Hiramatsu also demonstrated that st

Hiramatsu also demonstrated that strains
from the same area that were vancomycin susceptible
could become intermediate at relative high frequency
[12]. Further investigation revealed that the bacteria had
increased their cell wall production and now had a much
thicker cell wall than the parent strains, which provided
some barrier to vancomycin [13]. Infections caused by
these strains, now known as VISA (vancomycin-intermediate
Staphylococcus aureus) could still be treated. An
in vitro experiment 10 years ago demonstrated that the
much more efficient vancomycin resistance mechanism of
the vanA operon from VRE could transfer and survive in
MRSA [14]; fortunately this was not found in clinical
strains. The situation changed in 2002 when the first
MRSA strain harbouring a vanA operon was found in a
patient in Michigan [15]. This was followed by reports
of a strain in Pennsylvania [16,17] and later in New York.
Courvalin recently described at the 14th European Congress
of Clinical Microbiology and Infectious Diseases
(ECCMID) in Prague that the vanA operon is very similar
to that in VRE but that the mobile element on which it is
located is not stable in S. aureus. To survive, Tn1546 had
to have sufficient opportunity to ‘jump’ into a more stable
replicon in S. aureus. The rarity of reports of vancomycinresistant
S. aureus strains around the world, despite the
pressure that there must be to select them, suggests that
this operon has yet to find a sufficiently stable genetic
environment in MRSA, but surely it will.
De

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hiramatsu ยังแสดงสายพันธุ์ที่จากพื้นที่เดียวกันที่ไวต่อ vancomycinอาจกลายเป็นกลางที่สัมพันธ์กับความถี่สูง[12] ตรวจสอบต่อการเปิดเผยว่า เชื้อแบคทีเรียที่มีเพิ่มผลิตผนังเซลล์ของพวกเขา และตอนนี้ มีมากมายผนังเซลล์หนากว่าสายพันธุ์หลัก ซึ่งให้บางอุปสรรคต่อ vancomycin [13] เกิดจากการติดเชื้อสายพันธุ์เหล่านี้ ตอนนี้ เรียกว่าวีซ่า (vancomycin-ปานกลางยังคงถือ staphylococcus หมอเทศข้างลาย) มีในหลอดทดลองเมื่อ 10 ปีที่ผ่านมาแสดงที่นี้กลไกความต้านทานต่อ vancomycin มากประสิทธิภาพของoperon วนาจาก VRE สามารถถ่ายโอน และอยู่รอดในMRSA [14]; โชคดีนี้ไม่พบในคลินิกสายพันธุ์ สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงในปี 2002 เมื่อแรกต้องใช้ MRSA operon วนา harbouring พบในการผู้ป่วยในมิชิแกน [15] นี้ถูกตามรายงานของต้องใช้ ในเพนซิลวาเนีย [16,17] และภายหลัง ในนิวยอร์กอธิบายเมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่สภายุโรป 14 Courvalinจุลชีววิทยาคลินิกและโรค(ECCMID) ในกรุงปรากว่า operon วนาคล้ายกันมากVRE ในนั้นแต่องค์ประกอบเคลื่อนที่เป็นตั้งอยู่ไม่มั่นคงใน S. หมอเทศข้างลาย เพื่อความอยู่รอด มี Tn1546มีโอกาสเพียงพอ 'กระโดด' ลงในคอกที่เพิ่มมากขึ้นreplicon ใน S. หมอเทศข้างลาย หายากของ vancomycinresistantหมอเทศข้างลาย S. สายพันธุ์ทั่วโลก แม้มีการความดันที่ต้องการ เลือก แนะนำที่operon นี้ยังหาความมั่นคงเพียงพอทางพันธุกรรมสภาพแวดล้อมใน MRSA ก็ย่อมจะเดอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังแสดงให้เห็นถึงความถูกต้องว่าสายพันธุ์
จากพื้นที่เดียวกันที่ได้เสี่ยง
อาจกลายเป็นญาติกลางที่ความถี่สูง
[ 12 ] การสอบสวนเพิ่มเติมพบว่าแบคทีเรียได้เพิ่มการผลิตเซลล์และผนัง

เดี๋ยวนี้มีมากหนากว่าผนังเซลล์มากกว่าพ่อแม่สายพันธุ์ที่ให้
บางอุปสรรคได้ [ 13 ] การติดเชื้อจาก
สายพันธุ์เหล่านี้รู้จักกันตอนนี้เป็นวีซ่า ( Vancomycin กลาง
Staphylococcus aureus ) ก็ยังถือว่า เป็นหลอดทดลองเมื่อ 10 ปีที่แล้ว

) ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น กลไกของความต้านทาน
วนาโอเปอรอน จาก vre สามารถถ่ายโอนและอยู่รอดใน
MRSA [ 14 ] ; โชคดีนี้ไม่พบในคลินิก
สายพันธุ์ สถานการณ์เปลี่ยนไปในปี 2002 เมื่อแรก
เครียดกับ MRSA เป็นวนาโอเปอรอนถูกพบในผู้ป่วยในมิชิแกน
[ 15 ] นี้ตามด้วยรายงาน
ของสายพันธุ์ในเพนซิลวาเนีย [ อันเป็น ] และต่อมาในนิวยอร์ก .
courvalin เมื่อเร็ว ๆนี้อธิบายไว้ที่ 14 รัฐสภายุโรป
จุลชีววิทยาคลินิกและโรคติดเชื้อ
( eccmid ) ในปรากที่วนาโอเปอรอนมันคล้ายกันมาก
ที่ vre แต่องค์ประกอบบนมือถือซึ่งเป็น
อยู่จะไม่มั่นคงใน S . aureus . เพื่อความอยู่รอด tn1546 มี
มีเพียงพอโอกาส ' กระโดด ' ใน replicon มั่นคง
เพิ่มเติมใน S . aureus . ที่หายากจากรายงานของ vancomycinresistant
S . aureus สายพันธุ์ทั่วโลก แม้
ความดันที่ต้องมีเพื่อเลือกพวกเขาแสดงให้เห็นว่า
โอเปอรอนนี้ยังพบว่าสภาพแวดล้อมทางพันธุกรรม
มั่นคงเพียงพอในการวิเคราะห์ แต่แน่นอนมันจะ .
เดอ