Meng Hao coughed dryly. He wasn’t e

Meng Hao coughed dryly. He wasn’t exactly thin-skinned. However, moments ago Lu Song had been hatefully grinding his teeth and cursing, and with the next breath, was beaming with goodwill. Meng Hao had the feeling that he would have to get used to such things.

It took the entire day to finish concocting the pills. The moon was rising by the time the fragrant aroma wafted up from the pill furnace, and the medicinal pills that Lu Song needed emerged.

Because it had been a relatively hasty concoction, the medicinal plants which should have produced seven or eight pills ended up only producing two. Meng Hao could easily tell that it had something to do with Alchemist Li’s technique.

This was the first time he had participated in pill concoction. The entire time, he had been observing Alchemist Li’s concocting techniques, and had learned quite a bit. It seemed it would soon grow dark outside. Lu Song happily escorted them out of the Immortal’s Cave and all the way back to the East Pill Division, before clasping hands and leaving.

In the following days, Meng Hao continued his studies regarding medicinal plants. However, because of the deep impression he’d left on Alchemist Li, he had a new daily task. Whenever Alchemist Li concocted pills, be it in his own Immortal’s Cave or someone else’s, he would always send for Meng Hao to be his assistant. Li Tao found that with Meng Hao at his side, pill concocting went much smoother.

In addition, Li Tao would often give Meng Hao pointers regarding alchemy. Soon, Meng Hao no longer considered himself unfamiliar with alchemy. He was becoming more and more comfortable with it. The more he saw, the more he learned; he was steadily improving, bit by bit.

Dealing with others was not a complicated matter. For example, Meng Hao’s relationship with both Bai Yunlai and Alchemist Li was very simple. It was all based on how they could help each other.

If it weren’t for Meng Hao’s skill as an apprentice alchemist, Li Tao wouldn’t have been so impressed with him, nor would he constantly seek him out as an assistant.

The days passed like this for three months. Meng Hao was completely assimilated into life in the Violet Fate Sect. In the time he had been there, he had met a lot of people, and many people had come to know his name.

Whenever he went out, he would run into familiar faces with whom he could chat and joke. Everything was very harmonious and peaceful. Everyone greeted him with clasped hands. Not a soul knew that this up and coming apprentice alchemist named Fang Mu, was the person who so many months ago had caused a storm in the Southern Domain, Meng Hao.

One day, Meng Hao found himself in Li Tao’s Immortal’s cave, assisting in pill concocting. After the pill concocting was finished, Li Tao escorted Meng Hao to the mouth of his Immortal’s Cave. Suddenly, he spoke.

“Fang Mu, I want you to know that to me, you are no apprentice alchemist. Your skill with medicinal plants places you in the rank of master alchemist as far as I’m concerned.”

Meng Hao stopped walking and looked at Li Tao. He clasped his hands and bowed. It was a completely sincere bow. Li Tao was at the early Foundation Establishment stage, but in the time they had spent together, Meng Hao had found him to be, not cold and haughty, but actually very approachable, even kind.

Meng Hao’s understanding of alchemy had significantly improved as a result of their relationship.

“In one month,” continued Li Tao enthusiastically, “there will be a promotion examination. I’ve made some inquiries, and found that only one apprentice alchemist will be selected for promotion. If that happens, and you are raised to master alchemist, then you will finally be able to learn the true Dao of alchemy of the Violet Fate Sect. If you become a master alchemist, you will be assigned your own Immortal’s Cave, and your own furnace fire. You will no longer study medicinal plants, but pill concoction!

“The only frustrating thing,” he continued sincerely, “is that only people who have served as apprentice alchemists for ten years can participate in the exam this time. If you’re interested in participating, though, I’ll see if I can apply to get you a spot. You think about it. Perhaps you can come up with your own a method to join. If you manage to seize an opportunity like this, you might be able to save yourself ten years of time.”

Meng Hao’s heart began to thump, and he once again bowed to Li Tao. “Many thanks, Elder Brother Li.”

They exchanged a few more words, whereupon Meng Hao bowed and took his leave. As he walked along the mountain paths, he looked up at the moon, and his eyes began to shine brightly.

“I can’t spend ten years as an apprentice alchemist,” he thought. “I must think of a way to seize this chance. My previous activities in the Sect must have drawn a bit of attention….” Continuing to ponder these matters, Meng Hao entered Division One Valley One. As he walked into his courtya

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮา เมงไอ dryly เขาไม่ได้แน่นอน thin-skinned แต่ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเพลง Lu ได้รับ hatefully ฟันของเขา และสาปแช่ง และอนาคต ลมหายใจ ช่วง มีค เมงเฮามีความรู้สึกว่าเขาจะต้องได้ใช้สิ่งต่าง ๆใช้เวลาทั้งวันเพื่อเสร็จสิ้นการปิติยา ดวงจันทร์เพิ่มขึ้นตามเวลาหอม wafted ขึ้นจากเตายา และตัวยายาเพลงลูต้องโผล่ออกมาเพราะมันเป็นการผสมค่อนข้างรีบร้อน พืชสมุนไพรซึ่งควรมีผลิตยาที่เจ็ด หรือแปดจบเพียง การผลิตสอง เฮา เมงได้บอกว่า มันมีเทคนิคกล Li อย่างนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาร่วมงานในการผสมยา ตลอดเวลา เขาได้รับการสังเกตกล Li ปิติเทคนิค และได้เรียนรู้ไม่น้อย ดูเหมือนมันจะเร็วเติบโตเข้มด้านนอก Lu เพลงอย่างมีความสุขพาออกจากถ้ำของอมตะ และตลอดทางกลับไปยังฝ่ายยาตะวันออก ก่อนกุมมือ และออกจากในวันต่อไปนี้ เมงเฮาต่อการศึกษาเกี่ยวกับพืชสมุนไพร อย่างไรก็ตาม เนื่องจากประทับใจลึกมาในกล Li เขามีงานวันใหม่ เมื่อใดก็ ตามหลี่กลเสกสรรยา อยู่ในถ้ำอมตะของเขาเองหรือของผู้อื่น เขาจะเสมอส่งสำหรับเมงเฮาเป็น ผู้ช่วยของเขา Li เต่าพบว่า มีเมงเฮาเคียงข้างเขา ปิติยาไปมากนุ่มนวลนอกจากนี้ เต่าหลี่จะมักจะให้เมงเฮาตัวชี้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ เร็ว ๆ นี้ เมงเฮาไม่ถือว่าตัวเองไม่คุ้นเคยกับการเล่นแร่แปรธาตุ เขาได้กลายเป็นสะดวกสบายมากขึ้นด้วย ยิ่งเขาเห็น ยิ่งเขาเรียน รู้ การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง บิตโดยบิตเป็นจัดการกับผู้อื่นไม่ใช่เรื่องซับซ้อน เช่น เมงเฮาสัมพันธ์ไบ Yunlai และกล Li ได้ง่ายมาก ทั้งหมดตามวิธีการที่พวกเขาสามารถช่วยกันมันถ้าไม่เมงเฮาทักษะเป็นกลการฝึกงาน Li เต่าจะไม่ได้รับกับเขา หรือจะเขาหาเขาออกมาเป็นผู้ช่วยผ่านวันที่เช่นนี้สามเดือน เฮา เมงถูกทั้งหมดหลอมรวมเข้ามาในชีวิตในนิกายชะตากรรมสีม่วง ในเวลาที่เขาได้มี เขาได้พบผู้คนจำนวนมาก และหลายคนได้มารู้ชื่อของเขาเมื่อใดก็ ตามที่เขาออกไป เขาจะทำงานเป็นใบหน้าที่คุ้นเคยกับคนที่เขาสามารถสนทนา และตลก ทุกอย่างคือความสามัคคี และสงบสุขมาก ทุกคนประทับใจเขากับมือ clasped จิตไม่รู้ว่านี้ขึ้น และมาฝึกงานกลชื่อฝางหมู่ เป็นบุคคลดังนั้นหลายเดือนที่ผ่านมาได้เกิดพายุในภาคใต้โดเมน เฮาเมงวันหนึ่ง เมงเฮาพบตัวเองใน Li เต่าอมตะของถ้ำ ในปิติยา หลังจากที่ยาปิติเสร็จสมบูรณ์ Li เต่าพาเฮาเมงปากถ้ำอมตะของเขา ทันใดนั้น เขาพูด"ฝางหมู่ ฉันต้องการรู้ว่า ฉัน คุณไม่ฝึกงานกล ทักษะของคุณ ด้วยพืชสมุนไพรค่ะคุณอันดับที่กลหลักเท่าที่ฉันกังวล"เฮา เมงหยุดเดิน และมองดูที่เต่าหลี่ เขา clasped มือของเขา และโค้งคำนับ โบว์จริงใจอย่างสมบูรณ์ได้ Li เต่าคือในระยะแรก ๆ ของการจัดตั้งมูลนิธิ แต่ในเวลาที่พวกเขาได้ใช้เวลาร่วมกัน เฮาเมงได้พบเขาเป็น ไม่เย็น และ ตระหง่าน แต่จริงทั่ว ชนิดแม้เมงเฮาเข้าใจการแปรธาตุได้มากดีขึ้นเป็นผลมาจากความสัมพันธ์ในหนึ่งเดือน ต่อเต่า Li เกียร์ "จะ มีการตรวจสอบโปรโมชั่น ผมได้ทำการสอบถามบาง และพบกลฝึกงานเดียวเท่านั้นที่จะถูกเลือกสำหรับโปรโมชั่น ถ้าที่เกิดขึ้น และคุณจะยกให้กลหลัก แล้วคุณก็จะสามารถเรียนรู้ดาวจริงของขลังนิกายชะตากรรมสีม่วง ถ้าคุณเป็นกลหลัก คุณจะถูกกำหนดให้ถ้ำอมตะของคุณเอง และเตาไฟของคุณเอง นอกจากนี้คุณไม่จะศึกษาพืชสมุนไพร แต่ยาผสม"หวังเพียงสิ่ง เขายังคงจริง "คือว่า เฉพาะผู้ที่มีหน้าที่เป็นฝึกงาน alchemists สิบปีสามารถเข้าร่วมในการสอบครั้งนี้ หากคุณสนใจร่วม แม้ว่า ฉันจะดูถ้าฉันสามารถใช้เพื่อให้คุณได้ คุณคิดเกี่ยวกับมัน บางทีคุณสามารถมากับคุณเองวิธีการที่จะเข้าร่วม ถ้าคุณจัดการมั่วเช่นนี้ คุณอาจสามารถบันทึกตัวเองสิบปีเวลานี้"เมงห้าวหัวใจเริ่มขมุบ และเขาโค้งคำนับ Li เต่าอีกครั้ง "ขอบคุณมาก พี่น้องหลี่"พวกเขาแลกเปลี่ยนกี่คำศัพท์ นการเมงเฮาโค้งคำนับ และเอาของเขาออก ขณะที่เขาเดินตามเส้นทางภูเขา เขามองขึ้นที่ดวงจันทร์ และตาของเขาเริ่มส่องสว่างเขาคิดว่า "ฉันไม่สามารถใช้เป็นกลการฝึกงานสิบปี "ผมต้องคิดว่า ในการคว้าโอกาสนี้ กิจกรรมของฉันก่อนหน้านี้ในนิกายต้องดึงความสนใจ..." การไตร่ตรองเรื่องเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง เมงเฮาป้อนฝ่ายหนึ่งหุบเขาหนึ่ง ขณะที่เขาเดินเข้าไปใน courtya ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาไอแห้ง ๆ เขาไม่ได้ว่าผิวบาง แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา Lu เพลงที่ได้รับความเกลียดชังบดฟันและคำสาปแช่งของเขาและมีลมหายใจต่อไปได้ยิ้มแย้มแจ่มใสมีความปรารถนาดี เม้งเฮามีความรู้สึกว่าเขาจะต้องรับใช้สิ่งดังกล่าว.

มันต้องใช้เวลาตลอดทั้งวันจะเสร็จสิ้นการปรุงยา ดวงจันทร์กำลังขึ้นตามเวลาที่กลิ่นหอม wafted ขึ้นมาจากเตาเผายาและยาสมุนไพรที่ Lu เพลงจำเป็นต้องโผล่ออกมา.

เพราะมันได้รับการผสมค่อนข้างรีบร้อนพืชสมุนไพรซึ่งควรจะได้มีการผลิตเจ็ดหรือแปดยาจบลงเท่านั้น การผลิตสอง เม้งเฮาได้อย่างง่ายดายสามารถบอกได้ว่ามันมีอะไรบางอย่างที่จะทำด้วยเทคนิคการเล่นแร่แปรธาตุของหลี่.

นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีส่วนร่วมในการผสมยา ตลอดเวลาที่เขาได้รับการสังเกตเทคนิคการปรุงเล่นแร่แปรธาตุของหลี่และได้เรียนรู้ไม่น้อย มันดูเหมือนไม่นานมันก็จะเติบโตมืดนอก Lu เพลงอย่างมีความสุขพาพวกเขาออกจากถ้ำอมตะและตลอดทางกลับไปยาภาคก่อนที่จะกุมมือและออก.

ในวันต่อมาเม้งเฮาต่อการศึกษาของเขาเกี่ยวกับพืชสมุนไพร อย่างไรก็ตามเนื่องจากความประทับใจที่เขาทิ้งไว้บนเล่นแร่แปรธาตุลี่เขามีงานประจำวันใหม่ เมื่อใดก็ตามที่นักเล่นแร่แปรธาตุแต่งหลี่ยาว่าจะเป็นในถ้ำของเขาเองเป็นอมตะหรือของคนอื่นเขามักจะส่งสำหรับเม้งเฮาจะเป็นผู้ช่วยของเขา หลี่พบว่าเต่ากับเม้งเฮาที่ด้านข้างของเขาปรุงยาไปมากนุ่มนวล.

นอกจากนี้หลี่เต่ามักจะให้คำแนะนำเกี่ยวกับเม้งเฮาขลัง เร็ว ๆ นี้เม้ง Hao ไม่คิดว่าตัวเองไม่คุ้นเคยกับการเล่นแร่แปรธาตุ เขาได้รับมากขึ้นและสะดวกสบายมากขึ้นด้วยค่ะ ยิ่งเขาเห็นที่มากกว่าที่เขาได้เรียนรู้; เขาได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทีละนิด.

การจัดการกับคนอื่น ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องที่มีความซับซ้อน ตัวอย่างเช่นความสัมพันธ์เม้งเฮาส์ที่มีทั้งใบและ Yunlai เล่นแร่แปรธาตุหลี่ได้ง่ายมาก มันเป็นทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขาสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกัน.

ถ้ามันไม่ได้สำหรับทักษะเม้งเฮาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานลี่เต่าจะไม่ได้รับความประทับใจให้กับเขาหรือเขาจะแสวงหาอย่างต่อเนื่องเขาออกมาเป็นผู้ช่วย.

วันที่ผ่านไปเช่นนี้เป็นเวลาสามเดือน เม้งเฮาถูกหลอมรวมเข้ามาในชีวิตในสีม่วงโชคชะตานิกาย ในเวลาที่เขาได้รับที่นั่นเขาได้พบกับผู้คนจำนวนมากและหลายคนได้มารู้ว่าชื่อของเขา.

เมื่อใดก็ตามที่เขาออกไปเขาจะใช้เป็นใบหน้าที่คุ้นเคยกับคนที่เขาสามารถแชทและตลก ทุกอย่างเป็นอย่างมากที่มีความสามัคคีและความสงบสุข ทุกคนทักทายเขาด้วยมือประสาน จิตวิญญาณไม่ได้รู้ว่าเรื่องนี้ขึ้นมาและนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานชื่อฝางหมู่คือคนที่ดังนั้นหลายเดือนที่ผ่านมาได้ก่อให้เกิดพายุในโดเมนใต้เม้งเฮา.

วันหนึ่งเม้ง Hao พบว่าตัวเองอยู่ในถ้ำลี่เต่าอมตะของความช่วยเหลือในการ ปรุงยา หลังจากปรุงยาเสร็จหลี่เม้งเต่าพา Hao ไปที่ปากถ้ำเป็นอมตะของเขา ทันใดนั้นเขาพูด.

"ฝางหมู่ที่ผมอยากให้คุณรู้ว่ากับผมคุณจะไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงาน ความสามารถของคุณกับพืชสมุนไพรสถานที่ที่คุณอยู่ในตำแหน่งของนักเล่นแร่แปรธาตุหลักเท่าที่ฉันกังวล. "

เม้งเฮาหยุดเดินและมองไปที่หลี่เต่า เขากุมมือของเขาและโค้งคำนับ มันเป็นโบว์จริงใจสมบูรณ์ หลี่เต่าอยู่ที่ต้นขั้นตอนที่มูลนิธิจัดตั้ง แต่ในเวลาที่พวกเขาได้ใช้เวลาร่วมกันเม้งเฮาได้พบเขาจะไม่หนาวเย็นและหยิ่ง แต่จริง ๆ แล้วเข้าถึงมากแม้ชนิด.

เข้าใจเม้งเฮาส์ของการเล่นแร่แปรธาตุได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็น ผลของความสัมพันธ์ของพวกเขา.

"ในหนึ่งเดือน" ยังคงลี่เต่ากระตือรือร้น "จะมีการตรวจสอบโปรโมชั่น ผมได้ทำสอบถามข้อมูลบางส่วนและพบว่ามีเพียงหนึ่งฝึกงานเล่นแร่แปรธาตุจะถูกเลือกสำหรับโปรโมชั่น หากที่เกิดขึ้นและคุณจะถูกยกขึ้นไปเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบแล้วคุณก็จะสามารถที่จะเรียนรู้ที่แท้จริงของการเล่นแร่แปรธาตุดาวของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย หากคุณเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ Master, คุณจะได้รับมอบหมายของตัวเองเป็นอมตะของถ้ำของคุณและไฟเตาเผาของคุณเอง คุณจะไม่ศึกษาพืชสมุนไพร แต่ยาผสม!

"เพียง แต่สิ่งที่น่าผิดหวัง" เขายังคงแสดงความนับถือ "คือคนเท่านั้นที่ได้ทำหน้าที่เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานเป็นเวลาสิบปีสามารถมีส่วนร่วมในการสอบครั้งนี้ หากคุณสนใจในการเข้าร่วม แต่ผมจะดูว่าฉันสามารถนำไปใช้เพื่อให้ได้จุด คุณคิดเกี่ยวกับมัน บางทีคุณอาจจะเกิดขึ้นกับวิธีการของคุณเองที่จะเข้าร่วม หากคุณจัดการเพื่อคว้าโอกาสเช่นนี้คุณอาจจะสามารถที่จะช่วยตัวเองสิบปีของเวลา. "

หัวใจเม้งเฮาเริ่มกระหน่ำและเขาอีกครั้งโค้งคำนับให้กับหลี่เต่า "ขอบคุณมากพี่ชายหลี่."

ที่พวกเขาแลกเปลี่ยนคำอีกไม่กี่ครั้นแล้วเม้งเฮาโค้งคำนับและเอาลาของเขา ขณะที่เขาเดินไปตามเส้นทางภูเขาเขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่ดวงจันทร์และตาของเขาก็เริ่มที่จะส่องแสงสดใส.

"ฉันไม่สามารถใช้จ่ายสิบปีในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงาน" เขาคิดว่า "ผมต้องคิดวิธีที่จะคว้าโอกาสนี้ กิจกรรมก่อนหน้าของฉันในนิกายต้องได้วาดบิตของความสนใจ ... . "อย่างต่อเนื่องเพื่อไตร่ตรองเรื่องเหล่านี้เม้งเฮาป้อนฝ่ายหนึ่งหุบเขาหนึ่ง ในขณะที่เขาเดินเข้าไปใน courtya ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่าไออย่างแห้งๆ . เขาก็ไม่ได้ผอมบางผิว อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาที่ผ่านมาลู่เพลงได้อย่างเต็มไปด้วยความเกลียดบดฟันของเขาและการสาปแช่ง และด้วยลมหายใจต่อไป ยิ้มแย้มแจ่มใสกับค่าความนิยม เมิ่งฮ่าวมีความรู้สึกว่าเขาจะต้องใช้แบบนี้มันใช้เวลาทั้งวันเพื่อเสร็จสิ้น 5 ยา พระจันทร์ขึ้นเวลากลิ่นหอมผ่านมาจากเตาหลอมยา และสมุนไพร ยาลู่เพลงต้องการเกิดขึ้นเพราะมันมีผสมค่อนข้างใจร้อน เป็นพืชสมุนไพรที่ควรผลิตเจ็ดหรือแปดเม็ดสิ้นสุดเพียงการผลิต 2 เมิ่งเฮ่าได้อย่างง่ายดายสามารถบอกได้ว่ามันมีอะไรจะทำอย่างไรกับนักเล่นแร่แปรธาตุ ลีเทคนิคนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีส่วนร่วมใน ยาผสม . เวลาทั้งหมด เขาได้สังเกตนักเล่นแร่แปรธาตุของหลี่ 5 เทคนิค และได้เรียนรู้มาก ดูเหมือนจะเติบโตข้างนอกมืด ลู่เพลงมีความสุขพาพวกเขาออกจากถ้ำของอมตะและตลอดทางกลับส่วนตะวันออกยา ก่อนที่จะกระชากมือกลับในวันต่อไปนี้ เมิ่งฮ่าวยังคงการศึกษาของเขาเกี่ยวกับพืชสมุนไพร แต่เพราะความประทับใจลึกเขาไปทำให้ ลี เขามีงานทุกวัน ใหม่ เมื่อใดก็ตามที่นักเล่นแร่แปรธาตุ ลี ยาเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นในถ้ำของตัวเองอมตะหรือคนอื่น เขามักจะส่งเมิ่งฮ่าวเป็นผู้ช่วยของเขา หลี่ ตาวเจอกับเมิ่งฮ่าวที่ด้านข้างของเขา ยา 5 ไปเรียบมาก .นอกจากนี้ ลี เต๋ามักจะให้ เมิ่งฮ่าวชี้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ ในไม่ช้า เมิ่งฮ่าว ไม่ถือว่าตัวเองไม่คุ้นเคยกับการเล่นแร่แปรธาตุ เขาได้กลายเป็นมากขึ้นและสะดวกสบายมากขึ้นกับมัน ยิ่งเขาเห็น เขารู้ เขาถูก steadily เพิ่ม บิตโดยบิตการติดต่อกับคนอื่น ๆ ไม่ใช่เรื่องซับซ้อน ตัวอย่างเช่นความสัมพันธ์ของเมิ่งฮ่าวที่มีทั้งใบและ ุนไหลทำให้ลี่ได้ง่ายมาก มันทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขาสามารถช่วยให้แต่ละอื่น ๆถ้าไม่ใช่ฝีมือของ เมิ่งฮ่าวเป็นศิษย์นักเล่นแร่แปรธาตุ ลี เต๋าคงประทับใจกับเขา หรือเขาตลอดเวลาหาเขาเป็นผู้ช่วยวันคืนผ่านไปแบบนี้ สามเดือน เมิ่งฮ่าวต้องปรับตัวเข้าสู่ชีวิตในม่วงโชคชะตานิกาย ในเวลาที่เขาได้รับนั้น เขาได้พบกับคนมากมาย และหลายคนมารู้จักชื่อของเขาเมื่อใดก็ตามที่เขาไป เขาก็เจอใบหน้าที่คุ้นเคยกับผู้ที่เขาสามารถพูดคุย และตลก ทุกอย่างถูกมาก ความสามัคคีและสงบสุข ทุกคนประสานมือทักเขาด้วย . ไม่ใครรู้ว่านี้ขึ้นมาและฝึกหัดนักเล่นแร่แปรธาตุชื่อ ฟาง มิวเป็นคนที่หลายเดือนที่ผ่านมาได้เกิดพายุในโดเมน , ภาคใต้ เมิ่งฮ่าววันหนึ่ง เมิ่งฮ่าวพบตัวเองใน Li เต่าอมตะของถ้ำ ช่วยเหลือใน ยา 5 . หลังจากกินยา 5 จบ หลี่ เต๋าพาเมิงเฮาถึงปากถ้ำของเขาเป็นอมตะของ ทันที ที่เขาพูด" ฟาง มู อยากให้รู้ว่าฉัน คุณจะไม่มีฝึกงาน Alchemist . ทักษะของคุณกับพืชสมุนไพรที่คุณในตำแหน่งหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุเท่าที่ผมรู้ "เมิ่งฮ่าวก็หยุดเดินและมองไปที่ ลี เต๋า เขากุมมือ และโค้งงอ มันเป็นโบว์มีความจริงใจเลย หลี่ ตาวคือแรกที่มูลนิธิจัดตั้งเวที แต่ในเวลาที่พวกเขาได้ใช้เวลาด้วยกัน เมิ่งฮ่าวพบพระองค์แล้วจะไม่หนาว หยิ่ง แต่ความจริงแล้วมากเข้าถึง แม้แต่ชนิดเหม็ง เฮาความเข้าใจของการเล่นแร่แปรธาตุได้เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากความสัมพันธ์ของพวกเขา" ในหนึ่งเดือน ต่อ " Li เต่ากระตือรือร้น " จะมีการสอบ ผมได้ทำการสอบถาม และพบว่ามีเพียงหนึ่งของนักเล่นแร่แปรธาตุจะถูกเลือกสำหรับการส่งเสริมการขาย ถ้ามันเกิดขึ้น คุณจะยกโท นักเล่นแร่แปรธาตุ แล้วสุดท้ายคุณจะสามารถเรียนรู้ดาวที่แท้จริงของการเล่นแร่แปรธาตุของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย หากคุณเป็นหลัก Alchemist , คุณจะได้รับของคุณเองเป็นอมตะของถ้ำ และไฟของเตาหลอมเอง คุณจะไม่ศึกษาพืชสมุนไพร แต่ยาผสม !" สิ่งเดียวที่น่าผิดหวัง " เขากล่าวด้วยความจริงใจ " ที่เป็นคนเท่านั้น ซึ่งทำหน้าที่เป็นลูกมือนักเล่นแร่แปรธาตุ 10 ปีสามารถเข้าร่วมในการสอบครั้งนี้ หากคุณสนใจในการมีส่วนร่วม แม้ว่า ฉันจะเห็นถ้าฉันสามารถใช้เพื่อหาจุด คุณคิดว่า เกี่ยวกับมัน บางทีคุณสามารถมากับของคุณเอง วิธีการที่จะเข้าร่วม หากคุณจัดการเพื่อคว้าโอกาสนี้ , คุณอาจจะสามารถที่จะบันทึกตัวเองสิบปีของเวลา "หัวใจของเมิ่งเฮ่าเริ่มเต้น และเขาอีกครั้งคำนับหลีเทา " ขอบคุณมากครับ พี่หลี่ "พวกเขาคุยกันไม่กี่คำมากกว่า ซึ่ง เมิ่งฮ่าวจมลง และลาของเขา ขณะที่เขาเดินตามทางเดินบนภูเขา เขาเงยหน้ามองดวงจันทร์ แล้วดวงตาของเขาก็เริ่มส่องแสง" ผมไม่สามารถใช้เวลาสิบปีเป็นเด็กฝึกหัดนักเล่นแร่แปรธาตุ " เขาคิด " ผมต้องคิดวิธีที่จะคว้าโอกาสนี้ กิจกรรมของฉันก่อนหน้าในพรรคต้องดึงความสนใจเล็กๆ น้อยๆ . . . . . . . " ยังคงครุ่นคิดเรื่องเหล่านี้ เมิ่งฮ่าวเข้าภาคหนึ่ง วี