การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรมตามแนวคิดการบริโภคที่ยั่งยืนของสตรีวัยทำงานในอำเภอเมืองเชียงใหม่ ต่อการซื้อเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูป โดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 300 ราย ซึ่งคัดเลือกด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบโควตาตามเจนเนอเรชั่นของผู้ตอบแบบสอบถาม หลังจากนั้นทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติอ้างอิง
ผลการศึกษาพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมดเป็นเพศหญิง ที่อาศัยหรือทำงานอยู่ในอำเภอเมืองเชียงใหม่ ซึ่งมีอายุระหว่าง 21-38 ปี และ 39-50 ปี ในจำนวนที่เท่ากัน ส่วนใหญ่อยู่ในสถานภาพโสด, จบการศึกษาระดับปริญญาตรี และประกอบอาชีพเป็นข้าราชการ, พนักงานรัฐวิสาหกิจ หรือพนักงานมหาวิทยาลัย ซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 9,001-20,000 บาท ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ซื้อเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูปประเภทเสื้อ เพื่อใช้สวมใส่ในที่ทำงาน โดยใช้ข้อมูลที่ตนเองมีประกอบการตัดสินใจซื้อ และตนเองมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจมากที่สุด การซื้อเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูปมีช่วงเวลาที่ไม่แน่นอน โดยส่วนใหญ่ซื้อจากร้านค้าปลีกที่จำหน่ายเสื้อผ้าพื้นเมือง เฉลี่ย 1 ครั้งต่อปี และซื้อเฉลี่ยครั้งละ 1 ตัว โดยมีค่าใช้จ่ายเฉลี่ยในการซื้อต่อครั้งอยู่ที่ไม่เกิน 500 บาท นอกจากนี้ยังพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ไม่ค้นหาข้อมูลก่อนการซื้อ แต่สำหรับผู้ตอบแบบสอบถามที่ค้นหาข้อมูลก่อนการซื้อส่วนใหญ่ได้รับข้อมูลจากแหล่งบุคคล ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่จะซื้อสินค้าจากร้านเดิม หรือตราสินค้าเดิมอีก ซึ่งส่วนใหญ่รู้สึกพอใจกับเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูปที่ซื้อมาล่าสุด และหากไม่มีโครงการรณรงค์ให้แต่งกายด้วยชุดพื้นเมือง ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ประสงค์ที่จะสวมใส่เสื้อผ้าพื้นเมืองไปทำงานบ้างในบางโอกาส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 300 ราย และสถิติอ้างอิง
ผลการศึกษาพบว่าได้ผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมดเป็นเพศหญิง ซึ่งมีอายุระหว่าง 21-38 ปีและ 39-50 ปีในจำนวนที่เท่ากันส่วนใหญ่อยู่ในสถานภาพโสด, จบการศึกษาระดับปริญญาตรีและประกอบอาชีพเป็นข้าราชการ, พนักงานรัฐวิสาหกิจหรือพนักงานมหาวิทยาลัยซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 9,001- 20,000 บาท เพื่อใช้สวมใส่ในที่ทำงาน เฉลี่ย 1 ครั้งต่อปีและซื้อเฉลี่ยครั้งละ 1 ตัว 500 บาทนอกจากนี้ยังพบว่า หรือตราสินค้าเดิมอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมตามแนวคิดการบริโภคที่ยั่งยืนของสตรีวัยทำงานในอำเภอเมืองเชียงใหม่ต่อการซื้อเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูปโดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 300ซึ่งคัดเลือกด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบโควตาตามเจนเนอเรชั่นของผู้ตอบแบบสอบถามหลังจากนั้นทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติอ้างอิง
ผลการศึกษาพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมดเป็นเพศหญิงที่อาศัยหรือทำงานอยู่ในอำเภอเมืองเชียงใหม่ซึ่งมีอายุระหว่าง 21-38 . และ 39-50 . ส่วนใหญ่อยู่ในสถานภาพโสดในจำนวนที่เท่ากัน ,จบการศึกษาระดับปริญญาตรีและประกอบอาชีพเป็นข้าราชการพนักงานรัฐวิสาหกิจหรือพนักงานมหาวิทยาลัยซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 9001-20 , ,000 บาทผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ซื้อเสื้อผ้าพื้นเมืองสำเร็จรูปประเภทเสื้อเพื่อใช้สวมใส่ในที่ทำงานโดยใช้ข้อมูลที่ตนเองมีประกอบการตัดสินใจซื้อและตนเองมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจมากที่สุดโดยส่วนใหญ่ซื้อจากร้านค้าปลีกที่จำหน่ายเสื้อผ้าพื้นเมืองเฉลี่ย 1 ครั้งต่อปีและซื้อเฉลี่ยครั้งละ 1 ตัวโดยมีค่าใช้จ่ายเฉลี่ยในการซื้อต่อครั้งอยู่ที่ไม่เกิน 500 บาทนอกจากนี้ยังพบว่าแต่สำหรับผู้ตอบแบบสอบถามที่ค้นหาข้อมูลก่อนการซื้อส่วนใหญ่ได้รับข้อมูลจากแหล่งบุคคลผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่จะซื้อสินค้าจากร้านเดิมหรือตราสินค้าเดิมอีกและหากไม่มีโครงการรณรงค์ให้แต่งกายด้วยชุดพื้นเมืองผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ประสงค์ที่จะสวมใส่เสื้อผ้าพื้นเมืองไปทำงานบ้างในบางโอกาส