It is the responsibility of the ind

It is the responsibility of the individual rancher to be aware of how much forage is available and to anticipate
current and future animal (livestock and wildlife) demand. Monitoring the extent of use on key vegetation
species is a useful indicator of grazing pressure. By careful monitoring and control of grazing, the rancher can
quickly identify and respond to the beginning of a forage deficit. User-friendly computer decision aids, such as
The Grazing Manager (Kothmann and Hinnant 1992) or the Grazing Lands Application (GLA)/Resource
System Planning Model (RSPM) Stuth et al. 1990) have been developed to help ranchers estimate seasonal
adjustments of livestock stocking rates and test "what if' scenarios regarding rainfall. These tools provide the
rancher with timely information to maintain a proper balance between forage production and animal demand,
thus preventing damage to the range resource, limiting death losses of livestock due to consumption of
poisonous plants (Taylor and Ralphs 1992) and avoiding the full vulnerability associated with market crashes
that frequently accompany droughts. Adoption of a grazing strategy that provides a cushion of "reserve forage"
provides ranchers some flexibility in the speed and extent to which they must respond to drought. Another
reason that lower stocking rates are usually more desirable than seeking to maximize harvest efficiency is to
allow for the periodic use of fire necessary to control brush encroachment (Taylor and Kothmann 1993).
The wait-and-see management style that characterizes the majority of rangeland use decisions in the face of
drought has a high long-term cost, especially in terms of the irreversible costs of erosion. The downward spiral
is self-perpetuating: as erosion occurs there is less soil moisture storage capability and more production
vulnerability to inherently erratic precipitation patterns. Rather than blaming management problems on climate,
the challenge to rangeland scientists and policy-makers is to intensify the research focus on crafting and
implementing management and policy tools designed to better integrate the economic and ecological aspects
of drought-induced de-stocking decisions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นความรับผิดชอบของแต่ละฟาร์มตระหนักถึงจำนวนอาหารสัตว์ได้ และตัด
ปัจจุบัน และในอนาคตสัตว์ (ปศุสัตว์และสัตว์ป่า) ความต้องการ ตรวจสอบขอบเขตของการใช้ในพืชสำคัญ
เป็นตัวบ่งชี้ประโยชน์ของ grazing ความดัน โดยระมัดระวังตรวจสอบและควบคุม grazing ฟาร์มที่สามารถ
ระบุอย่างรวดเร็ว และตอบสนองต่อการเริ่มต้นของการขาดดุลอาหารสัตว์ได้ ตัดสินใจง่ายคอมพิวเตอร์ช่วย เช่น
เดอะ Grazing ผู้จัดการ (Kothmann และ Hinnant 1992) หรือ Grazing ดินแดนแอพลิเคชัน (GLA) / ทรัพยากร
ระบบการวางแผนรูปแบบ (RSPM) Stuth et al. 1990) ได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อช่วย ranchers ประเมินตามฤดูกาล
ปศุสัตว์สร้างราคาและทดสอบปรับปรุง "ถ้า ' สถานการณ์เกี่ยวกับปริมาณน้ำฝน เครื่องมือเหล่านี้ให้การ
ฟาร์มข้อมูลทันเวลาให้สมดุลเหมาะสมระหว่างการผลิตอาหารสัตว์และความต้องการสัตว์,
ป้องกันความเสียหายกับช่วงทรัพยากร จำกัดขาดทุนตายของปศุสัตว์เนื่องจากปริมาณการใช้
พืชพิษ (เทย์เลอร์และ Ralphs 1992) และหลีกเลี่ยงจุดอ่อนเต็มที่เกี่ยวข้องกับตลาดล้มเหลว
ที่พร้อม droughts บ่อย ของกลยุทธ์ grazing ที่เบาะของ "สำรองอาหารสัตว์"
ให้ ranchers บางความยืดหยุ่นในความเร็วและขนาดที่จะต้องตอบสนองต่อภัยแล้ง อื่น
เหตุผลเก็บสต็อกราคาต่ำจะเหมาะกว่าออกกำลังเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการเก็บเกี่ยวจะ
อนุญาตให้ใช้เป็นครั้งคราวไฟจำเป็นต้องควบคุมแปรง encroachment (เทย์เลอร์และ Kothmann 1993) .
แบบจัดการรอ และดูที่ระบุลักษณะส่วนใหญ่ของ rangeland ใช้ตัดสินใจใน face ของ
ภัยแล้งมีความยาวค่าใช้จ่ายสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านต้นทุนให้พังทลาย เกลียวลง
เป็น perpetuating ตัวเอง: เป็นกัดเซาะเกิดขึ้นมีความสามารถในการเก็บความชื้นดินน้อยและผลิตเพิ่มเติม
ช่องโหว่ในการรูปแบบความความฝน แทน blaming จัดการปัญหาในสภาพภูมิอากาศ,
ท้าทายกับนักวิทยาศาสตร์ rangeland policy-makers จะกระชับวิจัยเน้นงานหัตถกรรม และ
ใช้เครื่องมือการจัดการและนโยบายแห่งการบูรณาการด้านเศรษฐกิจ และระบบนิเวศดีขึ้น
ภัยแล้งทำให้เกิดการตัดสินใจยกเลิกจัดเก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นความรับผิดชอบของเจ้าของแต่ละคนต้องตระหนักถึงค้นหาเท่าไหร่ พร้อมคาดการณ์
ในปัจจุบันและอนาคตของสัตว์ ( ปศุสัตว์และสัตว์ป่า ) ความต้องการ การตรวจสอบขอบเขตของการใช้พืชชนิดหลัก คือ ตัวบ่งชี้
ประโยชน์ของหญ้าความดัน โดยการเฝ้าระวังและควบคุมปศุสัตว์ , คนเลี้ยงสัตว์สามารถ
ได้อย่างรวดเร็วระบุและตอบสนองต่อจุดเริ่มต้นของอาหารสัตว์เช่นกันผู้ใช้คอมพิวเตอร์ช่วยตัดสินใจกันเอง เช่น
กินหญ้า ( และผู้จัดการ kothmann hinnant 1992 ) หรือดินแดนปศุสัตว์ประยุกต์ ( GLA ) / รูปแบบระบบการวางแผนทรัพยากร
( rspm ) stuth et al . 1990 ) ได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อช่วยประเมินการปรับตามฤดูกาล
ranchers ปศุสัตว์จัดเก็บอัตราและทดสอบ " ถ้า ' สถานการณ์เกี่ยวกับปริมาณฝน เครื่องมือเหล่านี้ให้
เจ้าของฟาร์มปศุสัตว์กับข้อมูลทันเวลาเพื่อรักษาสมดุลที่เหมาะสมระหว่างการผลิตพืชอาหารสัตว์และความต้องการสัตว์
จึงป้องกันความเสียหายช่วงทรัพยากร จำกัด การสูญเสีย ความตายของปศุสัตว์ เนื่องจากการบริโภค
พืชพิษ ( Taylor และราล์ฟ 1992 ) และหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับเต็มตลาด
ที่มักมาพร้อมกับปัญหาฝนแล้งการยอมรับของกลยุทธ์ที่ให้แทะเบาะของ " สำรองอาหารสัตว์ "
ให้ ranchers บางความยืดหยุ่นในความเร็วและขอบเขตที่พวกเขาจะต้องตอบสนองต่อภัยแล้ง อีก
เหตุผลที่อัตราปล่อยล่างมักจะพึงปรารถนามากกว่าการแสวงหาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเก็บเกี่ยวคือ
อนุญาตให้ใช้ธาตุของไฟที่จำเป็นเพื่อควบคุมการบุกรุก ( เทย์เลอร์ และแปรง kothmann
1993 )รูปแบบการจัดการที่ไม่เปลี่ยนแปลงที่ characterizes ส่วนใหญ่ใช้ในการตัดสินใจทำเป็นหน้า
แล้งมีต้นทุนสูงในระยะยาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของต้นทุนกลับไม่ได้ของการกัดเซาะ
spiral คือตนเอง perpetuating : การกัดเซาะเกิดขึ้นมีน้อยความชื้นกระเป๋าความสามารถและช่องโหว่การผลิต
เพิ่มเติมโดยเนื้อแท้รื่นด้วยรูปแบบแทนที่จะโทษปัญหาการจัดการสภาพภูมิอากาศ
ความท้าทายเพื่อทำเป็นนักวิทยาศาสตร์และจัดเป็นกระชับเน้นการวิจัยและการประยุกต์ใช้การจัดการนโยบายและงานหัตถกรรม
เครื่องมือที่ออกแบบมาเพื่อให้การรวมด้านเศรษฐกิจและนิเวศวิทยา
แล้งชักนำ de
ถุงน่องในการตัดสินใจ