The present research examined wheth

The present research examined whether happy and unhappy people perceived the value of Olympic medals (i.e., Gold, Silver, and Bronze) differently. We hypothesized that, compared to unhappy people, happy people would perceive greater value for silver and bronze medals in relation to a gold medal because happy people habitually savor even small things more than unhappy people. In support of our argument, happy relative to unhappy participants preferred more the total-medal method (i.e., counting all medals, regardless of color) over the gold-first method (i.e., counting only gold medals) for the Olympic medal ranking (Study 1). In addition, happy people believed that smaller numbers of silvers and bronzes would be equal to one gold in value than unhappy people (Studies 2 and 3). Moreover, the belief about the frequency-not-intensity principle of happiness mediated the effects of happiness on the perception of the value of medals (Study 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยปัจจุบันที่ตรวจสอบว่าท่านมีความสุข และเศร้ารับรู้ค่าของเหรียญโอลิมปิค (เช่น ทอง เงิน และทองแดง) แตกต่างกัน เราตั้งสมมติฐานที่ เมื่อเทียบกับคนไม่มีความสุข คนมีความสุขจะสังเกตมากกว่าคุ้มค่าเงิน และเหรียญทองแดงเกี่ยวกับทองเป็นเหรียญเนื่องจากท่านมีความสุขนิตย์ลิ้มลองแม้เล็ก ๆ มากกว่าคนที่ไม่มีความสุข สนับสนุนอาร์กิวเมนต์ของเรา มีความสุขกับผู้เข้าร่วมไม่มีความสุขมากรวมเหรียญวิธีต้อง (เช่น นับเหรียญทั้งหมด โดยไม่คำนึงถึงสี) มากกว่าวิธีแรกทอง (เช่น การตรวจนับเฉพาะเหรียญทอง) สำหรับการจัดอันดับเหรียญรางวัล (ศึกษา 1) นอกจากนี้ คนมีความสุขเชื่อว่า silvers เพิ่มและบรอนซ์จำนวนน้อย ๆ จะเท่ากับทองหนึ่งในมูลค่ากว่าคนไม่มีความสุข (การศึกษา 2 และ 3) นอกจากนี้ ความเชื่อเกี่ยวกับหลักการความเข้มความถี่ไม่ความสุขสื่อผลกระทบของความสุขในการรับรู้มูลค่าของเหรียญ (ศึกษา 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยในปัจจุบันการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นคนมีความสุขและไม่มีความสุขรับรู้มูลค่าของเหรียญโอลิมปิก (เช่นทองเงินและทองแดง) แตกต่างกัน เราตั้งสมมติฐานว่าเมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีความสุขคนมีความสุขจะรับรู้มูลค่าที่เพิ่มขึ้นสำหรับเงินและเหรียญทองแดงในความสัมพันธ์กับเหรียญทองเพราะคนมีความสุขเป็นปกติวิสัยลิ้มรสแม้แต่สิ่งเล็ก ๆ มากขึ้นกว่าคนที่ไม่มีความสุข ในการสนับสนุนของการโต้แย้งของเราญาติยินดีที่จะเข้าร่วมมีความสุขที่แนะนำวิธีการรวมเหรียญอื่น ๆ (เช่นการนับเหรียญทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงสี) มากกว่าวิธีทองแรก (กล่าวคือนับเฉพาะเหรียญทอง) สำหรับการจัดอันดับเหรียญโอลิมปิก (การศึกษา 1) นอกจากนี้คนมีความสุขเชื่อว่าตัวเลขที่มีขนาดเล็กของสีและสัมฤทธิ์จะเท่ากับหนึ่งเหรียญทองมูลค่ากว่าคนที่ไม่มีความสุข (การศึกษาที่ 2 และ 3) นอกจากนี้ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับหลักการความถี่ที่ไม่รุนแรงของความสุขพึ่งผลกระทบของความสุขกับการรับรู้ของมูลค่าของเหรียญที่ (การศึกษา 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยตรวจสอบว่ามีความสุขและไม่มีความสุข คน การรับรู้คุณค่าของเหรียญโอลิมปิก ( เช่น ทองคำ เงิน และทองแดง ) ที่แตกต่างกัน เราตั้งสมมุติฐานว่า เมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีความสุข ความสุขจะรู้สึกค่ามากขึ้นสำหรับเหรียญเงินและเหรียญทองแดงในความสัมพันธ์กับเหรียญทอง เพราะคนที่มีความสุข นิตย์กลิ่นแม้แต่สิ่งเล็ก ๆความสุขมากกว่าคน ในการสนับสนุนของอาร์กิวเมนต์ของเรามีความสุขกับความสุขผู้เข้าร่วมที่ต้องการเพิ่มเติมวิธี ( เช่น นับเหรียญ รวมเหรียญทั้งหมด ไม่ว่าสีทอง ) มากกว่าวิธีแรก ( เช่น นับเหรียญทองเท่านั้น ) สำหรับการจัดอันดับเหรียญโอลิมปิค ( 1 ) นอกจากนี้ ประชาชนมีความสุข เชื่อว่าตัวเลขขนาดเล็กของซิลเวอร์ และบรอนซ์จะเท่ากับหนึ่งทองในมูลค่ากว่าคนที่ไม่มีความสุข ( การศึกษาที่ 2 และ 3 ) นอกจากนี้ ความเชื่อเกี่ยวกับความเข้มความถี่หลักของความสุขโดยผลของความสุขในการรับรู้มูลค่าของเหรียญ ( พบ 3 )