Edible seaweed products have been c

Edible seaweed products have been consumed in many Asian countries. Edible seaweeds accumulate iodine from seawater, and are therefore a good dietary source of iodine. An adequate consumption of seaweed can eliminate iodine deficiency disorders, but excessive iodine intake is not good for health. The recommended dietary reference intake of 0.15 mg/d and 0.14 mg/d for iodine has been established in the United States and Taiwan, respectively. In this study, 30 samples of seaweed were surveyed for iodine content. The samples included 10 nori (Porphyra), 10 wakame (Undaria), and 10 kombu (Laminaria) products. The iodine in seaweed was derivatized with 3-pentanone and detected by gas chromatography-electron capture detector (GC-ECD). The method detection limit was 0.5 mg/kg. The iodine content surveyed for nori was 29.3–45.8 mg/kg, for wakame 93.9–185.1 mg/kg, and for kombu 241–4921 mg/kg. Kombu has the highest average iodine content 2523.5 mg/kg, followed by wakame (139.7 mg/kg) and nori (36.9 mg/kg). The GC-ECD method developed in this study is a low-cost alternative to inductively coupled plasma-optical emission spectroscopy for iodine detection in seaweeds. The iodine intake from seaweed in the current survey was calculated and compared with the iodine dietary reference intake of Taiwan. The risk and benefit of seaweed consumption is also discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กินสาหร่ายผลิตภัณฑ์มีการใช้ในหลายประเทศในเอเชีย สาหร่ายทะเลที่กินสะสมไอโอดีนจากทะเล และเป็นแหล่งอาหารดีของไอโอดีนดังนั้น มีปริมาณเพียงพอของสาหร่ายสามารถขจัดโรคขาดสารไอโอดีน แต่ปริมาณไอโอดีนที่มากเกินไปไม่ดีต่อสุขภาพ การบริโภคอาหารที่แนะนำในการอ้างอิง 0.15 mg/d และ 0.14 มิลลิกรัม/d สำหรับไอโอดีนมีการสร้างในสหรัฐอเมริกาและไต้หวัน ตามลำดับ ในการศึกษานี้ 30 ตัวอย่างสาหร่ายที่สำรวจเนื้อหาไอโอดีน ตัวอย่างรวม 10 สาหร่าย (Porphyra), วากาเมะ 10 (Undaria), และผลิตภัณฑ์คอมบุ (Laminaria) 10 ไอโอดีนในสาหร่าย derivatized กับ 3 pentanone และตรวจพบ โดยการตรวจจับจับอิเล็กตรอน chromatography ก๊าซ (GC-เบาะแส) ขีดจำกัดการตรวจหาวิธีเป็น 0.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม สำรวจสำหรับสาหร่าย 29.3 – 45.8 มิลลิกรัม/กิโลกรัม สำหรับวากาเมะเนื้อหาไอโอดีน 93.9 – 185.1 มิลลิกรัมกิโลกรัม และคอมบุ 241-4921 มิลลิกรัมกิโลกรัม คอมบุมีค่าเฉลี่ยสูงสุดไอโอดีนเนื้อหา 2523.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตาม ด้วยวากาเมะ (139.7 mg/kg) และสาหร่าย (36.9 mg/kg) วิธี GC เบาะแสที่ได้รับการพัฒนาในการศึกษานี้เป็นทางเลือกต้นทุนต่ำปล่อยแสงพลาสม่า inductively คู่มิกสำหรับการตรวจหาสารไอโอดีนในสาหร่ายทะเล การบริโภคไอโอดีนจากสาหร่ายในการสำรวจปัจจุบันถูกคำนวณ และเปรียบเทียบกับการบริโภคอ้างอิงอาหารไอโอดีนของไต้หวัน ความเสี่ยงและประโยชน์ของการใช้สาหร่ายยังกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิตภัณฑ์สาหร่ายทะเลกินได้รับการบริโภคในหลายประเทศในเอเชีย สาหร่ายกินไอโอดีนสะสมจากน้ำทะเลและดังนั้นจึงเป็นแหล่งอาหารที่ดีของไอโอดีน อัตราสิ้นเปลืองที่เพียงพอของสาหร่ายทะเลสามารถขจัดโรคขาดสารไอโอดีน แต่การบริโภคไอโอดีนมากเกินไปไม่ดีต่อสุขภาพ การบริโภคอาหารที่แนะนำอ้างอิง 0.15 mg / D และ 0.14 mg / d สำหรับไอโอดีนได้รับการจัดตั้งขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาและไต้หวันตามลำดับ ในการศึกษานี้ 30 ตัวอย่างของสาหร่ายทะเลถูกสำรวจปริมาณไอโอดีน กลุ่มตัวอย่างรวม 10 Nori (Porphyra), 10 Wakame (Undaria) และ 10 kombu (Laminaria) ผลิตภัณฑ์ ไอโอดีนในสาหร่ายทะเลถูก derivati​​zed กับ 3 pentanone และตรวจพบโดย Gas Chromatography อิเล็กตรอนตรวจจับการจับภาพ (GC-ECD) ขีด จำกัด การตรวจสอบวิธีการคือ 0.5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ปริมาณไอโอดีนที่สำรวจสำหรับโนริเป็น 29.3-45.8 มิลลิกรัม / กิโลกรัมสำหรับ Wakame 93.9-185.1 มก. / กก. และสำหรับ kombu 241-4,921 มิลลิกรัม / กิโลกรัม Kombu มีปริมาณไอโอดีนเฉลี่ย 2,523.5 มิลลิกรัม / กิโลกรัมสูงที่สุดตามด้วยวากาเมะ (139.7 mg / kg) และโนริ (36.9 มก. / กก.) วิธี GC-ECD การพัฒนาในการศึกษาครั้งนี้เป็นทางเลือกที่ต้นทุนต่ำเพื่อ inductively คู่พลาสม่าออปติคอลสเปกโทรสโกปล่อยก๊าซเรือนกระจกในการตรวจหาสารไอโอดีนในสาหร่ายทะเล การบริโภคไอโอดีนจากสาหร่ายในการสำรวจในปัจจุบันที่คำนวณได้และเมื่อเทียบกับการบริโภคไอโอดีนอาหารอ้างอิงของไต้หวัน ความเสี่ยงและผลประโยชน์ของการบริโภคสาหร่ายทะเลนอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลิตภัณฑ์สาหร่ายทะเลได้รับการบริโภคในเอเชียหลายประเทศ สาหร่ายทะเลที่กินได้สะสมไอโอดีนจากน้ำทะเล และดังนั้นจึงเป็นแหล่งอาหารที่ดีของไอโอดีน การบริโภคที่เพียงพอของสาหร่ายสามารถขจัดโรคขาดสารไอโอดีน แต่การบริโภคไอโอดีนมากเกินไปไม่ดีต่อสุขภาพ แนะนำการบริโภคอาหารอ้างอิง 0.15 mg / d และ 0.14 มิลลิกรัมต่อวันสำหรับไอโอดีนได้ถูกก่อตั้งขึ้นในสหรัฐอเมริกา และไต้หวัน ตามลำดับ ในการศึกษานี้ได้ 30 ตัวอย่างโดยใช้สาหร่ายสำหรับไอโอดีน . จำนวน 10 สาหร่ายวากาเมะ ( . ) , 10 ( อุนดาเรีย ) , และ 10 Kombu ( ลามินาเรีย ) ผลิตภัณฑ์ ไอโอดีนในสาหร่ายทะเลคือ derivatized กับ 3-pentanone และตรวจพบโดยเครื่องตรวจจับแก๊สโครมาโตกราฟีอิเล็กตรอน ( gc-ecd ) วิธีการตรวจสอบวงเงิน 0.5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ส่วนไอโอดีน บจก. โนริเป็น 29.3 – 45.8 มก. / กก. สำหรับ wakame 93.9 – 185.1 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และ Kombu 241 – 4921 มิลลิกรัม / กิโลกรัม คมบุได้สูงสุดเฉลี่ยไอโอดีน 2523.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามด้วยสาหร่ายวากาเมะ ( 139.7 มก. / กก. ) และ โนริ ( 36.9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) gc-ecd วิธีการที่พัฒนาขึ้นในการศึกษานี้เป็นทางเลือกที่ต้นทุนต่ำเพื่ออุปนัยพลาสมาสเปกโตรสโกปีสำหรับแสงควบคู่การตรวจหาไอโอดีนในสาหร่ายทะเล . ปริมาณไอโอดีนจากสาหร่ายทะเลในการสำรวจในปัจจุบันถูกคำนวณและเปรียบเทียบกับไอโอดีนบริโภคอาหารอ้างอิงของไต้หวัน ความเสี่ยงและประโยชน์ของการบริโภคสาหร่ายยังกล่าวถึง