Dominant seventh, ninth, eleventh a

Dominant seventh, ninth, eleventh and thirteenth chords are
common in Debussy's Preludes. Their use is indicative of the functional
disintegration in harmony. The clear-cut harmonic shapes of classical
tonality became gradually obscurred. With the use of these chords
remaining unresolved, and the frequency of intervals such as the second
and. seventh appearing in these chords, a new concept of dissonance arose.
These dissonant tones occur in such a way as to reduce their "shock"
value to a minimum and heighten their "sound" value to a maximum.
These chords exist purely as combinations of sounds for their sonorous
effect. Examples 15 and 16 illustrate the use of dominant ninth and
eleventh chords.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ็ดเด่น, เก้าคอร์ดที่สิบเอ็ดและสิบสามเป็น
เรื่องธรรมดาในแปร่งปร่าของ Debussy การใช้งานของพวกเขาคือตัวบ่งชี้ของการทำงาน
การสลายตัวในความสามัคคี ชัดเจนรูปทรงคลาสสิกของฮาร์โมนิ
tonality กลายเป็น obscurred ค่อยๆ ด้วยการใช้คอร์ดเหล่านี้
ที่เหลือได้รับการแก้ไขและความถี่ของช่วงเวลาดังกล่าวเป็นครั้งที่สอง
และ เจ็ดปรากฏในคอร์ดเหล่านี้เป็นแนวคิดใหม่ของความไม่สอดคล้องกันที่เกิดขึ้น.
เหล่านี้เสียงไม่ลงรอยกันเกิดขึ้นในลักษณะที่จะลดของพวกเขา "ช็อต"
ค่าให้น้อยที่สุดและเพิ่มความสูง "เสียง" ของพวกเขาค่าสูงสุด.
คอร์ดเหล่านี้อยู่อย่างหมดจดเป็นการรวมกันของ เสียงดังสนั่นของพวกเขา
มีผลบังคับใช้ ตัวอย่าง 15 และ 16 แสดงให้เห็นถึงการใช้งานที่โดดเด่นเก้าและ
สิบเอ็ดคอร์ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด่นเจ็ดเก้าและสิบเอ็ดคอร์ดสิบสามเป็น
ทั่วไปในเสียงของเบิกโรง . ใช้บ่งบอกถึงการสลายตัวการทำงาน
ในความสามัคคี ที่ชัดเจนของฮาร์มอนิกรูปทรงคลาสสิก
tonality กลายเป็นค่อยๆ obscurred . ด้วยการใช้คอร์ด
ที่เหลือค้างคา และความถี่ของช่วงเวลา เช่น 2
. ที่เจ็ดปรากฏในคอร์ดเหล่านี้แนวคิดใหม่ของการคุกคามเกิดขึ้น .
เหล่านี้ที่ไม่กลมกลืนกันเสียงที่เกิดขึ้นในลักษณะเช่นการลดของพวกเขา " ช็อก "
ค่าให้น้อยที่สุดและระดับของ " เสียง " มูลค่าสูงสุด .
คอร์ดอยู่แต่เป็นชุดเสียงสำหรับผลกระทบเสียงสั่น
. ตัวอย่างที่ 15 และ 16 แสดงการใช้เด่นเก้า
คอร์ด ม. 5