The term Bhakti is used in a variet

The term Bhakti is used in a variety of ways.

Most simply, bhakti refers to the common religious devotion that is held in the heart of a devoted person of any spiritual faith.
Bhakti can also refer to a practice of yoga (Bhakti-yoga), a spiritual discipline meant to bring one to a state of pure love of God.
More specifically, the term Bhakti can refer to the devotional interpretation of Vedanta. Vedanta is the most popular of India’s six classical schools of philosophy and the primary influence in Hinduism.
Bhakti also is used to refer to a trend within the history of Indian spirituality – the Bhakti Movement.
Finally, the word Bhakti refers to the perfected state of consciousness – exclusive and continuous love of God, the natural condition of the soul; eternal, enlightened bliss.
So, when we speak of Bhakti, we could be referring to an emotion, a practice, a school of philosophical thought, a popular movement, or a state of consciousness. The common thread that connects all of these uses of the term is its relation to the souls dormant love for God that is seen as the very essence of our being. The idea that the very purpose of human life is uncovering that essence is found throughout the worlds spiritual traditions.

In India, the second and first millennia BCE are known as the Vedic Period, named so due to the influence of the Vedas, a vast body of Sanskrit scripture. Large segments of the Vedas stress a gradual process of elevation trough a complex system of rites and rituals, the performance of which were reserved for an exclusive priesthood. Great emphasis was placed upon social ordering according to caste. It was widely believed that spiritual progress was to be achieved through the meticulous performance of ritual. The scripture that taught the rituals were in the Sanskrit language, which was only known to the priestly caste.

Beginning in the 6th century CE a new movement developed around the writings of mystics who extracted the devotional essence from the Vedas, de-emphasizing the particular formalities of ritual or caste. Prominent among these are the Alvars, twelve South Indian mystics who expressed their intimate love and longing for God through song and poetry. These devotional sentiments were gradually expanded upon, supported philosophically and organized into a method of devotional yoga by saintly philosophers such as Ramanuja and Madva. They were followed centuries later by prominent saints and teachers such as Sri Chaitanya, Sri Vallabha, Nimbarka, Meera Bai, Tukarama and many others. The widespread effect of the teachings of these saints eventually became known as the Bhakti Movement. By focusing on sincere devotion, rather than mere ritual, barriers of language and class distinctions were broken down. Over the centuries, the Bhakti Movement has gone on to promote devotion through philosophy and art, by ever expanding lineages, many of which still flourish today, each with their own unique contribution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะภักติถูกนำมาใช้ในหลากหลายวิธี. ส่วนใหญ่ก็, ภักติหมายถึงความจงรักภักดีศาสนาทั่วไปที่จะจัดขึ้นในหัวใจของคนทุ่มเทจิตวิญญาณของความเชื่อใด ๆ . ภักติยังสามารถดูการปฏิบัติของโยคะ (ภักติโยคะ) , มีระเบียบวินัยทางจิตวิญญาณหมายถึงนำไปสู่สถานะของความรักที่บริสุทธิ์ของพระเจ้า. โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะภักติสามารถอ้างถึงการตีความที่สักการะบูชาของอุปนิษัท อุปนิษัทเป็นที่นิยมมากที่สุดของอินเดียหกโรงเรียนคลาสสิกของปรัชญาและอิทธิพลหลักในศาสนาฮินดู. ภักตินอกจากนี้ยังใช้ในการอ้างถึงแนวโน้มที่อยู่ในประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณอินเดีย -. การเคลื่อนไหวภักติสุดท้ายคำภักติหมายถึงรัฐที่สมบูรณ์แบบของ สติ - ความรัก แต่เพียงผู้เดียวและต่อเนื่องของพระเจ้าสภาพตามธรรมชาติของจิตวิญญาณ นิรันดร์สุขพุทธะ. ดังนั้นเมื่อเราพูดถึงภักติเราอาจจะหมายถึงอารมณ์การปฏิบัติ, โรงเรียนแห่งความคิดปรัชญาการเคลื่อนไหวที่เป็นที่นิยมหรือรัฐของสติ หัวข้อทั่วไปที่เชื่อมต่อทั้งหมดของการใช้งานเหล่านี้เป็นระยะที่มีความสัมพันธ์กับจิตวิญญาณของความรักที่แฝงอยู่เพื่อพระเจ้าที่ถูกมองว่าเป็นสาระสำคัญมากของการเป็นของเรา ความคิดที่ว่าวัตถุประสงค์ของการดำรงชีวิตของมนุษย์คือการเปิดเผยสาระสำคัญที่พบได้ทั่วโลกประเพณีทางจิตวิญญาณ. ในอินเดียนับพันปีที่สองและครั้งแรกที่คริสตศักราชที่รู้จักกันเป็นระยะเวลาเวทดังนั้นชื่อเพราะอิทธิพลของพระเวทร่างกายมากมาย คัมภีร์ภาษาสันสกฤต ส่วนใหญ่ของพระเวทเน้นกระบวนการที่ค่อยๆสูงของรางเป็นระบบที่ซับซ้อนของพิธีกรรมและพิธีกรรมประสิทธิภาพการทำงานของซึ่งถูกสงวนไว้สำหรับเพีย แต่เพียงผู้เดียว เน้นถูกวางไว้บนทางสังคมการสั่งซื้อตามวรรณะ มันเป็นความเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าความก้าวหน้าทางจิตก็จะประสบความสำเร็จผ่านการปฏิบัติงานอย่างพิถีพิถันของพิธีกรรม พระคัมภีร์ที่สอนพิธีกรรมอยู่ในภาษาสันสกฤตซึ่งเป็นที่รู้จักเฉพาะกับพระวรรณะ. จุดเริ่มต้นในซีอีศตวรรษที่ 6 เคลื่อนไหวใหม่พัฒนารอบเขียนของญาณที่สกัดสาระสำคัญจากการสักการะบูชาพระเวทเดเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พิธีการพิธีกรรมหรือวรรณะ ที่โดดเด่นในหมู่เหล่านี้เป็น Alvars สิบสองญาณภาคใต้ของอินเดียที่แสดงความรักที่ใกล้ชิดของพวกเขาและโหยหาพระเจ้าผ่านเพลงและบทกวี ความรู้สึกเหล่านี้ได้รับการสักการะบูชาค่อยๆขยายตัวเมื่อได้รับการสนับสนุนปรัชญาและจัดเป็นวิธีการของการฝึกโยคะการสักการะบูชาโดยนักปรัชญาศักดิ์สิทธิ์เช่นราและ Madva ตามมาหลายศตวรรษในภายหลังโดยธรรมิกชนที่โดดเด่นและครูผู้สอนเช่นศรี Chaitanya ศรี Vallabha, Nimbarka, Meera ตากใบ Tukarama และอื่น ๆ อีกมากมาย ผลกระทบอย่างแพร่หลายของคำสอนของธรรมิกชนเหล่านี้ในที่สุดก็กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นขบวนการภักติ โดยมุ่งเน้นไปที่ความจงรักภักดีจริงใจมากกว่าเพียงพิธีกรรมอุปสรรคของภาษาและความแตกต่างระดับพัง กว่าศตวรรษที่เคลื่อนไหวภักติได้ไปเพื่อส่งเสริมความจงรักภักดีด้วยหลักปรัชญาและศิลปะจากที่เคยขยาย lineages จำนวนมากที่ยังคงเจริญในวันนี้แต่ละคนมีผลงานที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่าภักติจะใช้ในความหลากหลายของวิธี

ส่วนใหญ่เพียง อัฐบริขาร หมายถึง การร่วมกันทางศาสนาที่จัดขึ้นในหัวใจของอุทิศให้ผู้ใดศรัทธา .
Bhakti ยังสามารถอ้างถึงการปฏิบัติของการฝึกโยคะ ( Bhakti โยคะ ) , วินัยจิตตั้งใจเอามาให้รัฐ ความรักที่บริสุทธิ์ของพระเจ้า .
มากขึ้นโดยเฉพาะในระยะ Bhakti สามารถอ้างถึงการตีความการสักการะบูชาของเวทานตะ .แอบเป็นนิยมมากที่สุดของอินเดียหกคลาสสิกโรงเรียนปรัชญาและอิทธิพลหลักในศาสนาฮินดู .
Bhakti ยังถูกใช้เพื่ออ้างถึงแนวโน้มในประวัติศาสตร์ของอินเดียและจิตวิญญาณการเคลื่อนไหวภักติ .
ในที่สุด คำว่า อัฐบริขาร หมายถึง สติสมบูรณ์แบบ–พิเศษอย่างต่อเนื่องและความรักของพระเจ้า เงื่อนไข ธรรมชาติของจิตวิญญาณ นิรันดร์ พุทธะ
ความสุขดังนั้น เมื่อเราพูดถึงภักติ เราอาจจะหมายถึงอารมณ์ , ฝึก , โรงเรียนของความคิดทางปรัชญา การเคลื่อนไหวของประชาชน หรือของรัฐของสติ กระทู้ทั่วไปที่เชื่อมต่อทั้งหมดเหล่านี้ใช้ระยะความสัมพันธ์ของวิญญาณเคลื่อนรักพระเจ้าที่เห็น เป็นแก่นแท้ของการของเราความคิดที่ว่า จุดประสงค์ของชีวิตคือการ ที่สําคัญที่พบทั่วทั้งภพมโนมัยประเพณี

ในอินเดีย และปีแรก 2 ปีจะเรียกว่าระยะเวลาเวทชื่อ ดังนั้น เนื่องจากอิทธิพลของคัมภีร์พระเวทร่างกายใหญ่ของคัมภีร์สันสกฤต กลุ่มใหญ่ของคัมภีร์พระเวทความเครียดกระบวนการค่อยๆ ยกระดับ โดยระบบที่ซับซ้อนของพิธีกรรมและพิธีการการแสดงของที่สงวนไว้สำหรับท่านโดยเฉพาะ เน้นมากถูกวางไว้บนการสั่งซื้อทางสังคมตามวรรณะ มันเชื่ออย่างกว้างขวางว่า ความคืบหน้าทางจิตวิญญาณที่จะประสบผ่านการปฏิบัติงานพิถีพิถันของพิธีกรรม พระคัมภีร์ที่สอนพิธีกรรม ในภาษาสันสกฤต ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเท่านั้นที่จะวรรณะ พริสลี่

เริ่มต้นในศตวรรษที่ CE ใหม่การเคลื่อนไหวการพัฒนารอบ ๆงานเขียนของญาณที่สกัดสาระสำคัญการสักการะบูชาจากคัมภีร์พระเวท เดอ เน้นพิธีการโดยเฉพาะของพิธีกรรม หรือวรรณะ ที่โดดเด่นในหมู่เหล่านี้เป็น alvars สิบสองใต้อินเดียญาณที่แสดงความรักของพวกเขาคุ้นชินและโหยหาพระเจ้าผ่านเพลงและบทกวีความรู้สึกศรัทธาเหล่านี้ค่อยๆ ขยายขึ้น ได้รับการสนับสนุนอย่างใจเย็นและจัดเป็นวิธีการของการสักการะบูชาโยคะโดยนักปรัชญาและนักบุญเช่นรามนุจา madva . ตามศตวรรษต่อมาโดยนักบุญที่โดดเด่นและครู เช่น ศรีชัยธัญญา ศรี vallabha nimbarka Meera ไป๋ tukarama , และอื่น ๆ อีกมากมายผลกระทบอย่างกว้างขวางของคำสอนของนักบุญเหล่านี้ในที่สุดกลายเป็นที่รู้จักกันเป็น Bhakti การเคลื่อนไหว โดยเน้นจริงใจ ทุ่มเท มากกว่าพิธีกรรมเท่านั้น อุปสรรคของภาษาและความแตกต่างถูกทำลายลง กว่าศตวรรษ ภักติเคลื่อนไหวไปในเพื่อส่งเสริมความจงรักภักดีผ่านทางปรัชญาและศิลปะ โดยเคยขยายเผ่าพันธุ์หลายแห่งซึ่งยังคงรุ่งเรืองในวันนี้แต่ละคนมีผลงานที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง