mpared to S. hemiphyllum. The tissu

mpared to S. hemiphyllum. The tissue nutrient content of seaweeds
reflect inherent species-specific differences in the ability
to sequester nutrients as a consequence of nutrient input, seaweed
demand and biomass dilution due to growth (Martínez-Aragón
et al., 2002). Tissue nutrient content can be used as a bioindicator
of water column nutrient availability because it correlates well
with environmental parameters (Horrocks et al., 1995; MarinhoSoriano
et al., 2006). In this study, the tissue N:P ratios of both species
grown in the fish farm were significantly higher than those in
the control site, suggesting that seaweed grown in the fish farm
were relatively N enriched relative to P demand.
Cage farming can cause remarkable elevation of pollution level
on the coastal marine environment. Studies showed that the nutrient
load of the fish farm can be reduced efficiently through integrated
culture of seaweeds. For example, Troell et al. (1997)
found that Gracilaria chilensis co-cultured in the fish farm can remove
more than 5% N and 27% P from the surrounding environment.
Zhou et al. (2006) reported that Gracilaria lemaneiformis
grew well in fish farming areas and that the annual C, N and P removal
efficiencies of the seaweed were 2.5, 0.22 and 0.03 t ha1
,
respectively. The fish culture water was proven effective in supporting
the growth of three carrageenophytes, and tank cultivation
trails showed that 41–66% of the ammonium content of the fish
farm effluent can be reduced by seaweeds (Rodrigueza and
Montaño, 2007). However, only a few studies have focused on
the bioremediation capacity of Sargassum cultured in the fish farm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

mpared กับ S. hemiphyllum ปริมาณสารอาหารในเนื้อเยื่อของสาหร่ายทะเลสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างของสายอยู่ในความสามารถการ sequester สารอาหารเนื่องจากสารอาหารป้อน สาหร่ายผลกระทบต่ออุปสงค์และชีวมวลเนื่องจากเจริญเติบโต (Martínez Aragónet al. 2002) สามารถใช้เนื้อเยื่อปริมาณสารอาหาร bioindicatorของน้ำคอลัมน์พร้อมสารอาหารเนื่องจากความสัมพันธ์ที่ดีมีพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อม (Horrocks et al. 1995 MarinhoSorianoet al. 2006) ในการศึกษานี้ อัตราส่วน N:P ในเนื้อเยื่อทั้งสองชนิดปลูกในฟาร์มปลามีนัยสำคัญในการควบคุม การแนะนำว่า สาหร่ายที่ปลูกในฟาร์มปลาได้ค่อนข้าง N ไปสัมพันธ์กับความต้องการ Pกรงเลี้ยงอาจทำให้ยกระดับโดดเด่นระดับมลพิษชายฝั่งทะเลสิ่งที่แวดล้อมด้วย การศึกษาแสดงให้เห็นว่าสารอาหารสามารถลดภาระของฟาร์มปลาได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านตัววัฒนธรรมของสาหร่ายทะเล เช่น Troell et al. (1997)พบว่า สามารถเอา Gracilaria chilensis ร่วมเพาะเลี้ยงในฟาร์มปลามากกว่า 5% N และ 27% P จากสภาพแวดล้อมโดยรอบZhou et al. (2006) รายงานว่า Gracilaria lemaneiformisเติบโตดีในปลาทำการเกษตรพื้นที่และที่เอา C, N และ P ประจำปีประสิทธิภาพของสาหร่ายทะเลได้ 2.5, 0.22 และ 0.03 t ha1,ตามลาดับ น้ำปลาวัฒนธรรมถูกพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการสนับสนุนการเจริญเติบโตของ carrageenophytes สาม และถังเพาะเส้นทางที่แสดงให้เห็นว่า 41-66% ของแอมโมเนียของปลาสามารถลดน้ำฟาร์มสาหร่ายทะเล (Rodrigueza และMontaño, 2007) อย่างไรก็ตาม เท่านั้นกี่ศึกษามุ่งเน้นความจุววิธีการเพาะเลี้ยงในฟาร์มปลา Sargassum

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

mpared เอส hemiphyllum ปริมาณธาตุอาหารเนื้อเยื่อของสาหร่าย
สะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติสายพันธุ์เฉพาะความแตกต่างในความสามารถในการ
ที่จะยึดทรัพย์สารอาหารที่เป็นผลมาจากการป้อนสารอาหารสาหร่ายทะเล
อุปสงค์และชีวมวลเจือจางเนื่องจากการเจริญเติบโต (มาร์ติเนAragón
et al., 2002) เนื้อหาเนื้อเยื่อสารอาหารที่สามารถใช้เป็นดัชนีทางชีวภาพ
ของอาหารพร้อมน้ำคอลัมน์เพราะมันมีความสัมพันธ์ที่ดี
กับพารามิเตอร์สิ่งแวดล้อม (ร็อกส์, et al, 1995;. MarinhoSoriano
. et al, 2006) ในการศึกษานี้เนื้อเยื่อ N: อัตราส่วน P ของทั้งสองสายพันธุ์
ที่ปลูกในฟาร์มปลาสูงกว่าผู้ที่อยู่ในอย่างมีนัยสำคัญ
เว็บไซต์ควบคุมบอกสาหร่ายที่ปลูกในฟาร์มปลา
ค่อนข้าง N อุดมเทียบกับ P ความต้องการ.
การเลี้ยงกรงสามารถทำให้เกิดความโดดเด่น ระดับความสูงของระดับมลพิษ
ในสภาพแวดล้อมทางทะเลชายฝั่งทะเล การศึกษาแสดงให้เห็นว่าสารอาหารที่
ภาระของฟาร์มปลาสามารถลดลงได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านแบบบูรณาการ
วัฒนธรรมของสาหร่ายทะเล ยกตัวอย่างเช่น Troell et al, (1997)
พบว่า Gracilaria chilensis ร่วมเลี้ยงในฟาร์มปลาสามารถลบ
มากกว่า 5% N และ 27% P จากสภาพแวดล้อมโดยรอบ.
โจว, et al (2006) รายงานว่า Gracilaria lemaneiformis
เติบโตได้ดีในพื้นที่การเลี้ยงปลาและที่ C ประจำปีไนโตรเจนและฟอสฟอรัสกำจัด
ประสิทธิภาพของสาหร่ายทะเลเป็น 2.5, 0.22 และ 0.03 T HA1
,
ตามลำดับ น้ำที่เลี้ยงปลาได้รับการพิสูจน์ว่ามีประสิทธิภาพในการสนับสนุน
การเจริญเติบโตของสาม carrageenophytes และการเพาะปลูกถัง
เส้นทางพบว่า 41-66% ของเนื้อหาแอมโมเนียมของปลา
น้ำทิ้งฟาร์มจะลดลงโดยสาหร่าย (Rodrigueza และ
Montaño 2007) แต่เพียงไม่กี่ศึกษาได้มุ่งเน้น
ความสามารถในการบำบัดทางชีวภาพของ Sargassum เพาะเลี้ยงในฟาร์มปลา