Socrates invites his friend Aristod

Socrates invites his friend Aristode removed to join him at the dinner in Agathon's house on this second night of celebration. Aristodemus hesitates; he describes, going unbidden to dine himself as a worthless man at the home of a wise man. He worries that Socrates will need to make an apologia for bringing such a common man to dine. As it turns out, no apologia is needed for this pbaulos to become part of the community that meets at Agathon's house. While Socrates remains on a nearby porch in a trance, Aristodemus proceeds to Agathon's house where he finds the door wide open and an unqualified welcome from the host. No distinction is made between the small, ugly Aristodemus and the beautiful, "wise" Agathon and from the warmth of the invitation to enter; there is no sense that this is a "worthless man" entering where he will not be equal to the others. Though we do not receive a report of his speech they are all to participate together in the evening's events.
We see in Aristodemus' entrance to the party a variety of issues that confront all communities, but especially democracies:
Who is included and who is excluded. If we talk about the demo- cratic principle, as Socrates does in Book 8 of the Republic, as an equality that does not discriminate, or as Otanes did orTheseus in Euripides' play did when they placed power en meson ("in the middle"), then how are we to decide who is within the com- munity and who is outside, who is in the middle and who is not, who is welcome to the dinner and who is to be excluded, who is worthless (pbaulos) and who is wise, who is animal and who is human? In the way in which democratic principles function at Agathon's house, at least in the early part of the dialogue, all are welcomed. Distinctions between worthless and wise, superior and inferior, do not determine exclusion or inclusion. The political regime at Athens, though, must exclude. As Manville (199o chap. 7) points out, this was the profound challenge for the new democracy at the end of the sixth century namely, how to clarify who was a citizen and who was not, It was difficult, because the equality principle used to break down old aristocratic principle of family was incapable of articulating precisely how to set those new boundaries. Insofar as Athens must explore its membership laws, it dismisses the democratic principles Socrates identifies in Book 8; and indeed reminds us of the problems we currently face at all our borders about who can be welcomed and who cannot, as we are forced to discriminate against the fundamental principles of democratic equality Once Aristodemus joins the dinner party, we find an easiness and freedom, a certain lackadaisical quality characterizing the relationships between the host and guests and others. Agathon tries to play the master by ordering his servants to bring Socrates from the neighbor's porch to the dinner, but Aristodemus restrains him from forcing Socrates. "Let him be [eate]." he repeats twice (175b) There is to be no compulsion. Socrates will come when it pleases Socrates, not when it pleases Agathon. Freedom is to characterize the evening; Socrates is not compelled to attend the dinner (or to rule). Likewise, a lack of compulsion pervades the dinner. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โสกราตีเชิญเพื่อนของเขา Aristode เอาเข้าร่วมค่ำบ้านของ Agathon ในคืนสองของ Aristodemus hesitates เขาอธิบาย จะ unbidden อาหารตัวเองเป็นคนสามหาวที่บ้านของคนฉลาด เขากังวลว่า โสกราตีจะต้องทำการ apologia สำหรับนำคนทั่วไปรับประทานอาหาร ดังปรากฎว่า apologia ไม่จำเป็นสำหรับ pbaulos นี้เป็น ส่วนหนึ่งของชุมชนที่ตรงกับที่บ้านของ Agathon ในขณะที่โซเครตีสยังคงอยู่บนระเบียงใกล้เคียงในภวังค์ Aristodemus ดำเนินการของ Agathon บ้านที่เขาพบประตูเปิดกว้างและการต้อนรับอย่างไม่มีเงื่อนไขจากโฮสต์ ทำไม่แบ่งแยก ระหว่าง Aristodemus เล็ก น่าเกลียดและ Agathon สวย "ฉลาด" และ จากความอบอุ่นของการเชิญป้อน ไม่มีความรู้สึกที่ว่านี้เป็น "คนสามหาว" ป้อนที่เขาจะไม่เท่ากับคนอื่น ๆ ได้ แม้ว่าเราไม่ได้รับรายงานคำพูดของเขา แต่โดยทั้งหมดร่วมกันในกิจกรรมของเราดูในทางเข้าของ Aristodemus บุคคลหลากหลายของปัญหาที่เผชิญหน้ากับชุมชนทั้งหมด แต่ระบอบประชาธิปไตยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง:ที่มีอยู่ และที่จะถูกแยกออก ถ้าเราพูดถึงหลักการสาธิต - cratic ตามโสกราตีในหนังสือ 8 สาธารณรัฐ เป็นภาคที่ไม่เลือกปฏิบัติ หรือ ตาม Otanes orTheseus ใน Euripides' เล่นไม่ได้เมื่อพวกเขาอยู่พลังอนุภาคเมส็อนสั้น ("เป็นกลาง"), แล้ววิธีเราจะตัดสินใจที่อยู่ภายใน com-munity และที่อยู่นอก ที่เป็นกลาง และที่ไม่ ต้อนรับอาหารที่เป็น และที่จะถูกแยกออก สามหาว (pbaulos) คือใคร และใครคือฉลาด ที่เป็นสัตว์ และที่เป็นมนุษย์ ในลักษณะในฟังก์ชันหลักประชาธิปไตยซึ่งที่บ้านของ Agathon น้อยในตอนต้นของบทสนทนา ทั้งหมดจะยินดี ความแตกต่างระหว่างสามหาว และฉลาด เหนือกว่า และด้อย กว่า ตรวจสอบแยกหรือรวม ระบอบการเมืองที่เอเธนส์ แม้ว่า ต้องแยก Manville (199o chap. 7) ชี้ออก นี้เป็นความท้าทายอย่างยิ่งสำหรับประชาธิปไตยใหม่ในปลายศตวรรษที่หกคือ วิธีชี้แจงที่เป็นพลเมืองและที่ ไม่ มันเป็นเรื่องยาก เนื่องจากหลักความเสมอภาคที่ใช้การแบ่งเก่าชนหลักของครอบครัวไม่สามารถมาได้อย่างแม่นยำว่าการตั้งค่าเขตแดนใหม่เหล่านั้น ทำภาพธนบัตรเอเธนส์ต้องสำรวจกฎหมายสมาชิก มันเลิกหลักการประชาธิปไตยที่โสกราตีที่ระบุในหนังสือ 8 และแน่นอนนึกถึงปัญหาเรากำลังเผชิญทั้งพรมแดนที่ได้รับการต้อนรับและที่ไม่สามารถ เป็นเราถูกบังคับให้เลือกปฏิบัติ กับหลักการพื้นฐานของประชาธิปไตยความเสมอภาค กัน Aristodemus รวมงานเลี้ยงอาหารค่ำ เราพบว่ามีความสะดวกสบาย และเสรีภาพ มีบาง lackadaisical คุณภาพรายละเอียดความสัมพันธ์ระหว่าง host และท่าน และคนอื่น ๆ Agathon พยายามเล่นหลัก โดยสั่งราชการจากระเบียงบ้านโสกราตีในการให้อาหาร แต่ Aristodemus ยับยั้งเขาจากโสกราตีบังคับให้ "ให้เขาได้ [eate]" เขาทำซ้ำสองครั้ง (175b) มีจะเป็นการบีบบังคับไม่ โสกราตีจะมาเมื่อมันพอใจโซเครตีส ไม่เมื่อมันพอใจ Agathon เสรีภาพคือการ อธิบายลักษณะเย็น โสกราตีถูกบังคับไม่ร่วมอาหาร (หรือกฎ) ในทำนองเดียวกัน ไม่มีการบีบบังคับขจรขจายอาหาร การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โสเครติส ขอเชิญเพื่อน aristode ลบออกที่จะเข้าร่วมกับเขาในเย็นอากาทอน บ้านในคืนที่สองแห่งการเฉลิมฉลองนี้ ส โตเดมัสลังเล เขาอธิบายไป ไม่ได้บังคับหรือตัวเองเป็นคนไร้ค่า ที่บ้านของคนฉลาด เขากังวลว่าเพื่อนจะต้องทำพโลเกียพาเช่นผู้ชายทั่วไปที่จะรับประทานอาหาร ปรากฎว่าไม่มีพโลเกียเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนี้ pbaulos ที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่ตรงกับที่อากาทอน บ้านหลังนี้ ขณะที่ โซคราติส ยังคงอยู่บนระเบียงใกล้เคียงในกแทรนซ์ ส โตเดมัสเริ่มอากาทอน บ้านที่เขาพบประตูเปิดกว้างและยินดีที่ได้จากโฮสต์ ไม่มีความแตกต่างคือระหว่างเล็กน่าเกลียดส โตเดมัสและสวยงาม " ปัญญา " อากาทอน และความอบอุ่นของเชิญ ระบุ ไม่มีความรู้สึกว่า นี่เป็น " คนไร้ค่า " เข้าแล้วเขาจะไม่เท่าเทียมกับคนอื่น แม้ว่าเราไม่ได้รับรายงานจากคำพูดของเขา พวกเขาทั้งหมดเข้าด้วยกันในเหตุการณ์ของเย็นเราเห็นส โตเดมัส ' เข้าพรรค ความหลากหลายของปัญหาที่เผชิญหน้ากับทุกชุมชน โดยเฉพาะประชาธิปไตย :ใครอยู่ และผู้ที่ได้รับการยกเว้น ถ้าเราพูดคุยเกี่ยวกับการสาธิต - หลักการ cratic เป็นโสเครติสในเล่ม 8 ของสาธารณรัฐอย่างเท่าเทียมไม่แบ่งแยก หรือ เป็น otanes ทำ ortheseus ใน euripides ' เล่นได้เมื่อพวกเขาวางอำนาจในเมสัน ( " กลาง " ) แล้วที่เราตัดสินใจภายในข่าว ชุมชนและผู้ที่อยู่ภายนอก คนที่อยู่ตรงกลางและผู้ที่ไม่ได้เป็น ที่ยินดีต้อนรับสู่มื้อค่ำและจะได้รับการยกเว้นที่ไร้ค่า ( pbaulos ) และเป็นผู้ที่ชาญฉลาดและเป็นสัตว์ที่เป็นมนุษย์ ในทางที่ประชาธิปไตยฟังก์ชันที่อากาทอน บ้าน อย่างน้อยในช่วงแรก ๆของการสนทนาทั้งหมดจะยินดี ความแตกต่างระหว่างไร้ค่าและฉลาดเหนือกว่าและด้อยกว่า ไม่ตรวจสอบการยกเว้นหรือรวม ระบอบการเมืองที่เอเธนส์ แต่ต้องแยก ขณะที่ตะวันออกกลาง ( 199o CHAP 7 ) จุดนี้ลึกซึ้งท้าทายเพื่อประชาธิปไตยใหม่ที่ส่วนท้ายของศตวรรษที่หกคือวิธีการอธิบายที่เป็นพลเมืองและผู้ที่ไม่ได้ มันก็ยาก เพราะความเสมอภาคหลักการใช้ทำลายหลักการของชนชั้นสูงเก่าของครอบครัวคือความสามารถในการออกเสียงถูกต้องอย่างไร ชุดใหม่อีกด้วย ตราบเท่าที่เอเธนส์จะต้องศึกษากฎหมายของสมาชิก มันไล่ประชาธิปไตยโสเครติสระบุในเล่ม 8 ; และแน่นอนเตือนเราของปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่ขอบของเราเกี่ยวกับผู้ที่สามารถได้รับการต้อนรับและผู้ที่ไม่ได้ เหมือนบังคับให้เราต้องเลือกปฏิบัติกับหลักการพื้นฐานของประชาธิปไตย ความเสมอภาค เมื่อส โตเดมัสเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารเย็น เรา พบความสะดวกสบายและอิสระ บางหมดอาลัยตายอยากคุณภาพลักษณะความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าบ้านและแขก และอื่นๆ อากาทอน พยายามที่จะเล่นหลัก โดยสั่งให้คนรับใช้นำโสเครติสจากหน้าบ้านของเพื่อนบ้านจะเย็น แต่ยับยั้งเขาจากการบังคับให้โซกราตีส โตเดมัส " ปล่อยเขาไปเถอะ [ eate ] . " เขาย้ำสองครั้ง ( 175B ) ก็ไม่มีการบังคับ โสเครติส จะ มา เมื่อมันพอใจโสกราตีสไม่ได้เมื่อมันถูกอากาทอน . เสรีภาพเป็นลักษณะเย็น โสกราตีสไม่ได้บังคับให้เข้าร่วมอาหารค่ำ ( หรือกฎ ) อนึ่ง การขาดการบังคับขจรขจายอาหารเย็น ที่