“You feeling lucky?” Lan McAllister

“You feeling lucky?” Lan McAllister calls. We’re standing on a speck of an island, eight miles west of the British Columbia mainland. Wooded, windswept, it’s one of thousands of islands along this storm-scoured coast, naught but a series of seal-draped rocks between this one and Japan. The April wind whips away my bark of disbelief that luck would come my way, and besides, McAllister-environmental activist, photographer, wolf whisperer-has already made up his mind. He settles into the windrow of bleached driftwood at the high tide line, and so do I. Before us, a gravel tide bar some hundred yards long connects our little island to another. Ensconced in our bony nests, we scan the far island’s twisty green-gold Sitka spruce and cedar, the bladder wrack and eelgrass. And just like that, luck strikes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณรู้สึกโชคดี" สาย Lan McAllister เราต้องยืนบนสเป๊คของเกาะ แปดไมล์ทางตะวันตกของบริติชโคลัมเบียแผ่นดินใหญ่ ป่า ลม มันเป็นพันเกาะฝั่งนี้ scoured พายุ สูญเปล่าเพราะแต่ชุดคลุมตราประทับหินระหว่างนี้และญี่ปุ่นอย่างใดอย่างหนึ่ง เมษายนลม whips ห่างฉันเปลือก ของศรัทธาว่าโชคทางของฉัน และนอกเหนือ จาก กิจกรรมสิ่งแวดล้อม McAllister ช่างภาพ กระซิบกระซาบหมาป่า-ได้ทำแล้วขึ้นใจของเขา เขาชำระเป็น windrow ของ driftwood ฟอกที่บรรทัดน้ำสูง และดังนั้น ฉัน ก่อนเรา ไทด์กรวดในบาร์บางหลาร้อยยาวเชื่อมต่อเกาะเล็ก ๆ ของเราไปอีก เรา ensconced ในรังของเราหลุด สแกนเกาะไกลคดเคี้ยวสีเขียวทอง Sitka spruce และซีดาร์ ล็ดเดอร์แร็ค และ eelgrass และแบบของ โชคนัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณรู้สึกโชคดี?" ลาน McAllister เรียก เรากำลังยืนอยู่บนจุดของเกาะแปดไมล์ทางตะวันตกของบริติชโคลัมเบียแผ่นดินใหญ่ ป่ามีลมพัดแรงก็หนึ่งในพันของเกาะตามแนวชายฝั่งพายุ scoured นี้มิใช่ชุดของหินตราพาดระหว่างนี้และญี่ปุ่น ลมเมษายนแส้ออกไปเปลือกของฉันไม่เชื่อว่าโชคดีจะมาในแบบของฉันและนอกจาก McAllister สิ่งแวดล้อมกิจกรรมช่างภาพหมาป่า Whisperer-ได้ทำขึ้นแล้วจิตใจของเขา เขา settles เข้า Windrow ของเศษไม้ที่ลอยฟอกขาวที่เส้นน้ำสูงและอื่น ๆ ก็เหมือนกันก่อนที่เรา, บาร์กรวดน้ำบางร้อยหลายาวเชื่อมต่อเกาะเล็ก ๆ ของเราไปยังอีก นั่งในรังกระดูกของเราเราสแกนคดเคี้ยวสีเขียวทองซิตกาโก้เกาะห่างไกลและซีดาร์ที่พินาศกระเพาะปัสสาวะและ eelgrass และเช่นเดียวกับที่นัดโชค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณรู้สึกโชคดี ? " แลน แมคอัลลิสเตอร์ โทร . เรากำลังยืนอยู่บนจุดของเกาะแปดไมล์ทางทิศตะวันตกของบริติชโคลัมเบียแผ่นดินใหญ่ ป่า ้น มันเป็นหนึ่งในพันเกาะตามพายุ scoured ชายฝั่ง มิใช่แต่ชุดซีล draped หินระหว่างตัวนี้กับญี่ปุ่น ลมเดือนเมษาแส้ของฉันเห่าออกมาว่าโชคก็จะมาหาฉัน และอีกอย่าง แม็คอลิซเตอร์กิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อม , ช่างภาพ , Whisperer หมาป่าได้ตัดสินใจแล้ว เขา settles ลงในแนวกองฟางฟอกขอนไม้ที่เส้นน้ำสูง และทำเพื่อผม ก่อนเรา กรวดน้ำแถบบางหลายาวเชื่อมต่อกับเกาะเล็ก ๆ ของเราไปอีก มันคงอยู่ในโพรงกระดูกของเรา เราสแกนไกลเกาะสีเขียวทอง Sitka spruce หรือ cedar twisty กระเพาะความหายนะ eelgrass . และอย่างที่บอก โชคดีที่สไตรค์