I acted in a school play in the sum

I acted in a school play in the summer of 1992 when I was seven. I worked hard to learn my lines and I was delighted to be on stage for the first time. When I went on, I opened my mouth to say the first line, but I couldn’t remember a single word! I think it happened because I saw my mom in the front row. She was waving at me and the I couldn’t concentrate. I ran off stage in tears and felt terrible afterward. It was all quite tragic!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมทำหน้าที่ในโรงเรียนเล่นในช่วงฤดู​​ร้อน 1992 เมื่อผมอายุได้เจ็ด ผมทำงานอย่างหนักเพื่อเรียนรู้สายของฉันและฉันก็ยินดีที่จะอยู่บนเวทีเป็นครั้งแรก เมื่อฉันไปที่ฉันอ้าปากจะพูดบรรทัดแรก แต่ฉันจำไม่ได้คำเดียว! ฉันคิดว่ามันเกิดขึ้นเพราะผมเห็นแม่ของฉันอยู่ในแถวหน้า เธอก็โบกมือให้ฉันและฉันไม่สามารถมีสมาธิi วิ่งลงจากเวทีในน้ำตาและความรู้สึกที่น่ากลัวหลังจากนั้น มันคือทั้งหมดที่น่าเศร้ามาก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้ปฏิบัติในโรงเรียนการเล่นในฤดูร้อนของปี 1992 เมื่อผมเจ็ด ฉันทำงานหนักเพื่อเรียนรู้บรรทัดของฉัน และผมยินดีที่จะอยู่บนเวทีเป็นครั้งแรก เมื่อฉันเดินบน เปิดปากว่าบรรทัดแรกของฉัน แต่ฉันไม่สามารถจำคำเดียว ผมคิดว่า มันเกิดขึ้น เพราะได้เห็นแม่ของฉันในแถวหน้า เธอถูกโบกที่ฉัน และฉันไม่มีสมาธิ วิ่งปิดเวทีในน้ำตา และรู้สึกแย่หลังจากนั้น มันน่าทั้งหมดค่อนข้างเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมทำในการเล่นที่โรงเรียนในช่วงฤดูร้อนของปี 1992 เมื่อผมเป็นเจ็ด ผมทำงานอย่างหนักเพื่อเรียนรู้สายของฉันและฉันมีความเป็นอยู่บนเวทีเป็นครั้งแรก เมื่อผมไปในผมเปิดปากของผมจะบอกว่าสายแรกได้แต่ผมจำไม่ได้ว่าคำเดียว ผมคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นเพราะผมเห็นแม่ของฉันอยู่ในแถวหน้าที่ เธอก็โบกมือที่ผมและผมไม่สามารถมีสมาธิฉันวิ่งออกจากเวทีในน้ำตาและความรู้สึกว่าน่ากลัวหลังจากนั้น ทั้งหมดนี้ก็ค่อนข้างน่าสลดใจ