Children acquiring a language will

Children acquiring a language will observe people around them using the language , and the set of
expressions in the language which the child hears ( and the contexts in which they are used ) in the course of acquiring the language constitute the child's linguistic experience of the language. This experience serves as input to the child's language faculty, which provides the child with a set of procedures for analysing the experience in such a way as to devise a grammar of the language being acquired. Chomsky's hypothesis that the course of language acquisition is determined by an innate language faculty is known popularly as the innateness hypothesis .
invocation of an innate language faculty becoming available to the child only at some genetically determined point may constitute a plausible approach to the questions of uniformity
and rapidity , but there is an additional observation which suggests that some version of the innateness hypothesis must be correct . This is that knowledge of a language represented by an adult grammar appears to go beyond anything supplied by the child's linguistic experience A simple demonstration of this is provided by the fact that adult native speakers are not only capable of combining words and phrases in acceptable ways but also of recognising unacceptable combinations ( see 5b above and exercise 1 ). the interesting question this raises is : where does this ability come from ? An obvious answer to this question is : that the child 's linguistic experience provides information on unacceptable combinations of words and phrases. But this is incorrect. why do we assert this with such confidence ?
obviously when people speak, they do make mistakes (although research has shown that language addressed to children is almost completely free of such mistakes) . However when this happens there is no clear signal to the child indicating that an adult utterance contains a mistake , that is , as far as the child is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กได้ภาษาจะสังเกตคนรอบ ๆ พวกเขาใช้ภาษา และชุด
นิพจน์ในภาษาที่เด็กได้ยิน (และบริบทการใช้) ในหลักสูตรภาษาได้รับเป็นของเด็กประสบการณ์ภาษาศาสตร์ของภาษา ประสบการณ์นี้ทำหน้าที่เป็นสัญญาณเข้าของเด็กภาษาคณะ ซึ่งให้เด็ก ด้วยชุดของขั้นตอนการวิเคราะห์ประสบการณ์ในลักษณะเป็นประดิษฐ์ไวยากรณ์ของภาษามีมา ชัมสกีของสมมติฐานที่ว่า หลักสูตรภาษาซื้อถูกกำหนด โดยคณะมีภาษาโดยธรรมชาติเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายเป็นสมมติฐาน innateness.
เรียกคณะมีภาษาโดยธรรมชาติกลายเป็นมีลูกเท่านั้นที่บางแปลงพันธุกรรมกำหนดจุดอาจเป็นวิธีการรับมือกับคำถามของใจ
และ rapidity แต่มีการสังเกตการณ์เพิ่มเติมเห็นว่า บางรุ่นของสมมติฐาน innateness ต้องถูกต้อง กล่าวว่า ความรู้ของภาษาแทน ด้วยไวยากรณ์ผู้ใหญ่ปรากฏไปหมู่อะไรจัดสาธิตเรื่องภาษาศาสตร์ประสบการณ์ A ของเด็กนี้ได้ โดยภาษาผู้ใหญ่ไม่เฉพาะความสามารถในการรวมคำและวลี ในรูปแบบที่ยอมรับได้ แต่ยังตระหนักถึงชุดไม่สามารถยอมรับความจริง (ดูข้างต้น 5b และออกกำลังกาย 1) คำถามที่น่าสนใจนี้เพิ่ม: ที่ไม่ความสามารถนี้มาจาก เป็นคำตอบที่ชัดเจนกับคำถามนี้: ว่า ประสบการณ์ภาษาศาสตร์ของเด็กให้ข้อมูลเกี่ยวกับคำและวลีรวมไม่สามารถยอมรับ แต่นี้ไม่ถูกต้อง ทำไมทำเรายืนยันรูปนี้ ด้วยความมั่นใจดังกล่าวหรือไม่
เห็นได้ชัดเมื่อคนพูด พวกเขาทำผิด (แม้ว่าการวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าภาษาที่ส่งให้เด็กฟรีเกือบทั้งหมดของข้อผิดพลาดดังกล่าว) อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดสัญญาณไม่ชัดเจนให้เด็กระบุว่า utterance เป็นผู้ใหญ่ประกอบด้วยความผิดพลาด คือ เป็นที่เด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กรับภาษาจะสังเกตคนรอบข้าง การใช้ภาษา และชุด
สำนวนในภาษาซึ่งเด็กได้ยิน ( และบริบทที่พวกเขาจะใช้ในหลักสูตรรับภาษาเป็นภาษาของเด็ก ประสบการณ์ของภาษา ประสบการณ์นี้ให้เข้าคณะภาษาของเด็กซึ่งมีเด็กกับชุดของขั้นตอนการวิเคราะห์ประสบการณ์ในลักษณะเช่นการประดิษฐ์ไวยากรณ์ของภาษาการได้มา ชัมสมมติฐานที่แน่นอนของการได้มาซึ่งภาษาถูกกำหนดโดยคณะภาษาแหล่งที่เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายเป็น innateness
สมมุติฐานคำขอร้องของคณะภาษาโดยกำเนิดเป็นใช้ได้กับลูกเท่านั้นที่บางจุดอาจเป็นพันธุกรรมที่กำหนดวิธีการที่น่าเชื่อถือเพื่อคำถามสม่ำเสมอ
สื่อ แต่มีเพิ่มเติมการสังเกตซึ่งแสดงให้เห็นว่าบางรุ่นของ innateness สมมติฐานต้องถูกต้องนี้คือความรู้ของภาษาแทนด้วยไวยากรณ์ผู้ใหญ่ปรากฏไปเกินกว่าที่จัดโดยเด็กภาษาประสบการณ์การสาธิตง่ายๆของนี้มีให้โดยความจริงที่ว่าผู้ใหญ่เจ้าของภาษาไม่เพียง แต่ความสามารถในการรวมคำและวลีในวิธีที่ยอมรับได้ แต่ยังตระหนักถึงการยอมรับไม่ได้ ( ดู 5B ข้างต้น และแบบฝึกหัดที่ 1 ) .คำถามที่น่าสนใจนี้หัสคือความสามารถนี้มาจากที่ไหน ? คำตอบที่ชัดเจนกับคำถามนี้ : ประสบการณ์ทางภาษาของเด็กให้ข้อมูลเกี่ยวกับการยอมรับของคำและวลี แต่นี้ไม่ถูกต้อง ทำไมเราถึงอ้างนี้ด้วยความมั่นใจเช่นนี้
แน่นอนเมื่อผู้คนพูดพวกเขาทำพลาด ( แต่การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าภาษา ถึงเด็กเกือบจะสมบูรณ์ฟรีของความผิดพลาดดังกล่าว ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ไม่มีสัญญาณชัดเจนที่ระบุว่าเด็กที่ผู้ใหญ่มีผิดพลาดนั้น เท่าที่เด็ก