Yun Che smiled. Without saying anyt

Yun Che smiled. Without saying anything, he pushed out with his palm, and the dradon meat slowly floated toward Princess Snow. Princess Snow stretched out a hand to take it while shooting Yun Che a light smile: “Then I’m going to eat it.”

As her sweet voice fell, she gently sniffed it, then slightly opened her lips and bit into it with her pearly teeth. The deliciousness instantly made her eyes glow: “Waah~~ So good… too good! So there’s actually such tasty meat in this world…”

The first swallow made the girl react exaggeratedly. She began to take consecutive bites. Her eyes blurred with intoxication as she became completely absorbed in the deliciousness that she had never tasted before. Even though she ate quite impatiently, her table manners were still pleasing, each and every small bite was graceful. As he watched her not wolfing down the food, Yun Che’s gaze gradually became dumbstruck, even his stomach’s hunger was forgotten. On this girl, no matter where on her body, and no matter what she did, she possessed a dazzling, irresistible charm that no one was able to resist.

More than a large half of the dragon meat had quickly been eaten. At this time, the young girl suddenly thought of something. She looked at the remaining dragon meat, then jogged over to the Snow Phoenix: “Little White, I’ll give you something really yummy to eat, this is the best thing I’ve ever eaten, you know!”

Yun Che: “！#￥%……”

Princess Snow placed the dragon meat near the Snow Phoenix’s beak, yet the Snow Phoenix faced up, expressing its refusal. Yun Che walked over and said with a smile: “The Snow Phoenix Beast was born from an extremely cold place and only eats ice, snow, or rain. It doesn’t like eating meat.”

“Oh, so it’s like that.” Princess Snow took back the dragon meat, tilted her head, and then asked quite earnestly: “Snow Phoenix Beast? This name is even weirder sounding than Little Chan. Little White still sounds the best, right, Little White?”

“Then I’ll eat the rest all by myself!”

The young girl sat , leaning against the Snow Phoenix’s soft body and slowly enjoyed the delicacy in her hand. With each bite, an incomparably beautiful smile blossomed on her snowy face. Seeing her like this, Yun Che was once more dazzled. He couldn’t help but uncontrollably blurt out: “If you like it, I can roast it for you every day.”

The young girl blinked her beautiful eyes, then began to laugh happily. Her brows bent into two crescent moons as her eyelashes softly fluttered like butterflies: “Hehe, you’re so nice. I just knew that someone who’s able to become Little White’s owner must be a really good person.”

“…Your Highness, why do you like Little Chan so much?” Yun Che asked.

Without even bothering to think, Princess Snow smiled sweetly in reply: “Because Little White is so beautiful. The most beautiful profound beast I’ve ever seen. Look, Little White’s entire body of white is the same color as my favorite snow.”

“You like… snow?”

“Mn!” After the word “snow” was brought up, Princess Snow lowered the delicious food in her hands. Lifting up her face that was even more fair than snow, she said somewhat absent-mindedly: “I’ve only heard of ‘snow’ from my royal brothers, but I’ve never seen it before. Snow had also never fell upon Divine Phoenix City before, but when I was thirteen years old, a huge snow storm suddenly fell upon Divine Phoenix City… That was when I finally realized how beautiful snow was. The sky fluttered with white snowflakes, making me feel like I was in another world, and when snowflakes landed on my body, they were like beautiful fairies…”

“That day was the happiest day, most exciting day of my life, it was as though I had a beautiful dream. But very quickly, the snow melted. After that, I’ve always longed for snow, but have never seen it ever again. Royal father said that only the north of Divine Phoenix Empire has winter, where people can see snow. But royal father has told me many times that before I turn twenty, I’m not allowed to leave Divine Phoenix Sect… I really don’t know when I can see snow again.”

The young girl sat in a daze, her longing and thirst were distinctively printed in her eyes and expression. Yun Che didn’t know why she would like snow that much, perhaps, only the purest of snow could stir her pure spirit.

“Your Highness, please close your eyes.” Yun Che stood up, and suddenly said mysteriously.

“Ah? Why do I have to close my eyes?” Princess Snow looked at Yun Che in puzzlement.

Yun Che stretched out a hand, with the hollow of his palm facing upwards: “Your Highness doesn’t need to ask. When you open your eyes, you’ll understand.”

“Mn, okay.” Princess Snow apparently thought it was something fun as she closed her eyes with a smile.

Yun Che raised his head, then activated Frozen Cloud Arts… Even though he still had severe injuries on his person, his profound strength had recovered to about thirty percent, he still had enough energy to use Frozen Cloud Arts to make a little s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยุนยิ้ม โดยไม่พูดอะไร เขาผลักออกกับปาล์มของเขา และเนื้อ dradon ค่อย ๆ ลอยสู่เจ้าหญิงหิมะ เจ้าหญิงหิมะเหยียดมือที่ใช้ในขณะถ่ายภาพยุน Che ยิ้มแสง: "แล้วฉันจะกินมัน"เป็นเสียงของเธอหวานตก เธอเบา ๆ sniffed นั้น เล็กน้อยเปิดริมฝีปากของเธอ แล้วบิตลงไปกับฟันของเธอประดับด้วยไข่มุก ความอร่อยได้ทันทีทำให้ดวงตาของเธอที่เรืองแสง: " Waah ~ ~ ดี...ดีเกินไป ดังนั้น มีจริงเช่นเนื้ออร่อยในโลกนี้..."หญิงสาวตอบสนอง exaggeratedly กลืนแรกได้ เธอเริ่มที่จะกัดกัน ดวงตาของเธอเบลอ ด้วยมึนเมาขณะที่เธอกลายเป็นดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในความอร่อยที่เธอไม่เคยได้ลิ้มรสก่อน แม้ว่าเธอกินค่อนข้าง impatiently มารยาทของเธอยังคงชื่นชอบ กัดเล็กทุกเป็นสง่า ขณะที่เขาดูไม่ได้ที่เธอ wolfing ลงอาหาร สายตายุน Che ค่อย ๆ กลายเป็น dumbstruck แม้ว่าท้องของเขาหิวที่ถูกลืม บนนี้สาว ไหนบนร่างกายของเธอ และไม่ ว่าสิ่งที่เธอไม่ ได้ เธอสิงเสน่ห์พราว ต้านทานที่ไม่มีใครสามารถต้านทานที่มีขนาดใหญ่ครึ่งหนึ่งของเนื้อมังกรได้อย่างรวดเร็วได้กิน ตอนนี้ เด็กสาวก็คิดว่า บางสิ่งบางอย่าง เธอมองไปที่เนื้อมังกรเหลือ แล้ว jogged ผ่านไปฟินิกซ์หิมะ: "สีขาว ฉันจะให้สิ่งชนิดรับประทาน นี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันได้เคยกิน คุณรู้! "ยุน Che: "! #￥%..."เจ้าหญิงหิมะวางเนื้อมังกรใกล้ปากของฟีนิกซ์หิมะ ยังฟีนิกซ์หิมะประสบ การแสดงการปฏิเสธ ยุน Che เดินผ่าน และกล่าว ด้วยรอยยิ้ม: "สัตว์ฟีนิกซ์หิมะเกิดจากมีอากาศเย็นมาก และกินน้ำแข็ง หิมะ หรือฝนเท่านั้น มันไม่ชอบกินเนื้อสัตว์""โอ้ ดังนั้นมันเป็นเช่นนั้น" เอาเจ้าหญิงหิมะกลับมังกรเนื้อสัตว์ เอียงหัวของเธอ และจากนั้น ถามค่อนข้างจริงจัง: "สัตว์ฟีนิกซ์หิมะ ชื่อนี้คือ หูแม้ weirder กว่าสีขาวเล็ก ๆ Chan. ยังเสียงดีที่สุด ขวา สีขาว"แล้วฉันจะกินส่วนเหลือทั้งหมด ด้วยตัวเอง"เด็กสาว เสาร์ พิงเนื้อนุ่มของฟีนิกซ์หิมะ และช้าความสุขประณีตในมือของเธอ ด้วยการกัดแต่ละ มีรอยยิ้มสวยเหลือใจเบ่งบานบนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยหิมะ เห็นเธอแบบนี้ ยุน Che ถูกอีกครั้งไนท์คลับ เขาไม่สามารถช่วย แต่ดะ blurt ออก: "ถ้าคุณชอบมัน ฉันสามารถย่างได้สำหรับคุณทุกวัน"เด็กสาวคันนั้นกะพริบตาของเธอสวยงาม แล้วเริ่มหัวเราะอย่างมีความสุข คิ้วเธองอเป็นทูเครสเซนต์มูนเป็นขนตาเธอเบา ๆ fluttered เช่นผีเสื้อ: "ฮิฮิ ได้ดีมาก ฉันรู้เพียงแต่ว่า คนที่สามารถเป็น เจ้าของสีขาวต้องเป็นคนดี"“… ฝ่าบาท ทำไมคุณชอบมากน้อยจัง" ถาม Che ยุนโดยไม่ต้องแม้แต่จะคิด เจ้าหญิงหิมะยิ้มหวานตอบกลับ: "เนื่องจากสีขาวจะสวยมาก ลึกซึ้งสัตว์สวยที่สุดผมเคยเห็น ดู ร่างกายทั้งหมดของสีขาวสีขาวเป็นสีเดียวกับหิมะของฉันชื่นชอบ""คุณชอบ...หิมะ""Mn" หลังจากคำว่า "หิมะ" โต เจ้าหญิงหิมะลดลงอาหารอร่อยในมือของเธอ เธอยกใบหน้าของเธอที่ยุติธรรมยิ่งกว่าหิมะ กล่าวว่า ค่อนข้าง absent-mindedly: "ผมเพียงเคยได้ยิน 'หิมะ' จากพี่หลวง แต่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน หิมะมีไม่เคยลดลงเมื่อพระเจ้าฟีนิกซ์ซิตี้ก่อน แต่เมื่อผมอายุสิบสามปี พายุหิมะขนาดใหญ่ก็อยู่กับพระเจ้าฟีนิกซ์ซิตี้... นั่นคือเมื่อฉันตระหนักหิมะอันสุดท้ายไม่ ท้องฟ้า fluttered กับเกล็ดหิมะขาว ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนผมในอีกโลกหนึ่ง และเมื่อเกล็ดหิมะที่ดินบนร่างกายของฉัน เขานางฟ้าสวย...""วันนั้นเป็นวันที่สุขที่สุด วันที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของฉัน มันก็ว่าผมมีความฝันสวยงาม แต่รวดเร็ว หิมะละลาย หลังจากนั้น ฉันเคยปรารถนาเสมอหิมะ แต่ไม่เคยเห็นมันอีก หลวงพ่อกล่าวว่า เฉพาะทางตอนเหนือของอาณาจักรพระเจ้า Phoenix มีฤดูหนาว ท่านสามารถดูหิมะ แต่หลวงพ่อได้บอกหลายครั้งว่าก่อนเปิดยี่สิบ ฉันไม่สามารถปล่อยเจ้า Phoenix นิกาย... ผมไม่ทราบว่าเมื่อฉันเห็นหิมะอีกด้วย"เด็กสาวเสาร์ดึก ความปรารถนาและความกระหายของเธอได้ชัดเจนพิมพ์ในสายตาและการแสดงของเธอ Che ยุนไม่รู้ทำไมเธอจะเหมือนหิมะที่มาก บางที เดียวบริสุทธิ์ของหิมะสามารถกระตุ้นจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ของเธอ"ฝ่าบาท กรุณาปิดตา" Che ยุนยืนขึ้น และก็พูดไปเฉย ๆ"อา ทำไมต้องปิดตาของฉัน" เจ้าหญิงหิมะดูที่ยุน Che puzzlementChe ยุนยืดออกเป็นรูปมือ กลวงปาล์มเขาหันขึ้นไป: "ฝ่าบาทไม่ต้องถาม เมื่อคุณเปิดดวงตาของคุณ คุณจะเข้าใจ"" Mn ไร" เจ้าหญิงหิมะเห็นได้ชัดคิดว่า มันเป็นสิ่งที่สนุกเธอปิดดวงตาของเธอ ด้วยรอยยิ้มChe ยุนยกศีรษะของเขา แล้วเรียกใช้แช่แข็งเมฆศิลปะ... แม้ว่ายังมีอาการบาดเจ็บรุนแรงในคนของเขา ความแข็งแรงของเขาอย่างลึกซึ้งได้หายไปประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์ ยังมีพลังงานมากพอจะใช้แช่แข็งเมฆศิลปะเพื่อทำ s เล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun เจ๊ยิ้ม โดยไม่พูดอะไรเขาผลักออกด้วยฝ่ามือของเขาและเนื้อ dradon ช้าลอยไปทางเจ้าหญิงหิมะ เจ้าหญิงหิมะเหยียดมือออกที่จะใช้มันในขณะที่ยิง Yun Che รอยยิ้มแสง: ". แล้วฉันจะกินมัน" ขณะที่เสียงหวานของเธอลดลงเธอเบา ๆ ดมกลิ่นมันแล้วเปิดเล็กน้อยริมฝีปากและบิตของเธอเป็นมันกับเธอ ฟันไข่มุก อร่อยทันทีทำให้ดวงตาของเธอเรืองแสง "Waah ~~ ดังนั้นดี ... ดีเกินไป! ดังนั้นจึงมีเนื้ออร่อยจริงดังกล่าวในโลกนี้ ... " กลืนครั้งแรกที่ทำหญิงสาวที่ตอบสนอง exaggeratedly เธอเริ่มที่จะกัดติดต่อกัน ดวงตาของเธอเบลอกับมึนเมาขณะที่เธอกลายเป็นที่ดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์ในความอร่อยที่เธอไม่เคยลิ้มรสมาก่อน แม้ว่าเธอจะกินค่อนข้างหงุดหงิดมารยาทโต๊ะของเธอก็ยังคงชื่นชอบแต่ละคนและทุกกัดขนาดเล็กเป็นที่สง่างาม ในขณะที่เขาดูเธอไม่ wolfing ลงอาหารที่จ้องมอง Yun เจ๊ค่อย ๆ กลายเป็นเหวอหิวแม้ในกระเพาะอาหารของเขาที่ถูกลืม เกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าในร่างกายของเธอและไม่ว่าสิ่งที่เธอทำเธอครอบครองพราวต้านทานเสน่ห์ที่ไม่มีใครสามารถที่จะต้านทาน. มากกว่าครึ่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ของเนื้อมังกรที่ได้รับได้อย่างรวดเร็วกิน ในเวลานี้เด็กสาวก็คิดของบางสิ่งบางอย่าง เธอมองที่เนื้อมังกรที่เหลือจากนั้นก็วิ่งไปที่หิมะฟินิกซ์: "ลิตเติ้ลสีขาว, ฉันจะให้บางสิ่งบางอย่างอร่อยจริงๆจะกินนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยกินคุณรู้!" ยุนเจ๊ " ! # ¥% ...... " เจ้าหญิงหิมะวางเนื้อมังกรใกล้จะงอยปากหิมะของฟินิกซ์ยังหิมะฟินิกซ์เผชิญหน้าแสดงปฏิเสธ Yun เจ๊เดินไปและกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "หิมะฟินิกซ์สัตว์เกิดจากสถานที่ที่หนาวมากและมีเพียงกินน้ำแข็งหิมะหรือฝนตก . มันไม่ชอบกินเนื้อสัตว์ " ". โอ้จึงเป็นเช่นนั้น "เจ้าหญิงหิมะเอากลับเนื้อมังกรเอียงศีรษะของเธอแล้วถามค่อนข้างจริงจัง" หิมะฟินิกซ์สัตว์? ชื่อนี้แม้จะมีเสียงประหลาดกว่าลิตจัน เล็ก ๆ สีขาวยังคงเสียงที่ดีที่สุดขวาเล็ก ๆ สีขาว? " " แล้วฉันจะกินส่วนที่เหลือทั้งหมดด้วยตัวเอง! " เด็กสาวนั่งพิงกับตัวอ่อนหิมะฟีนิกซ์และค่อยๆมีความสุขกับอาหารอันโอชะในมือของเธอ กับแต่ละกัดเป็นรอยยิ้มที่สวยงามเหลือใจเบ่งบานบนใบหน้าเต็มไปด้วยหิมะของเธอ เห็นเธอเช่นนี้ Yun Che ที่ครั้งหนึ่งเคยตื่นตามากขึ้น เขาไม่สามารถช่วย แต่ดะโพล่ง: ". ถ้าคุณชอบมันฉันจะย่างให้คุณทุกวัน" เด็กสาวกระพริบตาดวงตาที่สวยงามของเธอก็เริ่มที่จะหัวเราะอย่างมีความสุข คิ้วของเธอก้มลงไปสองดวงจันทร์เสี้ยวเป็นขนตาของเธอเบาเบาโผบินเหมือนผีเสื้อ: "อิอิคุณให้ดี ฉันเพิ่งรู้ว่าคนที่มีความสามารถที่จะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเจ้าของสีขาวจะต้องเป็นคนดีจริงๆ. " " ... ใต้ฝ่าพระบาททำไมคุณถึงชอบลิตจันมาก? "ยุนเจ๊ถาม. โดยไม่ต้องแม้แต่จะคิดว่าเจ้าหญิงหิมะยิ้มหวานใน ตอบ: "เพราะเล็ก ๆ สีขาวมีความสวยงามดังนั้น สัตว์ลึกซึ้งสวยที่สุดที่ผมเคยเห็น ดูเล็ก ๆ สีขาวของร่างกายทั้งหมดของสีขาวเป็นสีเดียวกับหิมะที่ชื่นชอบของฉัน. " " คุณต้องการ ... หิมะ? " " Mn! "หลังจากคำว่า" หิมะ "ถูกนำขึ้นเจ้าหญิงหิมะลดอาหารอร่อยในมือของเธอ ยกขึ้นใบหน้าของเธอที่เป็นธรรมมากยิ่งกว่าหิมะที่เธอบอกว่าค่อนข้างเลื่อนลอย: "ผมเคยได้ยินคนเดียวของ 'หิมะจากพี่น้องรอยัลของฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อน หิมะก็ไม่เคยลดลงเมื่อพระเจ้า Phoenix City ก่อน แต่เมื่อผมอายุสิบสามปีพายุหิมะขนาดใหญ่ก็ลดลงเมื่อพระเจ้า Phoenix City ... นั่นคือเมื่อในที่สุดผมก็รู้ว่าเป็นหิมะที่สวยงาม ท้องฟ้าเบาโผบินกับเกล็ดหิมะสีขาวทำให้ฉันรู้สึกเหมือนผมอยู่ในอีกโลกหนึ่งและเมื่อเกล็ดหิมะลงบนร่างกายของพวกเขาเป็นเหมือนนางฟ้าที่สวยงาม ... " " วันนั้นเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในวันที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของฉันมันก็เหมือนกับ แต่ผมมีความฝันที่สวยงาม แต่อย่างรวดเร็วหิมะละลาย หลังจากนั้นผมได้เสมอ longed หิมะ แต่ไม่เคยเห็นมันเคยอีกครั้ง หลวงพ่อบอกว่าเฉพาะทางตอนเหนือของพระเจ้าฟินิกซ์จักรวรรดิมีฤดูหนาวที่ผู้คนสามารถเห็นหิมะ แต่พระราชบิดาได้บอกผมหลายครั้งว่าก่อนที่ผมจะเปิดยี่สิบฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากพระเจ้าฟินิกซ์นิกาย ... ผมไม่ทราบว่าเมื่อฉันสามารถมองเห็นหิมะอีกครั้ง ". เด็กสาวนั่งอยู่ในอาการงุนงงความปรารถนาของเธอและ กระหายที่พิมพ์ชัดเจนในสายตาและการแสดงออกของเธอ Yun เจ๊ไม่ทราบว่าทำไมเธอถึงอยากหิมะที่มากอาจจะเป็นเพียงบริสุทธิ์ของหิมะอาจกวนจิตวิญญาณบริสุทธิ์ของเธอ. "ใต้ฝ่าพระบาทโปรดปิดตาของคุณ." ยุนเจ๊ลุกขึ้นยืนและก็กล่าวว่าลึกลับ. "แอมป์? ทำไมฉันจะต้องปิดตาของฉัน "เจ้าหญิงหิมะมองที่ยุน Che ในความงุนงง. Yun Che เหยียดมือออกด้วยกลวงลายมือของเขาหงายขึ้น" ใต้ฝ่าพระบาทไม่ต้องถาม เมื่อคุณเปิดตาของคุณคุณจะเข้าใจ. " " Mn, โอเค. "ปริ๊นเซหิมะเห็นได้ชัดว่าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่สนุกที่สุดเท่าที่เธอปิดตาของเธอด้วยรอยยิ้ม. Yun เจ๊ยกศีรษะของเขาแล้วเปิดใช้งานแช่แข็งเมฆศิลปะ ... แม้เขา ยังคงมีการบาดเจ็บรุนแรงกับคนของเขามีความแข็งแรงอย่างลึกซึ้งของเขาได้หายไปประมาณร้อยละสามสิบเขาก็ยังคงมีพลังงานพอที่จะใช้แช่แข็งเมฆศิลปะเพื่อให้ s เล็ก ๆ น้อย ๆ