They filled a large basket with foo

They filled a large basket with food, stuffed the precious stones and coins in their pockets, and set off into the forest to search for the way home. This time, luck was with them. A little white duck came to their aid as they tried to cross a wide lake. The little white duck carried them, one by one, safely, to the other side. Pretty soon they came to a wood that kept looking more and more familiar, and at last in the distance they saw their father's house. Then they started to run, burst into the living room, and threw themselves on their father's neck. Since he had left the children in the forest, he had not had a single happy hour. Their father said, weeping, "Your stepmother is dead. You are with me now, my dear children!" The two children hugged the woodcutter. Gretel shook out her apron, and pearls and precious stones rolled all over the room, and Hansel threw down out of his pocket one handful after another.
"Look, Father! We're rich now . . . You'll never have to chop wood again and we'll never be hungry again." And they all lived happily together ever after.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาตะกร้าใหญ่ที่เต็มไป ด้วยอาหาร ไส้อัญมณีและเหรียญในกระเป๋าของพวกเขา และตั้งปิดเข้าป่าเพื่อค้นหาทางกลับบ้าน เวลานี้ ถูกโชคกับพวกเขา ขาวเป็ดมาช่วยพวกเขา ตามที่พวกเขาพยายามที่จะข้ามทะเลสาบกว้าง ขาวน้อยเป็ดนำ หนึ่ง ปลอดภัย ในด้านอื่น ๆ สวยเร็ว ๆ นี้ พวกเขามากับไม้ที่เก็บไว้มองคุ้นเคยมากขึ้น และในที่สุด ในระยะไกล จะเห็นบ้านของพ่อ จากนั้นพวกเขาเริ่มงาน เข้ามาในห้องนั่งเล่น และโยนตัวเองบนคอของพ่อ เนื่องจากเด็กในป่า เขาได้ไม่มีชั่วโมงเดียว บิดาของเขากล่าวว่า ร้องไห้ "แม่เลี้ยงของคุณจะตาย คุณอยู่กับฉันตอนนี้ เด็กเรียน" เด็กสองทุกกอด woodcutter Gretel ส่ายออกผ้ากัน เปื้อน และไข่มุก และอัญมณีทั้งหมดยกเลิกห้องพักของเธอ และ Hansel โยนลงจากกระเป๋าหนึ่งกำมือของเขาหลังจากที่อื่น "ดู พ่อ เราไม่รวยตอนนี้... คุณจะไม่ต้องสับไม้อีกครั้ง และเราจะไม่หิวอีก" และพวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขหลังจากที่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเต็มไปด้วยความตะกร้าขนาดใหญ่ที่มีอาหารยัดอัญมณีและเหรียญในกระเป๋าของพวกเขาและกำหนดปิดเข้าไปในป่าเพื่อค้นหาทางกลับบ้าน คราวนี้โชคดีได้อยู่กับเขา เป็ดสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ มาช่วยขณะที่พวกเขาพยายามที่จะข้ามทะเลสาบกว้าง เป็ดสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกเขาดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยหนึ่งได้อย่างปลอดภัยในด้านอื่น ๆ สวยเร็ว ๆ นี้พวกเขามาถึงไม้ที่เก็บไว้ดูมากขึ้นและที่คุ้นเคยมากขึ้นและที่ผ่านมาในระยะทางที่พวกเขาเห็นบ้านของพ่อของเขา แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะวิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องนั่งเล่นและโยนตัวเองบนคอของพ่อของเขา นับตั้งแต่ที่เขาได้ทิ้งเด็กในป่าเขาไม่ได้มีความสุขชั่วโมงเดียว พ่อของพวกเขากล่าวว่าร้องไห้ "แม่เลี้ยงของคุณจะตาย. คุณอยู่กับฉันตอนเด็ก ๆ ที่รักของฉัน!" เด็กทั้งสองกอดคนตัดไม้ เกรเทลสะบัดผ้ากันเปื้อนของเธอและไข่มุกและหินมีค่ารีดทั่วทุกมุมห้องและฮันเซลโยนลงมาจากกระเป๋าของเขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนหลังจากที่อื่น.
"ดูพ่อ! เราที่อุดมไปด้วยในขณะนี้... คุณจะได้ไม่ต้องสับ ไม้อีกครั้งและเราจะไม่หิวอีกครั้ง ". และพวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่อย่างมีความสุขด้วยกันหลังจากที่เคย