The Chinese language is the oldest

The Chinese language is the oldest written language in the world with at least six thousand years of history. Chinese character inscriptions have been found in turtle shells dating back to the Shang dynasty1 (1766-1123 BC) proving the written language has existed for more than 3,000 years. The Chinese written language uses single distinctive symbols, or characters, to represent each word of the vocabulary. The vast majority of characters are written versions of spoken sounds that have meaning. A large dictionary usually contains 40,000 characters.2 One must be able to recognize 2,000 to 3,000 characters to read a newspaper. Although the written system has been altered over time due to revolutions and political changes, the principles of the language along with the symbols and characters have remained basically the same.

Although many Chinese dialects exist, the written language is a common form of communication. Even though people are not able to verbally communicate in different provinces, they are able to understand each other in writing. However, the written language can be further subdivided into three forms: simplified, traditional, and informal slang or phonetic. There is also a form called "pin-yin" which is the Chinese language transcribed using a roman spelling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาจีนเป็นภาษาเขียนเก่าแก่ที่สุดในโลกที่มีอย่างน้อยหกพันปีของประวัติศาสตร์ พบจารึกอักษรจีนในหอยเต่าไป dynasty1 (1766-1123 BC) ซางที่พิสูจน์ภาษาเขียนมีอยู่กว่า 3000 ปี เขียนภาษาจีนใช้สัญลักษณ์โดดเด่นเดียว หรือตัวอักษร การแสดงแต่ละคำคำศัพท์ อักขระส่วนใหญ่มีเขียนรุ่นพูดเสียงที่มีความหมาย พจนานุกรมขนาดใหญ่มักประกอบด้วย 40000 characters.2 หนึ่งต้องได้ 2000-3000 ตัวอ่านหนังสือพิมพ์ แม้ว่าระบบเป็นลายลักษณ์อักษรมีการเปลี่ยนแปลงช่วงเวลาการปฏิวัติและการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง หลักการของภาษาสัญลักษณ์และอักขระยังคงมีพื้นเดียวกันแม้ว่ามีหลายภาษาจีน ภาษาเขียนเป็นแบบทั่วไปของการสื่อสาร แม้คนไม่สามารถสื่อสารถึงในจังหวัดต่าง ๆ พวกเขาจะสามารถทำความเข้าใจกันในการเขียน อย่างไรก็ตาม ภาษาเขียนสามารถจะเพิ่มเติมปฐมภูมิเป็นแบบฟอร์มที่ 3: สแลงภาษา ดั้งเดิม และไม่เป็นทางการ หรือออกเสียงได้ นอกจากนี้ยังมีแบบที่เรียกว่า "pin-หยิน" ซึ่งเป็นภาษาจีนที่ทับศัพท์โดยใช้การสะกดแบบโรมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาจีนเป็นภาษาที่เก่าแก่ที่สุดที่เขียนในโลกที่มีอย่างน้อยหกพันปีของประวัติศาสตร์ จารึกอักษรจีนได้ถูกพบในเปลือกหอยเต่าย้อนหลังไปถึงชาง dynasty1 (1766-1123 BC) พิสูจน์ภาษาเขียนมีมานานกว่า 3,000 ปี จีนภาษาเขียนใช้สัญลักษณ์ที่โดดเด่นเดียวหรือตัวอักษรเพื่อเป็นตัวแทนของคำศัพท์แต่ละ ส่วนใหญ่ของตัวอักษรที่จะเขียนรุ่นของเสียงพูดที่มีความหมาย พจนานุกรมขนาดใหญ่มักจะมี 40,000 characters.2 หนึ่งจะต้องสามารถรับรู้ถึง 2,000 ถึง 3,000 ตัวอักษรที่จะอ่านหนังสือพิมพ์ แม้ว่าระบบเขียนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากการปฏิวัติและการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองหลักการของภาษาพร้อมกับสัญลักษณ์และตัวอักษรที่มีอยู่พื้นเดียวกัน. ที่แม้ว่าภาษาจีนจำนวนมากอยู่ภาษาเขียนเป็นรูปแบบที่พบในการติดต่อสื่อสาร แม้คนไม่สามารถที่จะสื่อสารด้วยวาจาในจังหวัดที่แตกต่างกันพวกเขาจะสามารถเข้าใจซึ่งกันและกันในการเขียน แต่ภาษาเขียนที่สามารถแบ่งออกเป็นสามรูปแบบ: ง่ายแบบดั้งเดิมและคำสแลงทางการหรือการออกเสียง นอกจากนี้ยังมีรูปแบบที่เรียกว่า "ขาหยิน" ซึ่งเป็นภาษาจีนคัดลอกโดยใช้การสะกดโรมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาจีนเป็นภาษาเก่าแก่ที่สุดที่ถูกบันทึกไว้ในโลกอย่างน้อยหกพันปีของประวัติศาสตร์ จารึกอักษรจีนได้รับการพบในเปลือกหอยเต่าย้อนกลับไปชาง dynasty1 ( พ.ศ. 1766-1123 ) พิสูจน์ภาษาเขียนมีมานานกว่า 3 , 000 ปี จีนภาษาเขียนใช้สัญลักษณ์ที่โดดเด่นเดียวหรือตัวละครเป็นตัวแทนของแต่ละคำศัพท์ ส่วนใหญ่ของอักขระที่เป็นรุ่นที่เขียนไว้ในการพูดเสียงที่มีความหมาย พจนานุกรมขนาดใหญ่มักจะมี 40 , 000 ตัว ที่ 2 ต้องสามารถจำ 2000 ถึง 3000 ตัวอักษรอ่านหนังสือพิมพ์ แม้ว่าจะเขียนระบบมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเนื่องจากการปฏิวัติและการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองหลักการของภาษาพร้อมกับสัญลักษณ์และอักขระที่ยังคงมีพื้นเดียวกัน

แต่ภาษาจีนมากมี ภาษาเขียนเป็นรูปแบบทั่วไปของการสื่อสาร แม้ว่าผู้คนจะไม่สามารถที่จะสื่อสารในต่างจังหวัดด้วย พวกเขาจะสามารถเข้าใจซึ่งกันและกันได้ ในการเขียน อย่างไรก็ตามเขียนภาษาสามารถเพิ่มเติมแบ่งออกเป็นสามรูปแบบ : แบบดั้งเดิม และภาษาไม่เป็นทางการ หรือเสียง นอกจากนี้ยังมีรูปแบบเรียกว่า " พินิน " ซึ่งเป็นภาษาจีนและโรมัน
โดยใช้การสะกด