He still remembered how, during the

He still remembered how, during the Apocalypse Day event, he had given Alice and Rowling into the care of managing director Maia.

“In addition, Alice still hasn’t gotten married.” Delia stared at Linley, carefully looking for any changes in his expression.

“What?” Linley was rather surprised.

It had been decades, after all. The puppy love they had shared in the past was insubstantial, like a dream. And on Apocalypse Day, that Kalan had died as well. Linley had thought that Alice would have married long ago.

“What, do you have any special thoughts?” Delia’s laugh was very evil.

“Not really. Only, I feel a bit moved.” Linley said with a laugh.

Delia no longer teased Linley. Nodding, she said, “Honestly, it was Jenne who told me that Alice had arrived in the imperial capital. Jenne used to spend a lot of time in the imperial capital, right? She’s quite a famous figure in the circle of nobles within the imperial capital these days. Naturally, she would encounter Alice during some of the banquets there.”

Just as Linley and Delia were engaged in private conversation between the two of them, husband and wife, a figure suddenly emerged from the earth beneath the rear gardens of Dragonblood Castle. It was Ojwin, who had snuck in.

“It is about time.” Ojwin said to himself.

Actually, Ojwin had been waiting a few hundred kilometers away from Dragonblood Castle. After three or four hours, he had come over. According to Ojwin’s calculations…it should have been dinnertime after the battle just now. He expected it should now be about midnight.

“By now, everyone should be back in their own rooms. Only a few roving patrols are around.” Ojwin suppressed the excitement in his heart.

He began to stealthily move about within Dragonblood Castle.

Dragonblood Castle was extremely large, comparable to a small city. There were thousands of commoners living here, and each night, there were quite a few roving patrols. But of course, for a God of Ojwin’s power, he was naturally able to easily avoid those roving patrols.

“Hey, bros, you guys go on up ahead. We’re going to take a rest.”

The nighttime guards were about to change shifts. One of the units headed towards their own residences, chatting amongst each other. When they reached the northern gardens where the guards and the serving maids resided, they naturally went their separate ways and headed towards their own rooms.

Suddenly, one of the guards who was heading towards his own residence felt his head grow dizzy and his consciousness grow dim. A human figure appeared behind him. It was Ojwin.

“Tell me, where is Olivier.” Ojwin spoke out.

Although Ojwin wasn’t very proficient at techniques for controlling others, just by relying on his spiritual energy as a God, he was able to easily control an ordinary commoner.

“Don’t know.” The guard said woodenly.

Ojwin couldn’t help but frown. “Then what about Tarosse and Dylin?”

“Don’t know.” The guard still said.

Ojwin couldn’t help but feel some anger, but then he quickly understood. “It seems the ordinary people in Dragonblood Castle aren’t familiar with these Deities at all. Only those personal servants will know them.” Ojwin pondered his next steps.

“Let me ask you this. Have you ever seen a seemingly young man with white and black hair? He is often together with Linley.” Ojwin said.

“Yes I have.” The guard said mechanically.

“Do you know where he lives?” Ojwin felt joy in his heart, and he hurriedly followed up on this line of questioning.

“East gardens. When on our patrols, I have seen that lord. He lives with several other lords in the east gardens. Lord Linley is often together with him.” The guard said. Ojwin’s heart was filled with wild joy. “It seems Olivier, Tarosse, and Dylin are all in the eastern gardens.”

“Lead me there.” Ojwin said.

“Yes.” The guard didn’t resist in the slightest.

The guard immediately led Ojwin out of the northern gardens towards the east gardens.

“Hey, Will [Wei’er], aren’t you going back to get some rest? What are you doing here in the east gardens?” Several roving patrolmen walked over from the east garden. Clearly, they recognized this guard, and they immediately asked him.

Ojwin was currently hidden nearby.

“Tell them that when you were on patrol, you lost something in the east garden, so you came to search for it.” Ojwin immediately said.

The guard said, “When I was on patrol, I lost something in the east gardens. I’m coming to look for it.”

The other guards all began to laugh. “Will, you sure are negligent. It is very dark now. Search carefully. If you can’t find it, come back and search again when it is day.” After speaking, these guards left and went back on patrol.

Although they had the feeling that Will’s manner of speech was somewhat different from the past, they didn’t harbor any suspicions.

After all, they could tell at a glance that this was indeed their old friend, Will.

“Continue.” Ojwin gave the order, and the guard immediately headed deeper towards the east garden of Dragonblood Castle

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขายังจำวิธี ในช่วงเหตุการณ์วัน Apocalypse เขามีให้อลิซและ Rowling เข้าดูแลจัดการกรรมการไมอา",อลิซยังคงไม่รับแต่งงาน" Delia จ้องไปที่ Linley มองอย่างระมัดระวังสำหรับการเปลี่ยนแปลงในนิพจน์ของเขา"อะไร" Linley ค่อนข้างประหลาดใจได้จะได้รับทศวรรษที่ผ่านมา หลังจากทั้งหมด รักแรกที่พวกเขามีร่วมกันในอดีตถูก insubstantial เหมือนฝัน และในวัน Apocalypse, Kalan ที่เสียชีวิตด้วย Linley มีความคิดว่า อลิจะมีการแต่งงานนาน"อะไร มีความคิดใด ๆ พิเศษไหม" ของ Delia หัวเราะชั่วร้ายมากขึ้น"จริง ๆ ไม่ เท่านั้น ฉันรู้สึกบิตย้าย" Linley กล่าวพร้อมหัวเราะDelia teased Linley ไม่ Nodding เธอบอก "สุจริตอย่าง ได้ Jenne ที่บอกฉันที่ถึงอลิซในอิมพีเรียล Jenne ใช้จ่ายมากเวลาในอิมพีเรียล ขวา เธอเป็นตัวเลขค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงกลมของขุนนางในเมืองหลวงที่อิมพีเรียลวันเหล่านี้ ธรรมชาติ เธอจะพบอลิระหว่างของห้องจัดเลี้ยง"เหมือน Linley และ Delia ได้หมั้นในการสนทนาส่วนตัวระหว่างสองของพวกเขา สามีภรรยา ตัวเลขก็เกิดจากแผ่นดินใต้สวนด้านหลังของปราสาท Dragonblood Ojwin ที่มี snuck ในได้"มันเป็นเกี่ยวกับเวลา" Ojwin กล่าวว่า ตนเองจริง Ojwin รอไม่กี่ร้อยกิโลเมตรจากปราสาท Dragonblood หลังจากสาม หรือสี่ชั่วโมง เขามาผ่าน ตามการคำนวณของ Ojwin...มันควรแล้วนี่หลังจากการต่อสู้เมื่อกี้นี้ เขาคาดว่า มันควรจะเกี่ยวกับเที่ยงคืน"โดยขณะนี้ ทุกคนควรกลับมาในห้องของตนเอง เพียง ไม่กี่ล่อกแล่กจะลาดตระเวนรอบ " Ojwin ระงับความตื่นเต้นในใจของเขาเขาเริ่มขยับแอบภายในปราสาท DragonbloodDragonblood ปราสาทนี้เทียบได้กับเมืองขนาดเล็ก ขนาดใหญ่มาก มีหลักพันของไพร่ที่อยู่ที่นี่ และคืน มีลาดตระเวน roving ค่อนข้างไม่กี่ แต่แน่นอน เป็นเจ้าของ Ojwin ของพลังงาน เขาธรรมชาติได้หลีกเลี่ยงที่ลาดตระเวน roving" Hey, bros พวกคุณไปขึ้นข้างหน้า เราจะผ่อน"ยามค่ำคืนที่มีการ เปลี่ยนกะ หนึ่งหน่วยหัวต่อตนเรสซิเดนซ์ สนทนาหมู่กัน เข้าถึงสวนภาคเหนือที่ยามและแม่บ้านให้บริการอยู่ พวกเขาตามธรรมชาติไปวิธีการแยก และมุ่งหน้าไปยังห้องของตนเองทันใดนั้น หนึ่งในเจ้าหน้าที่ที่ถูกมุ่งหน้าไปทางเขาเองอาศัยรู้สึกหัวโตเวียนหัว และสติของเขาขยายมิติ รูปมนุษย์ปรากฏอยู่เบื้องหลังเขา Ojwin ได้"บอกฉัน Olivier อยู่" Ojwin พูดออกแม้ว่า Ojwin ไม่มากความเชี่ยวชาญในเทคนิคในการควบคุมผู้อื่น เพียงโดยการพึ่งพาพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเป็นพระเจ้า เขาก็สามารถที่จะควบคุมการผันธรรมดา"อย่า" ยาม woodenly กล่าวOjwin ไม่สามารถช่วย แต่คิ้ว "แล้วอะไรเกี่ยวกับ Tarosse และ Dylin""อย่า" ยามยังกล่าวOjwin ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกโกรธบาง แต่แล้ว เขาได้อย่างรวดเร็วเข้าใจ "ดูเหมือนว่า ในปราสาท Dragonblood คนไม่คุ้นเคยกับเทวดาเหล่านี้ทั้งหมด เฉพาะข้าราชการที่บุคคลจะรู้ว่าพวกเขา" Ojwin pondered ขั้นตอนถัดไปของเขา"ผมขอให้คุณนี้ คุณเคยเห็นชายหนุ่มดูเหมือนว่าผมสีขาว และสีดำ เขามักจะเป็นกับ Linley " Ojwin กล่าวว่า"ใช่แล้ว" ยามกล่าวว่า กลไก"คุณรู้เขาอยู่ที่ไหน" Ojwin รู้สึกว่าความสุขในหัวใจของเขา และเขารีบติดตามบรรทัดนี้กัน"ตะวันออกสวน บนลาดตระเวนของเรา ฉันได้เห็นว่าพระเจ้า เขาอยู่กับขุนนางอื่น ๆ หลายสวนตะวันออก พระ Linley มักจะเป็นกับเขา" ยามกล่าว หัวใจของ Ojwin ก็เต็มไป ด้วยความสุขป่า "เหมือน Olivier, Tarosse และ Dylin เป็นสวนตะวันออก""ทำให้ฉันมี" Ojwin กล่าวว่า"ใช่" ยามไม่ได้ต่อต้านในตัวเพียงน้อยนิดยามนำ Ojwin จากสวนภาคเหนือสู่สวนตะวันออกทันที"Hey [Wei'er], จะไม่ได้คุณจะกลับไปพักผ่อนบาง จะทำอะไรที่นี่ในสวนตะวันออก" เดินผ่านหลาย roving patrolmen จากสวนตะวันออก ชัดเจน พวกเขารู้จักการรักษานี้ และพวกเขาทันทีขอให้เขาOjwin ในปัจจุบันได้ถูกซ่อนไว้บริเวณใกล้เคียง"บอกพวกเขาว่า เมื่อคุณอยู่บนลาดตระเวน คุณสูญเสียบางอย่างในสวนตะวันออก เพื่อมาหาก็" Ojwin กล่าวว่า ทันทียามกล่าว "เมื่อผมอยู่บนลาดตระเวน หายไปบางสิ่งบางอย่างในสวนตะวันออก ฉันกำลังมาหามัน"อื่น ๆ ยามทั้งหมดเริ่มหัวเราะ "จะ คุณแน่ใจว่ามี negligent ได้เข้มมากตอนนี้ ค้นหาอย่างระมัดระวัง ถ้าคุณไม่สามารถค้นหาได้ กลับมา และค้นหาอีกครั้งเป็นวัน" หลังจากพูด ยามนี้ซ้าย และไปกลับในการลาดตระเวนถึงแม้ว่าพวกเขามีความรู้สึกว่า จะเป็นลักษณะของคำพูดที่ค่อนข้างแตกต่างจากผ่านมา พวกเขาไม่ได้ harbor สงสัยความใด ๆหลังทั้งหมด พวกเขาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่า นี้ถูกแน่นอนของพวกเขาเพื่อนเก่า จะ"ทำ" Ojwin ให้ใบสั่ง และยามทันทีหัวลึกไปทางปราสาทสวน Dragonblood ตะวันออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขายังจำได้ว่าในช่วงเหตุการณ์วันคติเขาได้รับอลิซและโรว์ลิ่งในการดูแลของกรรมการผู้จัดการ Maia. "นอกจากนี้อลิซยังไม่ได้แต่งงานกับอากาศ." Delia จ้องที่ Linley อย่างระมัดระวังมองหาการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในของเขา การแสดงออก. "คืออะไร" Linley รู้สึกประหลาดใจค่อนข้าง. จะได้รับทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากทั้งหมด รักลูกสุนัขที่พวกเขาได้มีส่วนร่วมในอดีตที่ผ่านมาเป็นไร้สาระเช่นเดียวกับความฝัน และวันคติที่กาลันเสียชีวิตเช่นกัน Linley ได้คิดว่าอลิซจะได้แต่งงานกันมานานแล้ว. "สิ่งที่คุณมีความคิดใด ๆ พิเศษหรือไม่?" หัวเราะ Delia เป็นความชั่วร้ายมาก. "ไม่ได้จริงๆ เพียง แต่ผมรู้สึกบิตย้าย. "Linley กล่าวพร้อมกับหัวเราะ. Delia แกล้งไม่ Linley พยักหน้าเธอกล่าวว่า "จริง ๆ แล้วมันเป็น Jenne ที่บอกว่าอลิซได้เดินทางมาถึงในเมืองหลวงของจักรวรรดิ Jenne ใช้ในการใช้จ่ายมากเวลาในเมืองหลวงของจักรวรรดิใช่มั้ย? เธอค่อนข้างเป็นตัวเลขที่มีชื่อเสียงในวงกลมของขุนนางในเมืองหลวงของจักรวรรดิวันนี้ ธรรมชาติที่เธอจะพบอลิซในช่วงบางส่วนของงานเลี้ยงมี. " เช่นเดียวกับ Delia Linley และมีส่วนร่วมในการสนทนาส่วนตัวระหว่างสองของพวกเขาสามีและภรรยาเป็นตัวเลขที่จู่ ๆ ก็โผล่ออกมาจากแผ่นดินเบื้องล่างสวนด้านหลังของปราสาท Dragonblood มันเป็น Ojwin ที่ได้แอบใน. "มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเวลา." Ojwin กล่าวกับตัวเอง. จริง Ojwin ได้รับการรอไม่กี่ร้อยกิโลเมตรห่างจากปราสาท Dragonblood หลังจากที่สามหรือสี่ชั่วโมงเขาได้มา ตามการคำนวณของ Ojwin ... มันควรจะได้รับหลังจากการต่อสู้มื้อค่ำเพียงแค่ตอนนี้ เขาคิดว่ามันควรจะประมาณเที่ยงคืน. "โดยตอนนี้ทุกคนควรจะกลับมาในห้องของตัวเอง เพียงลาดตระเวนท่องเที่ยวไม่กี่รอบ. "Ojwin ระงับความตื่นเต้นในหัวใจของเขา. เขาเริ่มที่จะลอบย้ายเกี่ยวกับภายในปราสาท Dragonblood. Dragonblood ปราสาทขนาดใหญ่มากเมื่อเทียบกับเมืองเล็ก ๆ มีหลายพันไพร่อาศัยอยู่ที่นี่และในแต่ละคืนมีค่อนข้างไม่กี่ลาดตระเวนท่องเที่ยว แต่แน่นอนสำหรับพระเจ้าของอำนาจ Ojwin ของเขาเป็นธรรมชาติสามารถที่จะสามารถหลีกเลี่ยงการลาดตระเวนเร่ร่อนเหล่านั้น. "เฮ้พี่น้องพวกคุณไปในการขึ้นข้างหน้า เรากำลังจะใช้เวลาที่เหลือ. " ยามกลางคืนเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนกะ หนึ่งในหน่วยงานที่มุ่งหน้าไปยังที่อยู่อาศัยของตัวเองพูดคุยกันในหมู่ เมื่อพวกเขามาถึงที่สวนทางตอนเหนือของยามและแม่บ้านที่ให้บริการที่อาศัยอยู่ก็เป็นธรรมชาติไปทางแยกของพวกเขาและมุ่งหน้าไปยังห้องพักของตัวเอง. ทันใดนั้นหนึ่งในยามที่กำลังมุ่งหน้าไปต่อที่อยู่อาศัยของตัวเองรู้สึกว่าหัวของเขาเติบโตวิงเวียนและมีจิตสำนึกของเขาเติบโต สลัว รูปมนุษย์ปรากฏอยู่ข้างหลังเขา มันเป็น Ojwin. "บอกที่เป็นโอลิเวีย." Ojwin พูดออกมา. แม้ว่า Ojwin ไม่ได้มีความเชี่ยวชาญมากในเทคนิคในการควบคุมคนอื่น ๆ เพียงแค่อาศัยพลังทางจิตวิญญาณของเขาเป็นพระเจ้าเขาก็สามารถที่จะควบคุมได้อย่างง่ายดายปุถุชนธรรมดา . "ไม่ทราบว่า." ยามกล่าวว่า woodenly. Ojwin ไม่สามารถช่วย แต่ขมวดคิ้ว "แล้วสิ่งที่เกี่ยวกับ Tarosse และ Dylin?" "ไม่ทราบว่า." ยังคงรักษาความปลอดภัยกล่าวว่า. Ojwin ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกโกรธ แต่แล้วเขาก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว "มันดูเหมือนคนธรรมดาใน Dragonblood ปราสาทที่ไม่คุ้นเคยกับเทพเหล่านี้เลย เฉพาะผู้คนรับใช้ส่วนบุคคลจะรู้ว่าพวกเขา. "Ojwin ครุ่นคิดตามขั้นตอนต่อไปของเขา. "ให้ฉันถามคุณนี้ คุณเคยเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะมีผมสีขาวและสีดำ? เขามักจะร่วมกับ Linley. "Ojwin กล่าวว่า. "ใช่ฉันมี." ยามกล่าวว่ากลไก. "คุณรู้หรือไม่ที่เขาอาศัยอยู่?" Ojwin รู้สึกมีความสุขในหัวใจของเขาและเขารีบตามขึ้นไปบนสายของคำถามนี้. " สวนตะวันออก เมื่อลาดตระเวนของเราผมได้เห็นพระเจ้าว่า เขาอาศัยอยู่กับเจ้านายอีกหลายคนในสวนทางทิศตะวันออก พระเจ้า Linley มักจะร่วมกับเขา. "ยามกล่าวว่า หัวใจของ Ojwin ก็เต็มไปด้วยความสุขในป่า "มันดูเหมือนว่าโอลิเวีย Tarosse และ Dylin ที่มีทั้งหมดในสวนตะวันออก." "นำฉันไปที่นั่น." Ojwin กล่าวว่า. "ใช่." ยามก็อดไม่ได้ในน้อย. ยามทันที Ojwin นำออกมาจากทางตอนเหนือของสวน ไปทางทิศตะวันออกสวน. "เฮ้จะ [Wei'er] คุณไม่กลับไปรับส่วนที่เหลือบางอย่าง? คุณกำลังทำอะไรที่นี่ในสวนทางทิศตะวันออกหรือไม่ "สายตรวจท่องเที่ยวหลายเดินไปจากสวนทางทิศตะวันออก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับการยอมรับยามนี้และพวกเขาถามเขาทันที. Ojwin ถูกซ่อนไว้ในขณะนี้ใกล้เคียง. "พวกเขาบอกว่าเมื่อคุณอยู่บนลาดตระเวนคุณสูญเสียบางสิ่งบางอย่างในสวนทางทิศตะวันออกเพื่อให้คุณมาค้นหามัน." Ojwin ทันทีกล่าวว่ายามกล่าวว่า "เมื่อฉันเป็นลาดตระเวนผมหายไปบางสิ่งบางอย่างในสวนทางทิศตะวันออก ฉันมาที่จะมองหามัน. " ยามอื่น ๆ เริ่มที่จะหัวเราะ "จะคุณแน่ใจว่ามีความประมาท มันเป็นสีเข้มมากในขณะนี้ ค้นหาอย่างละเอียด ถ้าคุณไม่สามารถหามันกลับมาและค้นหาอีกครั้งเมื่อมันเป็นวัน. "หลังจากที่พูดเหล่านี้ยามซ้ายและเดินกลับไปลาดตระเวน. แม้ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกว่าจะลักษณะของคำพูดที่ค่อนข้างแตกต่างจากอดีตที่ผ่านมาพวกเขา didn 'เสื้อท่าเรือสงสัยใด ๆ . หลังจากพวกเขาสามารถบอกได้ทันทีว่านี่คือแน่นอนเพื่อนเก่าของพวกเขาจะ. "ดำเนินการต่อ." Ojwin ออกคำสั่งและป้องกันทันทีมุ่งหน้าลึกไปทางทิศตะวันออกของสวน Dragonblood ปราสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขายังคงจำได้ในวันของเหตุการณ์ ที่เขาให้ อลิซ และ โรว์ลิ่งเข้าดูแลกรรมการผู้จัดการมาย

" นอกจากนี้ อลิซยังไม่แต่งงาน " ดีเลียจ้อง Linley อย่างระมัดระวังมองหาการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของเขา . . . . . .

" อะไร ? " ลินลี่ย์ประหลาดใจจริงๆ

เป็นทศวรรษ หลังจากทั้งหมด ลูกสุนัขรักพวกเขามีร่วมกันในอดีตคือไร้สาระ ,เหมือนความฝัน และในคติวัน กะลันเสียชีวิตเช่นกัน ลินลีย์เคยคิดว่าอลิซจะได้แต่งงานไปนานแล้ว

" อะไร คุณมีความคิดที่พิเศษใด ๆ " เดเลียหัวเราะชั่วร้ายมาก

" ไม่ได้จริงๆ เพียงแต่ ผมรู้สึกว่าขยับตัว " ลินลี่ย์พูดพร้อมกับหัวเราะ

ดีเลียไม่แกล้งลินเลย์ พยักหน้า เธอกล่าวว่า " บอกตามตรงมัน jenne ใครบอกว่าอลิสได้เดินทางมาถึงในเมืองหลวง jenne ใช้เวลาในเมืองหลวง อิมพีเรียล ใช่ไหม ? เธอค่อนข้างดังรูปในวงกลมของขุนนางในเมืองหลวงของจักรวรรดิวันเหล่านี้ ธรรมชาติที่เธอจะพบอลิซในบางส่วนของงานเลี้ยงนั้น "

แค่ Linley เดเลียกำลังและการสนทนาระหว่างสองของพวกเขาสามีและภรรยา , รูปก็โผล่ออกมาจากโลกใต้สวนด้านหลังของดราก้อนบลัดคาสเซิล มัน ojwin ใครแอบ . .

" มันเกี่ยวกับเวลา " ojwin พูดเอง

ที่จริง ojwin รอไม่กี่ร้อยกิโลเมตรห่างจากดราก้อนบลัดคาสเซิล หลังจากที่สามหรือสี่ชั่วโมง เขาก็มาตาม ojwin ของการคำนวณ . . . . . . . มันควรจะถึงเวลาอาหารเย็นหลังจากการต่อสู้ในตอนนี้ เขาคาดว่ามันควรจะประมาณเที่ยงคืน

" ตอนนี้ทุกคนน่าจะกลับไปที่ห้องพักของตัวเอง เพียงไม่กี่พวกลาดตระเวนอยู่รอบ ๆ . " ojwin ระงับความตื่นเต้นในใจ

เขาเริ่มแอบย้ายเกี่ยวกับในดราก้อนบลัดปราสาท

ดราก้อนบลัดปราสาทที่มีขนาดใหญ่เปรียบได้กับเมืองเล็ก ๆ มีหลายพันของสามัญชนที่อาศัยอยู่ที่นี่ และในแต่ละคืน มีค่อนข้างไม่กี่คณะ ตรวจการ แต่แน่นอนสำหรับพระเจ้าของ ojwin พลัง เขาย่อมสามารถหลีกเลี่ยงพวกลาดตระเวน

" เฮ้ เพื่อน นายขึ้นไปก่อนเลย เรากำลังจะพักผ่อน "

ตอนกลางคืนยามกำลังจะเปลี่ยนกะหนึ่งในหน่วยมุ่งหน้าไปยังหอพักของตนเอง การสนทนากับแต่ละอื่น ๆ เมื่อพวกเขามาถึงสวนภาคเหนือที่ยามและแม่บ้านให้อาศัยอยู่ พวกเขาเป็นธรรมชาติก็เดินแยกกัน และมุ่งหน้าไปยังห้องพักของตัวเอง

จู่ๆ หนึ่งในยามที่กำลังมุ่งหน้าไปที่พักของเขาเองรู้สึกหัวโตเวียนหัวและสติมืดมัว .ร่างของมนุษย์ที่ปรากฏอยู่ข้างหลังเขา มัน ojwin

" บอกที่โอลิเวียร์ " ojwin พูดออกไป . . . . .

แม้ว่า ojwin ไม่ค่อยเชี่ยวชาญในเทคนิคการควบคุมคนอื่น โดยอาศัยพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเป็นพระเจ้า เขาก็สามารถที่จะควบคุมได้อย่างง่ายดายเป็นสามัญชนธรรมดา

" ไม่รู้ " ยาม กล่าวอย่างทำด้วยไม้

ojwin ไม่สามารถช่วย แต่หน้างอ " แล้ว tarosse และ dylin ? "

" ไม่รู้ ยามยังบอกว่า

ojwin ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกโกรธ แต่เขาก็เร็วครับ " มันดูเหมือนคนธรรมดาในดราก้อนบลัดยังปราสาทไม่คุ้นเคยกับเทพเหล่านี้ทั้งหมด มีแต่พวกคนรับใช้ส่วนตัวจะรู้จักพวกเขา . " ojwin ไตร่ตรองขั้นตอนต่อไปของเขา . . . . . .

" ผมขอถามคุณหน่อยนะ คุณเคยเห็นผู้ชายที่ดูเหมือนหนุ่มที่มีผมสีขาว และ สีดำ