The antimicrobial activities of chi

The antimicrobial activities of chitosans and COS are depicted
in Fig. 1. It can be easily observed that MICs and MLCs depend on
the bacterium being studied, and on the MW of the active
compound tested. Growth of E. coli was markedly inhibited by COS
(Fig. 1a)—and the associated MICs were below 0.10% (w/v); this
threshold is lower than that reported elsewhere (Gerasimenko
et al., 2003)—1.0% (w/v) for a 5 kDa oligomer effect on growth, but
slightly higher than that associated with a 6 kDa oligomer—0.06%
(w/v). Furthermore, the inhibitory effect decreased slightly as MW
increased—0.25% (w/v) of high MW chitosan was required
to inhibit growth of E. coli. In the case of S. aureus (Fig. 1b),
chitosans showed a stronger antibacterial activity than COS;
apparently, chitosans exhibit a stronger bactericidal effect upon
Gram-positive than Gram-negative bacteria (No et al., 2002). The
MICs varied from 0.10% (in the case of high and medium MW
chitosan) to 0.23% (w/v) (in the case of o3 kDa COS); these values
are relatively high when compared with those obtained by Jeon
et al. (2001)—0.06% and 0.12% (w/v) for chitosan and COS,
respectively. In addition, the differences found between MICs and
MLCs for S. aureus were more substantial than those obtained for
E. coli: MLCs of COS for S. aureus, ca. 0.5% (w/v), were indeed more
than 3-fold those of high and medium MW chitosans, ca. 0.15% (w/v).
Differences in MIC (or MLC) values are recurrent in studies
encompassing chitosan, especially when various MWs are tested
in attempts to find the one that exerts the highest antibacterial
effect. It has been claimed (Jeon et al., 2001) that 10 kDa is the
minimum MW required for inhibition; however, Zheng and Zhu
(2003) showed that a mixture of 0.25% (w/v) COS with MW
o5 kDa yielded the highest inhibition over E. coli, whereas a
305 kDa fraction had the highest effect against S. aureus, at a
similar concentration. Antibacterial activity over E. coli brought
about by oligomers (i.e. trimers to hexamers) was also reported
(Jeon and Kim, 2000)—even at 0.01% (w/v), while Ueno et al.
(1997) claimed that 2.2 kDa oligomers caused little effect on
microbial growth. Furthermore, the optimum MW found by Xia
et al. (1996) was 1.5 kDa; and No et al. (2002) reported that the
most effective MW against those two bacteria is 470 kDa, when
the testing range was 1–1671 kDa; in both cases, MICs were ca.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแสดงกิจกรรมจุลินทรีย์ chitosans และ COSใน Fig. 1 มันจะได้สังเกตได้จากว่า MICs และ MLCs ขึ้นอยู่กับแบคทีเรียที่มีการศึกษา และ MW ใช้งานอยู่บริเวณที่ทดสอบ เจริญเติบโตของ E. coli ถูกห้าม โดย COS อย่างเด่นชัด(Fig. 1a) — และ MICs สัมพันธ์ต่ำกว่า 0.10% (w/v); นี้ขีดจำกัดจะต่ำกว่าที่รายงานอื่น (Gerasimenkoและ al., 2003) — 1.0% (w/v) สำหรับผลยับยั้ง 5 kDa การเจริญเติบโต แต่สูงขึ้นเล็กน้อยกว่าที่เกี่ยวข้องกับ oligomer—0.06% 6 kDa(w/v) นอกจากนี้ ลิปกลอสไขผลลดลงเล็กน้อยเป็น MWincreased—0.25% (w/v) ของไคโตซาน MW สูงที่ถูกต้องยับยั้งการเจริญเติบโตของ E. coli ในกรณีของ S. หมอเทศข้างลาย (Fig. 1b),พบกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียที่แข็งแกร่งกว่า COS; chitosansเห็นได้ชัด chitosans แสดงผล bactericidal แข็งแกร่งขึ้นแบคทีเรียแกรมบวกมากกว่าแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบ (ไม่มี et al., 2002) ที่MICs แตกต่างกันจาก 0.10% (ในกรณีของ MW สูง และปานกลางไคโตซาน) 0.23% (w/v) (ในกรณีของ o3 kDa COS); ค่าเหล่านี้ค่อนข้างสูงเมื่อเปรียบเทียบกับผู้รับ โดยเจินal. ร้อยเอ็ด (2001) -0.06% และ 0.12% (w/v) ไคโตซานและ COSตามลำดับ นอกจากนี้ ความแตกต่างที่พบระหว่าง MICs และMLCs สำหรับ S. หมอเทศข้างลายพบมากขึ้นกว่าที่ได้E. coli: MLCs COS สำหรับ S. หมอเทศข้างลาย ca 0.5% (w/v) มีเพิ่มมากขึ้นแน่นอนกว่า 3-fold ที่สูง และขนาดกลาง MW chitosans, ca. 0.15% (w/v)ความแตกต่างในค่า MIC (หรือ MLC) จะเกิดซ้ำในการศึกษาไคโตซาน ที่ครอบคลุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทดสอบต่าง ๆ MWsในความพยายามที่จะค้นหา ที่ exerts ยาปฏิชีวนะสูงสุดผลการ แล้วอ้างว่า (เจินและ al., 2001) kDa ที่ 10 เป็นการMW ต่ำสุดที่จำเป็นในการยับยั้ง อย่างไรก็ตาม เจิ้งและซู(2003) พบว่าการผสมผสานระหว่าง 0.25% (w/v) COS กับ MWo5 kDa ให้ผลยับยั้งสูงสุดมากกว่า E. coli ขณะ305 kDa เศษได้ผลสูงสุดกับ S. หมอเทศข้างลาย ที่เป็นความเข้มข้นเหมือนกัน กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียมากกว่า E. coli นำเกี่ยวกับ โดย oligomers (เช่น trimers กับ hexamers) ยังรายงาน(เจินและคิม 2000) ซึ่งแม้แต่ 0.01% (w/v), ในขณะที่อุเอโนะ et al(1997) อ้างว่า 2.2 kDa oligomers เกิดผลเล็กน้อยในเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ นอกจากนี้ MW สูงสุดพบเซียะal. ร้อยเอ็ด (1996) ถูก 1.5 kDa และไม่มี et al. (2002) รายงานว่า การMW มีประสิทธิภาพสูงสุดกับแบคทีเรียที่สองเป็น 470 kDa เมื่อช่วงทดสอบคือ 1-1671 kDa ในทั้งสองกรณี MICs มี ca

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมต้านจุลชีพของไคโตซานและ COS
เป็นภาพในรูป 1. มันสามารถสังเกตได้ง่ายว่า MICs และ MLCs
ขึ้นอยู่กับแบคทีเรียที่มีการศึกษาและในเมกะวัตต์ที่ใช้งานสารทดสอบ
การเจริญเติบโตของเชื้อ E. coli ถูกยับยั้งอย่างเห็นได้ชัดโดย COS
(รูปที่ 1a.) และ MICs ที่เกี่ยวข้องด้านล่าง 0.10% (w / v); นี้เกณฑ์ต่ำกว่าที่รายงานอื่น ๆ (Gerasimenko et al., 2003) -1.0% (w / v) สำหรับผล oligomer kDa 5 ต่อการเจริญเติบโต แต่สูงกว่าที่เกี่ยวข้องกับ6 กิโลดาลตัน oligomer-0.06% (w / V) นอกจากนี้ผลยับยั้งลดลงเล็กน้อยเป็นเมกะวัตต์เพิ่มขึ้น-0.25% (w / v) ของไคโตซานเมกะวัตต์สูงที่ถูกต้องในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ E. coli ในกรณีของเชื้อ S. aureus จุด (. รูปที่ 1b) ไคโตซานพบว่ามีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียที่แข็งแกร่งกว่า COS; เห็นได้ชัดว่าไคโตซานแสดงผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่แข็งแกร่งเมื่อแกรมบวกกว่าแบคทีเรียแกรมลบ (ไม่มี et al, 2002). MICs แตกต่างกันจาก 0.10% (ในกรณีของเมกะวัตต์สูงกลางและไคโตซาน) 0.23% (w / v) (ในกรณีของ o3 kDa COS); ค่าเหล่านี้จะค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับโดย Jeon et al, (2001) -0.06% และ 0.12% (w / v) สำหรับไคโตซานและ COS, ตามลำดับ นอกจากนี้ความแตกต่างที่พบระหว่าง MICs และMLCs สำหรับเชื้อ S. aureus ได้มากขึ้นกว่าผู้ที่ได้รับสำหรับอี coli: MLCs ของ COS สำหรับเชื้อ S. aureus แคลิฟอร์เนีย 0.5% (w / v) เป็นจริงมากขึ้นกว่า3 เท่าของผู้สูงกลางและไคโตซานเมกะวัตต์แคลิฟอร์เนีย 0.15% (w / v). ความแตกต่างใน MIC (หรือแอลซี) ค่าเกิดขึ้นอีกในการศึกษาครอบคลุมไคโตซานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีน้ำหนักโมเลกุลต่างๆ จะมีการทดสอบในความพยายามที่จะหาคนที่ออกแรงต้านเชื้อแบคทีเรียสูงสุดผล มันได้รับการอ้างว่า 10 กิโลดาลตันเป็น (Jeon et al, 2001). เมกะวัตต์ขั้นต่ำที่จำเป็นในการยับยั้ง; แต่เจิ้งเหอและจู้(2003) แสดงให้เห็นว่าส่วนผสมของ 0.25% โดย (w / v) COS กับ MW O5 kDa ผลการยับยั้งสูงสุดมากกว่าเชื้อ E. coli ในขณะที่ส่วนกิโลดาลตัน305 มีผลสูงสุดต่อเชื้อ S. aureus, ที่ความเข้มข้นที่คล้ายกัน ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียมากกว่าเชื้อ E. coli นำเกี่ยวกับการoligomers (Trimers คือการ hexamers) ยังรายงาน(Jeon และคิม, 2000) -even ที่ 0.01% (w / v) ในขณะที่อุเอโนะ et al. (1997) อ้างว่า 2.2 กิโลดาลตัน oligomers ก่อให้เกิดผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์ นอกจากนี้เมกะวัตต์ที่เหมาะสมพบโดยเซี่ยet al, (1996) เป็น 1.5 กิโลดาลตัน; และไม่มี et al, (2002) รายงานว่าเมกะวัตต์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดกับทั้งสองเป็นเชื้อแบคทีเรียที่470 กิโลดาลตันเมื่อช่วงการทดสอบเป็น1-1671 กิโลดาลตัน; ในทั้งสองกรณีเป็น MICs แคลิฟอร์เนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมการต้านจุลชีพของไคโตซาน และ คอสเป็นภาพ
ในรูปที่ 1 มันสามารถได้อย่างง่ายดาย สังเกตว่า ไมโครโฟนและ MLCs ขึ้นอยู่กับ
แบคทีเรียที่ศึกษา และที่กำลังใช้งาน
สารทดสอบ การเจริญเติบโตของเชื้อ E . coli อย่างยับยั้งโดย cos
( รูปที่ 1 ) และที่เกี่ยวข้องไมค์ต่ำกว่า 0.10 % ( w / v ) ; เกณฑ์นี้
กว่ารายงานอื่น ๆ ( gerasimenko
et al . , 2003 ) - 10 % ( w / v ) เป็น 5 ( โอลิโกเมอร์มีผลต่อการเจริญเติบโต แต่
สูงขึ้นเล็กน้อยกว่าที่เกี่ยวข้องกับ 6 กิโล oligomer-0.06 %
( w / v ) นอกจากนี้ สารยับยั้งลดลงเล็กน้อยเป็น MW
increased-0.25 % ( w / v ) ของไคโตซานที่ใช้ไฟฟ้าสูง
เพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ อีโคไล ในกรณีของ S . aureus ( รูปที่ 1A )
ไคโตซานมีกิจกรรมมากกว่า เพราะแรงต้าน ;
อย่างเห็นได้ชัดไคโตซาน แสดงผลเมื่อ
กรัมบวกแบคทีเรียที่แข็งแกร่งกว่าแบคทีเรียแกรมลบ ( ไม่มี et al . , 2002 )
ไมค์หลากหลายจาก 0.10 % ( ในกรณีสูงและปานกลางเมกะวัตต์
ไคโตซาน ) 0.23 % ( w / v ) ( ในกรณีของ O3 ( คอส ) ; ค่า
เหล่านี้จะค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับโดยจอน
et al . ( 2001 ) - 0.06 % และ 0.12 % ( w / v ) และไคคอส ,
) นอกจากนี้ความแตกต่างที่พบระหว่างไมโครโฟนและ
MLCs สำหรับ S . aureus เป็นรูปธรรมมากกว่าผู้ที่ได้รับสำหรับ
E . coli : MLCs คอสสำหรับ S . aureus , ประมาณ 0.5% ( w / v ) เป็นจริงมากขึ้นกว่า 3-fold
ผู้สูงและปานกลาง ( ไคโตซาน , ประมาณ 0.15% ( w / v )
ความแตกต่างใน ไมค์ ( หรือ MLC ) ค่าดำเนินการในการศึกษา
ครอบคลุม ไคโตซาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการทดสอบ
mws ต่าง ๆพยายามที่จะหาหนึ่งที่สร้างผลต้านเชื้อแบคทีเรีย
สูงสุด จะได้รับการอ้างว่า ( จอน et al . , 2001 ) ที่ 10 กิโลเป็นอย่างน้อยต้องยับยั้ง
เมกะวัตต์ อย่างไรก็ตาม เจิงจู
( 2546 ) พบว่า ส่วนผสมของ 0.25% ( w / v ) เพราะบริษัท
05 ) ให้ผลการยับยั้งสูงสุดกว่า E . coli , ในขณะที่สัดส่วนเป็น
ไ ดาลตันมีค่าผลกระทบต่อ S . aureus ใน
สมาธิเหมือนกันฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย E . coli พา
โดยผ่านหน่วย ( เช่น trimers เพื่อ hexamers ) ก็รายงาน
( จอน และ คิม , 2000 ) - 0.01 % ( w / v ) ในขณะที่อุเอโนะ et al .
( 1997 ) อ้างว่า 2.2 กิโลดาลตัน ทำให้บริเวณปลายผลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับ
การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ นอกจากนี้ ยังพบที่เหมาะสมโดย Xia
et al . ( 1996 ) คือ 1.5 กิโลดาลตัน และไม่มี et al . ( 2002 ) รายงานว่า
มีประสิทธิภาพมากที่สุด MW กับสองคนนั้น แบคทีเรียที่ 470 กิโลดาลตันเมื่อ
ช่วงทดสอบ 1 – 1 , 671 ) ; ในทั้งสองกรณี ไมค์เป็น CA