In the prologue, Chaucer’s morality

In the prologue, Chaucer’s morality is made known through the use of satirical techniques to dissect characters from different social statuses; however it is made clear that his main target is to expose the corruption of the church. Chaucer describes people from the First Estate (Clergy), and shines a light on their faults. For example, he describes the monk who does not devote himself to prayer, as he is more modern and does not believe in the established rules of the monastery. He then identifies the Friar as a beggar who has been with many woman, and makes a sarcastic comment on how he is one of the “church’s finest”. Evidently, sarcasm leads the reader to realize the impious ways of these people, who supposedly work to serve god. The irony of it all is further exemplified by the fact that these people set out on this pilgrimage to show their religious loyalty, when in reality, they do not set good examples and go against what they are supposed to believe in as church figures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วง ศีลธรรมของ Chaucer จะรู้จักโดยใช้เทคนิค satirical การ dissect อักขระจากสถานะทางสังคมแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม มันจะชัดเจนว่า เป้าหมายหลักของเขาคือการ เปิดเผยความเสียหายของคริสตจักร Chaucer อธิบายคนจากนิคมแรก (เคลอจี), และส่องแสงในข้อบกพร่องของตน ตัวอย่าง เขาอธิบายถึงพระสงฆ์ที่ไม่อุทิศตัวเองเพื่อสวดมนต์ ตามเขาไม่ทันสมัยมากขึ้น และไม่เชื่อในกฎที่ตั้งของสำนักสงฆ์ แล้วเขาระบุไฟรอาร์เป็นขอทานผู้ได้ มีผู้หญิงมากมาย และช่วยให้ข้อคิดเห็นแดกดันว่าเขาเป็น "คริสตจักรของดีที่สุด" อย่างใดอย่างหนึ่ง กรีซ ประชดประชันลูกค้าเป้าหมายผู้อ่านทราบวิธีผู้ฝ่าฝืนของคนเหล่านี้ คาดคะเนที่ทำงานเพื่อรับใช้พระเจ้า ประชดของมันทั้งหมดเป็น exemplified ความจริงที่ว่า คนเหล่านี้จะออกแสวงบุญที่นี่แสดงภักดีศาสนา ในความเป็นจริง พวกเขาไม่ตั้งตัวอย่าง และไปต่อกับสิ่งที่พวกเขาควรจะเชื่อในการเป็นตัวเลขที่คริสตจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำนำคุณธรรมของชอเซอร์เป็นที่รู้จักกันผ่านการใช้เทคนิคการเสียดสีที่จะผ่าตัวละครจากสถานะทางสังคมที่แตกต่างกัน แต่มันแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเป้าหมายหลักของเขาคือการเปิดเผยความเสียหายของคริสตจักร ชอเซอร์อธิบายผู้คนจากครั้งแรกที่เอสเตท (พระสงฆ์) และส่องแสงในความผิดของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นเขาอธิบายถึงพระภิกษุสงฆ์ที่ไม่ได้อุทิศตัวเองให้กับการสวดมนต์ในขณะที่เขามีความทันสมัย​​มากขึ้นและไม่เชื่อในกฎที่จัดตั้งขึ้นของวัด จากนั้นเขาก็ระบุคริสตศาสนาเป็นขอทานที่ได้รับกับผู้หญิงจำนวนมากและทำให้ความคิดเห็นแดกดันว่าเขาเป็นหนึ่งใน "คริสตจักรที่ดีที่สุด" เห็นได้ชัดถ้อยคำนำไปสู่​​ผู้อ่านตระหนักถึงวิธีการที่นับถือของผู้คนเหล่านี้ที่ควรจะทำงานเพื่อรับใช้พระเจ้า ประชดของมันทั้งหมดเป็นตัวอย่างต่อไปโดยความจริงที่ว่าคนเหล่านี้ออกแสวงบุญนี้เพื่อแสดงความจงรักภักดีทางศาสนาของพวกเขาเมื่อในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้ตั้งตัวอย่างที่ดีและไปกับสิ่งที่พวกเขาควรจะเชื่อในคริสตจักรเป็นตัวเลข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโหมโรง ชอเซอร์เป็นศีลธรรมถูกเปิดเผยผ่านการใช้เทคนิคเพื่อตัดขาดจากสถานะทางสังคมเสียดสีตัวละครแตกต่างกัน แต่มันชัดเจนว่าเป้าหมายหลักของเขาคือการเปิดโปงการทุจริตของโบสถ์ ชอเซอร์อธิบายผู้คนจากอสังหาริมทรัพย์ ( พระสงฆ์ ) และส่องแสงในความผิดของพวกเขา ตัวอย่างเช่นเขาอธิบายว่าพระที่ไม่ได้อุทิศตัวเองเพื่ออธิษฐานตามที่เขาจะทันสมัยมากขึ้น และไม่เชื่อในการจัดตั้งกฎของโบสถ์ จากนั้นเขาก็ว่าหลวงพ่อเป็นขอทานที่ได้รับกับผู้หญิงมากมาย และทำให้ความประชดประชันในวิธีการที่เขาเป็นหนึ่งใน " คริสตจักรที่ดีที่สุด " เห็นได้ชัดว่า ประชดทำให้ผู้อ่านทราบวิธีฝ่าฝืนของคนเหล่านี้ใครว่าทำงานเพื่อรับใช้พระเจ้า ประชดของมันทั้งหมด ต่อไปคือ exemplified โดยความจริงที่ว่าคนเหล่านี้ออกธุดงค์นี้ เพื่อแสดงความจงรักภักดีศาสนาของพวกเขาเมื่อในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดี และต่อต้านสิ่งที่พวกเขาควรจะเชื่อในเลขของโบสถ์