In many instances, the firm produce

In many instances, the firm produces more than one product. These products might have common or joint costs such as the cost of premises. These would be seen as fixed costs and such overheads should be allocated between the different products. (Note, however, that fixed costs do not influence MC as they do not change with output.) Variable costs might also be shared, as when using the same operative to produce more than one product, again necessitating the allocation of such costs between products. This would not prevent marginal costing, yet it does present a complication. Accounting theory provides a basis for the allocation of shared costs through the principle of absorption costing.The firm might nevertheless choose its own method of allocation. For example, a strategic decision might be made to under-allocate shared costs to a newly launched good in order that it might be competitively priced to gain immediate market share.

Irrespective of whether a firm can or cannot identify MC and MR, would it anyway use these concepts when setting price? An early empirical test of this question was carried out in the 1930s by two American economists, Hall and Hitch (1939), who questioned a range of ‘well-organised’ businesses on how they set price. Their findings showed that most respondents were unfamiliar with marginal analysis, and anyway questioned whether firms would wish to maximise short-term profits on the groundsthat too frequent price adjustments might alienate customers and lead to retaliation from competitors. Their results also questioned whether firms implicitly attempted to calculate elasticity or take it into account in price setting.

Hall and Hitch’s results have received a good deal of criticism over the years, particularly as it is naive to expect businesses to be familiar with economic jargon. If you were to ask a business whether it used a marginalist approach to pricing, its likely reaction would be ‘no’ as it has no familiarity with the approach. Nevertheless, it is still possible that its price setting results in maximum profit, and if this is the case, then by definition MC must equal MR. It is possible that an established firm might approach a position of maximum profit through its experience of the market and through trial and error. We will also see in Chapter 9 that, under certain circumstances, profit maximisation can be achieved by cost-plus pricing, the favoured pricing method of many firms.

The complexity of the modern business organisation might also lead to difficulties in the firm achieving profit maximisation. Managers in different functional areas of the firm might start to pursue their own goals rather than profit. Coordination of common purpose can prove difficult in a large bureaucratic organisation. This will be further explored in Section 6.3.

In this debate, it is important to note that assuming the firm to be maximising profit does not imply it has no other goals, or that it will pursue profit to the ultimate degree in all circumstances. Instead, we assume profit to be so dominant an aim that for the purpose of our analysis and understanding of the firm other goals can be effectively ignored. That is, in assuming the firm has the sole aim of profit maximisation, the results of our analysis are still seen to be viable and realistic.

We will now consider the possibility of alternative goals to profit maximisation.

Would a firm wish to maximise profit?

Even where the firm is able to maximise profit, would it always wish to do so?

The traditional neo-classical approach to the firm assumes the existence of an ownermanager. In such circumstances the rewards from the firm’s performance come directly to the owner-manager and profit maximisation appears realistic. This assumption, however, could still be questioned. For example, an individual might set up in business on his/her own in order to provide customers with a valued service at minimal profit, at the same time maximising his/her opportunity to pursue such pleasures as golf or fishing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหลาย ๆ กรณี บริษัท ผลิตมากกว่าหนึ่งผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์เหล่านี้อาจจะมีค่าใช้จ่ายร่วมกันหรือร่วมกันเช่นค่าใช้จ่ายของสถ​​านที่ เหล่านี้จะถูกมองว่าเป็นต้นทุนคงที่และค่าใช้จ่ายดังกล่าวควรได้รับการจัดสรรระหว่างผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกัน (หมายเหตุ แต่ที่ค่าใช้จ่ายคงไม่ได้มีอิทธิพลต่อ MC ขณะที่พวกเขาไม่ได้เปลี่ยนเอาท์พุท.) ต้นทุนผันแปรอาจจะใช้ร่วมกันในขณะที่เมื่อใช้งานเดียวกันในการผลิตมากกว่าหนึ่งผลิตภัณฑ์อีกครั้งทั้งนี้การจัดสรรค่าใช้จ่ายดังกล่าวระหว่างผลิตภัณฑ์ นี้จะไม่ป้องกันร่อแร่ต้นทุน แต่มันไม่นำเสนอแทรกซ้อน ทฤษฎีการบัญชีให้เป็นพื้นฐานสำหรับการจัดสรรค่าใช้จ่ายที่ใช้ร่วมกันผ่านหลักการของ บริษัท costing.the การดูดซึม แต่อาจจะเลือกวิธีการของตนเองของการจัดสรรตัวอย่างเช่นการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์อาจจะมีการสร้างขึ้นมาเพื่ออยู่ภายใต้การจัดสรรค่าใช้จ่ายที่ใช้ร่วมกันเพื่อเปิดตัวใหม่ดีในการที่ว่ามันอาจจะมีราคาที่สามารถแข่งขันได้ที่จะได้รับส่วนแบ่งการตลาดได้ทันที.

ไม่คำนึงถึงว่า บริษัท สามารถหรือไม่สามารถระบุตัวตนของพิธีกรและนายก็จะ มันอยู่แล้วใช้แนวคิดเหล่านี้เมื่อตั้งราคา?การทดสอบเชิงประจักษ์ในช่วงต้นของคำถามนี้ถูกหามออกในช่วงทศวรรษที่ 1930 โดยสองนักเศรษฐศาสตร์อเมริกันห้องโถงและผูกปม (1939) ซึ่งถามช่วงของธุรกิจ 'ดีจัด' กับวิธีที่พวกเขากำหนดราคา การค้นพบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ที่ไม่คุ้นเคยกับการวิเคราะห์ร่อแร่และถามต่อไปว่า บริษัท จะต้องการที่จะเพิ่มผลกำไรในระยะสั้น groundsthat บ่อยเกินไปการปรับราคาอาจกลายเป็นลูกค้าและนำไปสู่​​การตอบโต้จากคู่แข่ง ผลของพวกเขายังถามว่า บริษัท ปริยายพยายามที่จะคำนวณความยืดหยุ่นหรือนำไปพิจารณาในการตั้งค่าราคา.

ผลลัพธ์ที่ห้องโถงและผูกปมที่ได้รับการจัดการที่ดีของการวิจารณ์ในช่วงหลายปีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นไร้เดียงสาที่จะคิดว่าธุรกิจจะคุ้นเคยกับศัพท์แสงทางเศรษฐกิจ ถ้าคุณจะถามทางธุรกิจไม่ว่าจะใช้วิธีการในการกำหนดราคา marginalist ปฏิกิริยาของแนวโน้มจะ 'ไม่' เนื่องจากมีความคุ้นเคยกับวิธีการที่ไม่มี แต่อย่างไรก็ตามมันยังคงเป็นไปได้ว่าราคาของการตั้งค่าในผลกำไรสูงสุดและถ้าเป็นกรณีนี้แล้วตามคำนิยามของ mc ต้องเท่ากับนาย เป็นไปได้ว่า บริษัท ที่จัดตั้งขึ้นอาจวิธีการตำแหน่งของกำไรสูงสุดผ่านประสบการณ์ของการตลาดและผ่านการทดลองและข้อผิดพลาด เรายังจะได้เห็นในบทที่ 9 ว่าภายใต้สถานการณ์บางอย่างกำไรสูงสุดสามารถทำได้โดยการกำหนดราคาต้นทุนบวกวิธีการกำหนดราคาที่ได้รับการสนับสนุนจากหลาย บริษัท .

กำไรสูงสุดความซับซ้อนขององค์กรธุรกิจที่ทันสมัย​​นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่​​ความยากลำบากใน บริษัท ที่ประสบความสำเร็จ ผู้จัดการในพื้นที่การทำงานที่แตกต่างกันของ บริษัท อาจเริ่มต้นที่จะไล่ตามเป้าหมายของตัวเองมากกว่าผลกำไรการประสานงานของวัตถุประสงค์ร่วมกันสามารถพิสูจน์ได้ยากในองค์กรของข้าราชการที่มีขนาดใหญ่ นี้จะได้รับการสำรวจเพิ่มเติมในหัวข้อ 6.3.

ในการอภิปรายนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าสมมติว่า บริษัท จะมีกำไรเพิ่มไม่ได้หมายความว่ามันจะมีเป้าหมายอื่น ๆ หรือว่าจะไล่ตามผลกำไรในระดับที่ดีที่สุดในทุกสถานการณ์ . แทนเราถือว่าเป็นกำไรที่โดดเด่นเพื่อจุดมุ่งหมายว่าเ​​พื่อวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์และความเข้าใจของเราเป้าหมายอื่น ๆ บริษัท สามารถข้ามได้อย่างมีประสิทธิภาพ นั่นคือในสมมติว่า บริษัท มีจุดมุ่งหมายเดียวของกำไรสูงสุด, ผลของการวิเคราะห์ของเราจะยังคงเห็นจะทำงานได้และมีเหตุผล.

ตอนนี้เราจะพิจารณาความเป็นไปได้ของเป้าหมายทางเลือกที่มีกำไรสูงสุด.

บริษัท จะต้องการที่จะเพิ่มกำไร

แม้ บริษัท จะสามารถทำกำไรได้สูงสุดจะก็มักจะต้องการที่จะทำเช่นนั้น?

วิธีการแบบนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิมที่ บริษัท จะถือว่าการดำรงอยู่ของ ownermanager ในกรณีดังกล่าวผลตอบแทนจากผลการดำเนินงานของ บริษัท มาโดยตรงกับเจ้าของผู้จัดการและกำไรสูงสุดจะปรากฏเป็นจริง สมมติฐานนี้อย่างไรยังคงถูกสอบสวน ตัวอย่างเช่นบุคคลที่อาจจัดตั้งขึ้นในธุรกิจบนเขา / เธอเองเพื่อที่จะให้ลูกค้าด้วยบริการที่มีมูลค่ากำไรที่น้อยที่สุดในเวลาเดียวกันการเพิ่ม / โอกาสของเขาและเธอที่จะไล่ตามความสุขเช่นกอล์ฟหรือตกปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหลายกรณี บริษัทผลิตผลิตภัณฑ์มากกว่าหนึ่ง ผลิตภัณฑ์เหล่านี้อาจร่วม หรือร่วมทุนเช่นต้นทุนของสถานที่ เหล่านี้จะถือเป็นต้นทุนคงที่ และค่าโสหุ้ยดังกล่าวควรปันส่วนระหว่างผลิตภัณฑ์แตกต่างกัน (โปรดสังเกต อย่างไรก็ตาม ว่า ต้นทุนคงไม่มีผล MC เมื่อพวกเขาไม่เปลี่ยนแปลงกับผลผลิต) ต้นทุนผันแปรอาจจะใช้ร่วมกัน เป็นเมื่อใช้ผ่าตัดเดียวกันในการผลิตผลิตภัณฑ์มากกว่าหนึ่ง necessitating การปันส่วนต้นทุนดังกล่าวระหว่างผลิตภัณฑ์อีกครั้ง นี้จะไม่ป้องกันการคิดต้นทุนกำไร แต่มันแสดงอาการแทรกซ้อน ทฤษฎีบัญชีมีพื้นฐานสำหรับการปันส่วนต้นทุนร่วมโดยใช้หลักการดูดซึมต้นทุนบริษัทไรอาจเลือกวิธีการปันส่วนของตนเอง ตัวอย่าง อาจทำการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์จะปันภายใต้ส่วนต้นทุนร่วมจะดีที่เปิดตัวใหม่เพื่อให้มันอาจจะราคาย่อมเยารับส่วนแบ่งตลาดทันทีได้

ไม่ว่าบริษัทสามารถ หรือไม่สามารถระบุ MR และ MC มันยังคงใช้แนวคิดเหล่านี้เมื่อตั้งราคา การทดสอบผลเริ่มต้นของคำถามนี้ถูกดำเนินใน 1930s โดยสองนักเศรษฐศาสตร์อเมริกัน ฮอลล์และ Hitch (1939), ผู้สอบสวนของธุรกิจ 'ห้องพักผลัด' กับวิธีการที่จะตั้งราคา ค้นพบแสดงให้เห็นว่า ผู้ตอบส่วนใหญ่ก็คุ้นเคยกับการวิเคราะห์กำไร และสอบสวนต่อไป ว่าบริษัทจะต้องเพิ่มผลกำไรระยะสั้นในการปรับปรุงราคาบ่อยเกินไป groundsthat อาจ alienate ลูกค้าทำให้ต่างจากคู่แข่ง ผลของพวกเขายังสอบสวนว่า บริษัทนัยพยายามคำนวณความยืดหยุ่น หรือนำเข้าบัญชีในราคาด้วย

ฮอลล์และ Hitch ของผลได้รับความประทับใจวิจารณ์ปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นขำน่าคาดหวังสามารถคุ้นเคยกับศัพท์แสงทางเศรษฐกิจ หากคุณต้องการถามว่า จะใช้วิธี marginalist การกำหนดราคา ปฏิกิริยาของแนวโน้มที่จะ 'ไม่' เป็น มีวิธีการไม่คุ้นเคย อย่างไรก็ตาม ก็ยังเป็นไปได้ที่การตั้งค่าราคาผลกำไรสูงสุด และถ้าเป็นกรณีนี้ แล้ว โดยนิยาม MC ต้องเท่ากับนายมันเป็นไปได้ว่า บริษัทที่จัดตั้งขึ้นอาจเข้าตำแหน่งของกำไรสูงสุด ผ่านประสบการณ์ของตลาด และ ผ่านการทดลองและข้อผิดพลาด เราจะเห็นในบทที่ 9 ที่ ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง maximisation กำไรสามารถทำได้ โดยราคา วิธีกำหนดราคา favoured ของหลายบริษัท cost-plus

ความซับซ้อนขององค์กรธุรกิจอาจยังนำไปสู่ความยากลำบากในบริษัทบรรลุ maximisation กำไรได้ ผู้จัดการพื้นที่ทำงานต่าง ๆ ของบริษัทอาจเริ่มไล่ตนเองเป้าหมายมากกว่ากำไร ประสานงานวัตถุประสงค์ทั่วไปสามารถพิสูจน์ยากในองค์การราชการขนาดใหญ่ที่ นี้จะเพิ่มเติมไปในหัวข้อ 6.3 การ

ในการอภิปรายนี้ จะต้องหมายเหตุว่า สมมติว่าบริษัทมี กำไร maximising ได้เป็นมันมีเป้าหมายไม่ หรือว่า มันจะทำกำไรระดับสูงสุดในทุกสถานการณ์ แทน เราคิดว่ากำไรเป็น เป้าหมายหลักเพื่อให้เพื่อวิเคราะห์และความเข้าใจของบริษัทของเรา เป้าหมายอื่น ๆ สามารถมีประสิทธิภาพละเว้น นั่นคือ ในสมมติว่า บริษัทมีจุดมุ่งหมายแต่เพียงผู้เดียวของ maximisation กำไร ผลการวิเคราะห์ของเราจะยังคงเห็นจะทำงานได้ และเป็นจริง

เราตอนนี้จะพิจารณาความเป็นไปได้ของเป้าหมายอื่นทำกำไร maximisation

จะเป็นบริษัทต้องการเพิ่มกำไร?

ที่บริษัทจะสามารถเพิ่มกำไร จะได้เสมอต้องการคู่?

วิธีนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิมเพื่อบริษัทถือการดำรงอยู่ของการ ownermanager ในสถานการณ์ดังกล่าว ได้รับจากประสิทธิภาพของบริษัทมาโดยตรงกับเจ้าของผู้จัดการ และกำไร maximisation ปรากฏเป็นจริง อัสสัมชัญนี้ อย่างไรก็ตาม สามารถยังคงสามารถสอบสวน ตัวอย่าง บุคคลอาจได้ในธุรกิจบนเขา/เธอเองเพื่อให้ลูกค้า ด้วยการบริการที่บริษัทที่กำไรน้อยที่สุด ในเวลาเดียวกัน maximising โอกาสเขา/เธอจะไล่ตามความสุขดังกล่าวเป็นสนามกอล์ฟ หรือตกปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบางกรณีบริษัทจำนวนมากที่ผลิตมากกว่าหนึ่ง ผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ เหล่านี้อาจมีค่าใช้จ่ายทั่วไปหรือร่วมกันเช่นต้นทุนของพื้นที่ของโรงแรม เหล่านี้จะได้เห็นเป็นค่าใช้จ่ายคงที่และถ่ายเอกสารดังกล่าวไม่ควรจะได้รับจัดสรรระหว่าง ผลิตภัณฑ์ ที่แตกต่างกันไป (หมายเหตุ:แต่ถึงอย่างไรก็ตามที่ค่าใช้จ่ายคงที่ไม่ได้มีอิทธิพลต่อ MC และพวกเขาไม่ได้เปลี่ยนด้วยเอาต์พุต)ค่าใช้จ่ายที่ไม่แน่นอนอาจจะใช้ร่วมกันได้อีกด้วยเมื่อใช้เป็นความร่วมมือระหว่างกันในการผลิตมากกว่าหนึ่ง ผลิตภัณฑ์ อีกครั้งจำเป็นต้องได้รับความการจัดสรรค่าใช้จ่ายดังกล่าวระหว่าง ผลิตภัณฑ์ . โรงแรมแห่งนี้จะไม่ได้ป้องกันไม่ให้เศษเงินแต่ไม่มีโรคแทรก ทฤษฎีการบัญชีจัดให้บริการพื้นฐานสำหรับการจัดสรรค่าใช้จ่ายในการใช้งานร่วมกันผ่านการดูดกลืนพลังงานจำเพาะของค่าใช้จ่าย.บริษัทที่อาจจะเลือกใช้วิธีการของตนเองที่มีการจัดสรรอย่างไรก็ตามตัวอย่างเช่นการตัดสินใจเชิงยุทธศาสตร์ที่อาจทำให้การตามที่จัดสรรค่าใช้จ่ายในการใช้ร่วมกันที่ดีที่เพิ่งเปิดตัวในการสั่งซื้อที่จะปรับราคาใหม่ให้สามารถแข่งขันได้ในตลาดได้ทันที.

โดยไม่คำนึงว่าบริษัทที่สามารถหรือไม่สามารถระบุ MC และนายจะเป็นหรือไม่?ใช้แนวความคิดเหล่านี้เมื่อการตั้งราคาการทดสอบในเชิงประจักษ์ช่วงแรกของคำถามนี้เป็นการกระทำในช่วงทศวรรษที่ 1930 s โดยสองนักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกันห้องโถงและอุปสรรค( 1939 )ที่ถูกตั้งคำถามช่วงที่เป็นอย่างดีของ' - 'จัดระเบียบธุรกิจในการตั้งราคา การค้นพบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ยังไม่คุ้นเคยกับการวิเคราะห์ร่อแร่และไม่ว่าอย่างไรก็ตามยังถูกตั้งคำถามว่าบริษัทต้องการจะช่วยเพิ่มผลกำไรระยะสั้นใน groundsthat ที่การปรับราคาบ่อยจนเกินไปอาจจะสร้างความไม่พอใจให้แก่ลูกค้าและนำไปสู่การตอบโต้จากคู่แข่ง. ผลการค้นหาของตนยังตั้งคำถามว่าบริษัทถือได้ว่าความพยายามในการคำนวณความยืดหยุ่นหรือนำไปใช้ในการตั้งราคา.

จากผลการดำเนินงานในห้องโถงการหยุดชะงักและได้รับข้อตกลงที่ดีของการวิจารณ์มากกว่าปีที่แล้วเนื่องจากเป็นไร้เดียงสาต่างคาดหวังว่าจะได้รับในการทำความคุ้นเคยกับศัพท์ทางเศรษฐกิจ หากคุณกำลังจะถามทางธุรกิจที่ไม่ว่าจะใช้วิธีการ marginalist ที่ในการตั้งราคาของการตอบสนองมีแนวโน้มจะเป็น'ไม่มี'ไม่มีความคุ้นเคยกับวิธีการนี้ อย่างไรก็ตามเป็นไปได้ที่การตั้งราคาของผลการมีกำไรสูงสุดและหากเป็นกรณีนี้แล้วตามด้วยความละเอียด MC จะต้องเท่ากับนายมันเป็นไปได้ว่าบริษัทที่อาจเข้าใกล้ตำแหน่งที่มีกำไรสูงสุดผ่านประสบการณ์การตลาดและจากความผิดพลาดและการทดลองใช้งาน เราจะได้เห็นในบทที่ 9 ว่าในบางสถานการณ์ยังกำไรมากที่สุดซึ่งนี่ก็ย้อนกลับสามารถทำได้โดยการตั้งราคาต้นทุน - รวมถึงวิธีการตั้งราคาที่ได้รับสิทธิพิเศษของบริษัทจำนวนมาก.

ความซับซ้อนขององค์กรธุรกิจที่ทันสมัยที่อาจนำไปสู่ปัญหามากที่สุดซึ่งนี่ก็ย้อนกลับในกำไรบริษัทประสบความสำเร็จได้ ผู้จัดการฝ่ายไอทีในพื้นที่เต็มไปด้วยประโยชน์ใช้สอยแตกต่างกันของบริษัทที่จะเริ่มในการติดตามเป้าหมายของตนมากกว่ากำไรประสานงานร่วมกันเพื่อจะพิสูจน์ได้ว่ายากในองค์กรของหน่วยงาน ภาค รัฐขนาดใหญ่ โรงแรมแห่งนี้จะเป็นอีกสำรวจในหัวข้อที่ 6.3 .

ในการ อภิปราย เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องบันทึกไว้ด้วยว่าสันนิษฐานว่าบริษัทที่จะมีกำไรสูงสุดไม่ได้มีความหมายถึงไม่มีเป้าหมายอื่นๆหรือว่ามันจะมีกำไรในระดับสูงสุดในทุกสถานการณ์ แทนเราจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบโดยบริษัทมีกำไรในการมีอิทธิพลและมีเป้าหมายที่ว่าเพื่อประโยชน์ในการทำความเข้าใจและการวิเคราะห์ของบริษัทของเราได้บรรลุเป้าหมายอื่นๆได้อย่างมี ประสิทธิภาพ สามารถไม่สนใจ ที่อยู่ในการสันนิษฐานบริษัทที่มีเป้าหมายแต่เพียงผู้เดียวที่มีกำไรมากที่สุดซึ่งนี่ก็ย้อนกลับของผลที่ได้จากการวิเคราะห์ของเราจะได้เห็นการอยู่รอดและที่ดูสมจริงยังคง.

เราจะคำนึงถึงความเป็นไปได้ของเป้าหมายกำไรมากที่สุดซึ่งนี่ก็ย้อนกลับเพื่อเป็นทางเลือกในตอนนี้.

จะบริษัทที่ต้องการแสวงหากำไรสูงสุดหรือไม่?

แม้ในเวลาที่บริษัทจะสามารถเพิ่มกำไรจะเป็นอยู่เสมอต้องการดำเนินการดังกล่าวหรือไม่?

วิธีการแบบนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิมที่เป็นบริษัทที่ถือว่าการดำรงอยู่ของ ownermanager ที่ ในบางสถานการณ์เช่นรางวัลจากการดำเนินงานของบริษัทที่เข้ามาโดยตรงกับเจ้าของผู้จัดการและมีกำไรจะปรากฏขึ้นที่ดูสมจริงมากที่สุดซึ่งนี่ก็ย้อนกลับ สมมติฐานนี้อย่างไรก็ตามไม่สามารถจะถูกตั้งคำถามอยู่ ตัวอย่างเช่นบุคคลที่อาจจะตั้งค่าได้สูงสุดในการดำเนินธุรกิจในของเขา/เธอเองในการให้บริการลูกค้าด้วยบริการที่มีมูลค่ากำไรที่น้อยที่สุดในช่วงเวลาเดียวกันกับที่มากที่สุดของเขา/ของเธอมีโอกาสเพื่อติดตามความเพลิดเพลินใจเช่นการตกปลาหรือสนามกอล์ฟ