Tie Ta didn’t seem to care at all,

Tie Ta didn’t seem to care at all, “I bet it’s someone fighting against another magical beast.”

At first, Jian Chen thought so too, but the knowledge from his previous life had told him that these were the sounds of battle between people. In this environment, no matter what sound it was, Jian Chen was always on alert, especially since he had already been attacked by his fellow students multiple times earlier that day. Jian Chen had seen those older and more experienced students fall due to not always being on guard, Jian Chen didn’t plan to end up like them.

Straining his ears to hear the most minute of sounds, Jian Chen tried to catch the sounds he heard earlier. But as soon as he furrowed his eyebrows in thought, he heard the sound again. It wasn’t the sound of a person fighting a magical beast, but of two people fighting each other. In addition, the sounds were getting closer.

Jian Chen looked at Tie Ta and said, “Tie Ta, that’s not the sound of a person fighting against a magical beast, but of two people fighting each other. The sounds are getting louder and louder, so you should prepare yourself; we might end up fighting.” Jian Chen didn’t choose to change locations. With their current strength, they could easily protect themselves. In addition, he wasn’t afraid of anything.

Tie Ta immediately became interested as he grabbed his battleaxe and asked, “How many people do you think are fighting? Changyang Xiang Tian, do you think we should take a look?”

Jian Chen held the iron rod over the fire, “No need, even without our interference, they’ll be approaching us soon enough.”

“Ah!” Tie Ta sat back down after that with a look of serenity.

Soon enough, the sounds of battle became louder and louder, to the point where even Tie Ta could hear it. A group of figures quickly came scurrying out from the bushes, and ran to where the bonfire was.

Right behind them, a person wearing black flashed in, clearly chasing the other group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายตาไม่ได้ดูเหมือนการ ดูแลทั้งหมด "ฉันเดิมพันมันเป็นคนต่อสู้กับสัตว์วิเศษที่อื่น"ครั้งแรก เฉินเจียนความคิดดังเกินไป แต่ความรู้จากชีวิตของเขาก่อนหน้านี้บอกผมว่า เหล่านี้เป็นเสียงของการต่อสู้ระหว่างคน ในสภาพแวดล้อมนี้ ไม่ว่าสิ่งที่มันเป็น เสียงเฉินเจียนได้เสมอบนการแจ้งเตือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่ที่เขาได้รับการโจมตี โดยนักเรียนที่เพื่อนของเขาหลายครั้งก่อนหน้าวันที่ เฉินเจียนได้เห็นเหล่านั้นเก่า และนักเรียนมีประสบการณ์มากขึ้นตกเนื่องจากจะไม่ระวัง เฉินเจียนไม่ได้วางแผนจะจบลงเหมือนพวกเขาเฉินเจียนรัดหูฟังนาทีที่สุดเสียงของเขา พยายามจับเสียงที่เขาได้ยินก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่เขางุ่นง่านคิ้วในความคิดของเขา เขาได้ยินเสียงอีกครั้ง มันไม่ได้เสียงคนต่อสู้สัตว์วิเศษ แต่ทั้งสองคนต่อสู้กัน นอกจากนี้ เสียงถูกทุกทีเฉินเจียนผูกตา และกล่าว ว่า "ผูกตา ที่ไม่ใช่เสียง ของคนต่อสู้กับสัตว์วิเศษ แต่สองคนต่อสู้กัน เสียงที่ได้รับเสียงดังขึ้น และดัง ขึ้น ดังนั้นคุณควรเตรียมตัวเอง เราอาจจะต่อสู้" เฉินเจียนไม่ได้เลือกเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งที่ตั้ง ด้วยความแรงของพวกเขาปัจจุบัน พวกเขาสามารถได้ป้องกันตัวเอง นอกจากนี้ เขาไม่กลัวอะไรผูกตาทันทีก็สนใจเขาคว้า battleaxe ของเขา และถาม "คนอะไรต่อสู้ Changyang เซียงเทียน คุณคิดว่า เราควรจะดูหรือไม่"เฉินเจียนจัดขึ้นราวเหล็กเหนือไฟ, "ไม่จำเป็น แม้จะไม่ มีการรบกวนของเรา พวกเขาจะสามารถเข้าใกล้เราเร็วพอ""อา" ผูกตานั่งกลับลงหลังจากนั้นมาในรูปลักษณ์ของความสงบพอ เสียงการต่อสู้ก็ดังขึ้น และดัง ขึ้น ที่จุดที่ตาเสมอแม้จะได้ยินมัน กลุ่มของตัวเลขได้อย่างรวดเร็วมาเผ่นหนีออกมาจากพุ่มไม้ และวิ่งไปกองอยู่ที่ไหนด้านหลังพวกเขา บุคคลที่สวมสีดำประกาย ไล่กลุ่มอื่น ๆ อย่างชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผูกตาดูเหมือนจะไม่สนใจที่ทุกคน "ฉันเดิมพันมันเป็นคนที่ต่อสู้กับสัตว์วิเศษอื่น."

ตอนแรกเจี้ยนเฉินคิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ความรู้จากชีวิตของเขาก่อนหน้านี้ได้บอกเขาว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเสียงของการต่อสู้ระหว่าง คน. ในสภาพแวดล้อมนี้ไม่ว่าสิ่งที่เสียงมันเป็นเจี้ยนเฉินอยู่เสมอในการแจ้งเตือนโดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่ที่เขาได้รับการโจมตีโดยเพื่อนของเขาหลายครั้งก่อนหน้านี้ในวันนั้น เจี้ยนเฉินได้เห็นผู้ที่มีอายุมากขึ้นและนักเรียนที่มีประสบการณ์ตกเนื่องจากไม่ได้เสมอในยามเจี้ยนเฉินไม่ได้วางแผนที่จะจบลงเช่นพวกเขา

รัดหูของเขาจะได้ยินนาทีที่มากที่สุดของเสียงเจี้ยนเฉินพยายามที่จะจับเสียงที่เขาได้ยินก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่เขาขมวดคิ้วของเขาในความคิดเขาได้ยินเสียงอีกครั้ง มันไม่ได้เป็นเสียงของคนที่ต่อสู้กับสัตว์วิเศษ, แต่ของคนสองคนต่อสู้กัน นอกจากนี้เสียงที่ได้รับใกล้ชิด

เจี้ยนเฉินมองที่ผูกตาและกล่าวว่า "ผูกตาที่ไม่ได้เสียงของคนที่ต่อสู้กับสัตว์ที่มีมนต์ขลัง แต่ของคนสองคนต่อสู้กัน เสียงจะได้รับดังขึ้นและดังดังนั้นคุณจึงควรเตรียมความพร้อมตัวเอง เราอาจจะจบลงด้วยการต่อสู้. "เจี้ยนเฉินไม่ได้เลือกที่จะเปลี่ยนสถานที่ ที่มีความแข็งแรงในปัจจุบันของพวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถป้องกันตัวเอง นอกจากนี้เขาไม่ได้กลัวอะไร

ผูกตาทันทีกลายเป็นที่สนใจในขณะที่เขาคว้า battleaxe ของเขาและถามว่า "วิธีการหลายคนที่คุณคิดว่าการต่อสู้? Changyang Xiang Tian ทำคุณคิดว่าเราควรจะดูหรือไม่? "

เจี้ยนเฉินจัดขึ้นก้านเหล็กในช่วงที่ไฟไหม้" ไม่จำเป็นแม้โดยปราศจากการแทรกแซงของเราพวกเขาจะเดินเข้ามาใกล้เราเร็วพอ. "

" อา! "ผูกตานั่งกลับลงหลังจากที่มีรูปลักษณ์ของความเงียบสงบ

เร็วพอเสียงของการต่อสู้กลายเป็นดังขึ้นและดังไปยังจุดที่แม้แต่ผูกตาสามารถได้ยินมัน กลุ่มของตัวเลขได้อย่างรวดเร็วมาเผ่นหนีออกมาจากพุ่มไม้และวิ่งไปที่กองไฟได้

ขวาอยู่เบื้องหลังพวกเขาเป็นคนที่สวมใส่สีดำประกายในอย่างเห็นได้ชัดไล่กลุ่มอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผูกตาไม่ได้ดูเลย " ฉันพนันได้เลยว่าเป็นคนที่ต่อสู้กับอีกสัตว์วิเศษ”ตอนแรก เจี้ยนเฉินก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ความรู้จากชีวิตก่อนหน้าของเขาได้บอกกับเขาว่านี่เป็นเสียงของการต่อสู้ระหว่างคน ในสภาพแวดล้อมนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เสียงมัน เจี้ยนเฉินอยู่เสมอในการแจ้งเตือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเขาได้ถูกทำร้ายโดยเพื่อนนักศึกษาหลายครั้งก่อนหน้านี้ในวันนั้น เจี้ยนเฉิน ได้เห็นผู้ที่มีอายุมากกว่าและมีประสบการณ์มากกว่านักเรียนตกเนื่องจากไม่ต้องเป็นยาม เจี้ยนเฉินไม่ได้วางแผนที่จะเลิกชอบรัดหูของเขาได้ยินเสียงนาทีมากที่สุด , เจี้ยนเฉินพยายามจับเสียงที่เขาได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ทันทีที่เขามีรอยย่นคิ้วของเขาในความคิด เขาได้ยินเสียงอีกครั้ง ไม่ใช่เสียงของคนทะเลาะกัน สัตว์วิเศษ แต่ 2 คนสู้กัน นอกจากนี้ เสียงที่เคยสนิทกันเจี้ยนเฉินมองผูกตาและพูดว่า " ผูกตา นั่นไม่ใช่เสียงของคนที่ต่อสู้กับสัตว์วิเศษ แต่ 2 คนสู้กัน เสียงที่เริ่มดังขึ้น ดังขึ้น ดังนั้นคุณควรเตรียมตัวเอง เราอาจจะสู้ " เจี้ยนเฉินก็ไม่เลือกที่จะเปลี่ยนสถานที่ ความแข็งแรงกับปัจจุบันของพวกเขา พวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถปกป้องตัวเองได้ นอกจากนี้ เขาไม่กลัวอะไรเลยผูกตาทันทีกลายเป็นที่สนใจเมื่อเขาคว้า Battleaxe เขาและถามว่า " มีกี่คนที่คุณคิดว่า จะสู้ changyang เซียงเทียน คุณคิดว่าเราควรจะดู ? "เจี้ยนเฉินถือแท่งเหล็กเหนือไฟ " ไม่ต้อง แม้ไม่มีการแทรกแซงของเรา พวกเขาจะมาถึงเราในไม่ช้านี้ "" อ๊ะ ! " ผูกตานั่งกลับลงหลังจากที่มีลักษณะของความสงบในไม่ช้า เสียงการต่อสู้ดังขึ้น และดังขึ้นเรื่อยๆ จนจะผูกตา ได้ยิน กลุ่มของตัวเลขที่รวดเร็วมาลนลานออกมาจากพุ่มไม้ และวิ่งไปที่กองอยู่ข้างหลัง , คนใส่ชุดสีดำประกายในชัดเจนไล่กลุ่มอื่น ๆ