Of all the units, the first is part

Of all the units, the first is particularly useful as a brief introduction to what academic writing is all about. This unit would stand on its own as a starter module for writing courses, since it homes in on precisely the types of misunderstanding that many L2 writers fall prey to when they embark on the painful transition into prose. One legacy of communicative methodologies is that students are becoming increasingly proficient in the spoken language while remaining unaware of the conventions that operate in writing (Hinkel, 2002). This unit breaks students gently into notions of audience, purpose, organization and style, while offering a user’s guide to the lexical and grammatical means by which a formal written style is achieved.

The other unit which I particularly appreciated focused on writing critiques, which is a daunting task for many L2 writers, whose previous academic experience may have equipped them poorly for taking a personal stance and presenting themselves as “a kind of authority” (p. 191). Swales and Feak provide a full-scale example of an article to be analyzed, with draft critiques and reaction papers, so that the process of critique can be modeled and evaluated in the classroom.

In all of this, Academic Writing for Graduate Students has undergone a fairly thorough metamorphosis since the 1994 editions, particularly with regard to the source material used. The book draws on a wider range of disciplines, such as nursing, marketing and art history; authentic recent data are now used where possible; and the book has kept apace with new findings from discourse analysis, particularly concerning the inter- and intra-disciplinary variations in the structure of research papers. [-1-]

From the point of view of classroom use, the book abounds with useful exercises for students to gain awareness of stylistic and generic conventions, and to practice various aspects of academic writing. On the whole, this is a valuable book which should be on the shelves of every writing center. However, in my experience the Swales approach is not without problems, partly because the focus of the book is so broad (one is never entirely sure whether the book is written for teachers, for students in the classroom, or for dedicated self-starters), and partly because of the amount of time needed to do justice to the material. One problem that arises here is that many students with a good intermediate level of English require more grammatical and lexical back-up of a general nature, and may become frustrated by the book’s very specific focus, whereas students who already have a good enough command of the written language often lack the time and patience to work systematically through a textbook of this kind. In this sense, it is probably useful for teachers in some contexts to regard books such as this as a resource rather than a textbook, or to use parts of it in conjunction with other types of writing practice.

With regard to current issues in L2 writing, it is evident that Swales and Feak are anxious to distance themselves from the prescriptive-proscriptive end of genre-based teaching, despite their evident reliance on the tools of discourse and genre analysis. Although they clearly share some of the underlying principles of genre pedagogies, namely that L2 writers should be empowered to use language effectively in real-world situations, and that giving them access to “occluded” genres may aid in this process, they try hard to avoid simplistic formulae and “recipes” for writing. In the introduction to the new edition, Swales and Feak ward off criticism from the angle of New Rhetoricians and critical pedagogies by saying that their book is “as much concerned with developing academic writers as it is with improving academic texts” (p. 2). In the decade that has elapsed since the first edition was published, we have all become increasingly aware of the problems caused by reifying the text, fossilizing the genre and inducing L2 writers to ventriloquate L1 voices (Belcher, 2004). For this reason, Swales and Feak are at pains to emphasize the need for learners to “apply their analytical skills to the discourses of their chosen disciplines and to explore how effective academic writing is achieved” (p. 2).

The difficulty here, faced by those of us at the rock face of L2 writing, is that students–particularly those from the “hard” sciences–are often unhappy with uncertainty, and lack the necessary skill and interest to become ethnographers of their own field. Although it would be ideal for every would-be research scientist to compile substantial corpora of material from their own discipline, study them thoroughly with the aid of books like Academic Writing for Graduate Students, and draw on the results when composing their own papers, this vision is somewhat utopian. Real research students, pressed for time and pushed to the limit linguistically, are likely to fall back on cutting and pasting from the bibliography, or working in a relationship of informal apprenticeship with more experienced members of their team (Hyland, 2002). It remains for writing teachers to make pragmatic decisions as to how much to teach, how prescriptive to be, and how much to trust to the shaping forces of the real discourse communities which their students aspire to enter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของทุกหน่วยงานเป็นครั้งแรกจะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่แนะนำสั้น ๆ กับสิ่งที่เขียนเชิงวิชาการเป็นข้อมูลเกี่ยวกับ หน่วยนี้จะยืนบนของตัวเองเป็นโมดูลเริ่มต้นสำหรับหลักสูตรการเขียนตั้งแต่ที่อยู่อาศัยไว้ในที่แม่นยำชนิดของความเข้าใจผิดว่านักเขียนหลาย l2 ตกเหยื่อเมื่อพวกเขาเริ่มดำเนินการในการเปลี่ยนแปลงที่เจ็บปวดเป็นร้อยแก้วหนึ่งในมรดกของวิธีการสื่อสารที่นักเรียนจะกลายเป็นความเชี่ยวชาญมากขึ้นในภาษาพูดในขณะที่เหลือไม่ทราบว่าการประชุมที่ทำงานในการเขียน (hinkel, 2002) หน่วยนี้แบ่งนักเรียนเบา ๆ ลงไปในความคิดของผู้ชมวัตถุประสงค์องค์กรและรูปแบบขณะที่นำเสนอคำแนะนำของผู้ใช้ไปยังหมายถึงคำศัพท์และไวยากรณ์ที่สไตล์การเขียนที่เป็นทางการจะประสบความสำเร็จ.

หน่วยงานอื่นที่ฉันชื่นชมโดยเฉพาะอย่างยิ่งมุ่งเน้นไปที่การเขียนวิพากษ์วิจารณ์ซึ่งเป็นงานที่น่ากลัวสำหรับนักเขียน l2 จำนวนมากที่มีหน้าที่แล้วประสบการณ์ทางวิชาการอาจจะมี การติดตั้งพวกเขาไม่ดีสำหรับการสละท่าทางส่วนบุคคลและนำเสนอตัวเองเป็น "ชนิดของผู้มีอำนาจ" (พี 191)Swales และ feak ให้เป็นตัวอย่างที่เต็มรูปแบบของบทความที่จะวิเคราะห์ด้วยวิพากษ์วิจารณ์ร่างและเอกสารการทำปฏิกิริยาเพื่อให้กระบวนการของการวิจารณ์สามารถจำลองและประเมินผลในชั้นเรียน.

ในทั้งหมดนี้การเขียนเชิงวิชาการสำหรับนักเรียนที่จบการศึกษา มีระดับการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นธรรมตั้งแต่ 1994 รุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับแหล่งที่มาของวัสดุที่ใช้กับหนังสือเล่มนี้ดึงช่วงกว้างของสาขาวิชาเช่นการพยาบาลด้านการตลาดและประวัติศาสตร์ศิลปะข้อมูลล่าสุดของแท้ที่ใช้ตอนนี้ที่เป็นไปได้และหนังสือเล่มนี้ได้ถูกเก็บไว้อย่างเร็วด้วยการค้นพบใหม่จากการวิเคราะห์วาทกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการระหว่างภายในและวินัย รูปแบบในโครงสร้างของงานวิจัย [-1 -]

จากมุมมองของการใช้ห้องเรียนหนังสือเล่มนี้อุดมไปด้วยการออกกำลังกายที่มีประโยชน์สำหรับนักเรียนที่จะได้รับการรับรู้ของการประชุมโวหารและทั่วไปและการปฏิบัติด้านต่างๆของการเขียนเชิงวิชาการ ในทั้งที่นี้เป็นหนังสือที่มีคุณค่าที่ควรจะอยู่ในชั้นวางของทุกศูนย์การเขียน แต่ในประสบการณ์ของผมวิธีการประสานไม่ได้โดยไม่มีปัญหาส่วนหนึ่งเป็นเพราะความสำคัญของหนังสือเล่มนี้เป็นวงกว้างเช่นนั้น (อย่างใดอย่างหนึ่งไม่แน่ใจว่าทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นหนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นสำหรับครูผู้สอนสำหรับนักเรียนในห้องเรียนหรือสำหรับตัวเองโดยเฉพาะการเริ่ม) และส่วนหนึ่งเป็นเพราะระยะเวลาที่จำเป็นในการทำเพื่อความยุติธรรม กับวัสดุปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เป็นที่ที่นักเรียนหลายคนที่มีระดับกลางที่ดีของภาษาอังกฤษที่จำเป็นต้องใช้มากขึ้นไวยากรณ์และคำศัพท์กลับขึ้นของลักษณะทั่วไปและอาจกลายเป็นความผิดหวังโดยมุ่งเน้นที่เฉพาะเจาะจงมากของหนังสือเล่มนี้ในขณะที่นักเรียนที่มีคำสั่งที่ดีพอ ภาษาเขียนมักจะไม่มีเวลาและความอดทนในการทำงานอย่างเป็นระบบผ่านตำราเรียนแบบนี้ในแง่นี้ก็น่าจะมีประโยชน์สำหรับครูผู้สอนในบริบทบางอย่างที่เกี่ยวกับหนังสือเช่นนี้เป็นทรัพยากรมากกว่าตำราเรียนหรือการใช้บางส่วนของมันร่วมกับประเภทอื่น ๆ ของการปฏิบัติในการเขียน.

เกี่ยวกับประเด็นสำคัญในปัจจุบันด้วย เขียน l2 ก็เห็นได้ชัดว่า Swales และ feak มีความสุขที่จะห่างไกลจากปลายกำหนด-proscriptive ของการเรียนการสอนรูปแบบตามแม้จะมีความเชื่อมั่นที่ชัดเจนของพวกเขาในเครื่องมือของวาทกรรมและการวิเคราะห์ประเภท ถึงแม้ว่าพวกเขาอย่างชัดเจนแบ่งปันบางส่วนของหลักการพื้นฐานของ pedagogies ประเภทคือว่านักเขียน l2 ควรจะเพิ่มขีดความสามารถในการใช้ภาษาได้อย่างมีประสิทธิภาพในสถานการณ์จริงของโลกและที่ให้พวกเขาเข้าถึง "ปิดกั้น" ประเภทที่อาจช่วยในกระบวนการนี​​้พวกเขาพยายามอย่างหนักที่จะหลีกเลี่ยงสูตรง่ายและ "สูตร" สำหรับการเขียน ในการแนะนำรุ่นใหม่ Swales และ feak ปัดวิจารณ์จากมุมของ rhetoricians ใหม่และ pedagogies สำคัญโดยบอกว่าหนังสือของพวกเขาคือ "กังวลมากกับการพัฒนานักเขียนทางวิชาการตามที่มีการปรับปรุงตำราวิชาการ" (พี 2) .ในทศวรรษที่ผ่านไปนับตั้งแต่ฉบับพิมพ์ครั้งแรกถูกตีพิมพ์ที่เราได้กลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึงปัญหาที่เกิดจากการ reifying ข้อความ fossilizing รูปแบบและกระตุ้นนักเขียน l2 จะ ventriloquate เสียง l1 (Belcher, 2004) ด้วยเหตุนี้Swales และ feak ที่ปวดเพื่อเน้นความจำเป็นในการเรียนรู้ที่จะ "ใช้ทักษะการวิเคราะห์วาทกรรมของพวกเขาที่จะเลือกสาขาวิชาของพวกเขาและในการสำรวจวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการเขียนเชิงวิชาการสามารถทำได้" (พี 2).

ความยากลำบากที่นี่ต้องเผชิญกับผู้ที่ ของเราที่หน้าหินของการเขียน l2 คือว่านักศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มาจาก "ยาก" วิทยาศาสตร์มักจะไม่มีความสุขกับความไม่แน่นอนและขาดทักษะที่จำเป็นและความสนใจที่จะกลายเป็น ethnographers ของสนามของพวกเขาเอง แม้ว่ามันจะเหมาะสำหรับทุกคนที่จะเป็นนักวิจัยที่จะรวบรวม corpora มากของวัสดุจากระเบียบวินัยของตัวเองการศึกษาพวกเขาอย่างละเอียดด้วยความช่วยเหลือของหนังสือเช่นการเขียนเชิงวิชาการสำหรับนักเรียนที่จบการศึกษาและผลการวาดเมื่อเขียนเอกสารของตัวเองวิสัยทัศน์นี้จะค่อนข้างยูโทเปีย นักศึกษาวิจัยจริงกดครั้งและผลักดันขีด จำกัด ภาษามีแนวโน้มที่จะถอยกลับในการตัดและวางจากบรรณานุกรมหรือการทำงานในความสัมพันธ์ของการฝึกงานเป็นทางการกับสมาชิกที่มีประสบการณ์มากขึ้นในทีมของพวกเขา (hyland, 2002) มันยังคงอยู่ในการเขียนครูผู้สอนในการตัดสินใจในทางปฏิบัติเป็นไปได้มากที่จะสอนวิธีการที่กำหนดจะเป็นและวิธีการที่ให้ความไว้วางใจที่จะสร้างกองกำลังของชุมชนวาทกรรมจริงที่นักเรียนของพวกเขาปรารถนาที่จะเข้าสู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของทุกหน่วย แรกมีประโยชน์แนะนำสั้น ๆ เพื่ออะไรการเขียนเชิงวิชาการเป็นทั้งหมดเกี่ยวกับ หน่วยนี้จะยืนอยู่ในหลักสูตรของตนเองเป็นโมสตาร์ทสำหรับเขียน เนื่องจากมัน homes ในประเภทเข้าใจผิดที่นักเขียนหลายคน L2 อยู่กลุ่มเป้าหมายเมื่อจะเริ่มดำเนินในช่วงการเปลี่ยนภาพความเจ็บปวดเป็นร้อยแก้ว ได้อย่างแม่นยำ มรดกหนึ่งของวิธีการสื่อสารคือการ ที่นักเรียนจะกลายเป็นความเชี่ยวชาญในภาษาพูดขึ้นขณะที่เหลือไม่รู้แผนที่ดำเนินงานในการเขียน (Hinkel, 2002) หน่วยนี้แบ่งนักเรียนเบา ๆ ในความเข้าใจของผู้ชม วัตถุประสงค์ องค์กร และ ลักษณะ ในขณะนำเสนอคู่มือการใช้งานเกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์หมายความว่า โดยที่เป็นทางเขียนแบบทำ

หน่วยซึ่งโดยเฉพาะชื่นชมเน้นเขียนข้อดีข้อเสีย ซึ่งเป็นงานที่ยุ่งยากสำหรับนักเขียน L2 มาก มีประสบการณ์ศึกษาก่อนหน้านี้อาจมีพร้อมนั้นไม่ดีทำท่าทางส่วนบุคคล และนำเสนอตัวเองเป็น "ชนิดของ" (p. 191) Swales และ Feak ให้อย่างเต็มรูปแบบของบทความจะวิเคราะห์ ร่างข้อดีข้อเสียและปฏิกิริยาเอกสาร เพื่อให้สามารถสร้างแบบจำลอง และประเมินในห้องเรียนการวิจารณ์

ในทั้งหมดนี้ การเขียนเชิงวิชาการสำหรับนักศึกษาปริญญาโทมีเปลี่ยนเปลี่ยนแปลงอย่างค่อนข้างละเอียดตั้งแต่รุ่นปี 1994 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับแหล่งวัสดุที่ใช้ หนังสือวาดในช่วงกว้างของสาขาวิชา พยาบาล การตลาด และประวัติ ศาสตร์ศิลปะ ใช้ข้อมูลแท้จริงล่าสุดตอนนี้ได้ และหนังสือมีเก็บ apace กับค้นพบใหม่จากการวิเคราะห์วาทกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับรูป disciplinary อินเตอร์ และ intra แบบในโครงสร้างของรายงานการวิจัย [-1-]

จากมุมมองของการใช้ห้องเรียน หนังสือรโมกับออกกำลังกายมีประโยชน์สำหรับนักเรียนที่ได้รับความรู้แบบแผนทั่วไป และเป็นสำนวน และฝึกการเขียนเชิงวิชาการด้านต่าง ๆ ในทั้ง นี้เป็นหนังสือดีที่ควรจะอยู่บนชั้นวางของทุกศูนย์เขียน อย่างไรก็ตาม ในประสบการณ์ของฉัน วิธี Swales ไม่ไม่ มีปัญหา เนื่องจากจุดเน้นของหนังสือเล่มนี้จะให้บรอด (หนึ่งไม่แน่ใจว่าเขียนหนังสือ สำหรับครู นักเรียนในห้องเรียน หรือเฉพาะ self-starters), และบางส่วนเนื่องจากระยะเวลาที่จำเป็นต้องทำความยุติธรรมให้วัสดุ ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เป็นที่เรียนภาษาอังกฤษระดับกลางดีมากต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์เพิ่มเติมสำรองของธรรมชาติทั่วไป และอาจเป็นความผิดหวังจากความเฉพาะเจาะจงมากของหนังสือ ในขณะที่นักเรียนที่มีคำสั่งที่ดีพอของภาษาเขียนมักจะ ขาดเวลาและความอดทนในการทำงานอย่างเป็นระบบผ่านหนังสือชนิดนี้ ในความรู้สึกนี้ ก็คงเป็นประโยชน์สำหรับครูในบริบทบางถือหนังสือนี้เป็นทรัพยากรแทนที่เป็นตัวหนังสือ หรือใช้บางส่วนร่วมกับฝึกเขียน

ตามปัญหาปัจจุบันใน L2 จึงเห็นได้ชัดว่า Swales และ Feak จะกังวลไปเองจากท้าย proscriptive เหมาะกับการสอนตามแนว, แม้ มีการพึ่งพาชัดในเครื่องมือการวิเคราะห์วาทกรรมและประเภท ถึงแม้ว่าพวกเขาชัดเจนร่วมกันบางอย่าง ควรอำนาจหลักการพื้นฐานของประเภท pedagogies, L2 ที่เขียนได้แก่การใช้ภาษาในสถานการณ์จริงได้อย่างมีประสิทธิภาพ และที่ให้เข้ากับประเภท "occluded" อาจช่วยในกระบวนการนี้ พวกเขาพยายามอย่างหนักที่จะหลีกเลี่ยงสูตรที่เร่งรีบและ "สูตร" การเขียน ในการแนะนำรุ่นใหม่ Swales และ Feak ไล่วิจารณ์จากมุมใหม่ Rhetoricians และ pedagogies ที่สำคัญโดยกล่าวว่า หนังสือของพวกเขาเป็น "มากเกี่ยวข้องกับการพัฒนาวิชาการเขียนเหมือนกับการปรับปรุงข้อความทางวิชาการ" (p. 2) ในทศวรรษที่ผ่านไปตั้งแต่รุ่นแรกถูกเผยแพร่ เรามีทั้งหมดตระหนักมากขึ้นของปัญหาที่เกิดจากข้อ reifying, fossilizing ประเภท และ inducing L2 เขียนให้เสียง L1 ventriloquate (Belcher, 2004) ด้วยเหตุนี้ Swales และ Feak ปวดเพื่อเน้นต้องเรียน "ทักษะวิเคราะห์กับประการสาขาของท่าน และการเขียนศึกษาวิธีที่มีประสิทธิภาพสามารถทำได้" (p. 2)

ยากนี่ กับพวกเราที่หน้าหิน L2 เขียน เป็นที่ students–particularly จาก sciences–are "ยาก" มักจะไม่มีความสุขกับความไม่แน่นอน, และขาดทักษะที่จำเป็นและสนใจจะกลายเป็น ethnographers ของฟิลด์ของตนเอง ถึงแม้ว่ามันจะเหมาะสำหรับนักวิทยาศาสตร์วิจัยปรากฏทุกคอมไพล์ corpora พบวัสดุจากวินัยของตนเอง ศึกษาอย่างถี่ถ้วนด้วยความช่วยเหลือของหนังสือเช่นการเขียนเชิงวิชาการสำหรับนักศึกษาปริญญาโท และวาดผลเมื่อเขียนเอกสารของตัวเอง วิสัยทัศน์นี้จะค่อนข้างกล่าว นักศึกษาวิจัยจริง กดเวลา และผลักดันขีดจำกัดมี จะถอยกลับในการตัด และวางจากบรรณานุกรม หรือทำงานในความสัมพันธ์ของการฝึกงานเป็นสมาชิกของทีมของพวกเขา (ลเซี่ยงไฮ้ไฮ 2002) มีประสบการณ์มากขึ้น มันยังคงอยู่สำหรับครูเพื่อทำการตัดสินใจปฏิบัติเกี่ยวกับวิธีมากที่จะสอน การเขียน วิธีรับมือเป็น และจำนวนเชื่อถืออำนาจ shaping ของชุมชนจริงวาทกรรมที่นักศึกษาคาดหวังที่จะใส่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในห้องพักทั้งหมดเป็นครั้งแรกที่มีประโยชน์เป็นการแนะนำข้อมูลสรุปเกี่ยวกับการที่การเขียนการศึกษาเป็นเรื่องเกี่ยวกับ ชุดอุปกรณ์นี้จะต้องอยู่ในตัวมันเองนั้นได้เป็นโมดูลชุดอุปกรณ์สำหรับการเขียนหลักสูตรนับตั้งแต่เป็นบ้านที่ได้อย่างแม่นยำใน ประเภท ของความไม่เข้าใจว่าจำนวนมาก L 2 ครูตกเป็นเหยื่อของเมื่อพวกเขาได้ลงเรือเพื่อการเปลี่ยนแปลงความเจ็บปวดในเป็นธรรมดาหนึ่งรุ่นเก่าของแนวสื่อสารที่มีนักเรียนมากขึ้นเรื่อยๆเชี่ยวชาญใน ภาษา ที่ใช้ได้ในขณะที่ที่เหลือไม่รู้ถึงการประชุมที่ใช้งานในการเขียน( hinkel 2002 ) ชุดอุปกรณ์นี้เวลาพักนักเรียนเบาๆในความคิดความเข้าใจของผู้ชมตามวัตถุประสงค์สไตล์และองค์กรในขณะที่จัดให้บริการคู่มือผู้ใช้ของที่ต้องใช้วิธีการ closure และทางไวยกรณ์ที่สไตล์เป็นลายลักษณ์อักษรอย่างเป็นทางการที่จะทำได้.ชุดอื่นๆ

ซึ่งผมโดยเฉพาะค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นที่มุ่งเน้นในการเขียนคำวิจารณ์ซึ่งเป็นงานที่น่ากังวลสำหรับจำนวนมาก L 2 นักเขียนซึ่งมีประสบการณ์ทางวิชาการก่อนหน้าอาจมีจัดให้บริการให้ได้ไม่ดีนักในการเข้าไปทำการยืนส่วนตัวและการนำเสนอตัวเองให้เป็น"ของ"( p . 191 )swales และ feak จัดให้บริการตัวอย่างเช่นขนาดใหญ่ที่ในข้อที่จะมีการวิเคราะห์ด้วยกระดาษการตอบสนองและการวิจารณ์ร่างเพื่อให้กระบวนการของการวิจารณ์สามารถวางรูปแบบตามอย่างและได้รับการประเมินในห้องเรียน.

ในทั้งหมดนี้ทางการศึกษาการเขียนสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาโทได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงของหินเมื่อถูกความร้อนได้อย่างทั่วถึงเป็นธรรมมาตั้งแต่ปี 1994 โดยเฉพาะรุ่นที่พร้อมด้วยการใช้วัสดุที่ใช้หนังสือเล่มนี้จับรางวัลในช่วงที่กว้างขึ้นจากสาขาวิชาเช่นประวัติศาสตร์แห่งศิลปะและการตลาดดูแลประคบประหงมข้อมูลเมื่อไม่นานมานี้ที่มีการใช้สถานที่ซึ่งเป็นไปได้ในขณะนี้และหนังสือที่ได้รับการดูแลรักษาทวีขึ้นด้วยการค้นพบใหม่จากการวิเคราะห์วาทกรรมโดยเฉพาะในเรื่องความแตกต่างของ Inter - และ ภายใน ทางวินัยในโครงสร้างของเอกสารงานวิจัย [ - 1 - ]

จากมุมมองของใช้ในห้องเรียนหนังสือที่โอบล้อมไปด้วยการออกกำลังกายมีประโยชน์สำหรับนักเรียนให้ได้รับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการประชุมมีรสนิยมและทั่วไปและการปฏิบัติสำหรับแง่มุมต่างๆของการเขียนเพื่อการศึกษา ในที่นี้เป็นหนังสือที่มีคุณค่าที่ควรบนชั้นวางของศูนย์กลางการเขียนทุกครั้ง แต่ถึงอย่างไรก็ตามในประสบการณ์ที่ผ่านมาของฉันวิธีการ swales ไม่ได้ไม่มีปัญหาบางส่วนเป็นเพราะความสำคัญของหนังสือเล่มนี้มีหลากหลาย(หนึ่งในนั้นคือไม่ต้องแน่ใจว่าไม่ว่าหนังสือที่เขียนขึ้นสำหรับครูสำหรับนักเรียนในห้องเรียนหรือสำหรับบริการแบบบริการตัวเองอาหารเรียกน้ำย่อยอาหาร)และบางส่วนเป็นเพราะของจำนวนเวลาที่ใช้ในการทำความยุติธรรมกับวัสดุที่ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เป็นที่นักศึกษาจำนวนมากพร้อมด้วยระดับกลางที่ดีของอังกฤษต้องการมากและทางไวยกรณ์ closure สำรองของธรรมชาติทั่วไปและอาจกลายเป็นสมหวังโดยให้ความสำคัญเป็นอย่างมากโดยเฉพาะของหนังสือเล่มนี้ในขณะที่นักเรียนที่อยู่แล้วมีคำสั่งที่ดีพอที่มี ภาษา เขียนที่มักจะขาดความอดทนและเวลาที่ใช้ในการทำงานอย่างเป็นระบบผ่านตำราของ ประเภท นี้ในการนี้ความเป็นอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับครูในบางบริบทในการพิจารณาหนังสือเช่นนี้เป็นทรัพยากรมากกว่าที่ตำราหรือการใช้งานบางส่วนของโรงแรมในร่วมกับรุ่นอื่นๆของการเขียนการปฏิบัติ.

พร้อมด้วยโดยคำนึงถึงในปัจจุบันปัญหาใน L 2 เป็นลายลักษณ์อักษรที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่า swales feak และมีความกังวลต่อการระยะทางจากที่กำหนด - ไล่ออกไปสิ้นสุดของแนวเพลง - ใช้การเรียนการสอนแม้ว่าจะมีการพึ่งพาการเห็นได้ชัดของพวกเขาในเครื่องมือของวาทกรรมและการวิเคราะห์ตาม ประเภท แม้ว่าจะได้อย่างชัดเจนแบ่งปันหลักการพื้นฐานของ pedagogies บาง ประเภท ที่ 2 คือนักเขียน L ควรมีอำนาจในการใช้ ภาษา ได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ในสถานการณ์จริง - โลกและที่ช่วยให้สามารถเข้าถึง"ปะทะมวลอากาศ"แนวเพลงอาจจะช่วยในกระบวนการนี้พวกเขาพยายามอย่างหนักเพื่อหลีกเลี่ยงเกณฑ์แบบเรียบง่ายและ"สูตร"สำหรับการเขียน ในการแนะนำเป็นรุ่นใหม่ที่ swales feak และคุกออกจากคำวิจารณ์จากมุมของใหม่ rhetoricians และ pedagogies ที่มีความสำคัญโดยกล่าวว่าหนังสือของพวกเขาคือ"ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาครูการศึกษาเนื่องจากเป็นพร้อมด้วยการเพิ่มข้อความทางการศึกษา"( p .เป็นจำนวนมาก 2 )ในช่วงที่มีเวลาผ่านไปนับตั้งแต่รุ่นแรกที่ได้รับการตีพิมพ์เราจะได้ทั้งหมดเป็นที่รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆตระหนักถึงปัญหาที่เกิดจาก reifying ข้อความที่ fossilizing แนวเพลงที่และจูงใจให้เกิด 2 นักเขียน L ถึง ventriloquate 1 เสียง l ( belcher 2004 ) สำหรับเหตุผลนี้swales และ feak อยู่ที่ความพยายามเพื่อเน้นย้ำถึงความจำเป็นที่ให้ผู้เรียน"ใช้ความชำนาญในการวิเคราะห์ของพวกเขาในการวาทกรรมของสาขาวิชาเลือกของตนและเพื่อการสำรวจว่ามี ประสิทธิภาพ การเขียนการศึกษาจะทำได้"( p . 2 ).

ความยากลำบากที่นี่,ต้องเผชิญกับปัญหาของเราที่หินหน้าของ L 2 เป็นลายลักษณ์อักษรเป็นที่นักเรียน - โดยเฉพาะที่มาจากที่"ยาก"วิทยาศาสตร์ - มักมีความสุขกับความไม่แน่นอน,และไม่มีความชำนาญที่จำเป็นและความสนใจที่จะกลายเป็น ethnographers ของฟิลด์ของตัวเอง แม้ว่าจะเป็นอย่างดีเยี่ยมสำหรับนักวิทยาศาสตร์ด้านการวิจัยก็จะมีทุกครั้งเพื่อรวบรวม corporation ในวัสดุจากการมีวินัยของตนเองให้การศึกษาอย่างทั่วถึงพร้อมด้วยความช่วยเหลือของหนังสือเช่นการศึกษาการเขียนสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาโทและการจับรางวัลในผลที่ได้เมื่อเขียนเอกสารของตนวิสัยทัศน์นี้มีอุดมคติค่อนข้าง นักเรียนการวิจัยอย่างแท้จริงสำหรับช่วงเวลากดและส่งไปยังจำกัดเพียงสื่อกลางทางประวัติศาสตร์ที่มีแนวโน้มลดลงกลับไปในการตัดและการวางจากบรรณานุกรมหรือทำงานในความสัมพันธ์ของการฝึกหัดในแบบไม่เป็นทางการพร้อมด้วยสมาชิกของทีมมีประสบการณ์มากกว่า( hyland 2002 ) โรงแรมยังคงอยู่สำหรับครูอาจารย์เขียนเพื่อทำให้การตัดสินใจในทางปฏิบัติได้มากน้อยเพียงใดเพื่อสอนให้วิธีการกำหนดให้เป็นและวิธีการมากนักที่จะวางใจในการจัดแต่งทรงผมพลังของชุมชนวาทกรรมแบบเรียลไทม์ซึ่งนักเรียนของตนทุ่มเทเพื่อป้อน