Three prospective epidemiologic stu

Three prospective epidemiologic studies have suggested that smoking is a risk factor for non-insulindependent diabetes mellitus (NIDDM) (1-3). Feskens and Kromhout (1) reported a 3.3 times higher risk of NIDDM among Dutch men who smoked 20 or more cigarettes per day than among never smokers; and in US health professionals (male and female), Rimm et al. (2, 3) found a 1.4-1.9 times higher risk among those who smoked 25 or more cigarettes per day. These studies controlled for other risk factors for NIDDM. The findings are consistent with those from laboratory studies which have suggested that smoking causes increased insulin resistance in peripheral tissues
(4, 5) and increased levels of glycosylated hemoglobin (6). However, other epidemiologic studies have failed to show effects of smoking on the incidence of diabetes (7, 8), although this might be attributable to the fact that these studies did not take into account the exact number of cigarettes smoked per day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษา epidemiologic อนาคตสามได้แนะนำว่า บุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับเบาหวานไม่ใช่ insulindependent (NIDDM) (1-3) Feskens และ Kromhout (1) รายงานการ 3.3 เวลาเสี่ยงสูงของ NIDDM ระหว่างคนดัตช์ที่ควันบุหรี่ 20 หรือมากกว่าต่อวันมากกว่าผู้ที่ไม่มีผู้สูบบุหรี่ และในสหรัฐอเมริกาสุขภาพมืออาชีพ (ชายและหญิง), Rimm et al. (2, 3) พบเป็น 1.4-1.9 เท่าความเสี่ยงสูงในหมู่ผู้ที่ควันบุหรี่ 25 หรือมากกว่าต่อวัน ศึกษาเหล่านี้ควบคุมสำหรับปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ สำหรับ NIDDM ผลการวิจัยสอดคล้องกับการศึกษาในห้องปฏิบัติการได้แนะนำว่า บุหรี่ทำให้ความต้านทานต่ออินซูลินเพิ่มขึ้นในเนื้อเยื่อต่อพ่วง จาก(4, 5) และเพิ่มระดับของฮีโมโกลบิน glycosylated (6) อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ ศึกษา epidemiologic ล้มเหลวแสดงผลกระทบของการสูบบุหรี่ในอุบัติการณ์ของโรคเบาหวาน (7, 8), ถึงแม้ว่านี้อาจรวมความจริงที่ว่าการศึกษานี้ไม่ได้เอาเข้าบัญชีที่แน่นอนจำนวนบุหรี่ควันต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามการศึกษาทางระบาดวิทยาในอนาคตได้ชี้ให้เห็นว่าการสูบบุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคเบาหวานไม่ insulindependent (ที่ผลิต) (1-3) Feskens และ Kromhout (1) รายงานความเสี่ยง 3.3 เท่าสูงขึ้นของเบาหวานในหมู่มนุษย์ชาวดัตช์ที่รมควันหรือมากกว่า 20 มวนต่อวันกว่าในหมู่ไม่เคยสูบบุหรี่; และในสหรัฐอเมริกาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ (ชายและหญิง), Rimm และคณะ (2, 3) พบว่ามีความเสี่ยง 1.4-1.9 เท่าสูงในหมู่ผู้ที่รมควันหรือมากกว่า 25 มวนต่อวัน การศึกษาเหล่านี้ควบคุมปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ สำหรับเบาหวาน ผลการวิจัยที่สอดคล้องกับผู้ที่มาจากการศึกษาทดลองที่ได้แสดงให้เห็นว่าสาเหตุที่การสูบบุหรี่เพิ่มความต้านทานต่ออินซูลินในเนื้อเยื่อต่อพ่วง
(4, 5) และระดับที่เพิ่มขึ้นของฮีโมโกล glycosylated (6) อย่างไรก็ตามการศึกษาทางระบาดวิทยาอื่น ๆ ได้ล้มเหลวที่จะแสดงให้เห็นผลกระทบของการสูบบุหรี่ที่อุบัติการณ์ของโรคเบาหวาน (7, 8) แม้ว่านี้อาจจะมีส่วนที่เป็นความจริงที่ว่าการศึกษาเหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงจำนวนที่แน่นอนของบุหรี่ที่สูบต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามการศึกษาทางระบาดวิทยา พบว่า มีผู้สูบบุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อโรคเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลินที่ไม่ใช่ insulindependent ( 1-3 ) และ feskens kromhout ( 1 ) รายงาน 3.3 ครั้งสูงกว่าความเสี่ยงของเบาหวานในหมู่ชาวดัตช์ผู้สูบบุหรี่ 20 หรือมากกว่าต่อวันมากกว่าในหมู่ไม่เคยสูบบุหรี่ และเราผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ ( ชายและหญิง ) , RIMM et al . ( 2 , 3 ) พบ 1.4-1 .9 ครั้งมีความเสี่ยงสูงในหมู่ผู้สูบบุหรี่ 25 หรือมากกว่าต่อวัน การศึกษาเหล่านี้ควบคุมปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆสำหรับการจัดการ . การค้นพบนี้สอดคล้องกับที่ จากการศึกษาในห้องปฏิบัติการ พบว่า มีสาเหตุการสูบบุหรี่ที่เพิ่มความต้านทานต่ออินซูลินในการต่อพ่วงเนื้อเยื่อ
( 4 , 5 ) และเพิ่มระดับเฮโมโกลบิน glycosylated ( 6 ) อย่างไรก็ตามการศึกษาทางระบาดวิทยาอื่น ๆได้ล้มเหลวที่จะแสดงผลกระทบของการสูบบุหรี่ต่ออุบัติการณ์ของโรคเบาหวาน ( 7 , 8 ) , แม้ว่านี้อาจจะเนื่องมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า การศึกษาเหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงจำนวนที่แน่นอนของบุหรี่ที่สูบต่อวัน