ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่างๆ ในกลุ่มอ

ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่างๆ ในกลุ่มอาเซียน

สภาพเศรษฐกิจของ 10 ประเทศ
เศรษฐกิจประเทศไทย
สภาพเศรษฐกิจ : เศรษฐกิจหลักของประเทศได้แก่ เกษตรกรรม อุตสาหกรรม การท่องเที่ยว การบริการ และ ทรัพยากรธรรมชาติ ถือเป็นเศรษฐกิจหลักที่ทำรายได้ให้กับคนในประเทศ พบว่าค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (Gross Domestic Product: GDP) ของประเทศเท่ากับ 245,659 พันล้านบาท และข้อมูลจาก การรายงานประจำปี 2549 กรมส่งเสริมการส่งออกชี้แจงว่า การค้าระหว่างประเทศของประเทศไทยในปี 2549 มีมูลค่า 236,574.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯ โดยมีการส่งออกมูลค่า 129,744.1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ส่วนการนำเข้าสินค้ามีมูลค่า 126,850.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ และมีดุลการค้าเกินดุล 2,913.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯ สินค้าการส่งออกขยายตัวเพิ่มขึ้นในทุกหมวด ทั้งสินค้าภาคการเกษตรและอุตสาหกรรม นอกจากนี้กรมส่งเสริมการส่งออกยังมีทิศทางในการพัฒนาในระบบการบริหารจัดการลูกค้า (Logistic Service Providers) โดยการพัฒนาระบบ e-Logistic เพื่อนำไปสู่ การให้บริการแบบ Electronic Certification ทั้งภายในประเทศและต่างประเทศ รวมทั้งส่งเสริม การพัฒนา Trade Logistics Provider ในประเทศให้เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะธุรกิจการขนส่งทั้งทางบกและทางเรือ ธุรกิจ Freight Forwarder การให้บริการคลังสินค้า
และประกันภัย
ในด้านเกษตรกรรมข้าวถือเป็นผลผลิตที่สำคัญที่สุด เป็นผู้ผลิตและส่งออกข้าว เป็นอันดับหนึ่งของโลก ด้วยสัดส่วนการส่งออก ร้อยละ 36 พืชผลทางการเกษตรอื่น ๆ ได้แก่ ยางพารา ผักและผลไม้ต่าง ๆ มีการเพาะเลี้ยงปศุสัตว์เช่น วัว สุกร เป็ด ไก่ สัตว์น้ำทั้งปลาน้ำจืด ปลาน้ำเค็มในกระชัง นากุ้ง เลี้ยงหอย รวมถึงการประมงทางทะเล
ในภาคอุตสาหกรรม การผลิตภาคอุตสาหกรรมขยายตัวร้อยละ 5.8 และหมวดสินค้าที่ขยายตัวได้ดีได้แก่ หมวดอิเล็กทรอนิกส์ หมวดเครื่องหนัง หมวดอาหาร และหมวดเครื่องใช้ไฟฟ้า
ในด้านการท่องเที่ยว การบริการและโรงแรม ในปี พ.ศ. 2547 มีนักท่องเที่ยวรวม 11.65 ล้านคน 56.52% มาจากเอเชียตะวันออกและอาเซียน (โดยเฉพาะมาเลเซียคิดเป็น 11.97% ญี่ปุ่น 10.33%) ยุโรป 24.29% ทวีปอเมริกาเหนือและใต้รวมกัน 7.02% สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ ได้แก่
กรุงเทพมหานคร พัทยา ภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามัน จังหวัดเชียงใหม่
เศรษฐกิจของประเทศบรูไน
สภาพเศรษฐกิจ : บรูไนเป็นประเทศที่มีน้ำมันมากเป็นอันดับสามในภูมิภาคอาเซียน รองจากอินโดนีเซียและมาเลเซีย จึงมีรายได้หลักจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ รายได้จากการส่งออกน้ำมันดิบและก๊าซมีมูลค่ากว่าร้อยละ 90 ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมด โดยส่งออกไปยังญี่ปุ่น อังกฤษ ไทย สิงคโปร์ ไต้หวัน สหรัฐฯ ฟิลิปปินส์ และเกาหลีใต้ ในขณะเดียวกัน บรูไนนำเข้าสินค้าส่วนใหญ่จากสิงคโปร์ อังกฤษ สหรัฐฯ มาเลเซีย โดยเป็นสินค้าประเภทเครื่องจักรอุตสาหกรรม
รถยนต์ เครื่องมือ เครื่องใช้ไฟฟ้า ต่าง ๆ และสินค้าเกษตร อาทิ ข้าวและผลไม้
บรูไน มีอุตสาหกรรมอื่นนอกเหนือจากอุตสาหกรรมน้ำมันอยู่บ้าง อาทิ การผลิตอาหารและเครื่องมือ การผลิตเสื้อผ้า เพื่อส่งออกไปยังกลุ่มประเทศในยุโรปและอเมริกา ทั้งนี้ รัฐบาลบรูไน มุ่งที่จะพัฒนาอุตสาหกรรมด้านการแปรรูปอาหารและผลิตเครื่องดื่ม เสื้อผ้า และสิ่งทอ เครื่องเรือนจากไม้ วัสดุก่อสร้างที่ไม่ใช่โลหะ การผลิตแก้วเพื่อใช้ทำกระจกรถยนต์ อย่างไรก็ดี การพัฒนาเป็นไปอย่างล่าช้า เนื่องจากมีอุปสรรคต่าง ๆ อาทิ การขาดช่างฝีมือ ตลาดเล็ก ความไม่กระตือรือร้นของข้าราชการ การห้ามชาวต่างชาติเป็นเจ้าของที่ดิน รวมทั้งกฎระเบียบต่าง ๆ ที่ไม่เอื้ออำนวย ทำให้ต่างชาติไม่นิยมมาลงทุน
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว รัฐบาลบรูไน จะเน้นการเป็นประเทศที่มีความสงบและปลอดภัยเป็นจุดขาย โดยรัฐบาลได้ส่งเสริมให้ภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมมีบทบาทมากขึ้น รวมถึงการส่งเสริมการลงทุนกับต่างประเทศและมีมาตรการเปิดเสรีด้านการค้าและ สร้างบรรยากาศที่เอื้ออำนวยต่อการลงทุน
เศรษฐกิจของประเทศกัมพูชา
สภาพเศรษฐกิจ : กัมพูชายังถูกจัดอยู่ในกลุ่มประเทศด้อยพัฒนาที่มีความยากจนมากประเทศหนึ่ง ดังนั้น รัฐบาลกัมพูชาจึงให้ความสำคัญอย่างสูงสุดต่อการกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนา เศรษฐกิจและสังคม ของประเทศเพื่อมุ่งขจัดความยากจน ยกระดับคุณภาพชีวิตและความเป็นอยู่ของประชาชนโดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทให้ดีขึ้น รัฐบาลปัจจุบันซึ่งนำโดยสมเด็จฮุน เซน นายกรัฐมนตรี ได้แถลงนโยบายและประกาศใช้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยม (จัตุโกณ) เพื่อการเจริญเติบโต การจ้างงาน ความเสมอภาคและประสิทธิภาพในกัมพูชา
หลักการภายใต้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยม เป็นวาระแห่งชาติของกัมพูชาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเร่งรัดการแก้ไขปัญหาด้าน เศรษฐกิจและสังคมที่กัมพูชากำลังเผชิญอยู่และการพัฒนาศักยภาพของกัมพูชา ได้แก่
1. การส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
2. ส่งเสริมการสร้างงาน
3. การปฏิบัติตามแผนปฏิบัติการของรัฐบาลเพื่อประกันความเท่าเทียมกันและความ เป็นธรรมในสังคม
4. การเพิ่มประสิทธิภาพและความสามารถของรัฐบาลในการดำเนินโครงการปฏิรูปในทุก สาขา
เพื่อลดความยากจนและบรรลุเป้าหมายของการพัฒนาที่ยั่งยืน
โครงสร้างของยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยม ประกอบด้วย
- ยึดหลักธรรมาภิบาล (Good Governance) โดยมุ่งเน้นการปฏิรูป 4 ประการ ได้แก่
1. การต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง
2. การปฏิรูปกฎหมายและการศาล
3. การบริหารสาธารณะ
4. การปฏิรูปกองทัพ โดยเฉพาะการลดจำนวนกำลังพลและหันไปเพิ่มประสิทธิภาพของบุคลากรและอาวุธ ยุทโธปกรณ์
- สร้างเสริมสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนาประเทศ ได้แก่
1. ความสงบเรียบร้อย เสถียรภาพทางการเมือง และระเบียบทางสังคม
2. การสร้างหุ้นส่วนด้านการพัฒนาซึ่งรวมถึง ภาคเอกชน ประเทศผู้บริจาค และประชาชน
3. การพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการคลัง
4. การบูรณาการกัมพูชาเข้าสู่ภูมิภาคและโลก
- ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมยังได้ให้ความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศใน 4 สาขาหลัก ได้แก่
1. ด้านการเกษตร
2. การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน
3. การพัฒนาภาคเอกชนและสนับสนุนการสร้างงาน
4. การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยเฉพาะด้านการศึกษาและสาธารณสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่าง ๆ ในกลุ่มอาเซียนสภาพเศรษฐกิจของ 10 ประเทศ เศรษฐกิจประเทศไทย สภาพเศรษฐกิจ: เศรษฐกิจหลักของประเทศได้แก่เกษตรกรรมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวการบริการและทรัพยากรธรรมชาติถือเป็นเศรษฐกิจหลักที่ทำรายได้ให้กับคนในประเทศพบว่าค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (รวมผลิตภัณฑ์ภายในประเทศ: GDP) ของประเทศเท่ากับ 245,659 พันล้านบาทและข้อมูลจากการรายงานประจำปี ๒๕๔๙ กรมส่งเสริมการส่งออกชี้แจงว่าการค้าระหว่างประเทศของประเทศไทยในปี ๒๕๔๙ มีมูลค่า 236,574.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯ โดยมีการส่งออกมูลค่า 129,744.1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ส่วนการนำเข้าสินค้ามีมูลค่า 126,850.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ และมีดุลการค้าเกินดุล 2,913.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯ สินค้าการส่งออกขยายตัวเพิ่มขึ้นในทุกหมวดทั้งสินค้าภาคการเกษตรและอุตสาหกรรมนอกจากนี้กรมส่งเสริมการส่งออกยังมีทิศทางในการพัฒนาในระบบการบริหารจัดการลูกค้า (ผู้ให้บริการโลจิสติก) โดยการพัฒนาระบบเพื่อนำไปสู่อีโลจิสติกการให้บริการแบบใบรับรองอิเล็กทรอนิกส์ทั้งภายในประเทศและต่างประเทศรวมทั้งส่งเสริมการพัฒนาค้าโลจิสติกส์ผู้ให้บริการในประเทศให้เพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะธุรกิจการขนส่งทั้งทางบกและทางเรือธุรกิจบริการขนส่งสินค้าการให้บริการคลังสินค้าและประกันภัย ในด้านเกษตรกรรมข้าวถือเป็นผลผลิตที่สำคัญที่สุดเป็นผู้ผลิตและส่งออกข้าวเป็นอันดับหนึ่งของโลกด้วยสัดส่วนการส่งออกร้อยละ 36 พืชผลทางการเกษตรอื่นๆ ได้แก่ยางพาราผักและผลไม้ต่างๆ มีการเพาะเลี้ยงปศุสัตว์เช่นวัวสุกรเป็ดไก่สัตว์น้ำทั้งปลาน้ำจืดปลาน้ำเค็มในกระชังนากุ้งเลี้ยงหอยรวมถึงการประมงทางทะเล ในภาคอุตสาหกรรมการผลิตภาคอุตสาหกรรมขยายตัวร้อยละ 5.8 และหมวดสินค้าที่ขยายตัวได้ดีได้แก่หมวดอิเล็กทรอนิกส์หมวดเครื่องหนังหมวดอาหารและหมวดเครื่องใช้ไฟฟ้า ในด้านการท่องเที่ยวการบริการและโรงแรมในปีพ.ศ. 2547 มีนักท่องเที่ยวรวม 11.65 ล้านคน 56.52% มาจากเอเชียตะวันออกและอาเซียน (โดยเฉพาะมาเลเซียคิดเป็น 11.97% ญี่ปุ่น 10.33%) ยุโรป 24.29% ทวีปอเมริกาเหนือและใต้รวมกัน 7.02% สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญได้แก่ กรุงเทพมหานครพัทยาภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามันจังหวัดเชียงใหม่ เศรษฐกิจของประเทศบรูไน สภาพเศรษฐกิจ: บรูไนเป็นประเทศที่มีน้ำมันมากเป็นอันดับสามในภูมิภาคอาเซียนรองจากอินโดนีเซียและมาเลเซียจึงมีรายได้หลักจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติรายได้จากการส่งออกน้ำมันดิบและก๊าซมีมูลค่ากว่าร้อยละ 90 ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมดโดยส่งออกไปยังญี่ปุ่นอังกฤษไทยสิงคโปร์ไต้หวันสหรัฐฯ ฟิลิปปินส์และเกาหลีใต้ในขณะเดียวกันบรูไนนำเข้าสินค้าส่วนใหญ่จากสิงคโปร์อังกฤษสหรัฐฯ มาเลเซียโดยเป็นสินค้าประเภทเครื่องจักรอุตสาหกรรม รถยนต์เครื่องมือเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ และสินค้าเกษตรอาทิข้าวและผลไม้ บรูไนมีอุตสาหกรรมอื่นนอกเหนือจากอุตสาหกรรมน้ำมันอยู่บ้างอาทิการผลิตอาหารและเครื่องมือการผลิตเสื้อผ้าเพื่อส่งออกไปยังกลุ่มประเทศในยุโรปและอเมริกาทั้งนี้รัฐบาลบรูไนมุ่งที่จะพัฒนาอุตสาหกรรมด้านการแปรรูปอาหารและผลิตเครื่องดื่มเสื้อผ้าและสิ่งทอเครื่องเรือนจากไม้วัสดุก่อสร้างที่ไม่ใช่โลหะการผลิตแก้วเพื่อใช้ทำกระจกรถยนต์อย่างไรก็ดีการพัฒนาเป็นไปอย่างล่าช้าเนื่องจากมีอุปสรรคต่างๆ อาทิการขาดช่างฝีมือตลาดเล็กความไม่กระตือรือร้นของข้าราชการการห้ามชาวต่างชาติเป็นเจ้าขๆ องที่ดินรวมทั้งกฎระเบียบต่างที่ไม่เอื้ออำนวยทำให้ต่างชาติไม่นิยมมาลงทุน อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวรัฐบาลบรูไนจะเน้นการเป็นประเทศที่มีความสงบและปลอดภัยเป็นจุดขายโดยรัฐบาลได้ส่งเสริมให้ภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมมีบทบาทมากขึ้นรวมถึงการส่งเสริมการลงทุนกับต่างประเทศและมีมาตรการเปิดเสรีด้านการค้าและสร้างบรรยากาศที่เอื้ออำนวยต่อการลงทุน เศรษฐกิจของประเทศกัมพูชา สภาพเศรษฐกิจ: กัมพูชายังถูกจัดอยู่ในกลุ่มประเทศด้อยพัฒนาที่มีความยากจนมากประเทศหนึ่งดังนั้นรัฐบาลกัมพูชาจึงให้ความสำคัญอย่างสูงสุดต่อการกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเพื่อมุ่งขจัดความยากจนยกระดับคุณภาพชีวิตและความเป็นอยู่ของประชาชนโดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทให้ดีขึ้นรัฐบาลปัจจุบันซึ่งนำโดยสมเด็จฮุนเซนนายกรัฐมนตรีได้แถลงนโยบายและประกาศใช้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยม (จัตุโกณ) เพื่อการเจริญเติบโตการจ้างงานความเสมอภาคและประสิทธิภาพในกัมพูชา หลักการภายใต้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมเป็นวาระแห่งชาติของกัมพูชาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเร่งรัดการแก้ไขปัญหาด้านเศรษฐกิจและสังคมที่กัมพูชากำลังเผชิญอยู่และการพัฒนาศักยภาพของกัมพูชาได้แก่ 1. การส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ 2. ส่งเสริมการสร้างงาน 3. การปฏิบัติตามแผนปฏิบัติการของรัฐบาลเพื่อประกันความเท่าเทียมกันและความเป็นธรรมในสังคม 4. การเพิ่มประสิทธิภาพและความสามารถของรัฐบาลในการดำเนินโครงการปฏิรูปในทุกสาขาเพื่อลดความยากจนและบรรลุเป้าหมายของการพัฒนาที่ยั่งยืน โครงสร้างของยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมประกอบด้วย -ยึดหลักธรรมาภิบาล (ภิ) โดยมุ่งเน้นการปฏิรูป 4 ประการได้แก่ 1. การต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง 2. การปฏิรูปกฎหมายและการศาล 3. การบริหารสาธารณะ 4. การปฏิรูปกองทัพโดยเฉพาะการลดจำนวนกำลังพลและหันไปเพิ่มประสิทธิภาพของบุคลากรและอาวุธยุทโธปกรณ์ -สร้างเสริมสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนาประเทศได้แก่ 1. ความสงบเรียบร้อยเสถียรภาพทางการเมืองและระเบียบทางสังคม 2. การสร้างหุ้นส่วนด้านการพัฒนาซึ่งรวมถึงภาคเอกชนประเทศผู้บริจาคและประชาชน 3. การพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการคลัง 4. การบูรณาการกัมพูชาเข้าสู่ภูมิภาคและโลก -ได้แก่สาขาหลักยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมยังได้ให้ความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศใน 4 1. ด้านการเกษตร 2. การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน 3. การพัฒนาภาคเอกชนและสนับสนุนการสร้างงาน 4. การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยเฉพาะด้านการศึกษาและสาธารณสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่างๆในกลุ่มอาเซียนสภาพเศรษฐกิจของ 10 : เศรษฐกิจหลักของประเทศ ได้แก่ เกษตรกรรมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวการบริการและทรัพยากรธรรมชาติ พบว่าค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (ผลิตภัณฑ์มวลรวม: GDP) ของประเทศเท่ากับ 245,659 พันล้านบาทและข้อมูลจากการรายงานประจำปี 2549 กรมส่งเสริมการส่งออกชี้แจงว่า 2549 มีมูลค่า 236,574.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯโดยมีการส่งออกมูลค่า 129,744.1 ล้านเหรียญสหรัฐฯส่วนการนำเข้าสินค้ามีมูลค่า 126,850.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯและมีดุลการค้าเกินดุล 2,913.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯ (ผู้ให้บริการโลจิสติก) โดยการพัฒนาระบบโลจิสติกอีเพื่อนำไปสู่การให้บริการแบบอิเล็กทรอนิกส์ได้รับการรับรองทั้งภายในประเทศและต่างประเทศรวมทั้งส่งเสริมการพัฒนาของผู้ให้บริการโลจิสติกการค้าในประเทศให้เพิ่มมากขึ้น ธุรกิจการขนส่ง เป็นผู้ผลิตและส่งออกข้าวเป็นอันดับหนึ่งของโลกด้วยสัดส่วนการส่งออกร้อยละ 36 พืชผลทางการเกษตรอื่น ๆ ได้แก่ ยางพาราผักและผลไม้ต่าง ๆ มีการเพาะเลี้ยงปศุสัตว์เช่นวัวสุกรเป็ดไก่สัตว์น้ำทั้งปลาน้ำจืด ปลาน้ำเค็มในกระชังนากุ้งเลี้ยงหอย การผลิตภาคอุตสาหกรรมขยายตัวร้อยละ 5.8 หมวดอิเล็กทรอนิกส์หมวดเครื่องหนังหมวดอาหาร การบริการและโรงแรมในปี พ.ศ. 2547 มีนักท่องเที่ยวรวม 11.65 ล้านคน 56.52% มาจากเอเชียตะวันออกและอาเซียน (โดยเฉพาะมาเลเซียคิดเป็น 11.97% ญี่ปุ่น 10.33%) ยุโรป 24.29% ทวีปอเมริกาเหนือและใต้รวมกัน 7.02% สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ ได้แก่กรุงเทพมหานครพัทยาภาคใต้ฝั่งทะเล อันดามัน : รองจากอินโดนีเซียและมาเลเซีย 90 ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมดโดยส่งออกไปยังญี่ปุ่นอังกฤษไทยสิงคโปร์ไต้หวันสหรัฐฯฟิลิปปินส์และเกาหลีใต้ในขณะเดียวกัน อังกฤษสหรัฐฯมาเลเซีย เครื่องมือเครื่องใช้ไฟฟ้าต่าง ๆ และสินค้าเกษตรอาทิข้าวและผลไม้บรูไน อาทิการผลิตอาหารและเครื่องมือการผลิตเสื้อผ้า ทั้งนี้รัฐบาลบรูไน เสื้อผ้าและสิ่งทอเครื่องเรือนจากไม้วัสดุก่อสร้างที่ไม่ใช่โลหะการผลิตแก้วเพื่อใช้ทำกระจกรถยนต์อย่างไรก็ดีการพัฒนาเป็นไปอย่างล่าช้าเนื่องจากมีอุปสรรคต่าง ๆ อาทิการขาดช่างฝีมือตลาดเล็กความไม่กระตือรือร้นของข้าราชการ รวมทั้งกฎระเบียบต่าง ๆ ที่ไม่เอื้ออำนวย รัฐบาลบรูไน : ดังนั้น เศรษฐกิจและสังคมของประเทศเพื่อมุ่งขจัดความยากจน รัฐบาลปัจจุบันซึ่งนำโดยสมเด็จฮุนเซนนายกรัฐมนตรี (จัตุโกณ) เพื่อการเจริญเติบโตการจ้างงาน ได้แก่1 ส่งเสริมการสร้างงาน3 เป็นธรรมในสังคม4 ประกอบด้วย- ยึดหลักธรรมาภิบาล (ภิบาล) โดยมุ่งเน้นการปฏิรูป 4 ประการ ได้แก่1 การต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง2 การปฏิรูปกฎหมายและการศาล3 การบริหารสาธารณะ4 การปฏิรูปกองทัพ ยุทโธปกรณ์- ได้แก่1 ความสงบเรียบร้อยเสถียรภาพทางการเมืองและระเบียบทางสังคม2 ภาคเอกชนประเทศผู้บริจาคและประชาชน3 การพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการคลัง4 4 สาขาหลัก ได้แก่1 ด้านการเกษตร2 การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน3 การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยเฉพาะด้านการศึกษาและสาธารณสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบเศรษฐกิจของประเทศต่างๆในกลุ่มอาเซียน

สภาพเศรษฐกิจของ 10 ประเทศ

เศรษฐกิจประเทศไทยสภาพเศรษฐกิจ :เศรษฐกิจหลักของประเทศได้แก่เกษตรกรรมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวการบริการและทรัพยากรธรรมชาติถือเป็นเศรษฐกิจหลักที่ทำรายได้ให้กับคนในประเทศพบว่าค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ( ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ :GDP ) ของประเทศเท่ากับ 245659 พันล้านบาทและข้อมูลจากการรายงานประจำปี 2549 กรมส่งเสริมการส่งออกชี้แจงว่าการค้าระหว่างประเทศของประเทศไทยในปี 2549 มีมูลค่า 236574.6 ล้านเหรียญสหรัฐฯโดยมีการส่งออกมูลค่า 129744 .1 ล้านเหรียญสหรัฐฯส่วนการนำเข้าสินค้ามีมูลค่า 126850.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯและมีดุลการค้าเกินดุล 2913 .6 ล้านเหรียญสหรัฐฯสินค้าการส่งออกขยายตัวเพิ่มขึ้นในทุกหมวดทั้งสินค้าภาคการเกษตรและอุตสาหกรรมนอกจากนี้กรมส่งเสริมการส่งออกยังมีทิศทางในการพัฒนาในระบบการบริหารจัดการลูกค้า ( ผู้ให้บริการโลจิสติกส์ )ขนส่งอิเล็กทรอนิกส์เพื่อนำไปสู่การให้บริการแบบอิเล็กทรอนิกส์รับรองทั้งภายในประเทศและต่างประเทศรวมทั้งส่งเสริมการพัฒนาผู้ให้บริการโลจิสติกส์การค้าส่งต่อในประเทศให้เพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะธุรกิจการขนส่งทั้งทางบกและทางเรือธุรกิจขนส่งและประกันภัย
ในด้านเกษตรกรรมข้าวถือเป็นผลผลิตที่สำคัญที่สุดเป็นผู้ผลิตและส่งออกข้าวเป็นอันดับหนึ่งของโลกด้วยสัดส่วนการส่งออกร้อยละ 36 พืชผลทางการเกษตรอื่นจะได้แก่ยางพาราผักและผลไม้ต่างไม่มีวัวสุกรเป็ดไก่สัตว์น้ำทั้งปลาน้ำจืดปลาน้ำเค็มในกระชังนากุ้งเลี้ยงหอยรวมถึงการประมงทางทะเล
ในภาคอุตสาหกรรมการผลิตภาคอุตสาหกรรมขยายตัวร้อยละ 5.8 และหมวดสินค้าที่ขยายตัวได้ดีได้แก่หมวดอิเล็กทรอนิกส์หมวดเครื่องหนังหมวดอาหารและหมวดเครื่องใช้ไฟฟ้า
ในด้านการท่องเที่ยวการบริการและโรงแรมสามารถพ . ศ .2547 มีนักท่องเที่ยวรวม 11.65 ล้านคน 56.52 % มาจากเอเชียตะวันออกและอาเซียน ( โดยเฉพาะมาเลเซียคิดเป็นบาท % ญี่ปุ่นวิศวกรออกแบบ % ) ) 24.29 % ทวีปอเมริกาเหนือและใต้รวมกัน 7.02 % สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญได้แก่
กรุงเทพมหานครพัทยาภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามัน Thanawat Thongtan

เศรษฐกิจของประเทศบรูไนสภาพเศรษฐกิจ :บรูไนเป็นประเทศที่มีน้ำมันมากเป็นอันดับสามในภูมิภาคอาเซียนรองจากอินโดนีเซียและมาเลเซียจึงมีรายได้หลักจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติรายได้จากการส่งออกน้ำมันดิบและก๊าซมีมูลค่ากว่าร้อยละ 90โดยส่งออกไปยังญี่ปุ่นอังกฤษไทยสิงคโปร์ไต้หวันสหรัฐฯฟิลิปปินส์และเกาหลีใต้ในขณะเดียวกันบรูไนนำเข้าสินค้าส่วนใหญ่จากสิงคโปร์อังกฤษสหรัฐฯมาเลเซียโดยเป็นสินค้าประเภทเครื่องจักรอุตสาหกรรม
รถยนต์เครื่องมือเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างจะและสินค้าเกษตรอาทิข้าวและผลไม้
บรูไนมีอุตสาหกรรมอื่นนอกเหนือจากอุตสาหกรรมน้ำมันอยู่บ้างอาทิการผลิตอาหารและเครื่องมือการผลิตเสื้อผ้าเพื่อส่งออกไปยังกลุ่มประเทศในยุโรปและอเมริกาทั้งนี้รัฐบาลบรูไนเสื้อผ้าและสิ่งทอเครื่องเรือนจากไม้วัสดุก่อสร้างที่ไม่ใช่โลหะการผลิตแก้วเพื่อใช้ทำกระจกรถยนต์อย่างไรก็ดีการพัฒนาเป็นไปอย่างล่าช้าเนื่องจากมีอุปสรรคต่างจะอาทิการขาดช่างฝีมือตลาดเล็กการห้ามชาวต่างชาติเป็นเจ้าของที่ดินรวมทั้งกฎระเบียบต่างจะที่ไม่เอื้ออำนวยทำให้ต่างชาติไม่นิยมมาลงทุน
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวรัฐบาลบรูไนจะเน้นการเป็นประเทศที่มีความสงบและปลอดภัยเป็นจุดขายโดยรัฐบาลได้ส่งเสริมให้ภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมมีบทบาทมากขึ้นสร้างบรรยากาศที่เอื้ออำนวยต่อการลงทุน
เศรษฐกิจของประเทศกัมพูชา
สภาพเศรษฐกิจ :กัมพูชายังถูกจัดอยู่ในกลุ่มประเทศด้อยพัฒนาที่มีความยากจนมากประเทศหนึ่งดังนั้นรัฐบาลกัมพูชาจึงให้ความสำคัญอย่างสูงสุดต่อการกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเพื่อมุ่งขจัดความยากจนรัฐบาลปัจจุบันซึ่งนำโดยสมเด็จฮุนเซนนายกรัฐมนตรีได้แถลงนโยบายและประกาศใช้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยม ( จัตุโกณ ) เพื่อการเจริญเติบโตการจ้างงานความเสมอภาคและประสิทธิภาพในกัมพูชา
หลักการภายใต้ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมเป็นวาระแห่งชาติของกัมพูชาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเร่งรัดการแก้ไขปัญหาด้านเศรษฐกิจและสังคมที่กัมพูชากำลังเผชิญอยู่และการพัฒนาศักยภาพของกัมพูชาได้แก่
1การส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
2 ส่งเสริมการสร้างงาน
3 การปฏิบัติตามแผนปฏิบัติการของรัฐบาลเพื่อประกันความเท่าเทียมกันและความเป็นธรรมในสังคม
4การเพิ่มประสิทธิภาพและความสามารถของรัฐบาลในการดำเนินโครงการปฏิรูปในทุกสาขา


เพื่อลดความยากจนและบรรลุเป้าหมายของการพัฒนาที่ยั่งยืนโครงสร้างของยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมประกอบด้วย- ยึดหลักธรรมาภิบาลธรรมาภิบาล ( Good Governance ) โดยมุ่งเน้นการปฏิรูป 4 ประการได้แก่
1 การต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง
2 การปฏิรูปกฎหมายและการศาล
3 การบริหารสาธารณะ
4การปฏิรูปกองทัพโดยเฉพาะการลดจำนวนกำลังพลและหันไปเพิ่มประสิทธิภาพของบุคลากรและอาวุธยุทโธปกรณ์
- สร้างเสริมสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนาประเทศได้แก่
1ความสงบเรียบร้อยเสถียรภาพทางการเมืองและระเบียบทางสังคม
2 การสร้างหุ้นส่วนด้านการพัฒนาซึ่งรวมถึงภาคเอกชนประเทศผู้บริจาคและประชาชน
3 การพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการคลัง
4การบูรณาการกัมพูชาเข้าสู่ภูมิภาคและโลก
- ยุทธศาสตร์สี่เหลี่ยมยังได้ให้ความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศใน 4 สาขาหลักได้แก่
1 ด้านการเกษตร
2 การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน
3 การพัฒนาภาคเอกชนและสนับสนุนการสร้างงาน
4การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยเฉพาะด้านการศึกษาและสาธารณสุข