Three years ago, Mr. Sappleton and

Three years ago, Mr. Sappleton and his two younger brothers-in-law went hunting, leaving the house through a French window, which was left open until their return. However, all three of them were lost in a bog that day, Vera asserts, and their bodies were never recovered. The aunt, driven to distraction by her grief and loss, left the window open thereafter, anticipating that “they will come back some day” with “the little brown spaniel that was lost with them, and walk in that window just as they used to do.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามปีที่แล้ว นาย Sappleton และเขยน้องสองเขาไปล่าสัตว์ ออกจากบ้านทางหน้าต่างฝรั่งเศส ที่เหลือเปิดจนถึงการกลับมา อย่างไรก็ตาม ทั้งสามคนได้หายไปใน bog วัน จระเข้ asserts และร่างกายไม่ถูกกู้คืน ป้า ขับเคลื่อนการฟุ้งซ่าน ด้วยความเศร้าโศกและสูญเสีย หน้าต่างเปิดทิ้งหลังจากนั้น เธอคาดการณ์ไว้ว่า "จะกลับมาบางวัน" กับ "ตัวน้อยน้ำตาลสเปเนียลที่สูญเสียไปกับพวกเขา และเดินในหน้าต่างนั้นเหมือนที่เคยทำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามปีที่ผ่านมานาย Sappleton และน้องพี่ชายสองคนในกฎหมายไปล่าสัตว์ออกจากบ้านผ่านหน้าต่างฝรั่งเศสซึ่งถูกเปิดทิ้งไว้จนกว่าพวกเขากลับมา อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งสามได้หายไปในบึงวันนั้น Vera อ้างและร่างกายของพวกเขาไม่เคยหาย ป้า, ขับเคลื่อนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความเศร้าโศกและการสูญเสียของเธอออกจากหน้าต่างเปิดหลังจากนั้นคาดการณ์ไว้ว่า "พวกเขาจะกลับมาบางวัน" กับ "การสแปเนียลสีน้ำตาลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่หายไปกับพวกเขาและเดินไปในหน้าต่างที่เช่นเดียวกับที่พวกเขาใช้ ทำ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามปีที่ผ่านมา คุณ sappleton ของเขาและสองน้องชายสามีไปล่าสัตว์ ออกจากบ้านทางหน้าต่างฝรั่งเศสซึ่งถูกเปิดทิ้งไว้ จนกระทั่งกลับของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ทั้งสามของพวกเขาได้หายไปในบึงวันนั้น เวร่า ยืนยัน และร่างกายของเขาไม่เคยพบ คุณป้า ทำให้ไขว้เขวจากความเศร้าโศกและความสูญเสีย แล้วเปิดหน้าต่างและคาดหวังว่าพวกเขาจะกลับมาซักวัน " กับ " เล็ก ๆสีน้ำตาล ปเนียลที่หายไปกับพวกเขา และเดินไปที่หน้าต่างอย่างที่พวกเขาเคยทำ "