During the next few days, Jun Xie c

During the next few days, Jun Xie chose not to go out at all. Once he woke up in the morning, he would head straight towards the library building, staying in there for the whole day. He maintained the routine without any exceptions. As for the books that he had read, they would all be sent over to Grandpa Jun’s side for analysis yet again. After which Grandpa Jun would shake his head, nod his head, sigh and puff; his face alternating between disappointment, shock and pleasant surprise… it seemed he had yet to finish using up all his lifetime’s expressions.

In addition, the servants of the Jun family realized that the Young Master has acquired yet another strange hobby. During the day, he would enter the library building for the whole day without ever coming out. However, when night descends, he would instead walk out to the courtyard and seat himself there. The spot he chose to sit was always the darkest spot where the light cannot reach… truly… heretical!

Regarding his new hobby, the servants were actually not too concerned. After all, this was by far better than his previous “hobbies”.

Tonight, Jun Xie was once again seated below a flower tree, enjoying the thick atmosphere of darkness of the night. In this atmosphere of darkness, one would not be able to glimpse their own fingers even when it was stretched out before them. In Jun Xie’s heart rose a feeling of safety and security. Indeed, it is the feeling of security! For Jun Xie who had once become invincible throughout the world as the king of assassins, the safest place can only come from the pitch-black darkness of the night. The night was the only thing that Jun Xie had ever considered to the best and most reliable partner!

As he gazed upon the stars in the night sky, Jun Xie suddenly felt as though he was in a dream. For the past few days, he had read through all the books containing information regarding this world. He had more or less understood the current situation of this continent, however, the more he understood, the more confused he became.

If it were not for the fact that it was written in black and white within the books, Jun Xie would have assumed that he had transmigrated back in time to the ancient Chinese kingdoms. The people, the accents, the culture and the clothing are all similar to that from the Tang and Song dynasties. It is too similar!

Jun Xie groaned as he plopped his head in between his knees, both his hands clutching the back of his head. He grievingly thought. Why? Why am I not in one of the ancient eras of China? If only that were the case, then I would be in a highly advantageous position. The amount of resources I have regarding those eras would be most beneficial. Even if I do not want to change history, I can still take advantage of my foreknowledge, which can put those divine prophets to shame and coast my way through history, avoiding any misfortune!

Xuan Xuan Continent, where in the blazes is this? Gold Xuan, Silver Xuan, Earth Xuan, Sky Xuan… Xuan Qi… Xuan your granddaddy!!! Why is it not internal martial arts?

The only thing that remained familiar was perhaps the ancient and everlasting sun and moon, and the gentle caress of the night. This was the only thing that could give Jun Xie the feeling of familarity.

Jun Xie’s face was set like a cold hard stone, his cheek muscles throbbed with pain, as he restrained his desire to curse impulsively and loudly at the Heavens!

At that very moment when Jun Xie was surging with extreme emotions, he suddenly felt a violent wave of headache swept over him. Even with his extraordinary endurance, Jun Xie was still unable to retain a calm face and was forced to grimace his face. The headache suddenly transformed into a wave of dizziness…

Observing through his eyes, it seemed as though the whole world was rotating at an unbelievably intense speed. Even the night sky was transformed into a scattering display of madness. The entire world had suddenly become an illusory existence, and unreal…

Throughout the painful ordeal, Jun Xie panted while biting down his teeth, blood flowing down from his lips. Both his eyes glared forward as he continued enduring, not allowing even a single sound to escape his lips.

I came into this world alone, and thus I must also accept all this pain by myself! In this strange world, I have only myself to depend on and not others! I will never depend on others!

Kill! Kill! Kill! Kill! Kill! Utilize all my killing skills, I will forge a path of blood! Annihilate the skies! Decimate the lands! Kill! Kill! Kill! Kill! Kill!

Jun Xie was thrown into a state of haziness, when he suddenly felt something appeared within his sea of consciousness. It was a spark of seemingly distant light; however, it appeared that the light was gradually moving closer towards him. As it got closer, it also became brighter, bigger and clearer. In the end, it transformed into a luminescent rainbow coloured pagoda that overflowed with brilliance. The pagoda kept rotating within his sea of consciousness. With every rotation, it released a misty form of sagely radiance.

His body had long since become numb, his four limbs paralyzed, his consciousness slowly blurring, and yet Jun Xie continued staring ahead with bloodshot eyes. He kept on glaring, persisting nonstop as he glared ferociously upon this strange realm without as much as a blink!

After an indeterminable period of time, a cold wind suddenly blew by, causing Jun Xie to feel cold.

The night of the early autumn is indeed still chilly. As this line of thought came to Jun Xie’s mind, he became startled as he realized what it meant: To be able to feel cold means that my senses is working again. But, was I not already… He suddenly stood up and found that he was covered in cold sweat. His clothes had been completely soaked with sweat to the point of being uncomfortable.

Jun Xie was inexplicably overcome with a strange feeling of a new born.

Jun Xie, who woke up within Jun Moxie’s body can be said to be supporting this body, perhaps by means of transmigrating his mind and soul into it. Nonetheless, Jun Xie remained Jun Xie. But after having endured the unspeakable pain earlier, Jun Xie had truly melded with this body as one. Jun Xie had become Jun Moxie, the true master of this body!

[TL: ¯\_(ツ)_/¯ ]

Disregarding the messy state of his body, the first thing Jun Xie did was to sit down cross-legged and closed his eyes. He pushed his spiritual awareness deep into his sea of consciousness, as he carefully tried to comprehend something. Jun Xie had long since realized that the excruciating pain from earlier on was the work of the small pagoda within his body. However, Jun Xie also concluded that there must be something else, which the small pagoda did. Otherwise, how could a simple matter of melding of flesh and soul be accompanied by so much pain? He firmly believed that something else must have happened. This small pagoda is the only thing in existence that Jun Xie can rely on. Thus, without understanding what has happened, Jun Xie will never feel contented.

Within his sea of consciousness, Jun Xie felt that he could clearly “see” with his own eyes, an exquisite pagoda glowing with the brilliance of seven colours, slowly rotating atop his sea of consciousness. Jun Xie was able to distinctly perceive that each rotation was synchronized with his body’s blood and qi flow, each and every time, again and again, an endless cycle…

What is going on here? Jun Xie stared at the small pagoda in surprise. This item’s capabilities had exceeded all common sense, causing Jun Xie who was a staunch disbeliever to fall into a web of confusion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

During the next few days, Jun Xie chose not to go out at all. Once he woke up in the morning, he would head straight towards the library building, staying in there for the whole day. He maintained the routine without any exceptions. As for the books that he had read, they would all be sent over to Grandpa Jun’s side for analysis yet again. After which Grandpa Jun would shake his head, nod his head, sigh and puff; his face alternating between disappointment, shock and pleasant surprise… it seemed he had yet to finish using up all his lifetime’s expressions.In addition, the servants of the Jun family realized that the Young Master has acquired yet another strange hobby. During the day, he would enter the library building for the whole day without ever coming out. However, when night descends, he would instead walk out to the courtyard and seat himself there. The spot he chose to sit was always the darkest spot where the light cannot reach… truly… heretical!Regarding his new hobby, the servants were actually not too concerned. After all, this was by far better than his previous “hobbies”.คืนนี้ Jun เจียถูกอีกครั้งนั่งใต้ต้นไม้ดอกไม้ เพลิดเพลินกับบรรยากาศหนาของความมืดของยามค่ำคืน ในบรรยากาศแห่งความมืด หนึ่งจะไม่สามารถลอบมองนิ้วมือของตนเองได้เมื่อถูกยืดออกก่อนที่พวกเขา กลางมิ.ย.เจียกุหลาบความรู้สึกของความปลอดภัย แน่นอน มันเป็นความรู้สึกของความปลอดภัย สำหรับเจีย Jun ที่มีครั้งเดียวกลายเป็นอยู่ยงคงกระพันทั่วโลกเป็นพระกาฬ สถานที่ปลอดภัยที่สุดสามารถเฉพาะมา pitch-black ความมืดของยามค่ำคืน ยามค่ำคืนเป็นสิ่งเดียวที่เจีย Jun ได้เคยถือหุ้นดีที่สุด และเชื่อถือได้มากที่สุดเป็นเขาจ้องตามดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน Jun เจียก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขาอยู่ในความฝัน ผ่านมาไม่กี่วัน คงได้อ่านผ่านหนังสือที่ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับโลกนี้ เขาน้อยได้เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของทวีปนี้ อย่างไรก็ตาม เขาเข้าใจยิ่ง ยิ่งสับสนกลายเป็นถ้าไม่จริงมันถูกเขียนขาวดำในหนังสือ Jun เจียจะได้สันนิษฐานว่า เขามี transmigrated กลับในเวลาอาณาจักรจีนโบราณ คน การเน้น วัฒนธรรม และเสื้อผ้าได้ทั้งหมดเหมือนกับที่จากราชวงศ์ถังและเพลง มันเป็นเหมือนJun Xie groaned as he plopped his head in between his knees, both his hands clutching the back of his head. He grievingly thought. Why? Why am I not in one of the ancient eras of China? If only that were the case, then I would be in a highly advantageous position. The amount of resources I have regarding those eras would be most beneficial. Even if I do not want to change history, I can still take advantage of my foreknowledge, which can put those divine prophets to shame and coast my way through history, avoiding any misfortune!Xuan Xuan Continent, where in the blazes is this? Gold Xuan, Silver Xuan, Earth Xuan, Sky Xuan… Xuan Qi… Xuan your granddaddy!!! Why is it not internal martial arts?The only thing that remained familiar was perhaps the ancient and everlasting sun and moon, and the gentle caress of the night. This was the only thing that could give Jun Xie the feeling of familarity.Jun Xie’s face was set like a cold hard stone, his cheek muscles throbbed with pain, as he restrained his desire to curse impulsively and loudly at the Heavens!At that very moment when Jun Xie was surging with extreme emotions, he suddenly felt a violent wave of headache swept over him. Even with his extraordinary endurance, Jun Xie was still unable to retain a calm face and was forced to grimace his face. The headache suddenly transformed into a wave of dizziness…Observing through his eyes, it seemed as though the whole world was rotating at an unbelievably intense speed. Even the night sky was transformed into a scattering display of madness. The entire world had suddenly become an illusory existence, and unreal…Throughout the painful ordeal, Jun Xie panted while biting down his teeth, blood flowing down from his lips. Both his eyes glared forward as he continued enduring, not allowing even a single sound to escape his lips.I came into this world alone, and thus I must also accept all this pain by myself! In this strange world, I have only myself to depend on and not others! I will never depend on others!Kill! Kill! Kill! Kill! Kill! Utilize all my killing skills, I will forge a path of blood! Annihilate the skies! Decimate the lands! Kill! Kill! Kill! Kill! Kill!Jun Xie was thrown into a state of haziness, when he suddenly felt something appeared within his sea of consciousness. It was a spark of seemingly distant light; however, it appeared that the light was gradually moving closer towards him. As it got closer, it also became brighter, bigger and clearer. In the end, it transformed into a luminescent rainbow coloured pagoda that overflowed with brilliance. The pagoda kept rotating within his sea of consciousness. With every rotation, it released a misty form of sagely radiance.His body had long since become numb, his four limbs paralyzed, his consciousness slowly blurring, and yet Jun Xie continued staring ahead with bloodshot eyes. He kept on glaring, persisting nonstop as he glared ferociously upon this strange realm without as much as a blink!After an indeterminable period of time, a cold wind suddenly blew by, causing Jun Xie to feel cold.The night of the early autumn is indeed still chilly. As this line of thought came to Jun Xie’s mind, he became startled as he realized what it meant: To be able to feel cold means that my senses is working again. But, was I not already… He suddenly stood up and found that he was covered in cold sweat. His clothes had been completely soaked with sweat to the point of being uncomfortable.Jun Xie was inexplicably overcome with a strange feeling of a new born.Jun Xie, who woke up within Jun Moxie’s body can be said to be supporting this body, perhaps by means of transmigrating his mind and soul into it. Nonetheless, Jun Xie remained Jun Xie. But after having endured the unspeakable pain earlier, Jun Xie had truly melded with this body as one. Jun Xie had become Jun Moxie, the true master of this body![TL: ¯\_(ツ)_/¯ ]Disregarding the messy state of his body, the first thing Jun Xie did was to sit down cross-legged and closed his eyes. He pushed his spiritual awareness deep into his sea of consciousness, as he carefully tried to comprehend something. Jun Xie had long since realized that the excruciating pain from earlier on was the work of the small pagoda within his body. However, Jun Xie also concluded that there must be something else, which the small pagoda did. Otherwise, how could a simple matter of melding of flesh and soul be accompanied by so much pain? He firmly believed that something else must have happened. This small pagoda is the only thing in existence that Jun Xie can rely on. Thus, without understanding what has happened, Jun Xie will never feel contented.Within his sea of consciousness, Jun Xie felt that he could clearly “see” with his own eyes, an exquisite pagoda glowing with the brilliance of seven colours, slowly rotating atop his sea of consciousness. Jun Xie was able to distinctly perceive that each rotation was synchronized with his body’s blood and qi flow, each and every time, again and again, an endless cycle…What is going on here? Jun Xie stared at the small pagoda in surprise. This item’s capabilities had exceeded all common sense, causing Jun Xie who was a staunch disbeliever to fall into a web of confusion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงไม่กี่วันถัดไปมิถุนายน Xie เลือกที่จะไม่ออกไปเลย เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเขาจะมุ่งหน้าตรงไปยังอาคารห้องสมุดอยู่ในนั้นทั้งวัน เขายังคงประจำโดยไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ สำหรับหนังสือที่เขาได้อ่านพวกเขาทั้งหมดจะถูกส่งไปยังด้านข้างของคุณปู่มิถุนายนสำหรับการวิเคราะห์อีกครั้ง หลังจากที่คุณปู่มิถุนายนจะสั่นศีรษะของเขาพยักหน้าศีรษะของเขาถอนหายใจและพัฟ; ใบหน้าของเขาสลับกันระหว่างความผิดหวังช็อตและน่าแปลกใจ ... มันดูเหมือนว่าเขายังไม่ได้เสร็จสิ้นการใช้การแสดงออกถึงอายุการใช้งานทั้งหมดของเขา. นอกจากนี้คนรับใช้ของครอบครัวมิถุนายนตระหนักว่านายหนุ่มได้มาอีกหนึ่งงานอดิเรกที่แปลก ในระหว่างวันที่เขาจะเข้ามาในอาคารห้องสมุดทั้งวันโดยที่ไม่เคยออกมา แต่เมื่อคืนลงมาแทนที่เขาจะเดินออกไปยังลานและนั่งตัวเองมี จุดที่เขาเลือกที่จะนั่งอยู่เสมอจุดที่มืดที่สุดที่แสงไม่สามารถเข้าถึง ... อย่างแท้จริง ... ศาสนา! เกี่ยวกับงานอดิเรกใหม่ของเขาเป็นคนรับใช้จริงไม่ได้กังวลมากเกินไป หลังจากทั้งหมดนี้คือโดยไกลดีกว่า "งานอดิเรก" ก่อนหน้าของเขา. คืนนี้มิถุนายน Xie นั่งอยู่ด้านล่างอีกครั้งต้นไม้ดอกไม้เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศที่หนาของความมืดของคืน ในบรรยากาศของความมืดนี้หนึ่งจะไม่สามารถที่จะเหลือบนิ้วมือของตัวเองแม้จะถูกยืดออกไปก่อนที่พวกเขา ในหัวใจของ Xie มิถุนายนเพิ่มขึ้นความรู้สึกของความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัย แท้จริงมันเป็นความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย! สำหรับ Xie มิถุนายนซึ่งเป็นครั้งเดียวอยู่ยงคงกระพันทั่วโลกในฐานะกษัตริย์ของพวกมือสังหารที่ที่ปลอดภัยที่สุดสามารถมาจากความมืดดำมืดของคืน คืนเป็นสิ่งเดียวที่มิถุนายน Xie ได้พิจารณาที่เคยหุ้นส่วนที่ดีที่สุดและเชื่อถือได้มากที่สุด! ในขณะที่เขาจ้องอยู่กับดวงดาวในท้องฟ้ากลางคืนจุน Xie ก็รู้สึกราวกับว่าเขากำลังอยู่ในความฝัน ไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้อ่านหนังสือทุกเล่มที่มีข้อมูลเกี่ยวกับโลกนี้ เขาได้มากหรือน้อยเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของทวีปนี้ แต่ที่มากกว่าที่เขาเข้าใจที่สับสนมากขึ้นเขาก็กลายเป็น. ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่ามันถูกเขียนขึ้นในสีดำและสีขาวที่อยู่ในหนังสือมิถุนายน Xie จะมีการสันนิษฐานว่า ว่าเขาได้ transmigrated ย้อนเวลากลับไปสหราชอาณาจักรจีนโบราณ คนสำเนียงวัฒนธรรมและเสื้อผ้าที่มีทั้งหมดคล้ายกับที่จากราชวงศ์ถังและซ่ง มันก็คล้าย ๆ กัน! มิถุนายน Xie ครางในขณะที่เขา plopped หัวของเขาในระหว่างหัวเข่าของเขาทั้งสองมือของเขากำหลังของศีรษะของเขา เขาคิดว่า grievingly ทำไม? ทำไมฉันไม่ได้อยู่ในหนึ่งในยุคโบราณของจีน? ถ้าเพียง แต่ที่เป็นกรณีนี้แล้วผมจะอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบอย่างมาก ปริมาณของทรัพยากรที่ฉันมีเกี่ยวกับยุคเหล่านั้นจะเป็นประโยชน์มากที่สุด แม้ว่าผมจะไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ก็ยังสามารถใช้ประโยชน์จากญาณของฉันซึ่งสามารถนำผู้เผยพระวจนะของพระเจ้าผู้ที่ได้รับความอับอายและชายฝั่งทางของฉันผ่านประวัติศาสตร์การหลีกเลี่ยงเหตุร้ายใด ๆซวนซวนทวีปที่อยู่ในเปลวไฟนี้คือ? ทองซวนเงิน Xuan โลก Xuan ท้องฟ้าซวนซวนฉี ... ... Xuan ปู่ของคุณ !!! ทำไมมันจึงเป็นไม่ได้ภายในศิลปะการต่อสู้? สิ่งเดียวที่ยังคงเป็นที่คุ้นเคยอาจจะเป็นดวงอาทิตย์โบราณและนิรันดร์และดวงจันทร์และเชยชมอ่อนโยนของคืน นี่เป็นสิ่งเดียวที่สามารถให้มิถุนายน Xie ความรู้สึกของ familarity ได้. ใบหน้ามิถุนายน Xie ได้รับการตั้งค่าเช่นหินยากเย็นกล้ามเนื้อแก้มของเขาเต้นที่มีอาการปวดในขณะที่เขาไม่สามารถหนีความปรารถนาของเขาที่จะสาปแช่งคึกและเสียงดังที่สวรรค์! ตอนที่มาก ช่วงเวลาที่มิถุนายน Xie เป็นพล่านด้วยอารมณ์ที่รุนแรงเขาก็รู้สึกว่าคลื่นความรุนแรงของอาการปวดหัวกวาดมากกว่าเขา ถึงแม้จะมีความอดทนพิเศษของเขาจุน Xie ก็ยังไม่สามารถที่จะรักษาใบหน้าสงบและถูกบังคับให้แสยะใบหน้าของเขา ปวดหัวเปลี่ยนเข้ามาในคลื่นของการเวียนศีรษะและ ... การสังเกตผ่านสายตาของเขามันดูราวกับว่าโลกทั้งโลกหมุนได้ที่ความเร็วไม่น่าเชื่อที่รุนแรง แม้ท้องฟ้ายามค่ำคืนก็กลายเป็นจอแสดงผลกระเจิงของความบ้า ทั้งโลกได้ก็กลายเป็นความเป็นอยู่ที่ไม่จริงและไม่จริง ... ตลอดการทดสอบเจ็บปวดมิถุนายน Xie panted กัดในขณะที่ฟันของเขาลงเลือดไหลลงมาจากริมฝีปากของเขา ทั้งสองตาของเขาจ้องไปข้างหน้าในขณะที่เขายังคงยั่งยืนไม่อนุญาตให้แม้แต่เสียงเดียวที่จะหลบหนีริมฝีปากของเขา. ฉันเข้ามาในโลกนี้เพียงอย่างเดียวและทำให้ฉันยังต้องยอมรับความเจ็บปวดทั้งหมดนี้ด้วยตัวเอง! ในโลกที่แปลกประหลาดนี้ฉันมีเพียงตัวเองที่จะขึ้นอยู่กับคนอื่น ๆ และไม่ได้! ฉันจะไม่ขึ้นอยู่กับคนอื่น ๆ ! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ใช้ทักษะการฆ่าทั้งหมดของฉันฉันจะปลอมเส้นทางของเลือด! ทำลายท้องฟ้า! ฆ่าทิ้งดินแดน! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! มิถุนายน Xie ถูกโยนเข้าไปในสถานะของการสับสนเมื่อเขาบางสิ่งบางอย่างก็รู้สึกปรากฏตัวของเขาที่อยู่ในทะเลของสติ มันเป็นประกายของแสงที่ดูเหมือนไกล; แต่ก็ปรากฏว่าแสงที่ถูกค่อยๆเคลื่อนใกล้ชิดต่อเขา ในขณะที่มันได้ใกล้ชิดมันก็กลายเป็นความสว่างที่ใหญ่กว่าและชัดเจน ในท้ายที่สุดก็กลายเป็นเจดีย์สีรุ้งเรืองแสงที่มีความหมายล้น เจดีย์เก็บไว้หมุนภายในทะเลของเขามีสติ กับการหมุนทุกคนจะปล่อยออกมาเป็นรูปแบบของความกระจ่างใสหมอกอย่างรอบคอบ. ร่างของเขามานานตั้งแต่กลายเป็นชา, สี่ขาของเขาเป็นอัมพาตสติของเขาอย่างช้า ๆ ทำให้เปรอะเปื้อนและยังมิถุนายน Xie ยังคงจ้องมองไปข้างหน้าด้วยดวงตาแดงก่ำ เขาเก็บไว้ในแจ๋ persisting ดุ๊กดิ๊กในขณะที่เขาจ้องรุนแรงเมื่อดินแดนแปลกนี้โดยไม่ได้มากที่สุดเท่าที่กระพริบตา! หลังจากช่วงเวลาที่ตัดสินใจไม่ได้เวลาที่ลมเย็นอย่างฉับพลันพัดโดยทำให้มิถุนายน Xie จะรู้สึกเย็น. คืนต้นฤดูใบไม้ร่วงคือ แน่นอนยังคงหนาวเย็น ในฐานะที่เป็นสายของความคิดนี้มาถึงใจมิถุนายน Xie ของเขาก็ตกใจในขณะที่เขาตระหนักถึงสิ่งที่มันหมายถึง: เพื่อให้สามารถที่จะรู้สึกเย็นหมายความว่าความรู้สึกของฉันคือการทำงานอีกครั้ง แต่ผมไม่ได้อยู่แล้ว ... ทันใดนั้นเขายืนขึ้นมาและพบว่าเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น เสื้อผ้าของเขาได้รับการแช่อย่างสมบูรณ์กับเหงื่อไปยังจุดของความอึดอัด. มิถุนายน Xie ถูกเอาชนะลึกลับด้วยความรู้สึกแปลกใหม่เกิด. มิถุนายน Xie ที่ตื่นขึ้นมาภายในร่างกายมิถุนายน Moxie สามารถบอกว่าจะสนับสนุนร่างนี้อาจจะโดย หมายถึงการ transmigrating จิตใจและจิตวิญญาณของเขาเข้าไปในมัน อย่างไรก็ตามยังคงมิถุนายน Xie Xie มิถุนายน แต่หลังจากที่มีการทนความเจ็บปวดไม่สามารถบรรยายได้ก่อนหน้านี้มิถุนายน Xie ได้หลอมรวมอย่างแท้จริงกับร่างกายนี้เป็นหนึ่งใน มิถุนายน Xie ได้กลายมิถุนายน Moxie ต้นแบบที่แท้จริงของร่างกายนี้[TL: ¯ _ (ツ) _ / ¯] ไม่สนใจรัฐยุ่งของร่างกายของเขาสิ่งแรกที่มิถุนายน Xie ไม่ได้ที่จะนั่งลงไขว่ห้างและปิด ตาของเขา. เขาผลักรู้ทางจิตวิญญาณของเขาลึกลงไปในทะเลของเขามีสติในขณะที่เขาพยายามอย่างระมัดระวังเพื่อที่จะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง มิถุนายน Xie ได้ตระหนักถึงความยาวตั้งแต่ที่เจ็บปวดระทมทุกข์จากก่อนหน้านี้เป็นผลงานของเจดีย์ขนาดเล็กที่อยู่ในร่างกายของเขา อย่างไรก็ตามมิถุนายน Xie ก็ได้ข้อสรุปว่าจะต้องมีอย่างอื่นซึ่งเจดีย์ขนาดเล็กได้ มิฉะนั้นวิธีที่อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาของ melding ของเนื้อหนังและจิตวิญญาณจะมาพร้อมกับความเจ็บปวดมาก? เขาเชื่อมั่นว่าสิ่งอื่นที่จะต้องเกิดขึ้น เจดีย์ขนาดเล็กนี้เป็นสิ่งเดียวในการดำรงอยู่ที่มิถุนายน Xie สามารถพึ่งพา ดังนั้นจึงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นมิถุนายน Xie จะไม่รู้สึกพึงพอใจ. ภายในทะเลของเขาสติมิถุนายน Xie รู้สึกว่าเขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน "เห็น" ด้วยตาของตัวเองซึ่งเป็นเจดีย์ที่สวยงามเรืองแสงที่มีความสามารถของเจ็ดสีที่ช้าหมุนบน ทะเลของเขามีสติ มิถุนายน Xie ก็สามารถที่จะรับรู้อย่างชัดเจนว่าการหมุนแต่ละตรงกับเลือดของร่างกายของเขาและการไหลของฉีแต่ละคนและทุกครั้งอีกครั้งและอีกครั้งรอบไม่มีที่สิ้นสุด ... สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่? มิถุนายน Xie จ้องที่เจดีย์เล็ก ๆ ในความประหลาดใจ ความสามารถของรายการนี้ได้เกินความรู้สึกร่วมกันทั้งหมดทำให้มิถุนายน Xie ซึ่งเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาอย่างแข็งขันที่จะตกอยู่ในเว็บของความสับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในไม่กี่วันถัดไป จุนเซี่ย เลือกที่จะไม่ไปออกไปเลย เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เขาจะมุ่งตรงไปที่ตึกห้องสมุด อยู่ในนั้นทั้งวัน เขารักษาตามปกติ โดยไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ สำหรับหนังสือที่เขาอ่าน พวกเขาทั้งหมดจะถูกส่งมาอยู่ข้างปู่จุนวิเคราะห์อีกครั้ง หลังจากที่ปู่จุนจะสั่นศีรษะของเขาผงกหัวของเขาถอนหายใจและพัฟ ; หน้าของเขาสลับระหว่างความผิดหวังตกใจและประหลาดใจ . . . . . . . ดูเหมือนเขายังเสร็จใช้การแสดงออกมาตลอดชีวิต . .

นอกจากนี้ คนรับใช้ครอบครัวจุนรู้ว่าคุณชายได้มาอีก แปลก งานอดิเรก ในระหว่างวัน เขาก็จะเข้าไปที่ตึกห้องสมุดทั้งวันโดยไม่เคยออกมา อย่างไรก็ตามเมื่อ คืน ลงมาแทน เขาจะเดินออกไปที่สนาม และนั่งที่ตัวเองมี จุดที่เขาเลือกที่จะนั่งก็มืดมน จุดที่แสงสว่างไม่อาจส่องถึง . . . . . . . . . . นอกศาสนา !

เรื่องงานอดิเรกของเขาใหม่ ข้าราชการถูกจริงไม่กังวลเกินไป หลังจากทั้งหมดนี้คือโดยไกลที่ดีกว่าของเขาก่อนหน้านี้ " งานอดิเรก " .

คืนนี้จุนเซี่ยเป็นอีกครั้งที่นั่งอยู่ด้านล่าง ดอกไม้ ต้นไม้เพลิดเพลินกับบรรยากาศที่หนาของรัตติกาลความมืด ในบรรยากาศของความมืด หนึ่งจะไม่สามารถเหลือบมองนิ้วมือของตัวเอง แม้เมื่อมันถูกยืดออกไปข้างหน้า หัวใจของจุนเซี่ยเพิ่มขึ้นความรู้สึกของความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัย จริงๆแล้ว มันคือความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย สำหรับจุนเซี่ยเคยไร้เทียมทานทั่วโลกในฐานะกษัตริย์ของนักฆ่าปลอดภัยสามารถมาจากสีดำมืดของคืนเท่านั้น กลางคืนมีสิ่งเดียวที่จุนเซี่ยเคยถือว่าหุ้นส่วนที่ดีที่สุดและน่าเชื่อถือมากที่สุด !

เขาจ้องมองดวงดาวบนท้องฟ้า จุนเซี่ยก็รู้สึกเหมือนเขาอยู่ในความฝัน หลายวันที่ผ่านมา เขาได้อ่านผ่านหนังสือทั้งหมดที่มีข้อมูลเกี่ยวกับโลกใบนี้เขามีมากกว่าหรือน้อยกว่า เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของทวีปนี้ อย่างไรก็ตาม เขายิ่งเข้าใจ ยิ่งสับสน เขากลายเป็น

ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่ามันถูกเขียนในสีดำและสีขาว ภายในหนังสือ จุนเซี่ยจะสันนิษฐานว่าเขา transmigrated ย้อนเวลากลับไปในอาณาจักรจีนโบราณ . คน , เน้นเสียงวัฒนธรรมและเสื้อผ้า ก็คล้ายกับที่จากถังและเพลงราชวงศ์ . มันคล้ายกันมากเกินไป

จุนเซี่ยครางออกมาเบาๆ ขณะที่เขา plopped หัวระหว่างหัวเข่าทั้งสองมือของเขาจับที่ท้ายทอย เขา grievingly คิด ทำไม ? ทำไมฉันถึงไม่ได้อยู่ในยุคโบราณของจีน ? ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันก็จะอยู่ในตำแหน่งสูงได้เปรียบปริมาณของทรัพยากรที่ผมมีเกี่ยวกับยุคนั้นจะเป็นประโยชน์ที่สุด ถ้าฉันไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ ฉันยังใช้ประโยชน์จากการรู้ล่วงหน้า ซึ่งสามารถใส่พวกเทพทั้งหลาย ละอายและชายฝั่งของฉันผ่านทางประวัติศาสตร์หลีกเลี่ยงโชคร้าย !

ซวนซวนทวีปซึ่งในเปลวไฟนี้ ซวนซวนซวน , ทอง , เงินแผ่นดินซวน ซวนซวน ฉีฟ้า . . . . . . . . . . . . . . ปู่ของคุณ ! ! ! ! ! ! ! ทำไมมันไม่ศิลปะภายใน ?

สิ่งเดียวที่ยังคงคุ้นเคยคือบางทีโบราณและนิรันดร์ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ และคลึงเคล้าอ่อนโยนยามค่ำคืน นี่เป็นสิ่งเดียวที่สามารถให้จุนเซี่ยรู้สึกคุ้นเคยกับเธอคนนั้น

จุนเซี่ยหน้าไว้อย่างยากเย็น หิน กล้ามเนื้อแก้มของเขาเต้นแรงด้วยความเจ็บปวด