมืองไม่มีการผลิตใด ๆ หนัก แต่มันมีหลายร้านช่างตีเหล็ก หยูจงช่วยเหลือผู้รอดชีวิตช่างตีเหล็กสามเมื่อเขายึดหมู่บ้านม้าหิน จงหยูทำแบล็คสมิธบีเหล่านั้นใช้เวลาในการฝึก และพวกเขาเริ่มต้นการผลิตอาวุธเช่นมีดขนาดใหญ่ โล่ และหน้าไม้ที่เย็นหมู่บ้านม้าหินจัดขึ้นหลายพันคนก่อนอายุ Z เมืองเล็ก ๆ ที่จัดขึ้นเป็นจำนวนมากของอาหารและอาหารหลักไม่ใช่ แม้ว่าความดันหยูจงหาอาหารยังคงมี มันลดลงที่มากหลังการกินหลังจากฟื้นตัวหลักและไม่หลักอาหารจำนวนมาก หยูจงเพิ่มขึ้นการรักษาและรางวัลสำหรับบุคลากรรูปแบบบริษัทของเขา ผู้รอดชีวิตสามัญรับมวยนึ่งสามชามโจ๊กเจือจางนอกจากแต่ละวันนโยบายหยูจงเป็นไม่แรงไม่กิน อาหารบรรเทาไม่ให้อดตายผู้รอดชีวิต แต่มันยังไม่ให้กินจนพอใจได้ยังเป็นโรงไฟฟ้าถ่านหินขนาดเล็กในเมืองเล็กน้อย ถ่านหินขนาดใหญ่มีการสะสมภายใน พวกเขาสามารถให้อำนาจทั้งหมู่บ้านสองเดือนถ้าพวกเขาใช้มันเพื่อความจุสูงสุดผู้ชายร้อยใช้วัสดุเหล็กและปูนในหมู่บ้านในการสร้างกำแพงเมืองดิบที่ด้านหน้าของหมู่บ้าน กำแพงเมืองอยู่ไม่น้อยของประโยชน์ในสงครามสมัย แต่มันเป็นประโยชน์มากสำหรับการจัดการกับซอมบี้ไม่ทุกคนที่มีกึ๋นไปยังแนวหน้า และฆ่าซอมบี้กับหยูจง ส่วนใหญ่ของผู้ที่ไม่ได้ไปไปแนวหน้า และต่อสู้กับซอมบี้ ช่วยสร้างกำแพงเมือง แต่ละคนอาจกินเต็ม และได้รับบุญที่นึ่งเป็นค่าจ้างเมื่อพวกเขาทำงานในอาคารผนัง ชนิดของค่าจ้างที่ผู้รอดชีวิตที่เคยหิวว่า พวกเขาไม่ได้มองมนุษย์อย่างมาก ที่ทำแล้วพอใจผู้ชายและผู้หญิงจำนวนมากเริ่มที่จะจัดระเบียบ และปลาในการเล่ยสองแม่น้ำมูล ก็สามารถได้รับจำนวนมากของปลาแต่ละวัน มีผู้หญิงไปจากฐานของภูเขาหลังหมู่บ้าน และ foraged สำหรับพืชผักและผู้ชายบางคนจงหยูไม่ฆ่าขับสองที่พยายามตีเขา เขาใช้พวกเขาเป็นหนูทดลองเพื่อทดสอบว่าพืชป่าในภูเขามีพิษ หลังจากกินสองโหลพืชต่าง ๆ ขับสองก็ตายจากยาพิษ แต่การเสียสละของพวกเขาได้รับอนุญาตให้สร้างไดอะแกรมสำหรับสิบพืชผัก จงหยูและสมาชิกในทีมของเขาจะกินผักสดนี้ได้บาดเจ็บหยูจงสมบูรณ์กู้คืนภายใต้การรักษาลูเหวินคงที่หลังจากสองวันการที่ไม่คาดคิดถูกนำก่อนจงหยู โดยสมาชิกในทีมของเขาในช่วงเวลาที่เขาได้รับพร้อมที่จะไปจับฐานทหารตัวอย่างสามสิบปีพร้อมกลางปีอายุคนสวมแว่นตามองจงหยู และกล่าวว่า: "คุณเป็นหยูจง ผมเต่าฮ่องกงของรัฐบาลลองไฮซิตี้ ฉันมาที่นี่รับรองรัฐบาลเมืองไฮนาน และเจรจาต่อรองกับคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูเหวินมองที่น้ำมูก เธอลูบขนหางสดใสและสะอาดและถามยูจง: "พี่ใหญ่ Yue Zhong! อะไรคือชื่อนี้นกใหญ่? " ลูเหวินจริงๆชอบอันยิ่งใหญ่นี้ปรากฏอินทรีหนุ่มขนนกสีเขียว นี้ทำให้คิดว่านกล่าเหยื่อขนาดใหญ่ของเธอในการกลับมาของวีรบุรุษแร้ง ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองสัตว์ที่แตกต่าง แต่เธอก็ไม่ทราบว่ามีกำลังมากอินทรีขนนกสีเขียวมากกว่าหนึ่งในทีวี. [TL: การกลับมาของวีรบุรุษแร้งเป็นรายการโทรทัศน์ที่คลาสสิกโดย Wuxia Jinyong金庸] ยูจงยิ้ม " มันเป็นชื่อน้ำมูก! " " ทำไมมันถูกเรียกว่าน้ำมูก? " " ผมเห็นขนหางของมันเป็นสีเขียวดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะเรียกมันน้ำมูก. " " พี่ใหญ่ Yue Zhong คุณจริงๆมีมาตรฐานไม่มีชื่อของคุณ! " " ฮ่าฮ่า! ไอไอ! " ยูจงหัวเราะและก็คิ้วของเขามีรอยย่น, ไอเนื่องจากแผลที่หน้าอกขวาของเขา. " พี่ใหญ่ Yue Zhong ทำไมคุณคืออะไร บาดแผลของคุณยังคงไม่ดีหรือไม่? ด่วนกลับไปและเหลือ! "ลูเหวินมองที่ยูจงและใบหน้าของเธอเปลี่ยนไป เธอรีบเดินไปที่ด้านข้างของ Yue Zhong ทุกข์อย่างล้ำลึก เธอจำ Yue Zhong ถูกแทงผ่านและคว้าโดยอินทรีขนนกสีเขียว. Guo Yu ยังเดินไปตาที่สวยงามของเธอใหญ่มองไปที่ยูจงมีความอ่อนโยนล้น. Yue Zhong Guo มองที่ Yu เขาเอื้อมมือออกและลูบผมของเธอ จากนั้นเขาก็กลับไปที่ห้องของเขาและวาง. ยูจงกลับไปเป็นประธานในหินม้าวิลเลจ จิยางเอาสองชนชั้นหน่วยรบขนาดเล็กและ IFV และฆ่าทางของเขาไปตระกูลเฉินวิลเลจ เขาช่วยชีวิตผู้รอดชีวิตมีและนำพวกเขากลับมาทั้งหมด. หินม้าวิลเลจเป็นเมืองเล็ก ๆ เมืองที่ไม่ได้มีการผลิตหนักใด ๆ แต่ก็มีร้านขายของช่างตีเหล็กหลาย Yue Zhong การช่วยเหลือผู้รอดชีวิตสามช่างตีเหล็กเมื่อเขาตะครุบม้าหินวิลเลจ Yue Zhong ทำหลงเหลือเหล่านั้นใช้เวลาในการฝึกหัดและพวกเขาเริ่มต้นการผลิตอาวุธเช่นมีดเย็นขนาดใหญ่โล่และดาบ. หินม้าวิลเลจจัดขึ้นหลายคนหลายพันคนก่อน Z-อายุ เมืองเล็ก ๆ ที่จัดขึ้นเป็นจำนวนมากของอาหารและไม่ใช่อาหารหลัก แม้ว่าความดันยูจงหาอาหารก็ยังคงมีก็ลดลงมากหลังจากพบอาหาร. หลังจากฟื้นตัวเป็นจำนวนมากหลักและไม่ใช่อาหารหลักยูต๋งเพิ่มขึ้นการรักษาและผลตอบแทนสำหรับบุคลากรที่จัดตั้งขึ้นของเขา ผู้รอดชีวิตสามัญยังได้รับขนมปังนึ่งนอกเหนือไปจากสามชามข้าวต้มเจือจางในแต่ละวัน. นโยบาย Yue Zhong คือไม่ใช้แรงงานไม่ได้กิน การให้อาหารบรรเทาไม่ให้ผู้รอดชีวิตอดตาย แต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยให้พวกเขากินจนกว่าพวกเขาจะมีความพึงพอใจ. นอกจากนี้ยังมีขนาดโรงไฟฟ้าถ่านหินขนาดเล็กที่อยู่ในเมืองเล็ก ๆ น้อย ๆ จำนวนมากของถ่านหินได้รับการสะสมภายใน พวกเขาอาจจะให้อำนาจทั้งหมู่บ้านเป็นเวลาสองเดือนถ้าพวกเขาใช้มันเพื่อความจุสูงสุด. หนึ่งร้อยคนใช้เหล็กและปูนซีเมนต์วัสดุในหมู่บ้านที่จะสร้างกำแพงเมืองน้ำมันดิบที่ด้านหน้าของหมู่บ้าน กำแพงเมืองไม่ได้มีบิตอย่างน้อยของประโยชน์ในการทำสงครามที่ทันสมัย ​​แต่มันก็มีประโยชน์มากสำหรับการรับมือกับซอมบี้. ไม่ใช่ว่าทุกคนมีความกล้าที่จะไปแถวหน้าและฆ่าซอมบี้กับ Yue Zhong ส่วนใหญ่ของผู้ที่ไม่ต้องการที่จะไปแนวหน้าและต่อสู้กับซอมบี้ช่วยสร้างกำแพงเมือง แต่ละคนจะได้กินเต็มของพวกเขาและได้รับขนมปังนึ่งเป็นค่าจ้างเมื่อพวกเขาทำงานเกี่ยวกับการสร้างกำแพง ประเภทของค่าจ้างอย่างนี้แล้วทำให้ผู้รอดชีวิตที่อยู่หิวว่าพวกเขาไม่ได้มีลักษณะของมนุษย์มีความพึงพอใจมาก. จำนวนมากของชายและหญิงเริ่มที่จะจัดระเบียบและปลาในสอง Lei แม่น้ำแคว พวกเขาก็สามารถที่จะได้รับจำนวนมากของปลาน้ำจืดในแต่ละวัน นอกจากนี้ยังมีผู้ชายบางคนและหญิงที่เดินไปที่ฐานของภูเขาที่อยู่เบื้องหลังหมู่บ้านและเสาะสำหรับพืชที่กินได้. Yue Zhong ไม่ได้ฆ่าทั้งสองคนขับรถที่พยายามที่จะตีเขา เขาใช้พวกเขาเป็นหนูทดลองเพื่อทดสอบว่าพืชป่าในภูเขาเหล่านั้นเป็นพิษ หลังจากรับประทานอาหารสองโหลพืชต่างๆที่ทั้งสองขับรถในที่สุดก็เสียชีวิตจากพิษ แต่เสียสละของพวกเขาได้รับอนุญาตให้สร้างแผนภาพหลายสิบของพืชกิน นี้ได้รับอนุญาต Yue Zhong และสมาชิกในทีมของเขาจะกินผักสด. ได้รับบาดเจ็บ Yue Zhong หายสมบูรณ์ภายใต้การรักษาอย่างต่อเนื่องของลูเหวินหลังจากที่สองวัน. แขกที่ไม่คาดคิดได้ถูกนำมาก่อน Yue Zhong โดยสมาชิกในทีมของเขาในช่วงเวลาที่เขาได้รับพร้อมที่จะไป จับฐานทหาร. กลั่นมากสามสิบปีบวกปีเก่าวัยกลางคนสวมแว่นตามองพอสมควรที่ยูจงและกล่าวว่า "You are Yue Zhong! ผมฮ่องกงเต่าของรัฐบาลเมืองลองไฮ! ฉันได้มาที่นี่เพื่อเป็นตัวแทนของรัฐบาลลองไฮซิตี้และเจรจาต่อรองกับคุณ! "