Efficiency of an organization/insti

Efficiency of an organization/institute largely depends on the morale of its employees. Research on functionality of the employees suggests that job satisfaction and job performance are positively correlated. Health care professionals are at high risk of developing burnout syndrome and because of burnout syndrome their work motivation declines. The presence of professional burnout and low job satisfaction among health care professionals could become a negative thing to patients. Because burned out and occupationally dissatisfied professionals usually have low work motivation and morale and they fail to deliver the clinical services that they are supposed to, to their clientele. Health care professionals like nurses are at high risk for burnout, role conflict and job dissatisfaction (Aiken et al. 2001, 2011; Grassi and Magnani 2000; Kalliath and Morris 2002; Koivula et al. 2001; Taylor et al. 1999; Tyler and Cushway 1995). In the 1970s Herbert J. Freudenberger used the word ‘burnout’ for the first time to describe the boredom and loss of physical and emotional strength or motivation among professionals and workers (Freudenberger 1974). Maslach et al. (2001) defined burnout as ‘a prolonged response to chronic emotional and interpersonal stressors on the job’.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพขององค์กร/สถาบันส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับขวัญของพนักงาน วิจัยในการทำงานของพนักงานแนะนำว่า ความพึงพอใจในงานและปฏิบัติงานเป็นบวก correlated ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพกำลังพัฒนาถูกกระทำอย่างรุนแรงกลุ่มเสี่ยงสูง และเนื่องจากถูกกระทำอย่างรุนแรงอาการ ปฏิเสธแรงจูงใจการทำงาน ก็ถูกกระทำอย่างรุนแรงมืออาชีพและความพึงพอใจในงานต่ำสุดในหมู่ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพอาจกลายเป็น สิ่งลบกับผู้ป่วย เนื่องจากเขียนออก และ occupationally ผู้เชี่ยวชาญที่พอจะมีแรงจูงใจในการทำงานต่ำ และขวัญและพวกเขาล้มเหลวในการบริการทางคลินิกที่พวกเขาควรจะ กับลูกค้าของพวกเขา ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเช่นพยาบาลสูงเสี่ยงถูกกระทำอย่างรุนแรง บทบาทความขัดแย้งและความไม่พอใจงาน (Aiken et al. 2001, 2011 Grassi และ Magnani 2000 Kalliath และมอร์ริส 2002 Koivula et al. 2001 Taylor et al. 1999 ไทเลอร์และ Cushway 1995) ในทศวรรษ 1970 เฮอร์เบิร์ต J. Freudenberger ใช้คำ 'ถูกกระทำอย่างรุนแรง' เป็นครั้งแรกเพื่ออธิบายความเบื่อและสูญเสียความแข็งแรงทางกายภาพ และทางอารมณ์หรือแรงจูงใจในหมู่ผู้เชี่ยวชาญและผู้ปฏิบัติงาน (Freudenberger 1974) ถูกกระทำอย่างรุนแรง Maslach et al. (2001) กำหนดเป็น 'ผลตอบรับเป็นเวลานานเพื่อลดอารมณ์ และมนุษยสัมพันธ์ที่เรื้อรังในงาน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิภาพขององค์กร / สถาบันส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับกำลังใจในการทำงานของพนักงาน งานวิจัยเกี่ยวกับการทำงานของพนักงานที่แสดงให้เห็นว่ามีความพึงพอใจในการทำงานและการปฏิบัติงานมีความสัมพันธ์ในเชิงบวก ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่มีความเสี่ยงสูงในการพัฒนากลุ่มอาการเหนื่อยหน่ายและเนื่องจากกลุ่มอาการเหนื่อยหน่ายแรงจูงใจในการทำงานของพวกเขาลดลง การปรากฏตัวของความเหนื่อยหน่ายมืออาชีพและความพึงพอใจในระดับต่ำในหมู่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่อาจจะกลายเป็นสิ่งที่เป็นลบให้กับผู้ป่วย เพราะเผาออกและ occupationally มืออาชีพไม่พอใจมักจะมีแรงจูงใจในการทำงานต่ำและกำลังใจในการทำงานและพวกเขาล้มเหลวในการส่งมอบบริการทางคลินิกที่พวกเขาควรจะเพื่อให้ลูกค้าของพวกเขา ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเช่นพยาบาลที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความเหนื่อยหน่ายความขัดแย้งและความไม่พอใจบทบาทของงาน (ไอเก็ et al, 2001, 2011;. Grassi และ Magnani 2000; Kalliath และมอร์ริ. 2002; Koivula et al, 2001; เทย์เลอร์และคณะ 1999;. ไทเลอร์และ Cushway 1995) ในปี 1970 เฮอร์เบิร์เจ Freudenberger ใช้คำว่า 'ความเหนื่อยหน่าย' เป็นครั้งแรกที่จะอธิบายความเบื่อหน่ายและการสูญเสียความแข็งแรงทางกายภาพและทางอารมณ์หรือแรงจูงใจในหมู่ผู้เชี่ยวชาญและผู้ปฏิบัติงาน (Freudenberger 1974) Maslach และคณะ (2001) กำหนดความเหนื่อยหน่ายเป็น 'การตอบสนองเป็นเวลานานจะเกิดความเครียดทางอารมณ์และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเรื้อรังในงาน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพขององค์กร / สถาบันส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับกำลังใจของพนักงาน การวิจัยแสดงให้เห็นว่าการทำงานของพนักงาน ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานมีความสัมพันธ์ . ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพมีความเสี่ยงสูงในการพัฒนางาน ซินโดรม และเพราะความเหนื่อย ซินโดรมซึ่งแรงจูงใจในการทำงานของพวกเขาแสดงงานมืออาชีพและความพึงพอใจในงานต่ำของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพอาจกลายเป็นเรื่องร้ายกับผู้ป่วย เพราะเผาไม่ได้ไม่พอใจมืออาชีพมักจะมีแรงจูงใจในการทำงานต่ำและขวัญและพวกเขาล้มเหลวในการส่งมอบการบริการทางคลินิกที่พวกเขาควรที่จะให้ลูกค้าของพวกเขาผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ เช่น พยาบาล ที่มีความเสี่ยงสูงด้านความขัดแย้งในบทบาทและงานของความไม่พอใจ ( ไอเคน et al . 2001 , 2011 ; กราสซี่มองเห็น kalliath มอร์ริสและ 2000 และ 2002 ; koivula et al . 2001 Taylor et al . 2542 ; ไทเลอร์และ คุชเวย์ 1995 ) ในปี 1970 เฮอร์เบิร์ตเจfreudenberger ใช้คำว่า ' ความเหนื่อย ' เป็นครั้งแรก เพื่ออธิบายถึงความเบื่อหน่ายและการสูญเสียทางกายภาพและความแข็งแกร่งทางจิตใจ หรือ แรงจูงใจระหว่างผู้เชี่ยวชาญและแรงงาน ( 1974 freudenberger ) เขต et al . ( 2544 ) กำหนดความเป็น ' การตอบสนองทางอารมณ์ และยืดเยื้อเรื้อรังมีความเครียดในงาน '