2.1 ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี (Free Econo

2.1 ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี (Free Economy) หรือทุนนิยม (Capitalism)

เป็นระบบเศรษฐกิจที่เอกชนเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิต มีเสรีภาพในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจอย่างเต็มที่ โดยที่รัฐบาลจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องหรือแทรกแซงในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจ รัฐทำหน้าที่ในการอำนวยความสะดวกและการจัดสร้างสาธารณูปโภคต่างๆ ดังนั้นเอกชนจึงเป็นผู้ตัดสินแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจต่างๆ โดยใช้ระบบราคาหรือระบบตลาดช่วยในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไร ผลิตอย่างไร ทั้งนี้ราคาเป็นตัวกำหนดว่ามีผู้บริโภคมากน้อยเพียงใดหรือมีผู้ผลิตจำนวนเท่าใด ณ ราคานั้นๆ กำไรคือแรงจูงใจของการผลิต จึงทำให้ระบบเศรษฐกิจนี้มีการแข่งขันทางราคาสูงมากและเป็นไปอย่างเสรี ทั้งนี้เพราะราคาถูกกำหนดขึ้นมาจากอุปสงค์และอุปทานของตลาด
อังกฤษเป็นประเทศแรกที่ใช้ระบบนี้ เพราะมีความรุ่งเรืองทางด้านธุรกิจและอุตสาหกรรมมาก่อน ประชาชนชาวอังกฤษเองก็มีอาชีพทางด้านการค้ามาช้านานโดยใช้ทรัพยากรทั้งในและนอกประเทศมีอาณานิคมอยู่รอบโลก และภายใต้ระบบเศรษฐกิจในลักษณะนี้บุคคลมีเสรีภาพโดยสมบูรณ์ที่จะถือทรัพย์สินส่วนตัว มีเสรีภาพที่จะเลือกการบริโภคการตัดสินใจในการแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ จะทำโดยผ่านระบบตลาดแข่งขัน โดยที่ราคาในตลาดจะเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความต้องการของสังคม
หลักการสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบเสรี ในระบบแบบเสรีมีหลักการที่สำคัญพอสรุปได้ดังนี้ (สาขาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช 2538 : 57)
1) การถือสิทธิ์ในทรัพยากร ระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยม หรือทุนนิยมยอมรับเรื่องกรรมสิทธิ์ คือ ยอมให้หน่วยธุรกิจหรือเอกชนเป็นเจ้าของทรัพย์สินและปัจจัยการผลิตได้ ผู้ถือกรรมสิทธิ์ในทรัพย์เหล่านี้จึงมีสิทธิเสรีภาพในการจัดกระทำใดๆ กับทรัพย์ของตนก็ได้
2) เสรีภาพในการประกอบการ ทั้งปัจเจกบุคคลและกลุ่มบุคคลที่เป็นองค์การหรือหน่วยธุรกิจ ต่างมีเสรีภาพอย่างเต็มเปี่ยมในการประกอบการใดๆ เพื่อจัดดำเนินการกับปัจจัยการผลิตและทรัพย์สินของตนได้อย่างอิสระ ปราศจากการบังคับควบคุมจากสิ่งใดทั้งสิ้น
3) กำไรเป็นเครื่องจูงใจ ในระบบเศรษฐกิจแบบเสรี กำไรซึ่งเป็นส่วนของผลได้ที่เพิ่มขึ้นมาจากการลงทุนเป็นสิ่งสำคัญในการจูงใจให้หน่วยธุรกิจผู้ผลิตทำการผลิต โดยมุ่งนำเทคนิคใหม่ๆ ที่มาช่วยลดต้นทุนการผลิตมาใช้ในการดำเนินการ เพื่อที่จะได้กำไรสูงสุด ส่วนผู้บริโภคจะยึดเกณฑ์การเลือกบริโภคสินค้าและบริการที่จะนำความพอใจสูงสุด ด้วยการจ่ายเงินน้อยที่สุด โดยทำการเปรียบเทียบความต้องการของตนเองจากบรรดาสินค้าชนิดค่างๆ
4) กลไกของราคา ระบบเศรษฐกิจแบบเสรีใช้ราคาเป็นตัวตัดสินปัญหาพื้นฐานด้านการผลิต คือ ผู้ผลิตตัดสินใจว่าจะผลิตอะไร เป็นจำนวนเท่าใด โดยดูแนวโน้มความต้องการของผู้จ่ายเงินซื้อสินค้าชนิดต่างๆ และดูระดับราคาสินค้าที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายซื้อ ถ้าผู้บริโภคต้องการสินค้าชนิดใดมากก็จะใช้เงินซื้อสินค้านั้นมาก แม้ราคาจะสูงก็ยังจะซื้ออยู่ เมื่อเป็นดงนั้นผู้ผลิตก็จะทุ่มทุนกำลังการผลิต ผลิตสินค้าชนิดนั้น เพราะแน่ใจว่าขายได้แน่นอน วิธีดูแนวโน้มของราคาและพฤติกรรมของผู้บริโภคนี้เองเป็นตัวกำหนดที่ผู้ผลิตใช้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไร ในปริมาณเท่าใด ราคาในระบบเศรษฐกิจเสรีจึงทำหน้าที่บ่งชี้และควบคุมการทำงานภายในระบบเศรษฐกิจจนกล่าวกันว่า ราคาทำหน้าที่แทนผู้บริโภค ชี้ทางให้ผู้ผลิตผลิตเฉพาะสินค้าที่ผู้บริโภคต้องการ
5) บทบาทของรัฐ ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี รัฐจะไม่มีบทบาทในทางเศรษฐกิจเลย รัฐทำหน้าที่เพียงด้านความยุติธรรมและป้องกันประเทศ โดยที่รัฐบาลจะเป็นฝ่ายให้บริการและอำนวยความสะดวกแก่เอกชนหรือผู้ผลิตสินค้าและบริการ ดังเช่น อดัม สมิธ ได้กำหนดและวางหน้าที่บางอย่างแก่รัฐ ดังนี้
­ การป้องกันประเทศจากการรุกรานโดยใช้กำลัง ไม่ว่ารูปแบบใดๆ ทั้งภายในและภายนอกประเทศ
­ การคุ้มครองมิให้พลเมืองได้รับความอยุติธรรม หรือการกดขี่ข่มเหงจากการกระทำของพลเมืองด้วยกันเอง
­ การสร้างสาธารณูปโภคต่างๆ เพื่ออำนวยความสะดวกต่อประชาชน

ข้อดีของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม มีดังนี้
 เกิดแรงจูงใจในการทำงาน เพราะทำแล้วรายได้ตกเป็นของตนเอง
 เนื่องจากผู้ผลิตแต่ละรายต้องแข่งขันกันขายสินค้าและบริการให้มากที่สุด จึงต้องปรับปรุงเทคนิคการผลิตอยู่เสมอทำให้คุณภาพของงานและคุณภาพของสินค้าดีขึ้น
 ผู้ผลิตสินค้ามีเสรีภาพในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไร ผลิตอะไร และผลิตมาปริมาณเท่าใด
 ผู้บริโภคมีโอกาสเลือกบริโภคสินค้าและบริการต่างๆ ในราคาที่เป็นธรรมมากที่สุด

ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม มีข้อบกพร่องหลายประการด้วยกัน คือ
 ทำให้การกระจายรายได้ของประชาชนไม่เท่าเทียมกัน เพราะบุคคลในสังคมต่างมีทรัพย์สินไม่เท่าเทียมกัน บุคคลที่มีทรัพย์สินมากย่อมมีความได้เปรียบบุคคลที่มีทรัพย์สินน้อยกว่าทั้งนี้เพราะทรัพย์สินเป็นแหล่งกำหนดรายได้ คนที่มีทรัพย์สินมากย่อมแสวงหารายได้จากทรัพย์สินของตนได้มาก โอกาสที่จะสร้างความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของบุคคลในสังคมจึงมีมาก ซึ่งหากคนที่มีทรัพย์สินมากหรือที่เรียกว่า “นายทุน” เป็นบุคคลที่ขาดจริยธรรมแล้ว โอกาสที่นายทุนจะเอาเปรียบผู้อื่นย่อมมีมากเพราะมักจะขาดจริยธรรมและคำนึงถึงแต่ประโยชน์ทางเศรษฐกิจและกำไรมากๆ เป็นสำคัญ จะส่งผลให้เกิดแรงกดดันและความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี (ฟรีเศรษฐกิจ) หรือทุนนิยม (ทุนนิยม) เป็นระบบเศรษฐกิจที่เอกชนเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตมีเสรีภาพในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจอย่างเต็มที่โดยที่รัฐบาลจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องหรือแทรกแซงในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจรัฐทำหน้าที่ในการอำนวยความสะดวกและการจัดสร้างสาธารณูปโภคต่าง ๆ ดังนั้นเอกชนจึงเป็นผู้ตัดสินแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจต่าง ๆ โดยใช้ระบบราคาหรือระบบตลาดช่วยในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรผลิตอย่างไรทั้งนี้ราคาเป็นตัวกำหนดว่ามีผู้บริโภคมากน้อยเพียงใดหรือมีผู้ผลิตจำนวนเท่าใดณราคานั้น ๆ กำไรคือแรงจูงใจของการผลิตจึงทำให้ระบบเศรษฐกิจนี้มีการแข่งขันทางราคาสูงมากและเป็นไปอย่างเสรีทั้งนี้เพราะราคาถูกกำหนดขึ้นมาจากอุปสงค์และอุปทานของตลาดอังกฤษเป็นประเทศแรกที่ใช้ระบบนี้เพราะมีความรุ่งเรืองทางด้านธุรกิจและอุตสาหกรรมมาก่อนประชาชนชาวอังกฤษเองก็มีอาชีพทางด้านการค้ามาช้านานโดยใช้ทรัพยากรทั้งในและนอกประเทศมีอาณานิคมอยู่รอบโลกและภายใต้ระบบเศรษฐกิจในลักษณะนี้บุคคลมีเสรีภาพโดยสมบูรณ์ที่จะถือทรัพย์สินส่วนตัวมีเสรีภาพที่จะเลือกการบริโภคการตัดสินใจในการแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจจะทำโดยผ่านระบบตลาดแข่งขันโดยที่ราคาในตลาดจะเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความต้องการของสังคม หลักการสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบเสรีในระบบแบบเสรีมีหลักการที่สำคัญพอสรุปได้ดังนี้ (สาขาศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช 2538:57)1) การถือสิทธิ์ในทรัพยากรระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมหรือทุนนิยมยอมรับเรื่องกรรมสิทธิ์คือยอมให้หน่วยธุรกิจหรือเอกชนเป็นเจ้าของทรัพย์สินและปัจจัยการผลิตได้ผู้ถือกรรมสิทธิ์ในทรัพย์เหล่านี้จึงมีสิทธิเสรีภาพในการจัดกระทำใด ๆ กับทรัพย์ของตนก็ได้ 2 เสรีภาพในการประกอบการทั้งปัจเจกบุคคลและกลุ่มบุคคลที่เป็นองค์การหรือหน่วยธุรกิจต่างมีเสรีภาพอย่างเต็มเปี่ยมในการประกอบการใด ๆ เพื่อจัดดำเนินการกับปัจจัยการผลิตและทรัพย์สินของตนได้อย่างอิสระปราศจากการบังคับควบคุมจากสิ่งใดทั้งสิ้น3) กำไรเป็นเครื่องจูงใจในระบบเศรษฐกิจแบบเสรีกำไรซึ่งเป็นส่วนของผลได้ที่เพิ่มขึ้นมาจากการลงทุนเป็นสิ่งสำคัญในการจูงใจให้หน่วยธุรกิจผู้ผลิตทำการผลิตโดยมุ่งนำเทคนิคใหม่ ๆ ที่มาช่วยลดต้นทุนการผลิตมาใช้ในการดำเนินการเพื่อที่จะได้กำไรสูงสุดส่วนผู้บริโภคจะยึดเกณฑ์การเลือกบริโภคสินค้าและบริการที่จะนำความพอใจสูงสุดด้วยการจ่ายเงินน้อยที่สุดโดยทำการเปรียบเทียบความต้องการของตนเองจากบรรดาสินค้าชนิดค่าง ๆ 4 กลไกของราคาระบบเศรษฐกิจแบบเสรีใช้ราคาเป็นตัวตัดสินปัญหาพื้นฐานด้านการผลิตคือผู้ผลิตตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรเป็นจำนวนเท่าใดโดยดูแนวโน้มความต้องการของผู้จ่ายเงินซื้อสินค้าชนิดต่าง ๆ และดูระดับราคาสินค้าที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายซื้อถ้าผู้บริโภคต้องการสินค้าชนิดใดมากก็จะใช้เงินซื้อสินค้านั้นมากแม้ราคาจะสูงก็ยังจะซื้ออยู่เมื่อเป็นดงนั้นผู้ผลิตก็จะทุ่มทุนกำลังการผลิตผลิตสินค้าชนิดนั้นเพราะแน่ใจว่าขายได้แน่นอนวิธีดูแนวโน้มของราคาและพฤติกรรมของผู้บริโภคนี้เองเป็นตัวกำหนดที่ผู้ผลิตใช้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรในปริมาณเท่าใดราคาในระบบเศรษฐกิจเสรีจึงทำหน้าที่บ่งชี้และควบคุมการทำงานภายในระบบเศรษฐกิจจนกล่าวกันว่าราคาทำหน้าที่แทนผู้บริโภคชี้ทางให้ผู้ผลิตผลิตเฉพาะสินค้าที่ผู้บริโภคต้องการ5) บทบาทของรัฐระบบเศรษฐกิจแบบเสรีรัฐจะไม่มีบทบาทในทางเศรษฐกิจเลยรัฐทำหน้าที่เพียงด้านความยุติธรรมและป้องกันประเทศโดยที่รัฐบาลจะเป็นฝ่ายให้บริการและอำนวยความสะดวกแก่เอกชนหรือผู้ผลิตสินค้าและบริการดังเช่นอดัมสมิธได้กำหนดและวางหน้าที่บางอย่างแก่รัฐดังนี้การป้องกันประเทศจากการรุกรานโดยใช้กำลังไม่ว่ารูปแบบใด ๆ ทั้งภายในและภายนอกประเทศ การคุ้มครองมิให้พลเมืองได้รับความอยุติธรรมหรือการกดขี่ข่มเหงจากการกระทำของพลเมืองด้วยกันเองการสร้างสาธารณูปโภคต่าง ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกต่อประชาชนข้อดีของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมมีดังนี้เกิดแรงจูงใจในการทำงานเพราะทำแล้วรายได้ตกเป็นของตนเองเนื่องจากผู้ผลิตแต่ละรายต้องแข่งขันกันขายสินค้าและบริการให้มากที่สุดจึงต้องปรับปรุงเทคนิคการผลิตอยู่เสมอทำให้คุณภาพของงานและคุณภาพของสินค้าดีขึ้นผู้ผลิตสินค้ามีเสรีภาพในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรผลิตอะไรและผลิตมาปริมาณเท่าใดผู้บริโภคมีโอกาสเลือกบริโภคสินค้าและบริการต่าง ๆ ในราคาที่เป็นธรรมมากที่สุดข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมมีข้อบกพร่องหลายประการด้วยกันคือ  ทำให้การกระจายรายได้ของประชาชนไม่เท่าเทียมกัน เพราะบุคคลในสังคมต่างมีทรัพย์สินไม่เท่าเทียมกัน บุคคลที่มีทรัพย์สินมากย่อมมีความได้เปรียบบุคคลที่มีทรัพย์สินน้อยกว่าทั้งนี้เพราะทรัพย์สินเป็นแหล่งกำหนดรายได้ คนที่มีทรัพย์สินมากย่อมแสวงหารายได้จากทรัพย์สินของตนได้มาก โอกาสที่จะสร้างความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของบุคคลในสังคมจึงมีมาก ซึ่งหากคนที่มีทรัพย์สินมากหรือที่เรียกว่า “นายทุน” เป็นบุคคลที่ขาดจริยธรรมแล้ว โอกาสที่นายทุนจะเอาเปรียบผู้อื่นย่อมมีมากเพราะมักจะขาดจริยธรรมและคำนึงถึงแต่ประโยชน์ทางเศรษฐกิจและกำไรมากๆ เป็นสำคัญ จะส่งผลให้เกิดแรงกดดันและความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี (Free เศรษฐกิจ) หรือทุนนิยม ผลิตอย่างไร ณ ราคานั้น ๆ กำไรคือแรงจูงใจของการผลิต จะทำโดยผ่านระบบตลาดแข่งขัน (สาขาศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช 2538: 57) 1) การถือสิทธิ์ในทรัพยากรระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมหรือทุนนิยมยอมรับเรื่องกรรมสิทธิ์คือ กับทรัพย์ของตนก็ได้2) เสรีภาพในการประกอบการ กำไรเป็นเครื่องจูงใจในระบบเศรษฐกิจแบบเสรี โดยมุ่งนำเทคนิคใหม่ ๆ เพื่อที่จะได้กำไรสูงสุด ด้วยการจ่ายเงินน้อยที่สุด กลไกของราคา คือผู้ผลิตตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรเป็นจำนวนเท่าใด แม้ราคาจะสูงก็ยังจะซื้ออยู่ ผลิตสินค้าชนิดนั้นเพราะแน่ใจว่าขายได้แน่นอน ในปริมาณเท่าใด ราคาทำหน้าที่แทนผู้บริโภค บทบาทของรัฐระบบเศรษฐกิจแบบเสรีรัฐจะไม่มีบทบาทในทางเศรษฐกิจเลย ดังเช่นอดัมสมิ ธ ไม่ว่ารูปแบบใด ๆ มีดังนี้เกิดแรงจูงใจในการทำงานเพราะทำแล้วรายได้ตกเป็นของตนเอง ผลิตอะไรและผลิตมาปริมาณเท่าใด มีข้อบกพร่องหลายประการด้วยกันคือ "นายทุน" เป็นบุคคลที่ขาดจริยธรรมแล้ว เป็นสำคัญจะส่งผลให้เกิดแรงกดดันและความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 ระบบเศรษฐกิจแบบเสรี ( เศรษฐกิจ ) หรือทุนนิยม ( ทุนนิยม )

เป็นระบบเศรษฐกิจที่เอกชนเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตมีเสรีภาพในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจอย่างเต็มที่โดยที่รัฐบาลจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องหรือแทรกแซงในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจดังนั้นเอกชนจึงเป็นผู้ตัดสินแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจต่างๆโดยใช้ระบบราคาหรือระบบตลาดช่วยในการตัดสินใจว่าจะผลิตอะไรผลิตอย่างไรณราคานั้นๆกำไรคือแรงจูงใจของการผลิตจึงทำให้ระบบเศรษฐกิจนี้มีการแข่งขันทางราคาสูงมากและเป็นไปอย่างเสรีทั้งนี้เพราะราคาถูกกำหนดขึ้นมาจากอุปสงค์และอุปทานของตลาด
อังกฤษเป็นประเทศแรกที่ใช้ระบบนี้เพราะมีความรุ่งเรืองทางด้านธุรกิจและอุตสาหกรรมมาก่อนประชาชนชาวอังกฤษเองก็มีอาชีพทางด้านการค้ามาช้านานโดยใช้ทรัพยากรทั้งในและนอกประเทศมีอาณานิคมอยู่รอบโลกมีเสรีภาพที่จะเลือกการบริโภคการตัดสินใจในการแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจจะทำโดยผ่านระบบตลาดแข่งขันโดยที่ราคาในตลาดจะเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความต้องการของสังคม
หลักการสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบเสรีในระบบแบบเสรีมีหลักการที่สำคัญพอสรุปได้ดังนี้ ( สาขาศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช 2538 : 57 )
1 ) การถือสิทธิ์ในทรัพยากรระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมหรือทุนนิยมยอมรับเรื่องกรรมสิทธิ์ความยอมให้หน่วยธุรกิจหรือเอกชนเป็นเจ้าของทรัพย์สินและปัจจัยการผลิตได้กับทรัพย์ของตนก็ได้
2 ) เสรีภาพในการประกอบการทั้งปัจเจกบุคคลและกลุ่มบุคคลที่เป็นองค์การหรือหน่วยธุรกิจต่างมีเสรีภาพอย่างเต็มเปี่ยมในการประกอบการใดๆเพื่อจัดดำเนินการกับปัจจัยการผลิตและทรัพย์สินของตนได้อย่างอิสระ